فرانک گهری Frank O. Gehry

[archi_arch]

توی پرانتز : میدونی چرا کارهای رایت نسبت به همدوره هاش جلوه و موفقیت بیشتری داشت ؟ چون با سوادی که در زمینه سازه داشت و از اون مهمتر با شم مهندسی قوی اغلب سیستمهای باربر سازه ای کارهاش رو خودش انتخاب میکرد و سر همین خیلی با بقیه آرشیتکتها و مهندسین سازه درگیری داشت ...

جالب بود نمیدونستم!

دقیقا حق با شماست ! و من باز میخوام بپرسم که چرا عمران ؟ چرا معماری ؟ چرا نه مثل همیشه سرزمین خودمون یک رشته ای و یک متخصصی که همه اینها رو با هم بلده و به کار میگیره ؟!

به نظرتون با پیشرفت علم اونهم با این سرعته میشه هر دو رشته رو باهم و به صورت کامل یاد گرفت؟با توجه به حجم زیاد مطالبی که الان هر کدوم دارن؟چون مسلما الان با چندین سال پیش کلی تو علم پیشرفت داشتیم.

حتما این کار رو بکن که محاسبات رو حرفه ای یاد بگیری . نمیدونی چقدر در طراحیت تاثیر میذاره . بهت دل و جرات میده . خلاقیت میده . فکر باز برای نامحدود طراحی کردن و دست باز برای روی کاغذ آوردن اون طرح . مهندس معماری وقتی بدون تسلط بر محاسبات طراحی میکنه و مهندس سازه وقتی بدون دید زیبایی شناسی محاسبه میکنه مثل شناگری می مونن که با تیوب شنا پریده وسط یک اقیانوس ! احتمال غرق شدنش خیلی زیاده . ولی وقتی هردوتا همزمان در ذهنت نقش میبنده اطمینان یک شناگر حرفه ای رو داری که با هر موجی غرق نمیشه و میتونه به مقصدی که میخواد برسه ...

ممنونم از راهنمایی خوبتون راستی شما راهی رو سراغ ندارین که من بتونم اونها رو یاد بگیرم؟یعنی کلاس ازادی هست که اونارو اموزش بدن؟

من میگم معماری داخلی نباید جدای از معماری کلی بنا تعریف بشه و از اینکه طراحی بنا رو یک نفر انجام بده و بعد دکوراسین داخلی یا ... رو بسپره به دیگری

به نظر منم جدا کردن ایندو از هم صرفا برای بازاریابی بوده نه چیز دیگه!چون واقعا نمیشه این دو تا رو از هم جدا کرد هیچ بنایی فقط از دید صرفآ نما یا صرفآ دکوراسیون داخلی سنجیده نمیشه و همه چیز در کنار هم معنی پیدا میکنه.من فکر میکنم جدا کردن ایندو مثل این میمونه که طراح بنا دیوارهای خارجی رو طراحی کنه و دکوراتور داخلی بیاد و سعی کنه تو محدوده طراحی داخلی رو انجام بده!!!!!!!!!!!!!!!

 

[PostModern]

به نظرتون با پیشرفت علم اونهم با این سرعته میشه هر دو رشته رو باهم و به صورت کامل یاد گرفت؟با توجه به حجم زیاد مطالبی که الان هر کدوم دارن؟چون مسلما الان با چندین سال پیش کلی تو علم پیشرفت داشتیم.

معلومه . فکر میکنی همین الان چند واحد کاملا تخصصی در دانشگاهها ( در هرکدوم از این دو رشته ) تدریس میشه ؟ از اون گذشته حجم عظیمی از مطالبی که این دو میخونن کاملا به هم مرتبطه . یک درسه . ولی بعضیها رو اینها بیشتر میخونن و بعضیها رو اونها . میشه کل واحدهای درسی رو مثل آب خوردن ترکیب کرد و یک دوره کامل ( عمران + معماری + شهرسازی + راهسازی ) ازش درآورد . این دوره کامل مهندسی مرتبط با این رشته هاست . ولی سخت تر از ترکیب اونها فکر میکنم پیدا کردن افرادی باشه که واقعا بخوان با دید حرفه ای و علاقه و استعداد کافی به سراغ همچین رشته ای برن . انتخاب رشته بی حساب و کتاب ایران نمیتونه این راه رو جلوی پای کسی بذاره . باید استعداد یابی کرد !

راستی شما راهی رو سراغ ندارین که من بتونم اونها رو یاد بگیرم؟یعنی کلاس ازادی هست که اونارو اموزش بدن؟

کلاس آزاد که هست ولی فایده زیادی نداره . بیشتر تبلیغ و درآمده تا یادگیری . شاید تنها راهش کار کردن به صورت جنبی و زیرنظر مهندسهای حرفه ایه ! میشه بخش عظیمی از مسایل محاسباتی رو در یک پروژه عملی یاد داد یا یاد گرفت . اگر محاسبات سازه رو درست یاد بگیری میبینی که خیلی هم سخت نیست !

 

[maral55]

نه . مسلما ترکیب این دوتاست . فقط مساله اینه که من میگم معماری داخلی نباید جدای از معماری کلی بنا تعریف بشه و از اینکه طراحی بنا رو یک نفر انجام بده و بعد دکوراسین داخلی یا ... رو بسپره به دیگری خوشم نمیاد . برای این کارها هم اگر طراحی داخلی متفاوتی صورت میگرفت احتمالا بیشتر توی ذوق میزد ؟! یعنی این فضاهای داخلی به نوعی در تکمیل همون نماهای خارجی برای رسیدن آرشیتکت به منظور خودش در این کار بوده . اما نه به پیچیدگی اونها ! به هرحال باید کاربرد نهایی فضاها رو رعایت میکرده و همین نسبت به نماسازی و اسکلت یک کمی محدودترش کرده ...

تا یادم نرفته بگم که چقدر خوشحالم که اینجا بحث به راه افتاده!!

چون فقط اینجوری هست که تالار زنده میمونه تالار معماری که توش بحث معماری نباشه اصلا به درد نمیخوره ح

درست میگی پست مدرن جان اگر غیر از این بود که دیگه واویلا بود!!
راستش خودمم نمی دونم که چطور میشد که حالت بهتری به وجود میمود یا اینکه اصلا با این حجم ایا حالت بهتری وجود داشت یا نه.
به هر حال مسئله اصلی منتقدین سر خود حجم اصلی هست نه فضای داخلی چون اگر قرار باشه که همچین فرمی وجود داشته باشه خب در این صورت بهترین نماسازی داخلی فکر کنم همون کاری هست که گهری کرده و نه من هم متقعد نیستم اصلا مه فضاسازی داخلی کار یه معمار رو بدیم یه نفر دیگه بکنه.

 

[nino]

نه . مسلما ترکیب این دوتاست . فقط مساله اینه که من میگم معماری داخلی نباید جدای از معماری کلی بنا تعریف بشه و از اینکه طراحی بنا رو یک نفر انجام بده و بعد دکوراسین داخلی یا ... رو بسپره به دیگری خوشم نمیاد . ...

منم كاملا با همه موافقم كه نبايد از هم جدا باشه چرا بايد براي يك بنا يكي محاسبه كنه يكي حجم كلي بده و يكي هم بياد معماري داخلي كنه كه در بعضي مواقع چسباندن چند عنصر به در و ديوار و سقف و هر فرمي رو كه ميخوان به صورت كاذب بسازن !
من علاقه زيادي به كاراي كالاتراوا و فاستر دارم چون حداقل احساس جدايي سازه و فرم كلي و حتي داخلي به آدم دست نميده همش با هم طراحي شده .

 

[maxer]

Thomas Mayer

Thomas Mayer

Thomas Mayer
IAC/InterActiveCorp Headquarters
By Gehry Partners
The "white" glass, etched with a white pattern, gives the appearance of a tall ship in full sail.
Read about the IAC in arcspace feature.
Move over thumbs to view images.

​

Thomas Mayer archives
Gehry Partners arcspace features
June 25, 2007

منبع: http://www.arcspace.com

 

[maxer]

Gehry Partners, LLP

Gehry Partners, LLP

Gehry Partners, LLP
Foundation Louis Vuitton
Paris, France A bridge between the Bois de Boulogne and the Jardin d’Acclimatation.

Photo courtesy Gehry Partners, LLP
The Foundation Louis Vuitton will be located at the Jardin d’Acclimatation, adjacent to the Bois de Boulogne on the westside of Paris. The building will serve as a gateway to the Jardin, with an entrance hall located at ground level serving both as the entry to the museum as well as the entry to the Jardin.

Photo courtesy Gehry Partners, LLP
This central hall is designed to be an active social space, featuring a café and an interactive documentation center. A large, multi-purpose space located directly adjacent to the entrance hall will be accessible to the public and may be used as an auditorium accommodating 340 persons, an exhibition space, or event space. The Foundation LV will include a series of educational facilities for children intended to complement the existing activities for children and families located in the Jardin.

Photo courtesy Gehry Partners, LLP
The museum area of the building will include a series of galleries designed to accommodate the display of both the permanent collection, as well as temporary exhibitions. The museum will also include a number of “chapels,” each of which will be dedicated to site-specific installations created by individual artists.

