عمیق ترین درد زندگی مردن نیست..

[rm_arch]

[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]عمیق ترین درد در زندگی مردن نیست ،[/FONT]

[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]بلکه ناتمام ماندن قشنگترین داستان زندگی است که مجبوری آخرش را با جدائی [/FONT][FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]به سرانجام رسانی [/FONT]

[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]
عمیق ترین درد در زندگی مردن نیست ،[/FONT]

[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]بلکه نداشتن یک همراه واقعی است که در سخت ترین شرایط همدم تو باشد.[/FONT]
[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif][/FONT]
[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]عمیق ترین درد در زندگی مردن نیست ،

[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]بلکه به دست فراموشی سپردن قشنگ ترین احساس زندگی است .[/FONT]
[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif][/FONT]
[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif][FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]عمیق ترین درد در زندگی مردن نیست ،[/FONT]

[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]بلکه نداشتن کسی است که الفبای دوست داشتن را برایت تکرار کند. [/FONT][FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]و تو از او رسم محبت بیاموزی [/FONT]

​

[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]عمیق ترین درد در زندگی مردن نیست ،[/FONT]

[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]بلکه گذاشتن سدی در برابر رودی است که از چشمانت جاری است.[/FONT]


عمیق ترین درد در زندگی مردن نیست،

[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]بلکه یخ بستن وجود آدم ها و بستن چشمها است.[/FONT]

[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif][/FONT]
[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]عمیق ترین درد در زندگی مردن نیست[/FONT]

[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]بلکه پنهان کردن قلبی است که به اسفناک ترین حالت شکسته شده .[/FONT]

[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]****[/FONT]
[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]عمیق ترین درد در زندگی مردن نیست ،[/FONT]

[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]بلکه نداشتن شانه های محکمی است که بتوانی به آن ها تکیه کنی و از غم زندگی [/FONT][FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]برایش اشک بریزی.[/FONT]
[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif][/FONT]
[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif][/FONT]

[/FONT][/FONT]

 

[دختر معمار]

اره ایناهم میتونه دردهای عمیقی باشه ... ننوشتی منبعش رو ؟

 

[hasti_64]

***مرا در ياب با يك قطره لبخند***

با سلامي دِيگر،به همه ي آن هايي، که تو را مي خوانند[FONT=&quot][/FONT]​

با تو خواهم گفت که بر من چه گذشته ست رفيق[FONT=&quot][/FONT]​

که دگر فرصت دِيدارشما، نيست مرا[FONT=&quot][/FONT]​

نوبت من چو رسيد، رخصت يک دم دِيگر، چو نبود[FONT=&quot][/FONT]​

مهرباني آمد، دفتر بودن در بين شما را اورد[FONT=&quot][/FONT]​

نام مرا خط زد و به من گفت که بايد بروم[FONT=&quot][/FONT]​

من به او مي گفتم، کارهايي دارم، ناتمامند هنوز[FONT=&quot][/FONT]​

او به آرامي گفت: فرصتِي نيست دگر[FONT=&quot][/FONT]​

و به لبخندِي گفت: وقت تمام است، ورق ها بالا[FONT=&quot][/FONT]​

هر چه درکاغذ اين عمرنوشتي تو بس است[FONT=&quot][/FONT]​

وقت تمام است عزيز، برگه ات را تو بده[FONT=&quot][/FONT]​

منتظر باش تا خوانده شود، نمره ات را تو بگِير[FONT=&quot][/FONT]​

من به او مِي گفتم: مادرم را تو ببين،نگران ست هنوز[FONT=&quot][/FONT]​

تاب دوري مرا، او ندارد هرگز[FONT=&quot][/FONT]​

خواهرم، نام مرا مي گويد،پدرم اشک به چشمش دارد[FONT=&quot][/FONT]​

نيمي از شربت دِيروز، درون شِيشه ست[FONT=&quot][/FONT]​

شايد ان شربت فردا و يا قرص جدِيد[FONT=&quot][/FONT]​

معجزاتي بکنند، حال من خوب شود[FONT=&quot][/FONT]​

بگذرِيم از همه ي اين ها، راستي ِيادم رفت[FONT=&quot][/FONT]​

کارهايي دارم، ناتمامند هنوز[FONT=&quot][/FONT]​

من گمان مي کردم،[FONT=&quot][/FONT]​

نوبت من به چنين سرعت و زودِي نرسد[FONT=&quot][/FONT]​

من حلالِيت بسيار، که بايد طلبم[FONT=&quot][/FONT]​

من گمان مي کردم، مثل هر دفعه قبل[FONT=&quot][/FONT]​

باز برمِي خِيزم، من از اين بستر بيماري و تب[FONT=&quot][/FONT]​

راستي يادم رفت، من حسابي دارم،که نپرداخته ام[FONT=&quot][/FONT]​

قهرهايي بوده ست،که مرا فرصت آشتي نشده ست[FONT=&quot][/FONT]​

مِي تواني بروي؟ چند صباحي دِيگر، فرصتي را بدهِي؟[FONT=&quot][/FONT]​

او به آرامِي گفت:اِين دِيگرممکن نيست[FONT=&quot][/FONT]​

و اگر هم بشود، وعده بعدِي دِيدار تو باز[FONT=&quot][/FONT]​

بار تو سنگين تر وحسابي بسِيار،که نپرداختهاي[FONT=&quot][/FONT]​

دم در منتظرم، زودتر راه بيفت[FONT=&quot][/FONT]​

روح مهمان تنم،چمدان[FONT=&quot] [/FONT] را[FONT=&quot] [/FONT] بر داشت[FONT=&quot][/FONT]​

