شگفت انگیز ترین میراث تاریخ بشر در ایران
۱۳۹۰ یکشنبه ۲۶ تیر ساعت 14:03
باشگاه جوانی برنا/ مجموعه آبشارهای شوشتر تنها سازه های آبی- باستانی ایران است که باستان شناسان با توجه به شواهد احتمال می دهند بازمانده از زمان ساسانیان باشد.
در این سازه ها روشهای باستانی خاصی برای رساندن آب رودخانه كارون به تمام نقاط شهر شوشتر و حتی به شهرهای دیگر استفاده شده است.
سازههای آبی شوشتر در دوره ساسانی برای استفاده از نیروی آب بهعنوان محرک آسیابهای صنعتی ساخته شده و مجموعه ای از ساختمان آسیابها، آبشارها، کانالها و تونلهای عظیم هدایت آب است.
"مادام ژان دیولافوآ،" باستانشناس مطرح فرانسوی در سفرنامه خود سازه های آبی شوشتر را بزرگترین مجموعه صنعتی پیش از انقلاب صنعتی یاد شده است.
مجموعه تاریخی شوشتر در ۲۶ ژوئن ۲۰۰۹ (۵ تیرماه ۱۳۸۸) در شهر سویل اسپانیا با عنوان" نظام آبی تاریخی شوشتر" در فهرست میراث جهانی یونسکو با شماره ۱۳۱۵ به ثبت رسید.محوطه آبشارهای شوشتر در جنوب پل بند گرگر و خیابان شریعتی در شهر شوشتر واقع شده است.
كریم گلشنی راد، كارشناس تاریخ پایگاه میراث فرهنگی و گردشگری بناهای آبی تاریخی شوشتر درباره این منطقه نوشته است:" طبق نوشته كتاب تذكره شوشتر، در زمان اردشیر بابكان (بنیانگذار سلسله ساسانی در سال 224میلادی) بخاطر اینكه آب را به شرق و جنوب شوشتر رسانده و كشاورزی منطقه را رونق دهند، ساخت رود گرگرشروع و تا سلطنت شاپور،فرزند اردشیر، ادامه یافت. بر روی این نهر، پل بند گرگر ساخته شد، كه نه تنها از طغیان آبهای اضافی جلوگیری می كرد، بلكه شهر شوشتر را با شرق آن ( مسجد سلیمان و اهواز) مرتبط می ساخت. بطوری كه درگذشته نزدیك این پل بند، دروازه گرگر وجود داشت."
محوطه سیكا از زیباترین بخش های محوطه است که تا چند سال پیش اهالی شهر از آن بعنوان تفریحگاه استفاده می كردند.دهانه های خروجی آب و بخش های دیگر منطقه آبشارها، بازدید کنندگان خارجی و ایرانی را شگفت زده می شوند.نمایندگان یونسكو، بعد از بازدید از این اثر تاریخی، آن را شگفتانگیزترین میراث تاریخی بشر نامیدند.
سازه های آبی شوشتر در استان خوزستان شهرستان شوشتر قرار دارند.
مجموعه تاریخی شوشتر در ۲۶ ژوئن ۲۰۰۹ (۵ تیرماه ۱۳۸۸) در شهر سویل اسپانیا با عنوان˝ نظام آبی تاریخی شوشتر˝ در فهرست میراث جهانی یونسکو با شماره ۱۳۱۵ به ثبت رسید.۱۳۹۰ یکشنبه ۲۶ تیر ساعت 14:03

باشگاه جوانی برنا/ مجموعه آبشارهای شوشتر تنها سازه های آبی- باستانی ایران است که باستان شناسان با توجه به شواهد احتمال می دهند بازمانده از زمان ساسانیان باشد.
در این سازه ها روشهای باستانی خاصی برای رساندن آب رودخانه كارون به تمام نقاط شهر شوشتر و حتی به شهرهای دیگر استفاده شده است.

سازههای آبی شوشتر در دوره ساسانی برای استفاده از نیروی آب بهعنوان محرک آسیابهای صنعتی ساخته شده و مجموعه ای از ساختمان آسیابها، آبشارها، کانالها و تونلهای عظیم هدایت آب است.

"مادام ژان دیولافوآ،" باستانشناس مطرح فرانسوی در سفرنامه خود سازه های آبی شوشتر را بزرگترین مجموعه صنعتی پیش از انقلاب صنعتی یاد شده است.

مجموعه تاریخی شوشتر در ۲۶ ژوئن ۲۰۰۹ (۵ تیرماه ۱۳۸۸) در شهر سویل اسپانیا با عنوان" نظام آبی تاریخی شوشتر" در فهرست میراث جهانی یونسکو با شماره ۱۳۱۵ به ثبت رسید.محوطه آبشارهای شوشتر در جنوب پل بند گرگر و خیابان شریعتی در شهر شوشتر واقع شده است.

كریم گلشنی راد، كارشناس تاریخ پایگاه میراث فرهنگی و گردشگری بناهای آبی تاریخی شوشتر درباره این منطقه نوشته است:" طبق نوشته كتاب تذكره شوشتر، در زمان اردشیر بابكان (بنیانگذار سلسله ساسانی در سال 224میلادی) بخاطر اینكه آب را به شرق و جنوب شوشتر رسانده و كشاورزی منطقه را رونق دهند، ساخت رود گرگرشروع و تا سلطنت شاپور،فرزند اردشیر، ادامه یافت. بر روی این نهر، پل بند گرگر ساخته شد، كه نه تنها از طغیان آبهای اضافی جلوگیری می كرد، بلكه شهر شوشتر را با شرق آن ( مسجد سلیمان و اهواز) مرتبط می ساخت. بطوری كه درگذشته نزدیك این پل بند، دروازه گرگر وجود داشت."

محوطه سیكا از زیباترین بخش های محوطه است که تا چند سال پیش اهالی شهر از آن بعنوان تفریحگاه استفاده می كردند.دهانه های خروجی آب و بخش های دیگر منطقه آبشارها، بازدید کنندگان خارجی و ایرانی را شگفت زده می شوند.نمایندگان یونسكو، بعد از بازدید از این اثر تاریخی، آن را شگفتانگیزترین میراث تاریخی بشر نامیدند.

سازه های آبی شوشتر در استان خوزستان شهرستان شوشتر قرار دارند.