Photo courtesy Gehry Partners, LLP
As visitors move from gallery to gallery within the museum, large expanses of glass will provide breathtaking views, integrating the landscape into the experience of the museum and creating a strong link between the between the museum and the Jardin. Site-specific art works located in the Jardin adjacent to the museum will further reinforce this relationship.
The use of glass as the primary exterior material plays a principal role in the architecture of the Foundation Louis Vuitton. Its transparency ensures that the building will complement the surrounding natural environment.
The Foundation Louis Vuitton will serve as a bridge between the Bois de Boulogne, an extensive park on the western edge of Paris, and the Jardin d’Acclimatation, a children’s amusement park located within the Bois de Boulogne.

Sketch courtesy Frank Gehry

Photo: arcspace
Foundation Louis Vuitton design area at GP
Total area: 8,900 square meters
Museum: 3,200 square meters
Schedule: Begin Design - 2005
Currently in Design Development
Client: LVMH Moët Hennessy Louis Vuitton
Design Architect: Gehry Partners, LLP
Design Partner: Frank Gehry -
Project Designer: Edwin Chan
Project Manager: Marc Salette
Project Architect: Laurence Tighe

Gehry Partners, LLP arcspace features January 8, 2007

منبع :http://www.arcspace.com

 

[maxer]

Gehry Partners, LLP

Gehry Partners, LLP

Under Construction
Gehry Partners, LLP
MARTa Herford
Herford, Germany

Photo courtesy Gehry Partners, LLP
MARTa Herford will be one of the first museums in Germany to present the interfaces between art, design, fashion and architecture as a site for reflection and aesthetic articulation.

Photo courtesy Gehry Partners, LLP

Photo courtesy Gehry Partners, LLP
The fundamental design strategy involves the incorporation of a fragment of an industrial building now existing on the site with new buildings located to the South and to the North of the existing building, so that the existing building becomes the centerpiece of the new museum complex. Visitors will enter the complex through a new central entry plaza that is flanked on both sides by the new buildings.

Photo courtesy Gehry Partners, LLP
The existing building consists of 3,425 square meters and includes the lobby for the complex and a retail store on the ground level, as well as galleries and a furniture testing area on the upper levels.

Photo courtesy Gehry Partners, LLP
The original character of the existing building have been maintained. The exterior of both new buildings will be clad in brick and stainless steel.

Photo courtesy Gehry Partners, LLP

Sketch courtesy Gehry Partners, LLP
Inauguration May 7, 2005.
Photographer Thomas Mayer documents the construction.

Photo: ©Thomas Mayer
Area: 7,000 gross square meters
Begin Design - 1998
Begin Construction - 2001
Expected Completion: 2005

Client:The City of Herford
Architect: Gehry Partners, LLP
Design Partner: Frank Gehry
Project Partner: Randy Jefferson
Project Designer: Edwin Chan
Project Architect: Kamran Ardalan
Project Team:
Michelle Kaufmann
Hiroshi Tokumaru
Andy Lui
Catriel Tulian
Rick Smith
Cara Cragan
Beat Schenk
Ali Jevanjee
Kurt Komraus
Sean Gale
Sean Gallivan
Diego Petrate
Reza Bagherzadeh

Executive Architect: Archimedes GbmH
Hartwig Röllkotter
Stefan Hoffmann
Birgit Bastiaan
Jørgen Beinke
Thomas Vollbracht
Structural Engineer: Bollinger + Grohmann
Mechanical Engineer: Construct
Lighting Consultant: ag Licht
Photo: Thomas Mayer
Frank Gehry arcspace features
June 15, 2004

منبع: http://www.arcspace.com

 

[maxer]

Frank O. Gehry

Frank O. Gehry

Frank O. Gehry & Associates
Der Neue ZollhofDüsseldorf, Germany Der Neue Zollhof is situated at the Eastern edge of the Rhine River harbor front in downtown Düsseldorf, near the administrative complex of the North Rhine Westphalia province.
Currently occupied primarily by warehouses, this stretch of the waterfront is being redeveloped as an urban public zone, to comprise primarily art and media agencies. Due to its proximity to the residential district immediately to the South, and to the municipal and financial district further to the East, the rehabilitation of the harbor front is intended to provide an open public amenity for the City, while underscoring the emergence of Düsseldorf as a cultural and business center.

Photo: Thomas Mayer
The flat site runs adjacent to the waterfront promenade, with extensive views up and down the Rhine River. New construction borders the Eastern and Western edges, while a future tram line and stop define the Southern boundary along Stromstrasse. To the North, the site overlooks the Zolhafen Sport Harbor and the Bilk Park beyond.
The program for the project provides 28,000 square meters of commercial office space in three separate buildings, promoting a highly open site plan and minimizing the overall mass of the project. The placement of these buildings acknowledges the convergence of Brueckenstrasse and Wupperstrasse toward the site, thus leaving it open to the residential district across Stromstrasse. This massing further provides a counterpoint to the typical horizontal development of the adjacent sites, resulting in a series of clustered, mid rise towers.
The program comprises a mix of advertising, insurance and related agencies. The three towers consist of 300 square meter to 500 square meters elements grouped around a central core, providing highly flexible leasing arrangements within an articulated massing. The floor plates accommodate open or modular office planning. The towers rest on an expansive plaza, with a variety of paths connecting the street to the harbor. Parking is provided below grade. The division of the project into three major buildings provides high visibility to each of the three primary tenants.

Photo: Thomas Mayer

Photo: Thomas Mayer

Photo: Thomas Mayer
All three buildings are constructed of concrete flat slab with punched window openings on the exterior facade. The finish material on each of the buildings is unique. The central office building is clad entirely in metal panels; the East (tallest) tower is comprised of curvilinear volumes finished in plaster, and the West tower is a grouping of volumes faced in brick. All buildings have operable windows for natural ventilation. The articulation of the window and its relationship to the exterior skin is similar in all three structures. The clustered organization of the volumes maximizes the occurrence of offices with waterside views.
Geometry, massing and exterior material, provides each of the buildings with a unique identity. The project as a single entity, provides a unifying urban complex through the consistent application of identical window units throughout and, a familial relationship with the ground plane.

Sketch courtesy FOGA

Photo: Whitt Preston
Client:
Kunst und Medienzentrum Rheinhafen GmbH
Area: 28,000 square meters
Schedule:
Begin Construction 1996
Completion 1999
Frank O. Gehry & Associates
Project Team:
Frank O. Gehry: Design Principal
Randy Jefferson: Project Principal
Craig Webb: Project Designer
Project Architects:
Terry Bell
Tomaso Bradshaw
Project Coordinators:
Brent Miller
Lisa Towning
Kristin Woehl
Project Team:
Jim Dayton
John Goldsmith
Jeff Guga
Michael Jobes
Naomi Langer
Joerg Ruegemer
Charles Sanchez
Bruce Shepard
Rick Smith
Eva Sobesky
Tensho Takemori
Larry Tighe
Scott Uriu
Flora Vara
Jeff Wauer
Photo: Thomas Mayer
Frank O. Gehry arcspace features

 

[Soofia]

ax ax ax axxxxxxxxxxxxxxxx az ghery

 

[maral55]

http://www.bluffton.edu/~sullivanm/spain/bilbao/gehryguggenheim/gehry.html

این یه نمونه ازش بود فکر کنم بیشترین چیزی که توی اینترنت پیدا میشه کارهای گهری مخصوصا این کار هست

 

[mad]

sghl

sghl

اینم دوتا عکس از کهر جدید frank gehry

 

[mad]

 

[memar-86]

Frank O. Gehry

Frank O. Gehry

سلام اين اسكيسا رو با پروژه كامل شده شونو ميذارم



Frank O. Gehry

 

[mad]

فرانک گری (Frank Gehry) معمار مشهور کانادایی/آمریکایی معاصر است.

فرانک گری (Frank Gehry) معمار مشهور کانادایی/آمریکایی معاصر است.

