رژیم غذایی بر پولیپ بینی موثر است

[MARIA RED]

رژیم غذایی بر پولیپ بینی موثر است

دكتر نادر ساكی رئیس انجمن گوش و حلق و بینی خوزستان در گفتگو با خبرنگار بهداشت و درمان خبرگزاری دانشجویان ایران منطقه خوزستان، اظهار داشت، گرفتگی بینی علت ‌های متفاوتی دارد:
پولیپ بینی،
انحراف تیغه بینی
و بزرگی شاخك بینی
که از مهم ترین علل گرفتگی بینی هستند.
​

 

[MARIA RED]

وی با بیان این كه پولیپ بینی ناشی از حساسیت است و زمینه‌ ارثی دارد، یادآور شد: پولیپ بینی، انحراف تیغه بینی و بزرگی شاخك بینی هر كدام علائم خاص خود را دارد و نباید هر گونه گرفتگی بینی و مجاری تنفسی را به اشتباه به پولیپ ارتباط داد.

رئیس انجمن گوش و حلق و بینی خوزستان اضافه كرد: در صورتی كه یك سمت بینی به طور دائم دچار گرفتگی باشد، نشانه ‌ای از وجود انحراف در تیغه وسط بینی است و باید توسط جراحی درمان شود.
رژیم غذایی بر روی پولیپ بینی تاثیر مستقیم دارد و مصرف مواد غذایی ترش و تند و استفاده زیاد از ادویه زیاد بر روی غذا، موجب تشدید پولیپ بینی می‌ شود.


وی ادامه داد: گرفتگی بینی در هنگام خواب نیز می ‌تواند نشانه ای از بزرگی شاخك بینی باشد، زیرا در هنگام خواب جریان خون در شاخك ‌های بینی افزایش می ‌یابد و شاخكی كه به سمت پایین قرار می‌ گیرد، دچار تورم شده و موجب انسداد موقت بینی می‌ شود.

ساكی عنوان كرد: پولیپ بینی به دو شكل منفرد و یا خوشه ‌ای ظاهر می‌ شود و در مواجهه با هر كدام از انواع پولیپ بینی، درمان های متفاوتی اتخاذ می ‌شود.
وی اظهار كرد: برای درمان پولیپ بینی ابتدا باید حساسیت را درمان كرد. گاهی مشاهده می ‌شود برخی پزشكان بدون توجه به زمینه حساسیت فرد، اقدام به جراحی پولیپ بینی می ‌كنند که این کار موجب می ‌شود پس از مدتی دوباره پولیپ ظاهر شود.

این متخصص گوش و حلق و بینی گفت: رژیم غذایی در تشدید و یا بهبود پولیپ بینی بسیار موثر است و مصرف غذاهای ترش و تند و استفاده بیش از حد ادویه همراه غذا موجب تشدید پولیپ می ‌شود.
رئیس انجمن گوش و حلق و بینی خوزستان گفت: استفاده زیاد از عطر و ادكلن و قرار گرفتن در معرض بخار مواد شیمیایی مانند جوهر نمك و مواد تمیز کننده، موجب تشدید پولیپ می ‌شود.​

 

[MARIA RED]

درمان عفونت گوش در کودکان

​

بررسی ها می دهد عفونت گوش در کودکان را می توان با مصرف آنتی بیوتیک اریترومایسین با موفقیت درمان کرد.
گوش از سه قسمت داخلی، میانی و خارجی تشکیل شده است. گوش داخلی پر از هواست و بوسیله شیپور استاش به خارج راه دارد. شیپوراستاش به پشت دهان باز می شود. در شکل بالا، شماره 11 شیپور استاش را نشان می دهد.
به دلیل اینکه شیپور استاش در کودکان باریک است ، به راحتی توسط تجمع مایعات مترشحه در گوش بسته می شود و باعث ایجاد درد و فشار در گوش کودک می شود. در این صورت حتماً به متخصص گوش و حلق و بینی مراجعه کنید.

اگر پزشک ببیند مایع گوش باعث شده قسمت صماخ گوش ( شماره 3 در شکل بالا ) به طرف بیرون برآمده شود، تشخیص می دهد که شیپوراستاش توسط مایعات مترشحه در گوش بسته شده است و معمولاً آنتی بیوتیک و اسپری بینی از نوع کورتیزون را برای کودک شما تجویز خوهد کرد.​

 

[MARIA RED]

