محمدرضا لطفی آهنگساز و نوازنده ایرانی

A M I N_BND

عضو جدید
کاربر ممتاز
نوازازنده‌ی پیشکسوت تار صبح روز جمعه، 12 اردیبهشت‌ماه از دنیا رفت.
این هنرمند که مدتی بود با بیماری سرطان دست و پنجه نرم می کرد، بامداد روز جمعه 12 اردیبهشت‌ماه در سن 68 سالگی و در بیمارستان پارس دار فانی را وداع گفت.

محمدرضا لطفی، در سال ۱۳۲۵ در گرگان زاده شد، تحصیلات عمومی خود را در همان شهر گذراند، در سر آغاز جوانی به تهران آمد و نخست در هنرستان شبانه موسیقی به فراگیری نواختن تار پرداخت. او از استادان خود در هنرستان، علی اکبر شهنازی و حبیب‌آلله صالحی ردیف آقا حسینقلی را آموخت و از سوی دیگر با مبانی موسیقی علمی و نظرات موسیقیدانان نوآور آشنا شد.



لطفی از سال ۱۳۵۱ در سازمان رادیو تلویزیون ملی ایران، به کار پژوهشی در زمینه موسیقی بومی ایران پرداخت و از سال ۱۳۵۳، به عضویت هیئت علمی دانشکده هنرهای زیبا در آمد و یک دو سالی بعد گروه موسیقی "شیدا" را بنیاد نهاد.

حسین علیزاده و محمدرضا لطفی از بنیانگذاران گروه هنری چاووش در اوایل انقلاب ایران بودند.

او به یاری همین گروه و به یاری خوانندگانی چون محمد رضا شجریان و شهرام ناظری توانست آفریده‌های خود را آن گونه که می‌خواست به اجرا درآورد.

لطفی در سال‌های پس از انقلاب با گرد هم آوردن و همکاری شماری از نوازندگان گروه‌های "شیدا" و " عارف" گروه تازه‌ای را با عنوان "چاووش" بنیان نهاد، ولی سرانجام چون بسیاری از موسیقیدانان شرایط تازه کار و زندگی را تاب نیاورد و چند سال بعد در سال ۱۳۶۵ به آمریکا رفت و گروه فرهنگی شیدا را تاسیس کرد و فعالیت هنری اش را در آنجا ادامه داد.

او بعد از سالها دوری، در سال 84 دوباره به ایران بازگشت و تا زمان درگذشتش در مکتب خانه میرزا عبدالله به تدریس علاقه مندان موسیقی و برگزاری کنسرت مشغول شد. در زیر تعدادی از عکس های آلبوم زندگی این استاد برجسته موسیقی را مرور می کنیم.




محمدرضا لطفی در سنین جوانی







محمدرضا لطفی و حسین علیزاده



ارشد طهماسبی، محمدرضا لطفی، حسین علیزاده



محمدرضا لطفی در کنار شهرام ناظری، محمدرضا شجریان و خانواده کامکار



محمدرضا لطفی و حسین علیزاده



محمدرضا لطفی در کنار هوشنگ ابتهاج



هوشنگ ابتهاج، محمدرضا لطفی، محمدرضا شجریان



محمدرضا شجریان و محمدرضا لطفی



حسین عمومی، محمدرضا لطفی، حسین علیزاده، محمد قوی حلم، همایون خسروی



محمدرضا لطفی در حال نوازندگی سه تار



محمدرضا لطفی در حال نوازندگی سه تار در سال های پایانی عمرش



محمدرضا لطفی در حال نوازندگی سنتور



محمدرضا لطفی در حال نوازندگی پیانو



محمدرضا لطفی در حال نوازندگی نی



محمدرضا لطفی در حال نواختن چنگ



محمدرضا لطفی در دفتر کارش در مکتب خانه میرزا عبدالله



دیدار محمدرضا لطفی، محمدرضاشجریان و حسین علیزاده در تیرماه 89












 

A M I N_BND

عضو جدید
کاربر ممتاز







هوشنگ ابتهاج، محمدرضا لطفی، محمدرضا شجریان





محمدرضا شجریان و محمدرضا لطفی





حسین عمومی، محمدرضا لطفی، حسین علیزاده، محمد قوی حلم، همایون خسروی





محمدرضا لطفی در حال نوازندگی سه تار





محمدرضا لطفی در حال نوازندگی سه تار در سال های پایانی عمرش





محمدرضا لطفی در حال نوازندگی سنتور





محمدرضا لطفی در حال نوازندگی پیانو





محمدرضا لطفی در حال نوازندگی نی





محمدرضا لطفی در حال نواختن چنگ





محمدرضا لطفی در دفتر کارش در مکتب خانه میرزا عبدالله





دیدار محمدرضا لطفی، محمدرضاشجریان و حسین علیزاده در تیرماه 89





محمدرضا لطفی و هوشنگ ابتهاج





یکی از آخرین کنسرت های لطفی در مرداد 92 در کرمان





یکی از آخرین کنسرت های محمدرضا لطفی





محمدرضا لطفی آهنگساز و نوازنده ایرانی
 

A M I N_BND

عضو جدید
کاربر ممتاز
«استاد محمدرضا لطفی آن یار دیرینه‌ی بی‌همتا به جاودانگی پیوست.


او تمام زندگیش تلاش و دقت و وسواس در موسیقی نژاده و ردیف بجا مانده از میراث‌داران موسیقی کهن و آموزش به شاگردان بود. دستی توانا در نواختن و فکری سنتی در اصالت تاریخی آهنگ و نغمه با حال و هوا و شور و شیدایی خاص خود داشت. از شروع زندگی موسیقائی‌اش به شکلی تأثیرگذار در عرصه هنر و جاودانگی سنت‌های آن راه پیمود و به انجام رساند.

همواره دلسوز طبقه کارآمد کم‌درآمد بود. حیف و صد حیف که زود درگذشت و ما را سوگوار کرد.

با تأثر فراوان
«محمدرضا شجریان»
 
آخرین ویرایش:

A M I N_BND

عضو جدید
کاربر ممتاز
شعر هوشنگ ابتهاج:
پیش ساز تو من از سحر سخن دم نزنم
که زبانی چو بیان تو ندارد سخنم

ره مگردان و نگه دار همین پرده ی راست
تا من از راز سپهرت گرهی باز کنم

صبر کن ای دل غمدیده که چون پیر حزین
عاقبت مژده ی نصرت رسد از پیرهنم

چه غریبانه تو با یاد وطن می نالی
من چه گویم که غریب است دلم در وطنم

همه مرغان هم آواز پراکنده شدند
آه از این باد بلاخیز که زد در چمنم

شعر من با مدد ساز تو آوازی داشت
کی بود باز که شوری به جهان در فکنم

نی جدا زان لب و دندان جه نوایی دارد؟
من ز بی همنفسی ناله به دل می شکنم

بی تو آری غزل «سایه» ندارد «لطفی»
باز راهی بزن ای دوست که آهی بزنم
 

baran 2012

کاربر حرفه ای
کاربر ممتاز
خدا رحمت کنه استاد لطفی ،از دست دادن اساتید بزرگ خیلی سخته
روحش شاد...
:gol::gol::gol::gol::gol::gol::gol:
 

chantic

عضو جدید
کاربر ممتاز
خداوند به روح بزرگ استاد آرامش ابدی عطا کند.:gol:
 

Similar threads

بالا