دوران تحصیل

او در سال ۱۹۲۹ م در خانواده‌ای یهودی در شهر تورنتوی کانادا (با نام اصلی فرانک اون گلدبرگ) دیده به جهان گشود.
او در سال ۱۹۴۷ م به همراه خانواده اش به لس آنجلس مهاجرت کردودر دانشگاه کالیفرنیای جنوبی به تحصیل در رشته معماری پرداخت.
در سال ۱۹۵۶ م در دانشگاه هاروارد به تحصیل در رشته برنامه‌ریزی شهری پرداخت و هم‌زمان در دفتر ویکتور گروئن مشغول به کار شد.
او اکنون شهروند ایالات متحده و ساکن لس آنجلس است.آثار وی
در کارهای اولیه گری می‌توان تأثیراتی از معماران سوئیس و فرانسه به خصوص لوکوربوزیه مشاهده کرد این تأثیرات را تا سال ۱۹۷۲ می‌توان در کارهای گری مانند استفاده از فرمهای هندسی ساده مشاهده کرد.
به طور کلی در کارهای گری نوعی تندیس گرائی را می‌توان مشاهده کرد چه در توسعه خانه همسرش ۱۹۸۷ تا موفق‌ترین کارش در سبک فولدینگ که موزه هنرهای معاصر بیلبائو است.
او معتقد است:

من آثار هنرمندان را نگاه میکنم و هنر را به مثابه وسیله‌ای برای الهام خودم میپندارم و سعی میکنم تحت تأثیر هیچ فرهنگی نباشد در هر کارم روشهای جدید را جستجو میکنم. برای من قانون و قاعده محدود کننده وجود ندارد و اصولا مرزی بین درست و نادرست نمیدانم.
​

گری از پیشگامان عرصه معماری فولدینگ می‌باشد .ما به ازای علمی زبان معماری فولد، نظریات بحران و تداوم است. بحران یا فروپاشی در تبدیل سریع ازحالتی به حالت دیگر، مانند آب به یخ یا بخار، تجلی می‌کند. بحران یا به دو پاره شدن می‌‌انجامد یا به پیچیده شدن، در هم فرو رفتن و در هم تنیدن که مضمون معماری فولد است.
در این معماری که گویی در حال فرو ریختن و کج شدن است، ترتیب پلان، نما و مقطع با هم اشکال ابهام آمیزی همانند کریستالها میآفرینند.
این بازی را گری با در هم ریختن زبانهای مختلف معماری و ترکیب آنها آغاز کرده است. در بنای موزه ویترای او در وایمار آلمان، که در کارهای آیزنمن تأثیرگذاشت، اجزای معماری مکعبهای در هم تنیده و دفرمه و کج و کوژند. از همین رو بعضی معماری او را جانور گونه و کرم گونه نامیده‌اند. در کل می‌توان گفت معماری گری یک معماری شخصی و غیر تقلیدی است و بدون برنامه خاص و یک نوع عدم قطعیت در اکثریت پروژه‌های گری دیده می‌شود.
کارهای گری به ترتیب زمانی:

• Merriweather Post Pavilion, and Rouse Company Headquarters, Columbia, Maryland, USA (1974)
• Loyola Law School, Los Angeles, California, USA (various buildings, 1978*2002)
• Santa Monica Place, Santa Monica, California, USA (1980)
• Edgemar Retail Complex, Santa Monica, California, USA (1984)
• Chiat/Day Building, Venice, California, USA (1985*1991)
• Vitra Design Museum. Weil am Rhein, Germany (1989)
• Frederick Weisman Museum of Art, University of Minnesota, Minneapolis, Minnesota, USA (1990)
• Iowa Advanced Technology Laboratories, University of Iowa, Iowa City, Iowa, USA (1987*1992)
• Center for the Visual Arts, University of Toledo, Toledo, Ohio, USA (1993)
• American Center, Paris, France (1994)
• The Dancing House ("Fred and Ginger"), Prague, Czech Republic (1995)
• Guggenheim Museum Bilbao, Bilbao, Spain (1997)
• Der Neue Zollhof, Düsseldorf, Germany (1999)
• Vontz Center for Molecular Studies, University of Cincinnati, Cincinnati, Ohio, USA (1999)
• DG Bank building, Pariser Platz 3, Berlin, Germany (2000)
• Experience Music Project, Seattle, Washington, USA (2000)
• Gehry Tower, Hanover, Germany (2001)
• Issey Miyake, Flagship Store, New York, New York, USA (2001)
• Peter B. Lewis Building, Weatherhead School of Management, Case Western Reserve University, Cleveland, Ohio, USA (2002)
• Richard B. Fisher Center for the Performing Arts, Bard College, Annandale*on*Hudson, New York, USA (2003)
• Maggie's centre, Dundee, Scotland (2003)
• Walt Disney Concert Hall, Los Angeles, California, USA (2003)
• Ray and Maria Stata Center, Massachusetts Institute of Technology, Cambridge, Massachusetts, USA (2004)
• Pritzker Pavilion, Millennium Park, Chicago, Illinois, USA (2004)
• MARTa, Herford, Germany (2005)
• IAC/InterActiveCorp West Coast Headquarters, Sunset Strip, West Hollywood, California, USA (2005)

پس از اینکه جایزه پریتزکر به فرانک گری تعلق گرفت، آدا لوئیز در باره اش نوشت:

ریسک می‌‌کند، روی بند راه می‌‌رود و مرز محدودیت هارا می‌‌شکند. بناهای او روشنائی اند و طرح های زنده نشانگر این مهم که چگونه چیزی که ظاهراً کم اهمیت است می‌‌تواند با بکارگیری خلاقیت شکلی نو و بی نظیر بیابد. او هنر معماری را به صورتی به کار می‌‌برد که در عین زیبایی قابلیت استفاده داشته باشد. او معماری را در بی زمان‌ترین معنایش و با شیوهٔ مخصوص به خود به کار می‌‌گیرد. او می‌‌رود به قلب هنر زمان با برداشت ها و فناوری عصر حاضر و بینشهایی که عمیقا بیانگر عصر حاضر است
آثار گری به طور کلی نتیجه یک روند طولانی طراحی است که با استفاده از اسکیسهای متعدد، مدلهای کامپیوتری و ماکتهای بزرگ حاصل شده است. اسکیسها و نمودارهای اولیه به مدلهای فیزیکی با مقیاسهای مختلف تبدیل و این مدلها در نهایت به ساخت ماکتهای کامل میانجامد.
نکته بسیار جالب در روند طراحی گری در استفاده از رایانه در این روند است. بر خلاف سایر معماران که از نرم افزارهای معمول دوبعدی و سه بعدی مانند CAD و 3DsMAX برای کارهای خود استفاده می‌کنند گری از نرم‌افزار کاتیا که یک نرم‌افزار مربوط به طراحی جامدات است استفاده کرد. این نرم افزار بیشتر برای طراحی خودرو و هواپیما و محاسبات پیچیده بدنه‌های مختلف کاربرد دارد و هماهنگی بسیار عالی با سایر نرم افزارها دارد. کاتیا سطوح را تحلیل و بر اساس محدودیت سازه‌ای، کارکردی و اقتصادی پروژه آن را تصحیح می‌کرد. داده‌های عددی که به این ترتیب بدست میآمدند بار دیگر بر روی یک مدل پیاده می‌شدند تا حجمها کنترل شوند و در صورت لزوم تغییر کنند. این رفت وبرگشت بین مدلهای مطالعاتی و داده‌های دیجیتال بنیاد شکلی پروژه را به وجود میآورند. سپس از داده‌های کامپیوتر برای تهیه پلانهای ساخت موزه استفاده شد.
بنا به گفته یکی از دست اندرکاران اجرای پروژه همه چیز توسط کاتیا کنترل و هدایت می‌شود. کاتیا به ما اجازه خلاقیت می‌دهد.
میتوان گفت از دلایل استفاده از کاتیا دقت فوق العاده آن و سازگاری آن با دیگر نرم‌افزارها می‌باشد. به عنوان مثال در پروژه تالار موسیقی والت‌دیسنی، برای طراحی سازه اجرایی مشکلات فراوانی وجود داشت. با توجه به پیچیدگی اتصالات سازه‌ای و عدم وجود زوایای قائمه در آن، کارتهیه نقشه‌های اجرایی و جزییات اتصالات یکی از مهم‌ترین و پیچیده‌ترین قسمت‌های پروژه بود.
برای تهیه جزئیات اجرایی دقیق از نرم افزار سه بعدی XSTEEL که قابلیت تهیه انواع جزییات فولادی را داراست استفاده شد و در حدود ۸۰ درصد از کار تهیه جزییات اتصالات سازه‌ای پروژه با آن انجام گرفت. این نرم افزار قابلیت ارتباط متقابل با کاتیا را داراست که گری از آن برای طراحی استفاده کرده بود. برای مثال ابتدا طرح در کاتیا تهیه می‌شد سپس XSTEEL با استفاده از آن مقاطع و اندازه‌ها را مشخص می‌کرد سپس اطلاعات داده شده دوباره به کاتیا منتقل می‌شد.
در اجرا نیز کاتیا راهگشای بسیاری از مشکلات بود. دوربینهای Total station با استفاده از اطلاعاتی که از این نرم‌افزار می‌گرفتند خطوط اجرایی را مشخص می‌کردند.
سازه فلزی این ساختمان برای تولید در کارخانه توسط کاتیا برنامه ریزی شد و پانلهای نما نیز توسط دستگاه CNC که مستقیما با رایانه و CATIA کنترل می‌شدند تهیه شد.
بنا به گفته گری «کاملترین» استفاده از کاتیا را در طراحی و ساخت پانل‌های نما کردند که باعث صرفه جویی زیادی در زمان پروژه شد.
در نهایت می‌توان گفت گری با استفاده از نرم افزارها و سخت افزارهای موجود ثابت کرد «غیرممکنها متعلق به گذشته هستند».
موزه Experience Music Project با 21000 ی فولادی و آلومینیومی به اشکال هندسی نامنظم ساخته شده است. و طراحی و ساختمان آن توسط برنامه‌های رایانه‌ای ۲D و ۳D انجام گرفته است.
Doug Winn مدیر پروژه می‌‌گوید: در چنین کار عظیمی که شباهت به هیچ بنایی ندارد، طراحی یک چیز است و ساخت چیز دیگر. بنا وقتی شروع به کارکرد نمی‌دانست در نهایت چه به دست خواهد آمد. مجبور بودیم در عمل تغییرات زیادی به آن بدهیم و همهٔ دست اندر کاران – طراحان مهندسین تولیدکنندگان مواد و لوازم و غیره- در پروسهٔ کار تغییر را به عنوان یک نورم پذیرفتند و سازه بنای تالار موسیقی والت دیسنی به عنوان پیچیده‌ترین سازه دنیا شناخته شد و این خود موید کار مشکل و فرایند پیچیده ساخت و طراحی ان است.

