فراق یار
- شروع کننده موضوع محـسن ز
- تاریخ شروع
زن نیستم اگر زنانه پای عشقم نایستم! من از قبیله زلیخا آمده ام... انقدر عشقت را جار می زنم تا خدا برایم کَف بزند! فرقی نمی کند فرشته باشی یا آدم، یوسف باشی یا سلیمان! قالیچه دل من بدون اسم رمزِ نامِ "تو" پرواز نمی کند... زنانه پای این عشق می ایستم... مردانه دوستم بدار..
[FONT=courier new, courier, mono]تموم خاطرتمون
اشکای چشمای منه
دیگه باید خواب ببینم
دستات تو دستای منه
اما بدون با عکس تو هی روزها رو سر میکنم
خیلی بدی کردی به من
محاله من ولت کنم
کدوم گلایم رو بگم
یه عمر از تو دلخورم
تو فکر هیچ چیز رو نکن من غصه هات رو میخورم
بازم خدا دل من رو برای غم نشونه کرد
تو هم برو مثله همه تنهام بزار و بر نگرد[/FONT]
[FONT=courier new, courier, mono]جای ِ خالیت پر نمیشود دیگر؛[/FONT]
[FONT=courier new, courier, mono]حتی...[/FONT]
[FONT=courier new, courier, mono]با خودت!
از درد های کوچک است که آدم می نالد
وقتی ضربه سهمگین باشد ،[/FONT]
[FONT=courier new, courier, mono] لال می شوی....[/FONT]از درد های کوچک است که آدم می نالد
وقتی ضربه سهمگین باشد ،[/FONT]
بي قرار توام در دل تنگم گله هاست
آه بي تاب شدن عادت کم حوصله هاست
مثل عکس رخ مهتاب که افتاده در آب
در دلم هستي و بين من و تو فاصله هاست
بي تو هر لحظه مرا بيم فرو ريختن است
مثل شهري که به روي گسل زلزله است
گريه هايم بي صداست عشق من بي انتهاست
ردپاي اشک هايم را بگير تابداني خانه عاشق کجاست
تقديم به چشمي كه اشكش منم
تقديم به اشكي كه غمش منم
تقديم به شمعي كه پروانه اش منم
تقديم به گلزاري كه گلش تويي
وتقديم به عشقي كه عاشقش منم...!؟
عشق تنها براي يک بار مي آيد و براي تمام عمرش مي آيد
عشق همان بود که به تو ورزيدم
حقيقتا همان يک بار و از بس بدان آويختم تا هميشه همه ي زندگي ام با آن بيش خواهد رفت
بس تا هميشه عا شقت مي مانم...
عشق همان بود که به تو ورزيدم
حقيقتا همان يک بار و از بس بدان آويختم تا هميشه همه ي زندگي ام با آن بيش خواهد رفت
بس تا هميشه عا شقت مي مانم...
این منم که تو را می خوانم
نه پری قصه هستم در آفاق داستان
و نه قاصدکی در یک قدمی تو
من یک انسانم
کسی که همواره به یاد توست
سالهاست با رودخانه و آسمان زندگی می کنم
برای کفتران چاهی دانه می ریزم
و ماه را به مهمانی درختان دعوت می کنم
این تویی که مرا در تمام لحظات می بینی
می نویسم تا تمامی درختان سالخورده بدانند
که تو مهربانترین مهربانی
پس آرام و گرم می نویسم
دوستت دارم مجنون نازنينم
نه پری قصه هستم در آفاق داستان
و نه قاصدکی در یک قدمی تو
من یک انسانم
کسی که همواره به یاد توست
سالهاست با رودخانه و آسمان زندگی می کنم
برای کفتران چاهی دانه می ریزم
و ماه را به مهمانی درختان دعوت می کنم
این تویی که مرا در تمام لحظات می بینی
می نویسم تا تمامی درختان سالخورده بدانند
که تو مهربانترین مهربانی
پس آرام و گرم می نویسم
دوستت دارم مجنون نازنينم
بازخواهی گشت ...
