مشاعرۀ سنّتی

[nooshafarin]

نی من منم نی تو تویی نی تو منی
هم من منم هم تو تویی هم تو منی
من با تو چنانم ای نگار ختنی
کاندر غلطم که من توام یا تو منی

یکی خط است از اول تا به آخر
بر او خلق جهان گشته مسافر

 

[VRWH]

یکی خط است از اول تا به آخر
بر او خلق جهان گشته مسافر

رشته ی تسبیح اگر بگسست معذورم بدار
دستم اندر ساغر ساقی سیمین ساق بود

 

[nooshafarin]

رشته ی تسبیح اگر بگسست معذورم بدار
دستم اندر ساغر ساقی سیمین ساق بود

دلا رمز حیات از غنچه دریاب
حقیقت در مجازش بی حجاب است
ز خاک تیره می روید ولیکن
نگاهش بر شعاع افتاب است

 

[محـسن ز]

رشته ی تسبیح اگر بگسست معذورم بدار
دستم اندر ساغر ساقی سیمین ساق بود

دست از طلب ندارم تا کام من بر آید
یا تن رسد به جانان یا جان زتن بر آید

 

[VRWH]

دلا رمز حیات از غنچه دریاب
حقیقت در مجازش بی حجاب است
ز خاک تیره می روید ولیکن
نگاهش بر شعاع افتاب است

تا در ره عشق او مجرد نشــــــوی
هرگز ز خودی خویش بیخود نشوی

دست از طلب ندارم تا کام من بر آید
یا تن رسد به جانان یا جان زتن بر آید

در همه دیر مغان نیست چو من شیدایی
خرقه جایی گرو باده و دفتر جایی

 

[nooshafarin]

دست از طلب ندارم تا کام من بر آید
یا تن رسد به جانان یا جان زتن بر آید

در دایره ای کآمدن و رفتن ماست
آنرا نه بدایت نه نهایت پیداست

 

[nooshafarin]

تا در ره عشق او مجرد نشــــــوی
هرگز ز خودی خویش بیخود نشوی



در همه دیر مغان نیست چو من شیدایی
خرقه جایی گرو باده و دفتر جایی

یک جلوه کند ماه در آیینه صد موج
جز نقش تو بر سینه صدپاره ندارم

 

[VRWH]

در دایره ای کآمدن و رفتن ماست
آنرا نه بدایت نه نهایت پیداست

توشه برگیر و به ره زن که مباداای شیخ
لشگر عشق بیاید و گرفتار آئی

یک جلوه کند ماه در آیینه صد موج
جز نقش تو بر سینه صدپاره ندارم

ما کهنه و پوسیده درختیم به گلشن
از روز ازل هم چو سپیدار نبودیم

 

[nooshafarin]

ما کهنه و پوسیده درختیم به گلشن
از روز ازل هم چو سپیدار نبودیم

مزن بر سر ناتوان دست زور
که روزی درافتی به پایش چو مور

 

[محـسن ز]

یک جلوه کند ماه در آیینه صد موج
جز نقش تو بر سینه صدپاره ندارم

من که میدانم شبی عمرم به پایان می رسد
نوبت خاوشی من سهل آسان میرسد

 

[nooshafarin]

من که میدانم شبی عمرم به پایان می رسد
نوبت خاوشی من سهل آسان میرسد

دارم من از فراقش در دیده صد علامت
لیست دموع عینی هذا لنا العلامه

 

[محـسن ز]

مزن بر سر ناتوان دست زور
که روزی درافتی به پایش چو مور

راهی بزن که آهی بر ساز آن توان زد
شعری بخوان که با آن رطل گران توان زد

 

[VRWH]

راهی بزن که آهی بر ساز آن توان زد
شعری بخوان که با آن رطل گران توان زد

دوش سودای رخش گفتم ز سر بیرون كنم
گفت كو زنجبر تا تدبیر این مجنون كنم

 

[محـسن ز]

دوش سودای رخش گفتم ز سر بیرون كنم
گفت كو زنجبر تا تدبیر این مجنون كنم

مردم چشمم بخون آغشته شد
در کجا این ظلم بر انسان کنند

 

[nooshafarin]

مردم چشمم بخون آغشته شد
در کجا این ظلم بر انسان کنند

در آستان جانان از آسمان میندیش
کز اوج سربلندی افتی به خاک پستی

 

[محـسن ز]

در آستان جانان از آسمان میندیش
کز اوج سربلندی افتی به خاک پستی

یاری اندر کس نمی بینم یاران را چه شد
دوستی کی آخر آمد دوستداران را چه شد

 

[VRWH]

دردیاری که در آن نیست کسی یار کسی
کاش یارب نیافتد به کسی کار کسی

 

[محـسن ز]

یاران موافق همه از دست شدند
در پای اجل یکان یکان پست شدند
خوردیم زیک شراب در مجلس عمر
دوری دوسه بیشتر زما مست شدند

 

[افشـین]

درد عشقی کشیده ام که مپرس
زخر هجری چشیده ام که مپرس

 

[Mehr noosh]

سنبل پر شکنش هیچ گرفتار نداشت
اینهمه مشتری و گرمی بازار نداشت
یوسفی بود ولی هیچ خریدار نداشت

 

[افشـین]

تو را در آب باید دید
و معنای تو را در واژه های ناب
جهان تار است در چشمی
که غافل باشد از چشمت
نگاهت را مگیر از من

 

[Mehr noosh]

نبـــود نـقـــش دو عـــالم کــه رنـگ الـفـت بود
زمــانـه طــرح مـحـبـت نـه این زمــان انداخـت

به یک کرشمه که نرگس به خود فروشی کرد
فــریب چـشم تو صـد فـتـنـه در جـهان انداخت

 

[naghmeirani]

تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود

سر ما خاک ره پیر مغان خواهد بود

 

[*زهره*]

دفتر دانش ما جمله بشویید به می
که فلک دیدم و در قصد دل دانا بود

 

[naghmeirani]

دیر آمدی ای نگار سرمست
زودت ندهیم دامن از دست

** سعدی **

​

 

[azadeh_arch _eng]

تا خيالت به سرم ميزنه گريم ميگيره
اروم اروم دل تنگم داره بي تو ميميره

 

[محـسن ز]

تا مرا عشق تو تعلیم سخن گفتن کرد
خلق را ورد زبان مدحت و تحسین من است

 

[azadeh_arch _eng]

تو را با تيشه عشقم ميان مرمر قلبم تراشيدم
ازان پس من تو را چون بت پرستيدم

 

[محـسن ز]

ما جرای دل خون گشته نگویم با کس
زانکه جز تیغ غمت نیست کسی دمسازم

 

[azadeh_arch _eng]

مثل باد سرد پاييز غم لعنتي به من زد
حتي باغبون نفهميد كه چه افتي به من زد
شب خوش دوستان