<H2> شکل‌ها و مصالحمصالحی که غالبا در کارهای او مشاهده می‌شود صفحات فلزی به خصوص تیتانیم، پلاستیکهای رنگ شده، زنجیرها و کابل‌ها و فولاد و به کارگیری پانلهای مشبک است.
فرمهای تیز گوشه دار ،صفحات متداخل، سطوح مواج و منحنی را می‌توان از عناصر ثابت کار گری دانست بناهای تندیس وار، فرمهای منحنی، پلکانهای خارجی، مصالح نمای فلزی استفاده فراوان از مواد گوناگون، پنجره‌های بی قاعده و مرکزگریز از نشانه‌های کارهای او می‌توان بر شمرد.
​

​

</H2>

 

[azam]

Science Library; Princeton University, Princeton, New Jersey
Gehry Partners
ساخت کتابخانه علوم در زمین دانشگاه پرینستون با مساحتی معادل 8,270 متر مربع رو به اتمام است. این کتابخانه محل مناسب و در دسترسی برای انجام تحقیقات جامعه قرن 21 امی دانشگاه پرینستون است. این ساختمان شامل کلاس های آموزشی ، دفاتر و فضاهای عمومی است ؛ همچنین کتابخانه علوم ، خانۀ زیست شناسی ، شیمی ، زمین شناسی است و شامل مجموعه نقشه های GISاست. در این کتابخانه ، کاتالوگ ها ، فهرست ها ، کتاب ها و مجلات به صورت الکترونیک در دسترس هستند و مجموعه شامل عکس های دیجیتالی نیز است.
نمای این ساختمان با استفاده از فولاد ضد زنگ ، آجر ، شیشه و پوششی رنگی ساخته و پرداخته شده است.
ظاهرا که محیط دانشگاهی بر فرانک گری تاثیر گذاشته و هیجان حجم هایش را کنترل کرده است.

ببخشید منبع رو یادم رفت بنویسم :
http://architecturenews.mihanblog.com/Post-195.aspx

 

[mad]

در اثار گه ری نمی توان مرزی بین هنر و معماری قائل شد .​

وی با قرار دادن سه عنصر غیر مرتبط جنگل-دوربین و کشتی نمای ساختمان را طراحی کرده است

گهری که معمار با حوصله ای است در کارهای خود هنر ومعماری را
ترکیب و مرزها و محدودیت های سنتی را بر هم می زند.
این گفته به خوبی در بنای ساختمان دی قابل مشاهده است​

 

[mad]

The Dancing House Prague, Czech Republic (1995

The Dancing House Prague, Czech Republic (1995

در ساختمانهای گه ری اشکال –احجام و سطوح و مصالح ورنگهای نا مرتبط به صورت یک ترکیب هنرمندانه ارائه میشود ​

 

[mad]

Experience Music Project, Seattle, Washington, USA (2000

Experience Music Project, Seattle, Washington, USA (2000

این معماری جدید که بسیار خود محور و شخصی است با بهره گیری از خلاقیت فضاهای تالیف نشدهای را عرضه
می کند که نظیر یک نقاشی مدرن بیانگر حالات روحی لحظه ای طراح ان باشد​

 

[mad]

Walt Disney Concert Hall, Los Angeles, California, USA (2003

Walt Disney Concert Hall, Los Angeles, California, USA (2003

​

نیویورک مجسمه ازادی دارد.رم صاحب کولوسئوم است-پاریس به برج ایفل افتخار می کند
ودر لوس انجلس تالار موسیقی والت دیسنی جای هالیوود را به عنوان نماد شهر خواهد گرفت​

این اثرنتیجه یک روند طولانی طراحی است که با استفاده از اسکیسهای متعدد ومدلهای کامپیوتری و ماکت های​

​

​

بزرگ حاصل شده است

در طرح این بنا به خوبی سبک طراحی گه ری نمایان است که بر ایجاد حجمهای پیچیده فضایی ومعماری دیکانستراکشن استوار است
​

وی از یک نرم افزار فرانسوی به اسم catia استفاده کرد.این نرم افزار به تیم گه ری امکان داد داده ها را بطور منظم از کامپیوتر استخراج وانها را در روی سایت پیاده کند​

 

[mad]

IAC/InterActiveCorp West Coast Headquarters,, West Hollywood, California, USA (2005)

IAC/InterActiveCorp West Coast Headquarters,, West Hollywood, California, USA (2005)

IAC/InterActiveCorp West Coast Headquarters,, West Hollywood, California, USA (2005)​

 

[mad]

Ray and Maria Stata Center, Massachusetts Institute of Technology, Massachusetts, USA (2004)

Ray and Maria Stata Center, Massachusetts Institute of Technology, Massachusetts, USA (2004)

در اکتبر ۲۰۰۷، دانشگاه ام آی تی امریکا از فرنک گهری بخاطر طراحی مشکل دار ساختمان استاتای خود به دادگاه شکایت برد و ادعای خسارت نمود ​

 

[mad]

Frank gehry house 1978

Frank gehry house 1978

نو اوری در هیچ اثر معماری به اندازه این بنا چنین شوکی در بیننده به وجود نمی اورد

این شوک با دیدن یک خانه روستایی المانی در یک محله قدیمی و سنتی در سانتامونیکا اغاز می شود

گه ری خانه را تدریجا به قسمت های جداکانه تقسیم می کند وزمانی که قسمتها
مجددا در کنار هم قرار می گیرند نمای سنتی و قدیمی در پشت نمای جدید محو
شده ویک دیوار نا متقارن موج دار نمایان می شود​

 

[mad]

Pritzker Pavilion, Millennium Park, Chicago, Illinois, USA (2004

Pritzker Pavilion, Millennium Park, Chicago, Illinois, USA (2004

در دنیای صنعتی امروز نیاز ارتباط میان انسان و طبیعت بیش از پیش احساس میشود گسترش شهرها كه با تخریب بستر خود همراه بوده است موجب كشیده شدن طبیعت به حومه شهرها شده است . هر چندكوشیده شده است تا با ایجاد پاركها و ایجاد انواع فضاهای سبز این ارتباط برقرار شود

اما آنچه در این مورد اهمیت دارد این است كه نمی توان تنها ساختن یك پارك و یا مانند آانرا به مثابه برقراری این ارتباط دانست بلكه باید با یك تفكر قوی، شناخت موانع و نواقص و پس زمینه های فكری، فرهنگی، تاریخی ارتباط میان محیط مصنوع شهری و منظر ایجاد شده را به بهترین شكل به وجود آورد

درتمام این زمان معمار مشهور فرانك گه ری نیز در كنار تیم طراحی دالی به طور جداگانه بر روی پروژه كار می كرد. قرار گرفتن اندیشه های دالی و مهارت گه ری در كنار یكدیگر پروژه پارك هزاره را به بهترین و توانا ترین پروژه عمومی تاریخ شیكاگو تبدیل كرد. اكنون این تلفیق از معماری، مجسمه سازی و طراحی منظر به یك پارك 24.5 اكری تبدیل شده و پارك هزاره به اعتقاد سازندگانش به یك موفقیت بزرگ و شاهكار معماری برای شیكاگو تبدیل شده است.