پزشکان معمولاً برای درمان این عارضه، لوزه های کودک را با عمل بر می دارند یا مواد ضد حساسیت را به کودک تزریق می کنند. آنتی هیستامین ها ( ضد حساسیت ) نمی توانند شیپوراستاش را باز کنند.
ولی این روش ها موثر نیستند.
پزشک یک سوراخ در قسمت داخلی گوش ایجاد می کند و لوله ای را از آنجا به داخل گوش می برد که می توانند درد و فشار گوش را کاهش دهد ولی بعد از این عمل، نباید کودک شنا کند یعنی مواظب باشد که آبی به داخل گوش نرود.
با رشد کودک ، شیپوراستاش نیز بزرگتر می شود و خود بخود بازمی شود ، در نتیجه خیلی کم نیاز به عمل جراحی دارد.
اما اگر پزشک تشخیص دهد که گرفتگی گوش کودک بعدها باعث کاهش شنوایی و افت تحصیلی کودک خواهد شد یا اینکه باعث آسیب دائمی گوش می شود، باید با ایجاد حفره در گوش و وارد کردن لوله در آن، گوش را باز کرده و درد و فشار آن را کاهش دهد.
تحقیقات ثابت کرده است، تجمع مایعات در اثر از کار افتادن موهای ریزی است که سطح داخلی شیپور استاش را می پوشانند و مایعات گوش را به سمت دهان می رانند.
آنتی بیوتیک اریترومایسین باعث تحریک این موها می شود که با فعالیت این موها، مایعات اضافی به سمت دهان رفته و درد گوش را بر طرف می کند. پزشکان می توانند برای درمان عفونت گوش ناشی از تجمع مایعات، آنتی بیوتیک اریترومایسین را برای هفته ها و یا حتی ماه ها برای کودک تجویز کنند. ​

 

[MARIA RED]

گلودرد و التهاب لوزه ها در کودکان

گلودرد معمولاً نشان دهنده ی عفونت دستگاه تنفسی است. از آنجایی كه یك بچه كوچك نمی تواند احساس گلودرد را به خوبی بیان كند. باید متوجه دشواری وی در بلعیدن غذا باشید. گلودرد می تواند به علت التهاب لوزه ها (تونزیلیت) كه توسط نوعی میكروب به نام استافیلوكوك ایجاد می شود، یا در بیشتر موارد به علت یك ویروس مثل ویروس سرماخوردگی یا آنفلوانزا ایجاد شود. در مواردی كه عفونت در جای دیگری غیر از گلو باشد مثل لارنژیت (التهاب و عفونت حنجره) ممكن است كودك در گلو هم احساس درد و ناراحتی داشته باشد. همچنین در مواردی كه غدد لنفاوی یا بزاقی موجود در گردن ملتهب می شوند (مثل اوریون) باز هم ممكن است احساس درد و ناراحتی در گلو وجود داشته باشد.
گلودرد در اغلب موارد جدی نیست اما در صورتی كه یك عفونت استرپتوكوكی در حلق وجود داشته باشد باید حتماً با پنی سیلین درمان شود زیرا در صورت عدم درمان ، بعدها ممكن است عوارضی مثل درگیری كلیه ها و یا تب روماتیسمی داشته باشد.
​

 

[MARIA RED]

نخستین اقداماتی كه شما می توانید انجام دهید:

1- اگر كودك از گلودرد شاكی است یا در بلعیدن غذا مشكل دارد و اشتهای خود را از دست داده است، گلوی وی را در نور مناسب معاینه كنید. به این ترتیب كه از كودك بخواهید دهان خود را باز كرده و بگوید آآآ... در همین زمان زبان را با دسته یك قاشق تمیز به پایین ببرید و ته حلق را نگاه كنید تا متوجه هر نوع عفونت چركی یا تورم و قرمزی لوزه ها بشوید!
2- با كمك نوك انگشتان غدد لنفاوی زیر گردن را معاینه كنید تا متوجه بزرگی احتمالی آنها بشوید؛
3- درجه حرارت بدن كودك را اندازه بگیرید تا از وجود تب مطلع شوید؛
4- در صورت وجود گلودرد و بدحالی عمومی، تا زمان مراجعه به پزشك از فرستادن كودك به مدرسه خودداری كنید؛
5- در صورت وجود گلودرد و سایر علائم عفونت مثل تب و بی حالی به پزشك مراجعه كنید. گلودرد استرپتوكوكی باید برای پیشگیری از بروز عوارض حتماً درمان شود.
اقداماتی كه پزشك انجام می دهد:

دكتر برای تشخیص علت گلودرد، كودك را به دقت معاینه كرده و در صورت تشخیص عفونت استرپتوكوكی از آنتی بیوتیك (اغلب پنی سیلین) استفاده می كند. عفونت های ویروسی گلو احتیاج به درمان آنتی بیوتیكی ندارند.


