شمع و شب

[z a hra]

شمع در شب عزیز است​

و جلوه اش در ظلمت است​

و چون هر شبی را سحری در پی است​

با نخستین لبخند امید بخش بامدادی ، که خبر از روشنی و گرمی آفتاب دارد​

پروانه میگریزد و شمع را در خلوت مغموم تنهاییش می گذارد​

و به سوی آفتاب پر میکشد​

و شمع نیز در پرتو صبح جان میسپارد و همره شب میرود و می میرد​