به گزارش روزنامه خراسان رتبه محیط زیست ایران در جهان سقوط 36 پله ای داشته است. چندي پيش شاخص جهاني عملکرد زيست محيطي ۲۰۱۲ جهان منتشر شد . اين شاخص بين المللي توسط دانشگاه «ييل» در حالي منتشر شد که ايران در ميان ۱۳۲ کشور جهان با ۳۶ پله سقوط نسبت به سال ۲۰۱۰ ميلادي در رتبه ۱۱۴ جهان قرار گرفته است.
در واقع اين رتبه بندي هشداري براي وضعيت موجود زيست محيطي کشورهايي است که توسط روش EPI بررسي مي شود. در اين گزارش و چه بايد کرد و چگونه مي توان از ميزان اين نگراني ها کاست؟
جلال ایجادی، کارشناس محیط زیست مقیم در فرانسه در پاسخ به این پرسش که چه عواملی موجب شده است تا عملکرد محيط زيست کشورمان به حد هشدار رسيده است گفت:« یکی از عوامل اصلی سیاست های غلط جمهوری اسلامی در بخش دولتی است، بخش مهمی از فعالیت های دولتی مانند وزارت نیرو ، پیوسته درجهت تخریب محیط زیست صورت گرفته است.»
او گفت:« بنگاه های خصوصی نیز با اجازه دولت ورد به درون مجراهای آبی مانند دریاچه ارومیه موجب تخریب محیط زیست می شوند. چرا که شرکت های صنعتی خصوصی با اجازه دولت هرز آبها و پساب های صنعتی خود را وارد این تالاب ها می کنند.»
این کارشناس محیط زیست در ادامه گفت:« در کنار تخریب هایی که از سوی شرکت های دولتی و خصوصی در محیط زیست صورت می گیرد نظام آموزشی در خصوص محیط زیست نیز بسیار محدود است.»
او گفت:« برای نجات محیط زیست ایران از این وضعیت کنونی، باید با حضور کارشناسان داخلی و خارجی یک بررسی همه جانبه صورت بگیرد و برای این امر بودجه بگذارند. همچنین باید قوانین محیط زیست در ایران بازنگری شود.»
چکیده گزارش دانشگاه "لیل" درخصوص وضعیت محیط زیست
شاخص جهاني عملکرد زيست محيطي «EPI» ۲۰۱۲ توسط دانشگاه ييل منتشر شد، در اين گزارش، ايران در ميان ۱۳۲ کشور جهان با ۳۶ پله سقوط در رتبه ۱۱۴ جهان قرار گرفته است فعالان محيط زيست کشورمان ضمن تاييد اين شاخص بين المللي، روند نزولي رتبه محيط زيست کشور را ناشي از اتفاقاتي مي دانند که طي چند سال اخير رخ داده است از جمله خشک شدن درياچه اروميه و تبديل ۳۹۰ هزار هکتار از اراضي آن به کوير که بزرگ ترين رخداد بيابان زايي قرن ۲۱ قلمداد شده است. همچنين افت سفره هاي آب زيرزميني و فرونشست دشت ها و تخريب جنگل ها از ديگر مواردي است که باعث شده رتبه ايران نسبت به سال ۲۰۱۰ نزول يابد.
البته بايد گفت برخي مسئولان محيط زيست چنين گزارشي را قبول ندارند اما متخصصان محيط زيست آن را يک گزارش بي طرفانه و به دور از شائبه سياسي مي دانند زيرا آمريکا نيز از نظر منابع آب با تراز منفي در اين شاخص ديده شده است.
دانشگاه ييل تمام مطالعات و تحقيقات خود را بر اساس آمار و مستنداتي که دستگاه هاي داخلي و مراکز دانشگاهي ايران و همچنين برنامه هاي سازمان ملل و مطالعات ماهواره اي انجام مي دهد و بر پايه مطالعات علمي اين شاخص بين المللي گزارش خود را ارائه مي کند. بر اساس شاخص جهاني عملکرد زيست محيطي سوئيس، لاتريا و نروژ در رتبه هاي اول تا سوم و کشورهاي عراق، ترکمنستان و ازبکستان به ترتيب در پايين ترين رتبه جهاني در اين شاخص قرار دارند.