​

 

[MARIA RED]

اقداماتی كه شما می توانید برای كمك به كودك خود انجام دهید:

- برای كاهش درد كودك از شربت استامینوفن استفاده كنید؛
- استفاده از مایعات خنك ، شدت گلودرد را كاهش می دهد؛
- مقادیر زیادی مایعات به كودك بدهید. در صورتی كه كودك به علت گلودرد از خوردن غذا امتناع كند از غذاهای مایع مثل سوپ و آش استفاده كنید؛
- در صورت شكایت كودك از درد گوش (با كشیدن گوش در بچه های كوچكتر) گوش را بررسی كنید تا از وجود ترشح و چرك در گوش مطلع شوید؛
- مقدار زیادی مایعات خنك به كودك بدهید تا درد گلو كمتر شود؛
اقداماتی كه پزشك انجام می دهد:

- در صورت احتمال وجود یك عفونت باكتریایی در گلو، ممكن است پزشك آنتی بیوتیك تجویز كند اما برای عفونت های ویروسی ( كه شایعتر هستند) درمان مشخصی وجود ندارد؛
- پزشك گوش كودك را معاینه می كند تا از وجود احتمالی عفونت و چرك در گوش مطلع شده و در صورت وجود عفونت ، آنتی بیوتیك تجویز كند؛

- اگر كودك از حملات مكرر تونزیلیت ( لوزه ها ) شاكی است و یا بزرگی ادنوئید (لوزه سوم) سبب عفونت های مكرر گوش میانی می شود، ممكن است لازم باشد به یك متخصص گوش و حلق و بینی مراجعه كنید تا در صورت لزوم لوزه ها و ادنوئید را عمل كند. شرایطی كه در عمل برداشتن لوزه ها بایددر نظر گرفته شوند عبارت اند از:
الف – عمل جراحی معمولاً قبل از 4 سالگی انجام می شود؛
ب – زمان شروع تونزیلیت و طول مدتی كه كودك از حملات مكرر تونزیلیت شاكی بوده مهم است. اغلب پزشكان پیش از تصمیم گیری برای عمل دو سال صبر می كنند؛
ج – در صورتی كه حملات تونزیلیت آن قدر در طول سال تكرار می شوند كه در تحصیل كودك ایجاد اشكال می كنند و یا باعث ایجاد اشكال در تغذیه كودك می شوند، عمل لوزه توصیه می شود.


​

 

[MARIA RED]

اقداماتی كه شما می توانید برای كمك به كودك انجام دهید:

- در صورت تب از شربت استامینوفن و پاشویه استفاده كنید و كودك را در یك اتاق گرم نگه دارید؛
- مایعات فراوان به كودك بدهید؛
- از غذاهای مایع مثل سوپ و آش كه فرو دادن آن راحت است استفاده كنید؛
- طبق آخرین تحقیقات غـِرغـِره آب نمك، احتمال انتقال عفونت از حلق به گوش میانی را بیشتر می كند. بنابراین امروزه توصیه می شود كه كودك را وادار به غرغره نكنید.
التهاب لوزه ها (تونزیلیت)

تونزیلیت ، به التهاب حاد لوزه ها است كه اغلب بر اثر یك عفونت ویروسی ایجاد می شود. لوزه ها در انتهای حلق و در خلف زبان قرار گرفته اند و نخستین سد دفاعی بدن در مقابل میكروب ها هستند كه میكروب ها را به دام انداخته و نابود می كنند و مانع ورود آنها به دستگاه تنفس می شوند. در طی این روند خود لوزه ها نیز ممكن است عفونی و ملتهب شوند و علائمی مثل گلودرد، تب و تورم غدد لنفاوی گردن را ایجاد كنند. ادنوئید (لوزه سوم) كه در عقب بینی قرار گرفته است نیز تقریباً اغلب در سنین مدرسه و هنگامی كه لوزه های بزرگ برای نخستین بار با عفونت مواجه می شوند، دیده می شود. به تدریج كه كودك بزرگتر می شود مقاومت وی در مقابل عفونت بیشتر شده و لوزه ها كوچكتر می شوند، بنابراین میزان بروز تونزیلیت كاهش می یابد.
تونزیلیت در اغلب موارد بیماری مهمی محسوب نمی شود مگر این كه همراه با اوتیت مدیا ( عفونت گوش میانی ) باشد و یا عامل ایجاد كننده آن استرپتوكوك باشد زیرا همان طور كه قبلاً گفته شد عفونت استرپتوكوكی می تواند همراه با عوارضی مثل نفریت (درگیری كلیه ها) یا تب روماتیسمی باشد.
علائم احتمالی:

- گلودرد گاه می تواند سبب مشكل در بلع شود؛
- لوزه های قرمز و متورم كه ممكن است با لكه های زرد چرك پوشیده شده باشد.
- درجه حرارت بالای 38 درجه سانتیگراد
- غدد لنفاوی متورم در گردن، تنفس دهانی،
- خرخر كردن هنگام خواب و صدای تودماغی در صورت بزرگی ادنوئیدها،
- بوی بد دهان.​