از همان راه رفته ...
و در آغوش خواهی گرفت
تمام آرزوهای در بادم را....
و باز آغاز خواهد شد ....
ترنم باران احساس هایم
ایمانم ...در روزهای انتظار
اینگونه به باورم نشانده
از همان راه رفته ...
و در آغوش خواهی گرفت
تمام آرزوهای در بادم را....
و باز آغاز خواهد شد ....
ترنم باران احساس هایم
ایمانم ...در روزهای انتظار
اینگونه به باورم نشانده
نمیدانم کجایی و چه کار میکنی ... خبری ندارم ازتو .... فقط میدانم حال و احوالت خوب است ... و این برای من بس است ... فقط برای من بس است ... چون قلبم با بودن توست که آرام میگیرد اما در این جدایی به آن آموختم که صبر کند ... صبر ...صبر ....صبر .... اما آن نه عقل دارد و نه زبانم را میفهمد.... صبر را سر کرده...
اينجا صداي پا زياد مي شنوم اما هيچکدام تو نيستي !
“دلم” خوش کرده خودش را به اين فکر که شايد “پا برهنه” بيايي !
گفتی:
بایدجملات عاشقانه ی تورابدزدم
گفتم: جملات من عاشقانه نیستند
این منم که عاشقم
گفتی: پس من باید تورا وعشق تورا بدزدم
من لبخند زدم
وتوهیچ وقت نفهمیدی
که عشق دزدیدنی نیست
خوب من
این روزها،آرزو میکنم
کاش عاشق بودی
بایدجملات عاشقانه ی تورابدزدم
گفتم: جملات من عاشقانه نیستند
این منم که عاشقم
گفتی: پس من باید تورا وعشق تورا بدزدم
من لبخند زدم
وتوهیچ وقت نفهمیدی
که عشق دزدیدنی نیست
خوب من
این روزها،آرزو میکنم
کاش عاشق بودی
پرسیدی:
ازکدامین فصل بیشترین خاطره را داری؟
گفتم فصل اول ، صفحه اول
خندیدی وگفتی : توهمیشه پیچیده حرف میزنی
ساده بگو
فصل بهار، ماه فروردین
من خندیدم
وتوهرگزنفهمیدی منظورمن
فصل عاشقانه ی اولین کتابی بود
که به من هدیه دادی
وروی صفحه اول آن نوشتی:
خوب من
ازکدامین فصل بیشترین خاطره را داری؟
گفتم فصل اول ، صفحه اول
خندیدی وگفتی : توهمیشه پیچیده حرف میزنی
ساده بگو
فصل بهار، ماه فروردین
من خندیدم
وتوهرگزنفهمیدی منظورمن
فصل عاشقانه ی اولین کتابی بود
که به من هدیه دادی
وروی صفحه اول آن نوشتی:
خوب من
گفتی :
دوستت دارم
پرسیدم : چقدر؟
گفتی : بی نهایت
خوب من
این روزها فکرمی کنم
درفرهنگ لغت
کلمه ی بی نهایت اشتباه تعریف شده !
چون دوست داشتن تو
هم آغازداشت ، هم پایان
ومن مطمئنم
که توهیچ وقت دروغ نمی گویی !
دوستت دارم
پرسیدم : چقدر؟
گفتی : بی نهایت
خوب من
این روزها فکرمی کنم
درفرهنگ لغت
کلمه ی بی نهایت اشتباه تعریف شده !
چون دوست داشتن تو
هم آغازداشت ، هم پایان
ومن مطمئنم
که توهیچ وقت دروغ نمی گویی !
پرسیدی:
فکرمیکنی کسی بتواند بیشترازمن تورا دوست داشته باشد؟
گفتم : نمی دانم ونمی خواهم که بدانم
اما این را می دانم
که هیچ کس نه می تواند ونه خواهد توانست
بیشترازمن تورا دوست داشته باشد
خوب من
اگرمعنی جمله ام را هنوزنفهمیده باشی !