در واقع اين رتبه بندي هشداري براي وضعيت موجود زيست محيطي کشورهايي است که توسط روش EPI بررسي مي شود. در اين گزارش و چه بايد کرد و چگونه مي توان از ميزان اين نگراني ها کاست؟
جلال ایجادی، کارشناس محیط زیست مقیم در فرانسه در پاسخ به این پرسش که چه عواملی موجب شده است تا عملکرد محيط زيست کشورمان به حد هشدار رسيده است گفت:« یکی از عوامل اصلی سیاست های غلط جمهوری اسلامی در بخش دولتی است، بخش مهمی از فعالیت های دولتی مانند وزارت نیرو ، پیوسته درجهت تخریب محیط زیست صورت گرفته است.»
او گفت:« بنگاه های خصوصی نیز با اجازه دولت ورد به درون مجراهای آبی مانند دریاچه ارومیه موجب تخریب محیط زیست می شوند. چرا که شرکت های صنعتی خصوصی با اجازه دولت هرز آبها و پساب های صنعتی خود را وارد این تالاب ها می کنند.»
این کارشناس محیط زیست در ادامه گفت:« در کنار تخریب هایی که از سوی شرکت های دولتی و خصوصی در محیط زیست صورت می گیرد نظام آموزشی در خصوص محیط زیست نیز بسیار محدود است.»
او گفت:« برای نجات محیط زیست ایران از این وضعیت کنونی، باید با حضور کارشناسان داخلی و خارجی یک بررسی همه جانبه صورت بگیرد و برای این امر بودجه بگذارند. همچنین باید قوانین محیط زیست در ایران بازنگری شود.»
چکیده گزارش دانشگاه "لیل" درخصوص وضعیت محیط زیست
شاخص جهاني عملکرد زيست محيطي «EPI» ۲۰۱۲ توسط دانشگاه ييل منتشر شد، در اين گزارش، ايران در ميان ۱۳۲ کشور جهان با ۳۶ پله سقوط در رتبه ۱۱۴ جهان قرار گرفته است فعالان محيط زيست کشورمان ضمن تاييد اين شاخص بين المللي، روند نزولي رتبه محيط زيست کشور را ناشي از اتفاقاتي مي دانند که طي چند سال اخير رخ داده است از جمله خشک شدن درياچه اروميه و تبديل ۳۹۰ هزار هکتار از اراضي آن به کوير که بزرگ ترين رخداد بيابان زايي قرن ۲۱ قلمداد شده است. همچنين افت سفره هاي آب زيرزميني و فرونشست دشت ها و تخريب جنگل ها از ديگر مواردي است که باعث شده رتبه ايران نسبت به سال ۲۰۱۰ نزول يابد.
البته بايد گفت برخي مسئولان محيط زيست چنين گزارشي را قبول ندارند اما متخصصان محيط زيست آن را يک گزارش بي طرفانه و به دور از شائبه سياسي مي دانند زيرا آمريکا نيز از نظر منابع آب با تراز منفي در اين شاخص ديده شده است.
دانشگاه ييل تمام مطالعات و تحقيقات خود را بر اساس آمار و مستنداتي که دستگاه هاي داخلي و مراکز دانشگاهي ايران و همچنين برنامه هاي سازمان ملل و مطالعات ماهواره اي انجام مي دهد و بر پايه مطالعات علمي اين شاخص بين المللي گزارش خود را ارائه مي کند. بر اساس شاخص جهاني عملکرد زيست محيطي سوئيس، لاتريا و نروژ در رتبه هاي اول تا سوم و کشورهاي عراق، ترکمنستان و ازبکستان به ترتيب در پايين ترين رتبه جهاني در اين شاخص قرار دارند.