یكی از این نمونه های موفق كه نشان دهنده نقش معماری در ایجاد منظر طبیعی و یك مكان عمومی فوق العاده است پارك هزاره در شیكاگو است كه از یك پارك فراتر رفته و اكنون به یك محیط خاطره انگیز و یك اثر شاخص در بافت شهری تبدیل شده است. پارك هزاره علاوه بر آنكه یكی از آثار منتخب مركز هنر، معماری، موسیقی و طراحی منظر است، یك نمونه بی نظیر در ایجاد فضای عمومی طبیعی در بافت شهری نیز است كه معروفترین معماران، طراحان و هنرمندان در قالب تیم های جداگانه قسمتهای مختلف آنرا طراحی كرده اند. از این میان می توان به «Jay Pritzker Pavilion» شاهكار فرانك گه ری اشاره کرد

​

 

[amirabas_ali]

رقص فرد و جینجر

رقص فرد و جینجر

رقص فرد و جینجر

معماری و فرهنگ غرب , ​

[FONT=arial,helvetica,sans-serif]

فرد آستایر Fred Astaire هنرپیشه، خواننده و رقصنده مشهور آمریکایی است. او به علت توانایی و مهارت بی‌‌نظیرش در رقص و اجرای نمایش‌های زنده بر روی صحنه برادوی و در فیلم‌های بلند سینمایی، تأثیر بسزایی در وارد کردن عنصر "رقص" به دنیای فیلم‌های موزیکال هالیوودی ایفا کرده است.
جینجر راجرز Ginger Rogers، هنرپیشه و رقصنده آمریکایی است که به عنوان زوج هنری در فیلم‌های متعددی که در دهه 1930 میلادی ساخته شدند، در کنار فِرِد آستایر ایفای نقش نموده است.
با موفقیتی که این زوج هنری از طریق نمایش "رقص" در بین مخاطبان فیلم‌های موزیکال از آن خود کردند امروزه از اصطلاح "فرد وجینجر" برای توصیف همکاری موفقیت‌آمیز یک زوج در رقص استفاده می‌شود.
موتیو "فرد و جینجر" با بیانی دیگر، در ساخت آثار هنری جدید مورد توجه قرا...[/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif]فرد آستایر Fred Astaire هنرپیشه، خواننده و رقصنده مشهور آمریکایی است. او به علت توانایی و مهارت بی‌‌نظیرش در رقص و اجرای نمایش‌های زنده بر روی صحنه برادوی و در فیلم‌های بلند سینمایی، تأثیر بسزایی در وارد کردن عنصر "رقص" به دنیای فیلم‌های موزیکال هالیوودی ایفا کرده است.[/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]

[/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]جینجر راجرز Ginger Rogers، هنرپیشه و رقصنده آمریکایی است که به عنوان زوج هنری در فیلم‌های متعددی که در دهه 1930 میلادی ساخته شدند، در کنار فِرِد آستایر ایفای نقش نموده است.[/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif]

[/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif] با موفقیتی که این زوج هنری از طریق نمایش "رقص" در بین مخاطبان فیلم‌های موزیکال از آن خود کردند امروزه از اصطلاح "فرد وجینجر" برای توصیف همکاری موفقیت‌آمیز یک زوج در رقص استفاده می‌شود.
موتیو "فرد و جینجر" با بیانی دیگر، در ساخت آثار هنری جدید مورد توجه قرار گرفت:
فدریکو فلینی کارگردان فقید ایتالیایی در سال 1986 فیلمی با عنوان "فرد و جینجر" و با دست‌مایه قرار دادن زندگی واقعی این زوج ساخت.[/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif]

[/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]فرانک گری معمار، ساختمان معروف به Dancing House را به سال 1995 در شهر پراگ طراحی کرد که در آن فرد و جینجر بر روی نمای خارجی ساختمان مشغول به رقص با یکدیگر دیده می‌شوند[/FONT]

 

[کوروش 23]

فرانک گهری را بیشتر بشناسیم

فرانک گهری را بیشتر بشناسیم

آثار وی

در کارهای اولیه گری می‌توان تأثیراتی از معماران سوئیس و فرانسه به خصوص لو کوربوزیه مشاهده کرد. این تأثیرات را تا سال ۱۹۷۲ می‌توان در کارهای گری مانند استفاده از فرمهای هندسی ساده مشاهده کرد.

به طور کلی در کارهای گری نوعی گرایش مجسمه سازانه را می‌توان مشاهده کرد چه در توسعه خانه همسرش ۱۹۸۷ تا موفق‌ترین کارش در سبک فولدینگ که موزه هنرهای معاصر بیلبائو است.

او معتقد است:

من آثار هنرمندان را نگاه میکنم و هنر را به مثابه وسیله‌ای برای الهام خودم میپندارم و سعی میکنم تحت تأثیر هیچ فرهنگی نباشم در هر کارم روشهای جدید را جستجو میکنم. برای من قانون و قاعده محدود کننده وجود ندارد و اصولا مرزی بین درست و نادرست نمیدانم.

گری از پیشگامان عرصه معماری فولدینگ می‌باشد .ما به ازای علمی زبان معماری فولد، نظریات بحران و تداوم است. بحران یا فروپاشی در تبدیل سریع ازحالتی به حالت دیگر، مانند آب به یخ یا بخار، تجلی می‌کند. بحران یا به دو پاره شدن می‌انجامد یا به پیچیده شدن، در هم فرو رفتن و در هم تنیدن که مضمون معماری فولد است. در این معماری که گویی در حال فرو ریختن و کج شدن است، ترتیب پلان، نما و مقطع با هم اشکال ابهام آمیزی همانند کریستالها میآفرینند.

این بازی را گری با در هم ریختن زبانهای مختلف معماری و ترکیب آنها آغاز کرده است. در بنای موزه ویترای او در وایمار آلمان، که در کارهای آیزنمن تأثیرگذاشت، اجزای معماری مکعبهای در هم تنیده و دفرمه و کج و کوژند. از همین رو بعضی معماری او را جانور گونه و کرم گونه نامیده‌اند. در کل می‌توان گفت معماری گری یک معماری شخصی و غیر تقلیدی است و بدون برنامه خاص و یک نوع عدم قطعیت در اکثریت پروژه‌های گری دیده می‌شود

ساختمان IAC در نیویورک

کارهای گری به ترتیب زمانی:
Merriweather Post Pavilion, and Rouse Company Headquarters, Columbia, Maryland, USA (۱۹۷۴)
Loyola Law School, Los Angeles, California, USA (various buildings, ۱۹۷۸*۲۰۰۲)
Santa Monica Place, Santa Monica, California, USA (۱۹۸۰)
Edgemar Retail Complex, Santa Monica, California, USA (۱۹۸۴)
Chiat/Day Building, Venice, California, USA (۱۹۸۵*۱۹۹۱)
Vitra Design Museum. Weil am Rhein, Germany (۱۹۸۹)
Frederick Weisman Museum of Art, University of Minnesota, Minneapolis, Minnesota, USA (۱۹۹۰)
Iowa Advanced Technology Laboratories, University of Iowa, Iowa City, Iowa, USA (۱۹۸۷*۱۹۹۲)
Center for the Visual Arts, University of Toledo, Toledo, Ohio, USA (۱۹۹۳)
American Center, Paris, France (۱۹۹۴)
The Dancing House ("Fred and Ginger"), Prague, Czech Republic (۱۹۹۵)
موزه گوگنهایم بیلبائو (۱۹۹۷)
Der Neue Zollhof, Düsseldorf, Germany (۱۹۹۹)
Vontz Center for Molecular Studies, University of Cincinnati, Cincinnati, Ohio, USA (۱۹۹۹)
DG Bank building, Pariser Platz ۳, Berlin, Germany (۲۰۰۰)
Experience Music Project, Seattle, Washington, USA (۲۰۰۰)
Gehry Tower, Hanover, Germany (۲۰۰۱)
Issey Miyake, Flagship Store, New York, New York, USA (۲۰۰۱)
Peter B. Lewis Building, Weatherhead School of Management, Case Western Reserve University, Cleveland, Ohio, USA (۲۰۰۲)
Richard B. Fisher Center for the Performing Arts, Bard College, Annandale*on*Hudson, New York, USA (۲۰۰۳)
Maggie's centre, Dundee, Scotland (۲۰۰۳)
تالار کنسرت والت دیسنی، در لس آنجلس (۲۰۰۳)
Ray and Maria Stata Center, Massachusetts Institute of Technology, Cambridge, Massachusetts, USA (۲۰۰۴)
Pritzker Pavilion, Millennium Park, Chicago, Illinois, USA (۲۰۰۴)
MARTa, Herford, Germany (۲۰۰۵)
IAC/InterActiveCorp West Coast Headquarters, Sunset Strip, West Hollywood, California, USA (۲۰۰۵)

جوایز

جوایزی که او تا کنون دریافت کرده است از این قرارند:
Arnold W. Brunner Memorial Prize in Architecture, American Academy of Arts and Letters (۱۹۷۷)
Pritzker Architecture Prize (۱۹۸۹)
Wolf Prize in Art (Architecture), Wolf Foundation (۱۹۹۲)
Praemium Imperiale Award for Architecture, Japan Art Association (۱۹۹۲)
Dorothy and Lillian Gish Award (۱۹۹۴)
National Medal of Arts (۱۹۹۸)
Friedrich Kiesler Prize (۱۹۹۸)
Gold Medal, American Institute of Architects (AIA) (۱۹۹۹)
Gold Medal, Royal Institute of British Architects (RIBA) (۲۰۰۰)
Gold Medal for Architecture, American Academy of Arts and Letters (۲۰۰۲)
Companion of the Order of Canada (۲۰۰۲)

همچنین او دارای ۱۲ دکترای افتخاری از دانشگاه‌های مختلف می‌باشد که بدین شرحند:
۱۹۸۷: دانشگاه کلتک
۱۹۸۷: مدرسه طراحی رودآیلند
۱۹۸۹: دانشگاه فنی نواسکوشا در کانادا
۱۹۸۹: موسسه هنر اوتیس
۱۹۹۳: کالج علوم انسانی غرب
۱۹۹۵: کالج ویتیر
۱۹۹۷: موسسه معماری جنوب کالیفرنیا
۱۹۹۸: دانشگاه تورنتو
۲۰۰۰: دانشگاه ادینبرگ
۲۰۰۰: دانشگاه جنوب کالیفرنیا
۲۰۰۰: دانشگاه ییل
۲۰۰۰: دانشگاه هاروارد

