مشاعرۀ سنّتی

[arta_616]

تو را از بین صدها گل جدا کردم
تو سینه جشن عشق رو به پا کردم......

 

[maxer]

مرا ببوس
مرا ببوس
برای آخرین بار
خدا تو را نگهدار
که میروم به سوی سر نوشت...

 

[aran]

دیدی که مرا هیچ کسی یاد نکرد جز غم که هزار آفرین بر غم باد
(حافظ)

 

[maxer]

دیدی که مرا هیچ کسی یاد نکرد جز غم که هزار آفرین بر غم باد
(حافظ)

آران باختی که......آخرین حرف ت بود....شما با د شروع کردین....

 

[farhadi1980s]

تو مرا مي پايي که مبادا دل خود را به تو تحميل کنم
و من اما گاهي
همچنان خيره به تو مي‌نگرم تا شايد
حرف احساس دلم را از نگاهم خواني
و به من فرصت پرواز دهي

 

[مهناز]

یادمان باشد از امروز جفایی نکنیم
یادمان باشد اگر خاطرمان تنها ماند
طلب عشق ز هر بی دل و دینی نکنیم

 

[arta_616]

من اگر برخیزم
تو اگر برخیزی
همه بر می خیزند!!!!!!!!!

 

[مريم]

دوش مي امد و رخساره برافروخته بود
تا كجا باز دل غم زده اي سوخته بود

 

[ziba_tanha48]

در هجر تو گر چشم مرا آب نماند
گو خون جگر ریز که معذور نماندست

 

[arta_616]

تا آخرین پرنده شب
دم فرو کشد
بر می کشم به خواهش دل
ناله های خویش
من کیستم؟؟؟؟
پرنده شبهای بی امید!!!!

 

[jeyjey]

دوان بر پرده های برفها , باد
روان بر بالهای باد , باران!
درون کلبه ی بی روزن شب
شب توفانی سرد زمستان...​

 

[arta_616]

نیمه شبانست و باد سردی از آن دور
سر کند افسانه های دیو و پری را
در دل خاموش شب بیاد من آرد
بهت و سکوت جهان بی خبری را

 

[farhadi1980s]

آن کس که ز شهر آشنايي است
داند که متاع ما کجايي است

 

[jeyjey]

توانا بود هر که دانا بود
ز دانش دل پير برنا بود...​

 

[arta_616]

دیدم که با نگاه مرا میراند
بی آنکه با امید فرا خواند!!!!!

 

[jeyjey]

در دل اميد سرد وبه سر آرزوی خام
در ديده اشک شايد و بر دوش بار هيچ...​

​

 

[arta_616]

چشمی که با نگاه سخن می گفت
افسانه های روز جدایی داشت

 

[jeyjey]

تا لب شيرين نکردی چون شکر
آن دو عاشق نشد پر خون جگر...​

 

[arta_616]

رهرو گمراه شب دوباره بجوید
دور نمای مسافران طرق را

 

[jeyjey]

ای به يادت تازه جان عاشقان
ز آب لطفت تر زبان عاشقان
از تو بر عالم فتاده سايه ای
خوبرويان را شده سرمايه ای...​

 

[aran]

ببخشیندا.آخرین شعر فرستاده شده رو از کجاش بشناسیم.

 

[Mahla]

من ز شرم شکوفه لبریزم
یار من کیست ای بهار سپید؟
گر نبوسد در این بهار مرا
یار من نیست ای بهار سپید

دل می رود ز دستم صاحبدلان خدا را
دردا که راز پنهان خواهد شد آشکارا

 

[zoha]

افتادگی آموز اگر طالب علمی
هرگز نخورد آب زمینی که بلند است

 

[melika]

تواگرمیدانستی
که چه دردی دارد
که چه زخمی دارد
خنجر از دست عزیزان خوردن هرگز
از من خسته نمی پرسیدی
اه ای دوست چرا تنهایی.

 

[pashe_naz2001]

یا رب به که شاید گفت این نکته که در عالم
رخساره به کس ننمودآن شاهد هر جایی

 

[melika]

یا که مرا زدل ببر
یا ز برم سفر مکن

 

[ziba_tanha48]

دیدم و آن چشم دل سیه که تو داری
جانب هیچ آشنا نگه ندارد

 

[melika]

دیدی آنرا که تو خواندی به جهان یار ترین
چه دلازار ترین شد چه دلازار ترین

 

[zoha]

ندیدی که سختی به غایت رسید
مشقت به حد نهایت رسید

 

[melika]

در این شهر بسیار گم کردمت
همین تازه انگار گم کردمت