اوه ، دوست عزیز منو بردی تو 6 سالگیم ، یادش بخیر ، سال 71 این شابلون بازی رو برای سرگرمی انجام میدادم و هر جا میرسیدم یک چیزی میزدم
بچه بودمو شدید ماجراجو ، بعدها دوم سوم ابتدایی که بودم بیشتر با شابلون بازی سروکله میزدم و هر چی دم دستم میومد رو برمیداشتم یک چیزی روش میکشیدم ، اون میز نوری که فرمودید رو یادمه یک میز شیشه ای بود که زیرش چند تا لامپ مهتابی بود ! لاک حساس یک لاک خوشبوی سورمه رنگ بود که با کاردک میکشیدم روی شابلون و میذاشتم تو کمد و تاریکی خشک بشه ، طرحمو روی کاغذ کالک و بعدها پرینتر مد شده بود روی آ 4 معمولی میکشیدم اما قبلش پرینتر نبود و با رپید و هزار مدل گونیا و خط کش و نقاله روی کالک میکشیدم و بعدش میچسبوندم روی میز و شابلون لاک خورده رو تنظیم میکردم و میذاشتم روشو کلی دبه و چیزای سنگینم میذاشتم روش باز بعد از مدتی بر میداشتم شابلونو میبردم با فشار آب و شیلنگ میشستمش و طرح ظاهر میشد و بعدشم با پارو رنگو میکشیدم روشو خلاصه هر چی دم دستم میومدو یک طرحی روش میزدم ، هم روی کاغذ هم روی پارچه که اون موقع ها بهش میگفتن بنزینی و سیلکم فکر کنم کاغذ بود دقیق یادم نیست ، یک مدلم بود برگردون بود که با پرس المنت در میومد و من تو خونه با اتو این کارو میکردم ولی حال نمیداد چون لباسو میکشیدی ترک میخورد البته بعدها یکسری دیگه باب شد که دیگه ترک نمیخورد .....مارو بردی تو جنگولک بازی های بچگی ..... توری رو میرفتم بازار ریز و اگه اشتباه نکنم توری های 140 به بالا ریز و خوب بود که طرح رو خوب در میاورد ، میگرفتم پوستم کنده میشد تا اینو بکشم و با منگنه روی یک قاب بزنم ، تفریحاتمونم مثل خودم هچل هفت بود ، توری های درشتم بودن یادم نیست شماره هاشونو چهلو چند و............اونا رو کارتن سازا میگرفتن برای چاپ کارتن و بی کیفیت میزد ..... بعد از اینکه بازیم تموم میشد و حیاط خونه رو به گند میکشیدم و میخواستم شابلونو پاک کنم یا با تینر فوری و پشم شیشه میشستم و یا میخوابوندم تو آمونیاک ولی این مال اون زمانا بود و الان حتما راحت تر میشه اینارو پاک کرد که شما هم میگی با هیپوکلریت سدیم و سود راحت پاکش میکنید ، هیپو همون وایتکسه و سود هم هیدروکسید .اما در مورد سوال اول شما ، پلی وینیل الکل تو خود چسب چوبی که میگیرید هست که ، تو چسب چوب معمولا یک حجم دهنده استفاده میکنن که بعضی پلی وینیل میزنن و بعضی هم ترکیبات دیگه ولی خود چسب نسبت به ماده اصلیش دیرتر خشک میشه ، ماده اصلی ساخت چسب چوب پلی وینیل استاته ولی شرکتها معمولا پلی وینیل استات خالص نمیزنن چون نمیصرفه براشون و توی محصولشون پر کن و حجم دهنده دارن ، بعضی ها که کربنات و این آتو آشغال ها رو هم میزنن و بعضی هم میرن تو الکریلیک ها و دیگه خرابش میکنن ولی اسم برند نمیارم ،من جای شما باشم میرم بازار خود پلی وینیل استات رو میگیرم میزنم ، قیافش عین خود چسب چوبه و همون بو و ظاهرو داره ولی خود رزینه ودیگه پر کنو قوام دهنده و این چیزا رو نداره و این خیلی مهمه چون پر کن ها و قوام دهنده ها مثل پلی وینیل الکل ، تیلوز ، و........خودشون باعث دیر خشک شدن چسب میشن چون جاذب آبن و آب میگیرنو متورم میشن ، هر چی آب کمتر باشه تو محیط و حلال های بازی فرار تر باشه سریع تر خشک میشه و میشه مثل همون لاک های قدیمی که تا فوتش میکردی مثل لخته خون میشد ، پلی وینیل استات بگیر و خود خارجی ها هم همینو میزنن ، بوی ماده فراری که میگی شبیه به خرمالو و گاهی هم خیلی ضعیف خرمالو و بوی آمونیاک مخلوطه ، اون خرمالو بوی فرمالینه ، برو ناصر خسرو و پلی وینیل استات بگیر (بازار دودره بازا)
در مورد سوال دومت : واتر جت ؟ این همه سختی لازم نیست من اون سالها به سادگی با یک حلال فوری توری رو تمیز میکردم ،
حلالهایی مثل آستون و یا متیل اتیل کتون و یا بوتیل استات که همشون تو تینر فوری هست ، آمونیاک بود که شابلونو مینداختم تو تشت و آمونیاکو میبستم بهش و میرفتم بعد میومدم آبو میگرفتم خودش میریخت ، خود شما هم که میگی با وایتکس راحت پاک کردی ، از وایتکس ارزون تر چی میخوای ؟ برو بازار هیپوکلریت بگیر که آب ژاولم بگی میشناسن ، اونجوری وایتکس 15 درصد بهت میدن قوی تره ولی وایتکس های بقالی 4 یا 5 درصده، هیپوکلریت سدیم ارزونه ، خیلی ارزونه
سوال سومتم باید بگم دی او پی یا اگر اشتباه نکنم دی اکتیل فتالات یک روغن نرم کن بود ولی اصلا یادم نمیاد چیکارش میکردم سفت میشد فقط یادمه یکی دی او پی بود و یکی هم دی بی پی ( دی بوتیل فتالات) و دی وی پی و............اینا رو سالها بعدش باهاشون چسب و فکر میکنم رزین میساختم ولی باید خیلی فکر کنم تا یادم بیاد چی میزدم بهشون که ویسکوز میشد ، مال بیستو شش سال پیشه مخم ارور داد یهو ...............