گونه کالبدم را بو[FONT=&quot] [/FONT]سيد[FONT=&quot][/FONT]​

پيكر سردم،بر جاِي گذاشت[FONT=&quot][/FONT]​

رفت تا روز حساب، نمره اش را بدهند[FONT=&quot][/FONT]​

چشم من خيره به دِيوار،بماند[FONT=&quot][/FONT]​

دست من از لبه ي تخت، به پايين افتاد[FONT=&quot][/FONT]​

قلبم آرام گرفت، نفسي رفت و دگر باز نيامد هرگز[FONT=&quot][/FONT]​

دکتري هم آمد،با چراغِي که به چشمم انداخت[FONT=&quot][/FONT]​

گوشي سرد که بر سسينه فشرد و سکوتي که شنيد[FONT=&quot][/FONT]​

خبر رفتن من را، به عزيزانم داد[FONT=&quot][/FONT]​

واي چه غوغايي شد،يک نفر جيغ کشِيد[FONT=&quot][/FONT]​

خواهرم پنجره را بست، که سردم نشود[FONT=&quot][/FONT]​

يک نفرگفت: خبر بايد داد که فلاني هم رفت[FONT=&quot][/FONT]​

مادرم گوشه ِي تخت زانو زد،سر من را به بغل سخت فشرد[FONT=&quot][/FONT]​

چشم هاِيم را بست،گفت اي طفلک مادراکنون مي تواني[FONT=&quot][/FONT]​

 

[hasti_64]