گری در کنار کار حرفه‌ای تا سال ۱۹۹۸ در دانشگاه نیز تدریس می‌کرد:
۱۹۷۹- The William Bishop Chair, Yale University
۱۹۸۲- Charlotte Davenport Professorship in Architecture, Yale University
۱۹۸۴- Eliot Noyes Chair, Harvard University
۱۹۸۵- Charlotte Davenport Professorship in Architecture, Yale University
۱۹۸۷- Charlotte Davenport Professorship in Architecture, Yale University
۱۹۸۸- Charlotte Davenport Professorship in Architecture, Yale University
۱۹۸۹- Charlotte Davenport Professorship in Architecture, Yale University
۱۹۹۶- Visiting Scholar, Federal Institute of Technology; Zurich, Switzerland
۱۹۹۸- Visiting Professor, University of California at Los Angeles

پس از اینکه جایزه پریتزکر به فرانک گری تعلق گرفت، آدا لوئیز در باره اش نوشت:

ریسک می‌کند، روی بند راه می‌رود و مرز محدودیت هارا می‌شکند. بناهای او روشنائی اند و طرح‌های زنده نشانگر این مهم که چگونه چیزی که ظاهراً کم اهمیت است می‌تواند با بکارگیری خلاقیت شکلی نو و بی نظیر بیابد. او هنر معماری را به صورتی به کار می‌برد که در عین زیبایی قابلیت استفاده داشته باشد. او معماری را در بی زمان‌ترین معنایش و با شیوهٔ مخصوص به خود به کار می‌گیرد. او می‌رود به قلب هنر زمان با برداشت‌ها و فناوری عصر حاضر و بینشهایی که عمیقا بیانگر عصر حاضر است.

روند طراحی و اجرا

خانه رقصان. پراگ.

آثار گری به طور کلی نتیجه یک روند طولانی طراحی است که با استفاده از اسکیسهای متعدد، مدلهای کامپیوتری و ماکتهای بزرگ حاصل شده‌است. اسکیسها و نمودارهای اولیه به مدلهای فیزیکی با مقیاسهای مختلف تبدیل و این مدلها در نهایت به ساخت ماکتهای کامل میانجامد.

نکته بسیار جالب در روند طراحی گری در استفاده از رایانه در این روند است. بر خلاف سایر معماران که از نرم‌افزارهای معمول دوبعدی و سه بعدی مانند CAD و ۳DsMAX برای کارهای خود استفاده می‌کنند گری از نرم‌افزار کاتیا که یک نرم‌افزار مربوط به طراحی جامدات است استفاده کرد. این نرم‌افزار بیشتر برای طراحی خودرو و هواپیما و محاسبات پیچیده بدنه‌های مختلف کاربرد دارد و هماهنگی بسیار عالی با سایر نرم‌افزارها دارد. کاتیا سطوح را تحلیل و بر اساس محدودیت سازه‌ای، کارکردی و اقتصادی پروژه آن را تصحیح می‌کرد. داده‌های عددی که به این ترتیب بدست میآمدند بار دیگر بر روی یک مدل پیاده می‌شدند تا حجمها کنترل شوند و در صورت لزوم تغییر کنند. این رفت وبرگشت بین مدلهای مطالعاتی و داده‌های دیجیتال بنیاد شکلی پروژه را به وجود میآورند. سپس از داده‌های کامپیوتر برای تهیه پلانهای ساخت موزه استفاده شد.

بنا به گفته یکی از دست اندرکاران اجرای پروژه همه چیز توسط کاتیا کنترل و هدایت می‌شود. کاتیا به ما اجازه خلاقیت می‌دهد.

میتوان گفت از دلایل استفاده از کاتیا دقت فوق العاده آن و سازگاری آن با دیگر نرم‌افزارها می‌باشد. به عنوان مثال در پروژه تالار موسیقی والت‌دیسنی، برای طراحی سازه اجرایی مشکلات فراوانی وجود داشت. با توجه به پیچیدگی اتصالات سازه‌ای و عدم وجود زوایای قائمه در آن، کارتهیه نقشه‌های اجرایی و جزییات اتصالات یکی از مهم‌ترین و پیچیده‌ترین قسمت‌های پروژه بود.

برای تهیه جزئیات اجرایی دقیق از نرم‌افزار سه بعدی XSTEEL که قابلیت تهیه انواع جزییات فولادی را داراست استفاده شد و در حدود ۸۰ درصد از کار تهیه جزییات اتصالات سازه‌ای پروژه با آن انجام گرفت. این نرم‌افزار قابلیت ارتباط متقابل با کاتیا را داراست که گری از آن برای طراحی استفاده کرده بود. برای مثال ابتدا طرح در کاتیا تهیه می‌شد سپس XSTEEL با استفاده از آن مقاطع و اندازه‌ها را مشخص می‌کرد سپس اطلاعات داده شده دوباره به کاتیا منتقل می‌شد.

در اجرا نیز کاتیا راهگشای بسیاری از مشکلات بود. دوربینهای Total station با استفاده از اطلاعاتی که از این نرم‌افزار می‌گرفتند خطوط اجرایی را مشخص می‌کردند.

سازه فلزی این ساختمان برای تولید در کارخانه توسط کاتیا برنامه ریزی شد و پانلهای نما نیز توسط دستگاه CNC که مستقیما با رایانه و CATIA کنترل می‌شدند تهیه شد.

بنا به گفته گری «کاملترین» استفاده از کاتیا را در طراحی و ساخت پانل‌های نما کردند که باعث صرفه جویی زیادی در زمان پروژه شد.

در نهایت می‌توان گفت گری با استفاده از نرم‌افزارها و سخت‌افزارهای موجود ثابت کرد «غیرممکنها متعلق به گذشته هستند».

موزه Experience Music Project با ۲۱۰۰۰ ی فولادی و آلومینیومی به اشکال هندسی نامنظم ساخته شده‌است. و طراحی و ساختمان آن توسط برنامه‌های رایانه‌ای ۲D و ۳D انجام گرفته‌است.

Doug Winn مدیر پروژه می‌گوید: در چنین کار عظیمی که شباهت به هیچ بنایی ندارد، طراحی یک چیز است و ساخت چیز دیگر. بنا وقتی شروع به کارکرد نمی‌دانست در نهایت چه به دست خواهد آمد. مجبور بودیم در عمل تغییرات زیادی به آن بدهیم و همهٔ دست اندر کاران – طراحان مهندسین تولیدکنندگان مواد و لوازم و غیره- در پروسهٔ کار تغییر را به عنوان یک نورم پذیرفتند و سازه بنای تالار موسیقی والت دیسنی به عنوان پیچیده‌ترین سازه دنیا شناخته شد و این خود موید کار مشکل و فرایند پیچیده ساخت و طراحی ان است.

شکل‌ها و مصالح

مصالحی که غالبا در کارهای او مشاهده می‌شود صفحات فلزی به خصوص تیتانیم، پلاستیکهای رنگ شده، زنجیرها و کابل‌ها و فولاد و به کارگیری پانلهای مشبک است.

فرمهای تیز گوشه دار ،صفحات متداخل، سطوح مواج و منحنی را می‌توان از عناصر ثابت کار گری دانست بناهای تندیس وار، فرمهای منحنی، پلکانهای خارجی، مصالح نمای فلزی استفاده فراوان از مواد گوناگون، پنجره‌های بی قاعده و مرکزگریز از نشانه‌های کارهای او می‌توان بر شمرد.

نظرات دیگران درباره او

مرکز "استاتا" دانشکده فلسفه و انفرماتیک دانشگاه ام آی تی ایالات متحده

مارتین پاولی در کتاب تئوری و طراحی در دومین عصر ماشین، در انتقاد از کارهای گری ساختمان اداری ویترای را چنین توصیف می‌کند: «دیوانگی معمارانه، ناقص الخلقه، لاک پشت فلزی، بسیار مبتذل با مصالح ارزان‌قیمت، ساختمان حقیر و بی بهایی که بسیار گران تمام شده است. همچنین اشکال موجدار و منحنی که در شکل بیرونی تالار کنسرت لوس آنجلس گری منعکس شده، موجب شده منتقدان آن را « ساختارشکنی آشغال» یا «معماری زمین‌لرزه‌ای» و «معماری شکسته پکسته» لقب دهند.

منتقدان قایل به سرهم بندی و کلاژ در کارهای گری هستند. به نظر گری اشیا به ظاهر بی ارزش در کنار همجواری با یکدیگر ارزش پیدا می‌کنند و همین معرف زیباشناسی مدرن است. به طور کلی آثار گری نظرات مخالف و موافق بسیاری را برانگیخته ولی در نگاهی کلی می‌توان او را در انجام اهداف زیباشناسانه مدرن خود و همچنین ساخت ساختمانهای تندیس‌وار مدرن بسیار موفق دانست به طوری که مشاهده می‌شود شهر کوچک بیلبائو با اجرای موزه خود اکنون به شهری معروف و گردشگری بدل گشته است.

