ون مردی ویتنامی بود که همسرش را در سال ۲۰۰۳ از دست داد . زمانی که او را دفن کرد تصمیم گرفت تونلی را تا گور همسرش حفر کند به طوری که بتواند شبها در کنار او باشد ولی وقتی همسایه ها و مسئولین محلی متوجه شدند جلوی کار او را گرفتند . ون در نوامبر سال ۲۰۰۴ تصمیم گرفت که بقایای جسد همسرش را از گور در آورده و به خانه بیاورد .
او این کار را انجام داد و باقیمانده جنازه همسرش را در کاغذ پیچید و ماسکی نقاشی شده به شکل همسرش را روی صورت جنازه قرار داد و سالها با او زندگی کرد
پسر ون می گوید که او همیشه قبل از رفتن به رختخواب برای خواب مادرش را در آغوش مگیرد و سپس به تخت خود می رود.
ون به روزنامه محلی ویتنام گفت : همسایه ها هیچگاه به دیدن ما نمی آمدند ولی از زمانی که موضوع جسد همسرم کشف شد و در روزنامه ها نوشته شد هر روز میخواهند با ما دیداری داشته باشند. او افزود من ترسی از خوابیدن با همسرم ندارم , فقط جسم همسرم مرده ولی روحش هنوز با ماست!!!
به این میگن عشق
الان تا چهلم همسرشونم صبر نمی کنن
او این کار را انجام داد و باقیمانده جنازه همسرش را در کاغذ پیچید و ماسکی نقاشی شده به شکل همسرش را روی صورت جنازه قرار داد و سالها با او زندگی کرد
پسر ون می گوید که او همیشه قبل از رفتن به رختخواب برای خواب مادرش را در آغوش مگیرد و سپس به تخت خود می رود.
ون به روزنامه محلی ویتنام گفت : همسایه ها هیچگاه به دیدن ما نمی آمدند ولی از زمانی که موضوع جسد همسرم کشف شد و در روزنامه ها نوشته شد هر روز میخواهند با ما دیداری داشته باشند. او افزود من ترسی از خوابیدن با همسرم ندارم , فقط جسم همسرم مرده ولی روحش هنوز با ماست!!!
به این میگن عشق
الان تا چهلم همسرشونم صبر نمی کنن