یقین دارم
یکی ازاین روزهای نزدیک خواهی فهمید.
فکرمیکنی کسی بتواند بیشترازمن تورا دوست داشته باشد؟
گفتم : نمی دانم ونمی خواهم که بدانم
اما این را می دانم
که هیچ کس نه می تواند ونه خواهد توانست
بیشترازمن تورا دوست داشته باشد
خوب من
اگرمعنی جمله ام را هنوزنفهمیده باشی !
یقین دارم
یکی ازاین روزهای نزدیک خواهی فهمید.
گفتی:
بیاآرزوهایمان رابنویسیم
وتوساعت ها نشستی
نوشتی ونوشتی
ومن باخاطری آسوده ساعت ها نشستم
ومشتاقانه نگاهت کردم .
کاغذهایمان را جابه جا کردیم
نوشته های توطوماری بود از آرزوها
ومن سهم کوچکی بودم
درمیان آن همه خواسته ی تو
کاغذمن اماسفیدبود!
پرسیدی : پس آرزوهای توکجا هستند؟
خندیدم وگفتم: آرزوی من نوشتنی نبود
آخرتوتنها آرزوی منی
خوب من
آرزوی من براورده نشد
امامن هرروزبرای آرزوهای تودعامی کنم
وتوساعت ها نشستی
نوشتی ونوشتی
ومن باخاطری آسوده ساعت ها نشستم
ومشتاقانه نگاهت کردم .
کاغذهایمان را جابه جا کردیم
نوشته های توطوماری بود از آرزوها
ومن سهم کوچکی بودم
درمیان آن همه خواسته ی تو
کاغذمن اماسفیدبود!
پرسیدی : پس آرزوهای توکجا هستند؟
خندیدم وگفتم: آرزوی من نوشتنی نبود
آخرتوتنها آرزوی منی
خوب من
آرزوی من براورده نشد
امامن هرروزبرای آرزوهای تودعامی کنم
من بارانی ازاحساسم
تو کویری تشنه
همه می گویند با هم بودمان محال است
یه ارزوی دست نیافتنی!!!
اما مجنوندوست داشتنی!
من به حرف هیچ کس اهمیتی نمی دهم
تا اخرین نفس هم پای تو به سوی خوشبختی گام برمی دارم
و به تمامی دنیا می قبولانم که تو نیمه گمشده نازنینی!!!
تو کویری تشنه
همه می گویند با هم بودمان محال است
یه ارزوی دست نیافتنی!!!
اما مجنوندوست داشتنی!
من به حرف هیچ کس اهمیتی نمی دهم
تا اخرین نفس هم پای تو به سوی خوشبختی گام برمی دارم
و به تمامی دنیا می قبولانم که تو نیمه گمشده نازنینی!!!
