اصلا کار درست هم همین است که وقتی کشورهای دوستی مثل هند و پاکستان برنج می‌کارند، ما دیگر برنج نکاریم و کیوی بکاریم.
در خبر‌ها آمده است که شالی‌های برنج آستانه اشرفیه ( یکی از شهرهای گیلان ) یکی پس از دیگری از بین می‌ورند و به مزارع کاشت کیوی تبدیل می‌شوند.
این خبر، خبر نگران‌کننده‌ای نیست. بالأخره اگر برنج نمی‌کارند، کیوی که می‌کارند. نگرانی وقتی ایجاد می‌شود که در آستانه برنج نکارند، کیوی هم نکارند.
فاجعه آن وقت رخ می‌دهد. به هر حال همان اندازه که آدم به برنج نیاز دارد، به کیوی هم نیاز دارد.
برنج هم که شکر خدا در بازار فراوان است. از برنج هندی بگیرید تا برنج پاکستانی و چینی!
اصلا کار درست هم همین است که وقتی کشورهای دوستی مثل هند و پاکستان برنج می‌کارند، ما دیگر برنج نکاریم و کیوی بکاریم.
در خبر‌ها آمده است که چای مرغوب گیلان به کشورهای اروپایی، آمریکا و حتا هند صادر می‌شود و چای ایرانی در داخل کشور مشتری ندارد!
این خبر هم خبر نگران‌کننده‌ای نیست. عیب ندارد. اصلا صادرات غیرنفتی که می‌گویند، یعنی همین.
یعنی به جای نفت، چای صادر کنیم. بعد هم همین چای باز برمی‌گردد داخل کشور خودمان. آن هم با بهترین برندهای چای خارجی.
یعنی این خارجی‌ها نمی‌دانند ما داریم کلاه سرشان می‌گذاریم و چای مرغوب ایرانی به آن‌ها صادر می‌کنیم و بعد همان چای را وارد می‌کنیم و خودمان می‌خوریم.
فکر کرده‌اید این چای‌های عطری انگلیسی در کجا کشت می‌شوند؟ در همین گیلان جان خودمان!
واقعا که این خارجی‌ها چقدر ساده‌اند!
منبع : ایسنا
باید خندید یا گریست ؟!
این خبر، خبر نگران‌کننده‌ای نیست. بالأخره اگر برنج نمی‌کارند، کیوی که می‌کارند. نگرانی وقتی ایجاد می‌شود که در آستانه برنج نکارند، کیوی هم نکارند.
فاجعه آن وقت رخ می‌دهد. به هر حال همان اندازه که آدم به برنج نیاز دارد، به کیوی هم نیاز دارد.
برنج هم که شکر خدا در بازار فراوان است. از برنج هندی بگیرید تا برنج پاکستانی و چینی!
اصلا کار درست هم همین است که وقتی کشورهای دوستی مثل هند و پاکستان برنج می‌کارند، ما دیگر برنج نکاریم و کیوی بکاریم.
در خبر‌ها آمده است که چای مرغوب گیلان به کشورهای اروپایی، آمریکا و حتا هند صادر می‌شود و چای ایرانی در داخل کشور مشتری ندارد!
این خبر هم خبر نگران‌کننده‌ای نیست. عیب ندارد. اصلا صادرات غیرنفتی که می‌گویند، یعنی همین.
یعنی به جای نفت، چای صادر کنیم. بعد هم همین چای باز برمی‌گردد داخل کشور خودمان. آن هم با بهترین برندهای چای خارجی.
یعنی این خارجی‌ها نمی‌دانند ما داریم کلاه سرشان می‌گذاریم و چای مرغوب ایرانی به آن‌ها صادر می‌کنیم و بعد همان چای را وارد می‌کنیم و خودمان می‌خوریم.
فکر کرده‌اید این چای‌های عطری انگلیسی در کجا کشت می‌شوند؟ در همین گیلان جان خودمان!
واقعا که این خارجی‌ها چقدر ساده‌اند!
منبع : ایسنا
باید خندید یا گریست ؟!
آخرین ویرایش:
