خانواده شهید: اگر شهید قدوسی و امثال او زنده بودند، هرگز به بهانه مصلحت و حفظ نظام، اين وضعیت را تحمل نمیکردند
لغو مراسم سالگرد شهید قدوسی در اعتراض به خشونتهای اخیر
خانواده شهید قدوسی، اولین دادستان انقلاب اسلامی، در اعتراض به حوادث خشونت بار پس از انتخابات ریاست جمهوری مراسم بیست و هشتمین سالگرد شهادت ایت الله قدوسی را برگزار نخواهند کرد. متن کامل اطلاعیه مهم خانواده شهید قدوسی که در آن به نکات بسیار مهمی در نقد وضعیت حاکم اشاره شده، بدین شرح است:
نزديک به سه دهه از شهادت شهيد عدالت، پارسايي، قضاوت و راستگويي، آيه الله شهيد قدوسي سپري شده است . شهيدي که در تمام عمر خود ذرهاي از مسير ديانت خارج نشد و در طول زندگي خود پيش و پس از پيروزي انقلاب فشارها و سختيهاي فراواني را تحمل نمود تا در مقابل موجهاي باطلي که در لباس ديانت يا انقلاب او را تهديد ميکردند تسليم نگردد و در نهايت نيز زندگي خود را در اين مسير فدا نمود. آنچه قدوسي، بهشتي و هزاران شهيد گلگون کفن ايران و اسلام ميخواستند حرکت يکپارچه تمامي اين مردم و نسلهاي پير و جوان اين مرز و بوم در جهت اهداف والاي ديني و معنوي بود. اهدافي که مولاي متقيان اميرالمومنين (ع) در حکومت کوتاه و تاريخي خود در آن مسير حرکت کرد و در نهايت نيز براي آنکه ذرهاي از اين ارزشها و اصول والا دست برندارد، حکومت خود را فدا نمود.
اکنون بيش از سي سال از عمر اين نظام ميگذرد. سالهاست که همه امور به دست خوديهاست، همه امکانات بينظير کشور را به دست گرفتهايم، دستگاههاي فرهنگي و تبليغاتي بيسابقهاي به راه انداختهايم، هزاران مبلغ، خطيب و برنامههاي تلويزيوني را بسيج کرده و ادعاي فتح هزاران قله فکري را در جهان تکرار کردهايم، اما براستي در نگاه فرزانگان، ناظران مستقل، خانوادههاي شهيدان و نسلهاي جوان در چه وضعيتي هستيم؟ آيا نتيجه اين تلاشها، تقويت صداقت و عدالت و ارزشهاي برآمده از نهج البلاغه است، و يا اينکه ارزشها و اصول شيعي را که صدها سال و در زير ظلم و زنجير برآن ايستادگي كرديم فدا ميکنيم تا نظام حکومتي را با عنوان مصلحت حفظ نمائيم. زماني به حق ميگفتيم که اگر ساعتي تلويزيون رژيم شاه را در اختيار ما گذاريد چنين و چنان خواهيم کرد. اما اکنون پس از سي سال که دستگاه عظيم و بينظير راديو و تلويزيون در اختيار ما بوده است آيا نتيجهاي در خور گرفتهايم؟ به واقع دستگاههاي رسانهاي و فرهنگي چه سهمي در رشد يا انحطاط جامعه داشتهاند؟ آيا جوانان ما مسئولين و دست اندرکاران را الگويي برتر و کامل تر ميدانند و يا اينکه از آنان روي برگرفته و رو به سوي ديگر گذاشتهاند؟ سي سال پيش امام شهيدان خميني بزرگ، در بيسابقهترين استقبال تاريخ بر مزار شهيدان گام گذاشت. اکنون پس از سي سال آيا او را سرافراز و سربلند کردهايم و يا اينکه هر روز جام زهري تازه به او خوراندهايم و بر اين نوشاندن، پايکوبي کرده و جشن گرفتهايم؟
متن كامل خبر:
http://www.mowjcamp.org/article/id/26715
لغو مراسم سالگرد شهید قدوسی در اعتراض به خشونتهای اخیر
خانواده شهید قدوسی، اولین دادستان انقلاب اسلامی، در اعتراض به حوادث خشونت بار پس از انتخابات ریاست جمهوری مراسم بیست و هشتمین سالگرد شهادت ایت الله قدوسی را برگزار نخواهند کرد. متن کامل اطلاعیه مهم خانواده شهید قدوسی که در آن به نکات بسیار مهمی در نقد وضعیت حاکم اشاره شده، بدین شرح است:
بسم الله الرحمن الرحيم
مردم رنج کشيده و شهيد پرور ايراننزديک به سه دهه از شهادت شهيد عدالت، پارسايي، قضاوت و راستگويي، آيه الله شهيد قدوسي سپري شده است . شهيدي که در تمام عمر خود ذرهاي از مسير ديانت خارج نشد و در طول زندگي خود پيش و پس از پيروزي انقلاب فشارها و سختيهاي فراواني را تحمل نمود تا در مقابل موجهاي باطلي که در لباس ديانت يا انقلاب او را تهديد ميکردند تسليم نگردد و در نهايت نيز زندگي خود را در اين مسير فدا نمود. آنچه قدوسي، بهشتي و هزاران شهيد گلگون کفن ايران و اسلام ميخواستند حرکت يکپارچه تمامي اين مردم و نسلهاي پير و جوان اين مرز و بوم در جهت اهداف والاي ديني و معنوي بود. اهدافي که مولاي متقيان اميرالمومنين (ع) در حکومت کوتاه و تاريخي خود در آن مسير حرکت کرد و در نهايت نيز براي آنکه ذرهاي از اين ارزشها و اصول والا دست برندارد، حکومت خود را فدا نمود.
اکنون بيش از سي سال از عمر اين نظام ميگذرد. سالهاست که همه امور به دست خوديهاست، همه امکانات بينظير کشور را به دست گرفتهايم، دستگاههاي فرهنگي و تبليغاتي بيسابقهاي به راه انداختهايم، هزاران مبلغ، خطيب و برنامههاي تلويزيوني را بسيج کرده و ادعاي فتح هزاران قله فکري را در جهان تکرار کردهايم، اما براستي در نگاه فرزانگان، ناظران مستقل، خانوادههاي شهيدان و نسلهاي جوان در چه وضعيتي هستيم؟ آيا نتيجه اين تلاشها، تقويت صداقت و عدالت و ارزشهاي برآمده از نهج البلاغه است، و يا اينکه ارزشها و اصول شيعي را که صدها سال و در زير ظلم و زنجير برآن ايستادگي كرديم فدا ميکنيم تا نظام حکومتي را با عنوان مصلحت حفظ نمائيم. زماني به حق ميگفتيم که اگر ساعتي تلويزيون رژيم شاه را در اختيار ما گذاريد چنين و چنان خواهيم کرد. اما اکنون پس از سي سال که دستگاه عظيم و بينظير راديو و تلويزيون در اختيار ما بوده است آيا نتيجهاي در خور گرفتهايم؟ به واقع دستگاههاي رسانهاي و فرهنگي چه سهمي در رشد يا انحطاط جامعه داشتهاند؟ آيا جوانان ما مسئولين و دست اندرکاران را الگويي برتر و کامل تر ميدانند و يا اينکه از آنان روي برگرفته و رو به سوي ديگر گذاشتهاند؟ سي سال پيش امام شهيدان خميني بزرگ، در بيسابقهترين استقبال تاريخ بر مزار شهيدان گام گذاشت. اکنون پس از سي سال آيا او را سرافراز و سربلند کردهايم و يا اينکه هر روز جام زهري تازه به او خوراندهايم و بر اين نوشاندن، پايکوبي کرده و جشن گرفتهايم؟
متن كامل خبر:
http://www.mowjcamp.org/article/id/26715