اگـــــه بـهش زنـــگ ميزني ُ رد ميکنه
اگـــــه بهش ميگي دوسـ ـت دارم و اون فقــــط ميخنده
اگـــــه شـــــبآ بدون شبــخير گفتن تــــو خـ وآبش ميـ ـبره
.يعني تــــآريخ انقضـ ـآي ِ تو توي دلــــش تموم
اين يـ ـ ه قـــــآنون
بــــآ قـ ـآنونِ آدمــــآ نجــــنگ
غــرورت لــــِه ميشه
اگـــــه بهش ميگي دوسـ ـت دارم و اون فقــــط ميخنده
اگـــــه شـــــبآ بدون شبــخير گفتن تــــو خـ وآبش ميـ ـبره
.يعني تــــآريخ انقضـ ـآي ِ تو توي دلــــش تموم
اين يـ ـ ه قـــــآنون
بــــآ قـ ـآنونِ آدمــــآ نجــــنگ
غــرورت لــــِه ميشه
بیایید ، بیایید که جان دل ما رفت
بگریید ، بگریید که آن خنده گشا رفت
برین خاک بیفتید که آن آلاله فرو ریخت
برین باغ بگریید که آن سرو فرا رفت
درین غم بنشینید که غم خوار سفر کرد
درین درد بمانید که امید دوا رفت
دگر شمع میارید که این جمع پرکند
دگر عود مسوزید کزین بزم صفا رفت
لب جام مبوسید که آن ساقی ما خفت
رگ چنگ ببرید که آن نغمه سرا رفت
رخ حسن مجویید که آن اینه بشکست
گل عشق مبویید که آن بوی وفا رفت
نوای نی او بود که سوط غزلم داد
غزل باز مخوانید که نی سوخت ، نوا رفت
ازین چشمه منوشید که پر خون جگر گشت
بدین تشنه بگویید که آن آب بقا رفت
سر راه نشستیم و نشستیم و شب افتاد
بپرسید ، بپرسید که آن ماه کجا رفت
زهی سایه ی اقبال کزو بر سر ما بود
سر و سایه مخواهید که آن فر هما رفت
بگریید ، بگریید که آن خنده گشا رفت
برین خاک بیفتید که آن آلاله فرو ریخت
برین باغ بگریید که آن سرو فرا رفت
درین غم بنشینید که غم خوار سفر کرد
درین درد بمانید که امید دوا رفت
دگر شمع میارید که این جمع پرکند
دگر عود مسوزید کزین بزم صفا رفت
لب جام مبوسید که آن ساقی ما خفت
رگ چنگ ببرید که آن نغمه سرا رفت
رخ حسن مجویید که آن اینه بشکست
گل عشق مبویید که آن بوی وفا رفت
نوای نی او بود که سوط غزلم داد
غزل باز مخوانید که نی سوخت ، نوا رفت
ازین چشمه منوشید که پر خون جگر گشت
بدین تشنه بگویید که آن آب بقا رفت
سر راه نشستیم و نشستیم و شب افتاد
بپرسید ، بپرسید که آن ماه کجا رفت
زهی سایه ی اقبال کزو بر سر ما بود
سر و سایه مخواهید که آن فر هما رفت
اگـــــه بـهش زنـــگ ميزني ُ رد ميکنه
اگـــــه بهش ميگي دوسـ ـت دارم و اون فقــــط ميخنده
اگـــــه شـــــبآ بدون شبــخير گفتن تــــو خـ وآبش ميـ ـبره
.يعني تــــآريخ انقضـ ـآي ِ تو توي دلــــش تموم
اين يـ ـ ه قـــــآنون
بــــآ قـ ـآنونِ آدمــــآ نجــــنگ
غــرورت لــــِه ميشه
واقعاً
اصلا خدا ما زن ها را آفریده
تـــا حسادت کنیم ،
تا نازمان خریدار داشته باشد
تا قهر کردنمان را جدی نگیرند
تا گریه هایمان را بخندانند
ما زن ها آفریده شده ایم تا زن باشیم
و تو با تمامِ مردانگیت ،
با تمامِ غرورت ،
به پایِ بهانه هایمان بنشینی
ما زن ها آفریده شده ایم ،
تا در عینِ سادگی های کودکانه مان
تکیه گاهِ خستگی های ِ شبانه ی مردانه ات شویم
و باور کن ،
امن تر از آغوش یک زن، وقتی تماما تو را عاشقی می کند وجود ندارد
تـــا حسادت کنیم ،
تا نازمان خریدار داشته باشد
تا قهر کردنمان را جدی نگیرند
تا گریه هایمان را بخندانند
ما زن ها آفریده شده ایم تا زن باشیم
و تو با تمامِ مردانگیت ،
با تمامِ غرورت ،
به پایِ بهانه هایمان بنشینی
ما زن ها آفریده شده ایم ،
تا در عینِ سادگی های کودکانه مان
تکیه گاهِ خستگی های ِ شبانه ی مردانه ات شویم
و باور کن ،
امن تر از آغوش یک زن، وقتی تماما تو را عاشقی می کند وجود ندارد