که بخوابي آرام[FONT=&quot][/FONT]​

ياد آن بچگي ام افتادم، که مرا مي خواباند[FONT=&quot][/FONT]​

باز خواباند مرا، گر چه بي لالايي[FONT=&quot][/FONT]​

پدرم دست مرا سخت فشرد، و خداحافظي تلخي کرد[FONT=&quot][/FONT]​

خواهرم اشک به چشم، ساک من را مي بست[FONT=&quot][/FONT]​

رادِيويي کوچک، و لباسي که خودش هديه نمود[FONT=&quot][/FONT]​

شيشه ي قرص و دوا، و به تردِيدِي،انگشتري ام نستاند[FONT=&quot][/FONT]​

جا نمازم بوسِيد،گوشه ي ساک نهاد[FONT=&quot][/FONT]​

و برادر آمد،کاش ِيک ساعت قبل امده بود[FONT=&quot][/FONT]​

قبل ازآن که مادر، چشم هايم را بست[FONT=&quot][/FONT]​

او صدايم مي کرد،که چرا خوابيدم، اندكي برخيزم،[FONT=&quot][/FONT]​

تا که جبران کند او[FONT=&quot][/FONT]​

اشک بر روي پتو مي باريد[FONT=&quot][/FONT]​

گل مهري دِيگر،به چنين بارش ابر،[FONT=&quot][/FONT]​

فرصت رويش بر سينه ندارد، افسوس[FONT=&quot][/FONT]​

يک نفر آمد اورا برداشت و به او گفت تحمل باِيد[FONT=&quot][/FONT]​

راستي هم که برادر خوب است[FONT=&quot][/FONT]​

من که مدت ها بود گرمي دست برادر را،[FONT=&quot][/FONT]​

احساس نمي کردم هيچ[FONT=&quot][/FONT]​

باورم شد که مرا مِي خواند. دلش سخت مرا مي خواهد[FONT=&quot][/FONT]​

يک نفر تسلِيتِي داد ، و مرابرد که برد[FONT=&quot][/FONT]​

صبح فردا همگي جمع شدند، با لباسان سياه و نگاهاني[FONT=&quot][/FONT]​

سرخ پِيکرم را بردند و سپردند به خاک[FONT=&quot][/FONT]​

خاک اين موهبت خالق پاک[FONT=&quot][/FONT]​

چه رفيقان عزيزي که بدين راه دراز[FONT=&quot][/FONT]​

بر شکوه سفر آخرتم، افزودند[FONT=&quot][/FONT]​

اشک در چشم، کبابي خوردند[FONT=&quot][/FONT]​

قبل نوشيدن چاي ، همه از خوبي من مِي گفتند[FONT=&quot][/FONT]​

ذکر اوصاف مرا، که خودم هيچ نمي دانستم[FONT=&quot][/FONT]​

نگران بودم من،که برادر به غذا ميل نداشت[FONT=&quot][/FONT]​

دست بر سِينه دم در استاد و غذا هِيچ نخورد[FONT=&quot][/FONT]​

راستِي هم که برادرخوب است[FONT=&quot][/FONT]​

گرچه دِير است،ولي فهميدم[FONT=&quot][/FONT]​

که عزيز است برادر،اگر از دست برود[FONT=&quot][/FONT]​

وسفر باِيد کرد،تا بداني که تو را مي خواهند[FONT=&quot][/FONT]​

دستتان درد نکند،ختم خوبي که بجا اوردِيد[FONT=&quot][/FONT]​

اجرتان پيش خدا[FONT=&quot][/FONT]​

عکس اعلاميه هم عالِي بود،کجي روبان هم،ايده نابي بود[FONT=&quot][/FONT]​

متن خوبِي که حکاِيت مي کرد[FONT=&quot][/FONT]​

که من خوب عزيز[FONT=&quot][/FONT]​

ناگهاني رفتم و چه ناکام و نجيب[FONT=&quot][/FONT]​

دعوت از اهل دلان،که بياِيند بدان مجلس سوگ[FONT=&quot][/FONT]​

روح من شاد کنندو تسلي دل اهل حرم[FONT=&quot][/FONT]​

ذکر چند نام در آن برگه پر سوز و گداز[FONT=&quot][/FONT]​

که بدانند همه،ما چه فاميل عظيمي داريم[FONT=&quot][/FONT]​

رخصتي داد حبيب،که بياِيم آنجا[FONT=&quot][/FONT]​

آمدم مجلس ترحيم خودم،همه را مي دِيدم[FONT=&quot][/FONT]​

همه آنهايي،که در ايام حيات،من نمي دِيدمشان[FONT=&quot][/FONT]​

همه آنهايي که نمي دانستم،[FONT=&quot][/FONT]​

عشق من در دلشان ناپِيداست[FONT=&quot][/FONT]​

واعظ از من مي گفت،حس کميابي بود[FONT=&quot][/FONT]​

از نجابت هايم، از همه خوبيهام[FONT=&quot][/FONT]​

و به خانم ها گفت: اندكي اهسته[FONT=&quot][/FONT]​

تا که مجلس بشود سنگِين تر[FONT=&quot][/FONT]​

سِينه اش صاف نمود و به آواز بخواند:[FONT=&quot][/FONT]​

"مرغ باغ ملکوتم ني ام از عالم خاک[FONT=&quot][/FONT]​

چند روزي قفسِي ساخته اند از بدنم"[FONT=&quot][/FONT]​

راستتي اِين همه اقوام و رفيق[FONT=&quot][/FONT]​

من خجل از همه شان[FONT=&quot][/FONT]​

واِي چه حالي بودم، همه از خوبي من مي گفتند[FONT=&quot][/FONT]​

حسرت رفتن نا هنگامم،خاطراتي از من،[FONT=&quot][/FONT]​

که پس از رفتن من ساخته اند[FONT=&quot][/FONT]​

از رفاقت هايم،از صميميت دوران حيات[FONT=&quot][/FONT]​

روح من غلغلکش مي آمد[FONT=&quot][/FONT]​

گرچه اين مرگ مرا برد ولي،گويا مرگ مرا،[FONT=&quot][/FONT]​

ياد اين جمله رفيقان اورد[FONT=&quot][/FONT]​

يک نفرگفت چه انسان شريفي بودم[FONT=&quot][/FONT]​

دِيگري گفت فلک گلچين است، خواست شعري خواند[FONT=&quot][/FONT]​

که نيامد يادش[FONT=&quot][/FONT]​

حسرت و چاِي به ِيک لحظه، فرو برد رفيق[FONT=&quot][/FONT]​

دو نفر هم گفتند: اِين اواخر دِيدند،که هواِي دل من،جور[FONT=&quot][/FONT]​

دِيگر بوده ست[FONT=&quot][/FONT]​

اندكي عرفاني و کمي روحاني[FONT=&quot][/FONT]​

و بشارت دادم که سفر نزدِيک است[FONT=&quot][/FONT]​

شانس آوردم من،مجلس ختم من است[FONT=&quot][/FONT]​

روح را خاصيت خنده،نبود[FONT=&quot][/FONT]​

يک نفرهم مِي گفت:من واو،وه چه صميمي بودِيم[FONT=&quot][/FONT]​

هفته قبل به او،راز دلم را گفتم[FONT=&quot][/FONT]​

وعجيب است مرا،او سه سال است که با من قهر است[FONT=&quot][/FONT]​

يک نفر ظرف گلابي آورد،و کتاب قران[FONT=&quot][/FONT]​

 

[hasti_64]

من رو ببخشيد ولي نمي دونم چه مشكلي پيش اومده........
من از خارج از ايران سايت شما رو نگاه ميكنم خيلي زماني كه ايران بودم نميومدم تو سايت
i'm sorry

 

[rm_arch]

اره ایناهم میتونه دردهای عمیقی باشه ... ننوشتی منبعش رو ؟

ورودتون رو تبریک می گم . منبعش ایمیلم بود

 

[دختر معمار]

ولی فکر میکنم از نوشته های دکتر شریعتی باشه . به هر حال ممنون