 

[OAM]

فرانک گری

فرانک گری

​

​

فرانک گری (Frank Gehry) معمار مشهور کانادایی/آمریکایی معاصر است.​

او در سال ۱۹۲۹ م در خانواده‌ای یهودی در شهر تورنتوی کانادا (با نام اصلی فرانک اون گلدبرگ) دیده به جهان گشود.​

او در سال ۱۹۴۷ م به همراه خانواده اش به لس آنجلس مهاجرت کردودر دانشگاه کالیفرنیای جنوبی به تحصیل در رشته معماری پرداخت.​

در سال ۱۹۵۶ م در دانشگاه هاروارد به تحصیل در رشته برنامه‌ریزی شهری پرداخت و هم‌زمان در دفتر ویکتور گروئن مشغول به کار شد.​

او اکنون شهروند ایالات متحده و ساکن لس آنجلس است.​

در کارهای اولیه گری می‌توان تأثیراتی از معماران سوئیس و فرانسه به خصوص لوکوربوزیه مشاهده کرد این تأثیرات را تا سال ۱۹۷۲ می‌توان در کارهای گری مانند استفاده از فرمهای هندسی ساده مشاهده کرد. به طور کلی در کارهای گری نوعی تندیس گرائی را می‌توان مشاهده کرد چه در توسعه خانه همسرش ۱۹۸۷ تا موفق‌ترین کارش در سبک فولدینگ که موزه هنرهای معاصر بیلبائو است.​

او معتقد است:​

من آثار هنرمندان را نگاه میکنم و هنر را به مثابه وسیله‌ای برای الهام خودم میپندارم و سعی میکنم تحت تأثیر هیچ فرهنگی نباشد در هر کارم روشهای جدید را جستجو میکنم. برای من قانون و قاعده محدود کننده وجود ندارد و اصولا مرزی بین درست و نادرست نمیدانم.​

گری از پیشگامان عرصه معماری فولدینگ می‌باشد .ما به ازای علمی زبان معماری فولد، نظریات بحران و تداوم است. بحران یا فروپاشی در تبدیل سریع ازحالتی به حالت دیگر، مانند آب به یخ یا بخار، تجلی می‌کند. بحران یا به دو پاره شدن می‌‌انجامد یا به پیچیده شدن، در هم فرو رفتن و در هم تنیدن که مضمون معماری فولد است.​

در این معماری که گویی در حال فرو ریختن و کج شدن است، ترتیب پلان، نما و مقطع با هم اشکال ابهام آمیزی همانند کریستالها میآفرینند.​

این بازی را گری با در هم ریختن زبانهای مختلف معماری و ترکیب آنها آغاز کرده است. در بنای موزه ویترای او در وایمار آلمان، که در کارهای آیزنمن تأثیرگذاشت، اجزای معماری مکعبهای در هم تنیده و دفرمه و کج و کوژند. از همین رو بعضی معماری او را جانور گونه و کرم گونه نامیده‌اند. در کل می‌توان گفت معماری گری یک معماری شخصی و غیر تقلیدی است و بدون برنامه خاص و یک نوع عدم قطعیت در اکثریت پروژه‌های گری دیده می‌شود.​

​

​

کارهای گری به ترتیب زمانی:​

Merriweather Post Pavilion, and Rouse Company Headquarters, Columbia, Maryland, USA (1974)​

Loyola Law School, Los Angeles, California, USA (various buildings, 1978*2002)​

Santa Monica Place, Santa Monica, California, USA (1980)​

Edgemar Retail Complex, Santa Monica, California, USA (1984)​

Chiat/Day Building, Venice, California, USA (1985*1991)​

Vitra Design Museum. Weil am Rhein, Germany (1989)​

Frederick Weisman Museum of Art, University of Minnesota, Minneapolis, Minnesota, USA (1990)​

Iowa Advanced Technology Laboratories, University of Iowa, Iowa City, Iowa, USA (1987*1992)​

Center for the Visual Arts, University of Toledo, Toledo, Ohio, USA (1993)​

American Center, Paris, France (1994)​

The Dancing House ("Fred and Ginger"), Prague, Czech Republic (1995)​

Guggenheim Museum Bilbao, Bilbao, Spain (1997)​

Der Neue Zollhof, Düsseldorf, Germany (1999)​

Vontz Center for Molecular Studies, University of Cincinnati, Cincinnati, Ohio, USA (1999)​

DG Bank building, Pariser Platz 3, Berlin, Germany (2000)​

Experience Music Project, Seattle, Washington, USA (2000)​

Gehry Tower, Hanover, Germany (2001)​

Issey Miyake, Flagship Store, New York, New York, USA (2001)​

Peter B. Lewis Building, Weatherhead School of Management, Case Western Reserve University, Cleveland, Ohio, USA (2002)​

Richard B. Fisher Center for the Performing Arts, Bard College, Annandale*on*Hudson, New York, USA (2003)​

Maggie's centre, Dundee, Scotland (2003)​

Walt Disney Concert Hall, Los Angeles, California, USA (2003)​

Ray and Maria Stata Center, Massachusetts Institute of Technology, Cambridge, Massachusetts, USA (2004)​

Pritzker Pavilion, Millennium Park, Chicago, Illinois, USA (2004)​

MARTa, Herford, Germany (2005)​

IAC/InterActiveCorp West Coast Headquarters, Sunset Strip, West Hollywood, California, USA (2005)​

​

جوایزی که او تا کنون دریافت کرده است از این قرارند:​

Arnold W. Brunner Memorial Prize in Architecture, American Academy of Arts and Letters (1977)​

Pritzker Architecture Prize (1989)​

Wolf Prize in Art (Architecture), Wolf Foundation (1992)​

Praemium Imperiale Award for Architecture, Japan Art Association (1992)​

Dorothy and Lillian Gish Award (1994)​

National Medal of Arts (1998)​

Friedrich Kiesler Prize (1998)​

Gold Medal, American Institute of Architects (AIA) (1999)​

Gold Medal, Royal Institute of British Architects (RIBA) (2000)​

Gold Medal for Architecture, American Academy of Arts and Letters (2002)​

Companion of the Order of Canada (2002)​

​

همچنین او دارای ۱۲ دکترای افتخاری از دانشگاههای مختلف می‌باشد که بدین شرحند:​

Of Visual Arts; California Institute of the Arts (1987)​

Of Fine Arts; Rhode Island School of Design (1987)​

Of Engineering; Technical University of Nova Scotia (1989)​

Of Fine Arts; Otis Arts Institute (1989)​

Of Humanities; Occidental College (1993)​

Whittier College (1995)​

Of Architecture; Southern California Insitute of Architecture (1997)​

Of Laws; University of Toronto (1998)​

University of Edinburgh (2000)​

University of Southern California (2000)​

Yale University (2000)​

Harvard University (2000)​

​

​

گری در کنار کار حرفه‌ای تا سال ۱۹۹۸ در دانشگاه نیز تدریس می‌کرد:​

1979- The William Bishop Chair, Yale University​

1982- Charlotte Davenport Professorship in Architecture, Yale University​

1984- Eliot Noyes Chair, Harvard University​

1985- Charlotte Davenport Professorship in Architecture, Yale University​

1987- Charlotte Davenport Professorship in Architecture, Yale University​

1988- Charlotte Davenport Professorship in Architecture, Yale University​

1989- Charlotte Davenport Professorship in Architecture, Yale University​

1996- Visiting Scholar, Federal Institute of Technology; Zurich, Switzerland​

1998- Visiting Professor, University of California at Los Angeles​

​

پس از اینکه جایزه پریتزکربه فرانک گری تعلق گرفت، آدا لوئیز در باره اش نوشت:​

ریسک می‌‌کند، روی بند راه می‌‌رود و مرز محدودیت هارا می‌‌شکند. بناهای او روشنائی اند و طرح های زنده نشانگر این مهم که چگونه چیزی که ظاهراً کم اهمیت است می‌‌تواند با بکارگیری خلاقیت شکلی نو و بی نظیر بیابد. او هنر معماری را به صورتی به کار می‌‌برد که در عین زیبایی قابلیت استفاده داشته باشد. او معماری را در بی زمان‌ترین معنایش و با شیوهٔ مخصوص به خود به کار می‌‌گیرد. او می‌‌رود به قلب هنر زمان با برداشت ها و فناوری عصر حاضر و بینشهایی که عمیقا بیانگر عصر حاضر است.




http://www.oam.ir
​

 

[arch.mi]

دون جیووانی؛گری+رودارت

موسیقی دون جیووانی Don Giovanni موتزارت که توسط ارکستر سمفونیک لوس آنجلس اجرا می شود،حکایت نجیب زاده ای بی قید و سقوط احتمالی او به جهنم بخاطر گناهان اوست.از آنجایی که اجرای نمایش دون جیووانی در سالن کنسرت دیزنی برگزار می شود،از طراح این بنا ،فرانک گری،درخواست شد که طراحی سن این کار را در کنار کیت و لورا مالوی از گروه رودارت،که طراحان لباس این نمایش هستند،به عهده بگیرد.طراح گری شامل پرده پشت صحنه ای می شود که از لایه های فراوانی از کاغذ های پراکنده شکل می گیرد.این فرم های تندیس گونه انتزاعی-که می توان آنها را هرچیزی،مثلا امواج یخ زده یا حتی بستر خواب که نشانه شهوت در دون جیووانیست تعبیر کرد-زمینه بافتی طبیعی ایجاد می کند که باعث می شود لباس های رنگارنگ بازیگران بیشتر به چشم بیاید.

