مشاعرۀ سنّتی

[1.1.1368]

من ز شرم شکوفه لبریزم
یار من کیست ای بهار سپید؟
گر نبوسد در این بهار مرا
یار من نیست ای بهار سپید

دل در این پیرزن عشوه گر دهر مبند
کاین عروسی است که در عقد بسی داماد است

 

[1.1.1368]

دل در این پیرزن عشوه گر دهر مبند
کاین عروسی است که در عقد بسی داماد است

 

[FAMINE RIAN]

تن او را لابه کنی فردا به پیش *** فدا داری او را تن و جان خویش

 

[canopus]

شمع را بر سر نمیدانم هوای روی کیست
بوی گل می آید از دود پر پروانه ام

 

[shabnam777]

من صفاي عشق ميخواهم از او
تا فدا سازم وجود خويش را
او تني مي خواهد از من آتشين
تا بسوزاند در او تشويش را

 

[canopus]

این شیوه ام ز شمع خوش آمد که هیچگاه
پروانه را نسوخت مگر در حضور خویش

 

[arsam313]

شکستگی و در افتادگی طبیعت ماست
ز بستن ره ما ,خلق در نمی مانند

 

[canopus]

در آتش عشق تو می سوزد و میسازد
تا جان برهت بازد پروانه چنین باید

 

[arsam313]

در چهره ام ببین چه خوشی ها و تابهاست
افتاده و زببون شدم از اوفتادنی

 

[canopus]

یا بگدازم چو شمع یا بکشندم به صبح
چاره همین بیش نیست سوختن و ساختن

 

[arsam313]

نتوان گفت که خار از چه دمید
خار را نیز در این باغ ,بهاست

 

[canopus]

تا ز شمع عارضت در جان شرر افتاده است
جان به پایت هر زمان پروانه وار افتاده است

 

[arsam313]

تا شوی بیدار,رفتست آنچه هست
تا بدانی کیستی,رفتی ز دست

 

[madonna]

تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد
وجود نازکت آزرده ی گزند مباد

 

[canopus]

در آتش عشق سوز تا پاک شوی
پروانه غذای روح آتش گردد

 

[arsam313]

در راه خویشتن,اثر پای ما ببین
ما را ز خط خویش,مجزا چه می کنی

 

[canopus]

یار اگر سوخت چو پروانه دل عاشق زار
اشکها ریخت دراین ماتم و چون شمع بسوخت

 

[arsam313]

تو یکی تابنده گوهر بوده ای
رخ چرا با تیرگی آلوده ای

 

[canopus]

یاری نتوان دید که بیداد ندارد
شمعی نتوان یافت که پروانه نسوزد

 

[arsam313]

در این سفینه,کسانی که ناخدا شده اند
تمام عمر ,گرفتار موج و طوفانند

شب خوش

 

[canopus]

در بزم تو محرومی از وصل عجب نیست
پروانه ی پر سوخته ی پای چراغیم

(شب خوش)

 

[sisah]

منکران را هم از این می دو سه ساغر بچشان
وگر ایشان نستانند روانی به من آر

ساقیا عشرت امروز به فردا مفکن
یا ز دیوان قضا خط امانی به من آر

 

[madonna]

میروی و گریه می آید مرا
اندکی بنشین که باران بگذرد

 

[sam-smith]

میروی و گریه می آید مرا
اندکی بنشین که باران بگذرد

دل در این پیرزن عشوه گر دهر مبند
کاین عروسیست که در بهر بسی داماد است

 

[sisah]

تا معطر کنم از لطف نسیم تو مشام
شمه‌ای از نفحات نفس یار بیار

به وفای تو که خاک ره آن یار عزیز
بی غباری که پدید آید از اغیار بیار

 

[arsam313]

رعایت از تو ندیدیم,تا شویم ایمن
نوازشی نشنیدیم,تا که ناز کنیم

 

[behnam-t]

مردم دیده ما جز به رخت ناظر نیست
دل سرگشته ما غیر تو را ذاکر نیست

 

[Alone_Queen]

تو كيستي، كه من اينگونه بي تو بي تابم؟
شب از هجوم خيالت نمي برد خوابم.
تو چيستي، كه من از موج هر تبسم تو
بسان قايق، سرگشته، روي گردابم!

 

[sam-smith]

تو كيستي، كه من اينگونه بي تو بي تابم؟
شب از هجوم خيالت نمي برد خوابم.
تو چيستي، كه من از موج هر تبسم تو
بسان قايق، سرگشته، روي گردابم!

مردن چقدر حوصله می خواهد
بی آنکه در سراسر عمرت
یک روز، یک نفس
بی حس مرگ زیسته باشی

 

[behnam-t]

یا رب این شمع دل افروز ز کاشانه کیست?
جان ما سوخت بپرسید که جانانه کیست