سطح چشمها: در يك گروه، معمولا فردي كه سطح ديد چشمانش از سايرين بالاتر است رهبر محسوب مي‌گردد. هنگامي‌كه شما ايستاده باشيد و ديگران نشسته قطعا شما را در موضع قدرت قرار مي‌دهد.
مالش چشم: زماني‌كه فردي چشمش را با انگشت اشاره مالش مي‌دهد نشانگر فريب و نيرنگ مي‌باشد. از آنجايي‌كه فرد مي‌خواهد تماس ديداري را قطع كند، بهانه‌اي بدست مي‌آورد كه به اين طرف و آن طرف نگاه كند. اين حركت غيرارادي يك افشاگر حسابي است كه فرد دارد دروغ مي‌گويد.
چشم برگرداندن: اين معمولا يك علامت مسلم از نيرنگ، گناه و دروغگويي است.
چشمان بسته: هرگاه چشمان يك فرد براي لحظه‌اي طولاني‌تر از چشم برهم زدن متعارف، بسته و ابروها نيز برخاسته شود، پيام چنين است: «به حرف زدن خود خاتمه بده.»
حركت چشم به سمت بالا: اين نشانه غضب و عصبانيت است.
نگاه مختصر به اطراف: اين ژستي خجالت‌گونه و عشوه‌گرانه است. فرد جسورانه خيره مي‌شود در حاليكه سرش را پايين انداخته و به سمت مخالف كج مي‌كند. اشاره بر كمرويي بي‌باكانه دارد.
نگاه ممتد: اين بي‌ترديد يك نشانه تمايل به آشنايي بيشتر است. شخصي كه تماس چشمي برقرار مي‌كند، چشم برگردانده، سپس مجددا به چشمان شما نگاه مي‌كند مي‌گويد: «مايلم با شما بيشتر آشنا شوم.»
نگاه خيره شديد: اين نشانه خلق تهاجمي، سلطه جويانه و تهديدآميز است.
چشمك: چشمك يك علامت غرض‌آلود است. نشانگر آنست كه رمز و رازي ميان فردي كه چشمك مي‌زند و فردي كه به او چشمك زده مي‌شود برقرار است.
بالا انداختن همزمان دو ابرو: در ميان يك اتاق شلوغ، مفهوم آن كاملا واضح و روشن است، يعني: «مايلم با شما ملاقات كنم.»
بالا انداختن يك ابرو: زماني‌كه يك ابرو بالا انداخته مي‌شود در حاليكه ابرو ديگر پايين باقي مي‌ماند مفهومش اينست: «حرف شما را باور نمي‌كنم.»
ابروهاي گره خورده: زماني‌كه هر دو ابرو به سمت همديگر كشيده مي‌شود باعث پديد آمدن شيار بين آن دو مي‌شود كه دلالت بر اضطراب، درد، ترس و يا آميزه‌اي از اين هيجانات دارد.
پوشاندن صورت: زماني‌كه دست بر روي صورت مي‌آيد مفهومش چنين است: «شوكه شده‌ام.» اين ژست بين فرد و موقعيت مزاحم و متجاوز فاصله مي‌اندازد.
مالش چشم: زماني‌كه فردي چشمش را با انگشت اشاره مالش مي‌دهد نشانگر فريب و نيرنگ مي‌باشد. از آنجايي‌كه فرد مي‌خواهد تماس ديداري را قطع كند، بهانه‌اي بدست مي‌آورد كه به اين طرف و آن طرف نگاه كند. اين حركت غيرارادي يك افشاگر حسابي است كه فرد دارد دروغ مي‌گويد.
چشم برگرداندن: اين معمولا يك علامت مسلم از نيرنگ، گناه و دروغگويي است.
چشمان بسته: هرگاه چشمان يك فرد براي لحظه‌اي طولاني‌تر از چشم برهم زدن متعارف، بسته و ابروها نيز برخاسته شود، پيام چنين است: «به حرف زدن خود خاتمه بده.»
حركت چشم به سمت بالا: اين نشانه غضب و عصبانيت است.
نگاه مختصر به اطراف: اين ژستي خجالت‌گونه و عشوه‌گرانه است. فرد جسورانه خيره مي‌شود در حاليكه سرش را پايين انداخته و به سمت مخالف كج مي‌كند. اشاره بر كمرويي بي‌باكانه دارد.
نگاه ممتد: اين بي‌ترديد يك نشانه تمايل به آشنايي بيشتر است. شخصي كه تماس چشمي برقرار مي‌كند، چشم برگردانده، سپس مجددا به چشمان شما نگاه مي‌كند مي‌گويد: «مايلم با شما بيشتر آشنا شوم.»
نگاه خيره شديد: اين نشانه خلق تهاجمي، سلطه جويانه و تهديدآميز است.
چشمك: چشمك يك علامت غرض‌آلود است. نشانگر آنست كه رمز و رازي ميان فردي كه چشمك مي‌زند و فردي كه به او چشمك زده مي‌شود برقرار است.
بالا انداختن همزمان دو ابرو: در ميان يك اتاق شلوغ، مفهوم آن كاملا واضح و روشن است، يعني: «مايلم با شما ملاقات كنم.»
بالا انداختن يك ابرو: زماني‌كه يك ابرو بالا انداخته مي‌شود در حاليكه ابرو ديگر پايين باقي مي‌ماند مفهومش اينست: «حرف شما را باور نمي‌كنم.»
ابروهاي گره خورده: زماني‌كه هر دو ابرو به سمت همديگر كشيده مي‌شود باعث پديد آمدن شيار بين آن دو مي‌شود كه دلالت بر اضطراب، درد، ترس و يا آميزه‌اي از اين هيجانات دارد.
پوشاندن صورت: زماني‌كه دست بر روي صورت مي‌آيد مفهومش چنين است: «شوكه شده‌ام.» اين ژست بين فرد و موقعيت مزاحم و متجاوز فاصله مي‌اندازد.
شرمنده من بلد نیستم