به نوشته مجله معماری،ساخت و اجرای این کوههای کاغذی روی سن برای تیم طراحی چالشی به همراه داشت.برای درست کردن این تپه های کاغذی که با فریم چوبی نگه داشته می شوند،گروه گری بیش از 80 رول کاغذ به عرض 3 متر را مچاله کردند،با این وجود گری ابراز کرده که کار نهایی اصلا به مدل اصلی شباهت ندارد.به علاوه،کاغذها به دلیل برخورد بازیگران با آنها بعد از هر اجرا باید تعمیر شوند. گری برای طرحش که آن را زندگی در جریان روی صحنه می نامد،سیستم های متحرک محکمی طراحی کرده که تا فضای میانی سن را پر کنند.بازیگران از پتانسیل این پلتفرم ها در اجراهای دونفره به نفع خودشان استفاده کرده و با بالا رفتن از آنها به اجرا تنوع می بخشند.

 

[F A R Z A N E]

فرانک گهری و آوای فرهنگی پاریس

فرانک گهری و آوای فرهنگی پاریس

ساخت بنیاد لویی ویتین بعد از گذشت شش سال که در پارک تاریخی بویس دو بولونیه پاریس آغاز شد، وارد آخرین مرحله شده است. این مجتمع فرهنگی توسط فرانک گهری طراحی شده، و یک مجموعه از آثار هنری معاصر تطبیق یافته با یک مجموعه دائمی در کنار نمایشگاه های موقت و متحرک را در خود جای می دهد. این مکان مختص اجراهای چند رشته ای می باشد، چنانچه جلسات و مباحثه بعلاوه ی دیگر فعالیت های آموزشی به سمت مخاطب های جوان تر هدفمند شده است.​ گشایش ساختمان برای عموم در پاییز 2014 زمان بندی شده است. گهری در ایده های نخستین برای این طرح به شدت تحت تأثیر سبکی و سیالیت معماری شیشه و باغ اواخر قرن نوزدهم قرار گرفت. نتیجتاً این پروژه با بکارگیری خلاقانه از روکش و روشهای اخیراً توسعه یافته شاخص شده است. واین امر را ممکن می سازد، تا مصالح در مطابقت با الزامات ویژه ی میلی متری کرو شوند. برنده ی جایزه ی پریتزکر1989 اذعان دارد: من رویای طراحی کردن در پاریس را دارم، یک عنصر باشکوه نمادین که آوای فرهنگی فرانسه باشد.​ دوازده بخش گسترده از 3600 پنل شیشه ای ساخته شده، و یک کیفیت شفاف و درخشان را به این بنا بخشیده است. در حالی که در بخش زیرین، این ساختار با مجموعه ای از بلوک های سفید که به یک کوه شناور ارجاع دارد، ترکیب شده، و در یک حوزه ی ویژه ی طراحی شده، قرار گرفته است. این ساختمان به شکل ارگانیک درون یک فضای سبز در مجاورت یک جنگل که به شکل کامل ادغام شده با محیط طبیعی پارک نشسته است.​ ... ​ ... ​ ... ​ ... ​ ... ​ ... ​ ... ​ ... ​ ... ​ ... ​ ... منبع:اتوود ​

 

[F A R Z A N E]

داپلکس؛ فرانک گهری

داپلکس؛ فرانک گهری

برد پیت با نیکوکاری خانواده هایی که مسکن خویش را از دست داده بودند، توسط فرانک گهری در نیو ارلیینز به سال 2005 را دوباره خانه دار کرد. و این کار را در سال 2006 با ساخت بیش از 150 خانه ادامه داد. طراحی بر اساس مقاومت و استفاده برای جنگل کاری صورت گرفته است. یک سایه بان خورشیدی انرژی را برای ساختمان تامین می کند و با ایجاد سایه در قسمت زیرین خود دو تراس روی بام را محافظت می کند. بافت سیمانی از صدمه ی پایدار به روکش فلزی خارجی جلوگیری می کند. خانه ها در رنگ های مختلفی رنگ آمیزی شده اند تا هر یک قابل شناسایی باشد. طراحی خانه 1780 فوت مربعی شامل: ساختار مضاعف جلو به پشت این امکان را می دهد تا بیشترین سطح خصوصی بین خانه ها، وزش بهتر باد برای فضاهای داخلی و یک حیاط با تناسبی عالی برای هر خانه؛ یک سایبان خورشیدی ضد آب در 510 فوت مربعی تراس بام و شش ایوان اضافی؛ راه پله های داخلی و خارجی باز؛ و پنجره های بزرگ در اتاق خواب ها ایجاد گردد. خانه های روبرو سه اتاق خواب و دو سرویس بهداشتی دارند؛ و خانه ی پشتی یک اتاق خواب و یک سرویس دارد. "من باور دارم که پیت این کار را برای خود مردم انجام داد و به آن افتخار می کند." نقل از فرانک گهری " قصد داشتم خانه ای بنا کنم که خودم دوست داشتم در آنجا زندگی کنم و خانه ای که دوباره به گذشته باز می گردد و هم خوان با محل و اقلیم نیو ارلیینز باشد. رنگ هایی که صاحب خانه انتخاب کرد را بسیار دوست دارم و یقین دارم خود من نیز نمی توانستم بهتر از این را انجام بدهم."

داپلکس ​ داپلکس ​ داپلکس ​ داپلکس ​ داپلکس ​ داپلکس ​ داپلکس ​

منبع:اتوود

 

[F A R Z A N E]

ساختمان اداری چیات دی؛ فرانک گری و منظر شهری

ساختمان اداری چیات دی؛ فرانک گری و منظر شهری

ساختمان اداری چیات دی در خیابان اصلی ونیز کالیفرنیا با فاصله ی چهار بلوک از سواحل اقیانوس آرام واقع شده است. این ناحیه از یک شهرک ساحلی به یک جامعه ی شهری مدرن در حال تغییر است. این ساختمان نشان دهنده ی توسعه ای متراکم اما در مقیاس کم است که کمیسیون ساحلی کالیفرنیا برای این منطقه پیش بینی کرده است.75000 فوت مربع و سه طبقه فضای اداری به طوراختصاصی برای استفاده مدیران شاخه ی ساحل غربی آژانس تبلیغاتی چیات دی طراحی شده است. در زیر ساختمان، پارکینگ زیرزمینی با ظرفیت 300 ماشین درنظر گرفته شده است. نمای خیابان اصلی با سه المان مجزا تعریف شده است که در ارتفاع و در مقیاس های متفاوت به عناصر محیطی که در برگیرنده ی ساختمان می شوند، مرتبط هستند. دسترسی به پارکینگ از طریق بخش مرکزی ساختمان که به شکل یک دوربین دوچشمی است تامین می شود. فضاهایی که در دوربین مرکزی طراحی شده اند محل برگزاری کنفرانس های خصوصی و فضای پژوهشی است که با اتاق اصلی کنفرانس مشتریان ارتباط مستقیم دارد. هر کدام از سیلندر های دوربین با یک پنجره ی سقفی پوشیده شده است. دیوار منحنی که در یک سمت دوربین قرار دارد، در مقابل نور غرب ایجاد سایه می کند و برای ایجاد رابطه با دریا با فرمی منحنی ساخته شده است. در سمت دیگر دوربین، ستونهایی متراکم با بیانی تندیس وار از جنگلی انبوه طراحی شده اند. ستونها با مس پوشیده شده اند و در عین حال یک صفحه ی خورشیدی به وجود آورده اند. روی سقف طبقه ی سوم ساختمان در نمای جنوبی، نورگیر طویلی تعبیه شده است که تا طبقه ی اول ادامه دارد. هسته ی اصلی ساختمان در تقاطع دو ضلع ال شکل ایجاد می شود که یک اتاق جلسات بزرگ و دو طبقه با سقف شیشه ای در مجاورت آن واقع شده است. به علت محدودیت های ارتفاعی کف تا کف هر طبقه نمی تواند از 10 فوت تجاوز کند. این محدودیت ارتفاع یک راه حل سازه ای خاص را به ساختمان تحمیل می کند و آن استفاده از قاب بتنی مسطح و بشقاب گونه است که هماهنگی کامل بین تاسیسات مکانیکی و الکتریکی را می طلبد. این فضای سقفی تنگ که از محدودیت ارتفاع ایجاد شده به وسیله ی اکسپوز شدن سازه به قسمت های زیرین عرشه ی بتن، در بسیاری از قسمت ها باز هم کاهش می یابد. به علت کشف زباله های خطرناک در سایت، ساخت این پروژه به مدت دو سال به تاخیر افتاد.

ساختمان اداری چیات دی منبع:اتوود ​