fatemezeynali
عضو جدید
آورده اند که لقمان حکیم پسر خود را وصیت کرد، که ای فرزند! هزار کلمه حکمت آموختم و از آن چهارصد کلمه اختیار کردم و از چهارصد کلمه چهل کلمه گرفتم و از چهل کلمه هشت کلمه اختیار کردم که در این هشت کلمه، تمام حکمت ها جمع است:
اول و دوم، آن که دو چیز را فراموش مکن: خدا و مرگ را.
سوم و چهارم، آن که دو چیز را فراموش کن: نیکی که به کسی می کنی و بدی که کسی به تو می کند.
پنجم، چون به مجلسی وارد شوی، زبان نگهدار.
ششم، چون به خانه مردم داخل شدی، چشم نگهدار.
هفتم، چون بر سر سفره مردم حاضر شدی، شکم نگهدار.
هشتم، چون به نماز مشغول شدی، دل نگهدار
اول و دوم، آن که دو چیز را فراموش مکن: خدا و مرگ را.
سوم و چهارم، آن که دو چیز را فراموش کن: نیکی که به کسی می کنی و بدی که کسی به تو می کند.
پنجم، چون به مجلسی وارد شوی، زبان نگهدار.
ششم، چون به خانه مردم داخل شدی، چشم نگهدار.
هفتم، چون بر سر سفره مردم حاضر شدی، شکم نگهدار.
هشتم، چون به نماز مشغول شدی، دل نگهدار
