فناوری های نوین اکتشاف
فناوری های نوین اکتشاف
[FONT="]با ظهور فناورى هاى ويژه و پويا، تغييرات زيادى در شيوه هاى اكتشاف ايجاد شده است. اکتشاف و بهره بردارى از منابع نفت و گاز، در ابتدا به روش جست وجوى شواهد سطحى اين منابع زيرزمينى انجام مى شد. اين جست وجو شامل پيگيرى رخنه هاى نفت يا گاز بود که از زمين به بيرون نفوذ کرده بود. به دليل اين که مقدار کمى از ذخاير نفت و گاز طبيعى به سطح زمين نفوذ ميکنند، اين فرآيند اکتشاف ناکارآمد بود. با توسعه صنايع در کشورهاى مختلف، نياز جهان به سوخت هاى فسيلى روزافزون شد.[/FONT]
[FONT="] اين مسئله ضرورت تغيير در روش هاى اکتشاف و افزايش بازده اين روش ها را دوچندان ساخت. امروزه اکتشاف ذخاير نفت و گاز بسيار پيچيده شده و با بهره گيرى از تجهيزات ويژه، درصد موفقيت در کشف ذخاير فسيلى را به حد قابل قبولى رسانده است. در اين نوشتار، روش ها و مراحل اکتشاف ذخاير نفت و گاز بررسى مى شود. تهيه بانک داده ها فناوري، نقش عمده اى در ميزان موفقيت مکانيابى ذخاير نفت گاز طبيعى دارد. اين فناورى هنگامى موثر است که يکى از ابزار اصلى آن را که همان داده هاى صحيح [/FONT][FONT="]–[/FONT][FONT="] نرم افزار [/FONT][FONT="]–[/FONT][FONT="] است، زمين شناسان و ژئوفيزيک ها بررسى و فرآورى كنند. اين داده ها هنگامى کاربردى مي شوند که به درستى جمعآورى و طبقهبندى شوند. اين دادهها که معمولاً شامل ويژگيهاى ذخاير زيرزمينى است، به منظور تبيين زمينه هاى علمى براى تعيين محل ذخاير نفت خام و گاز طبيعى تفسير ميشوند. فرآيند اکتشاف نفت خام و گاز طبيعى سرشار از ترديد و با آزمون و خطاى فراوان همراه است، زيرا نفت و گازى که جست وجو مي شود، اغلب صدها فوت پايينتر از سطح زمين قرار دارد. از اين رو، جمع آورى و طبقه بندى علمى دادهها در کاهش خطاى اکتشاف بسيار موثر است. مطالعات زمين شناسي زمين شناسان اکتشاف نفت خام و گاز طبيعى را با بررسى ساختار سطحى زمين مناطقى که احتمال دارد منابع نفت و گاز داشته باشند، آغاز مى كنند. در اواسط قرن هجدهم زمين شناسان به اين نتيجه رسيدند كه در سراشيبي هاى تاقديسي، احتمال وجود ذخاير نفت و گاز بيشتر است. در اين تاقديسها که زمين در محل خود چين خورده است، لايه هاى گنبدى شكل ايجاد شده که نشانگر تعداد زيادى از ذخاير نفت و گاز است. با بررسى و ترسيم مشخصات سطحى و زيرسطحى يک منطقه مشخص، زمين شناس پيشبينى مي کند در کدام مناطق احتمال وجود ذخاير نفت خام و گاز طبيعى بيشتر است. زمين شناس از ابزار متعددى براى اين بررسى بهره مي برد. از جمله اين ابزار، بررسى برشهاى صخره هاى درون زمين، دره ها و يا تنگه ها از نظر محتواى مايع درون سنگها، تخلخل سنگ، رطوبت پذيري، سن و ترتيب شکل يافتن صخره است که امکان استنتاج هايى درباره ذخاير احتمالى را به زمين نشان مي دهد. هنگامى که زمين شناس، منطقه اى را ارزيابى مى كند و احتمال وجود يک منبع نفتى و يا گازى را در آن محدوده محتمل مى داند، آزمايشهاى بعدى براى به دست آوردن اطلاعات جزئي تر و ترسيم دقيق تشکل هاى زيرزمينى مرتبط با ذخاير نفت و گاز طبيعى انجام ميشود. معمولاً زمين شناسان اين آزمايشها را انجام مى دهند.[/FONT]