 

[MARIA RED]

[h=2]کاهش شنوايي کودکان ناشي از افزايش ازدواج ‌هاي فاميلي[/h]

"سعي کنيد لفظ کري را هيچ ‌گاه به کار نبريد چون بار منفي دارد؛ به جايش از لغت کم ‌شنوا يا ناشنوا استفاده کنيد ضمن اين که بهتر است لغت کم‌‌ شنوا يا ناشنوا را به‌ عنوان صفت به کار نبريد؛ يعني بايد گفت فرد يا کودک داراي ناشنوايي يا کم‌ شنوايي. اين دستور صريح سازمان جهاني بهداشت است. يعني اول کودک بودن يا انسان بودن را مدنظر قرار دهيد و بعد عارضه ‌اي را که فرد به آن مبتلا شده است، عنوان کنيد." اين ها گوشه‌اي از سخنان دکتر بهرام ملکوتي، جراح و متخصص گوش و حلق و بيني و عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشکي تهران است که شما را با علل ناشنوايي يا کم‌شنوايي آشنا مي کنند:
آقاي دکتر! آيا آمار دقيقي در زمينه علل کم‌ شنوايي يا ناشنوايي در کشور داريم؟

در مورد کودکان آمار کمي متفاوت است، به دليل اين که مشکل کم‌ شنوايي يا ناشنوايي در کودکان به دليل عوامل مادرزادي، مشکلات هنگام زايمان و مشکلات قبل و بعد از تولد بوده و تقسيم‌ بندي جداگانه ‌اي دارد. طبق آخرين آمار سال 2008 انگليس از هر هزار تولد 1 تا 1/2 درصد نوزادان با مشکل کاهش شنوايي به دنيا مي ‌آيند و مشخص شده که شايع‌ ترين عارضه عصبي مادرزادي، کاهش شنوايي است. يعني مشکل شنوايي شايع‌ ترين بيماري مادرزادي در مقايسه با ساير مشکلات مادرزادي است.
آيا مشاوره قبل از ازدواج مي ‌تواند از تولد کودکاني با اين عارضه پيشگيري کند؟

ببينيد؛ ازدواج‌ هاي فاميلي در کشور ما خيلي زياد است. در نتيجه ژن‌ها در محدوده کوچکي رد و بدل مي‌ شوند، بنابراين خطر ابتلا به خيلي از مشکلات بالا مي ‌رود. به همين دليل در کشور ما آمار کاهش شنوايي‌ مان از خيلي از کشورهاي دنيا بالاتر است بنابراين توصيه مي ‌کنم اگر زوجين در فاميل ‌شان، فرد يا افرادي را دارند که به کاهش شنوايي مبتلا هستند از ازدواج فاميلي خودداري کنند.​

 

[MARIA RED]

چه عواملي فاکتورهاي خطر قبل از تولد محسوب مي‌ شود؟

علل پيش از تولد ممکن است ارثي باشد يا از زمان تشکيل نطفه تا تولد ايجاد شود. تقريبا 50 درصد کم‌ شنوايي ‌ها يعني يک سوم کم ‌شنوايي ‌هاي سندرمي و دو سوم کم‌ شنوايي‌ هاي غيرسندرمي منشا ارثي دارند. علت ديگري که سبب کاهش شنوايي مي‌ شود، استفاده مادر از برخي از داروها در دوران بارداري است. طبق يک اصل کلي در سه ماهه اول بارداري هيچ دارويي نبايد استفاده شود مگر شرايطي وجود داشته باشد که حيات مادر و جنين به مخاطره افتاده باشد که در اين صورت با تجويز پزشک معالج، دارو استفاده مي ‌شود. برخي از داروها اساسا براي گوش سمي هستند که به آن ها داروهاي اتوتوکسي مي‌ گويند. اين داروها به هيچ وجه نبايد استفاده شوند ولي با وجود برخي از احتياط‌ ها برخي از داروها در سه ماهه دوم يا سوم بارداري و با نظر پزشک معالج گوش و پزشک زنان و زايمان تجويز مي‌شوند.
آيا از همان روزهاي اول پس از تولد مي ‌توان تشخيص داد؟

70 تا 80 درصد کم‌ شنوايي ها از همان روزهاي اول پس از تولد قابل شناسايي هستند. تشخيص و تعيين علت کم‌ شنوايي در دوران کودکي مستلزم ارزيابي ‌هاي تشخيصي دقيق، گرفتن تاريخچه، ارزيابي ‌هاي فيزيکي و آزمايشگاهي‌، ام.آر.آي‌ و مشاور ه‌هاي تخصصي با کارشناسان مربوطه است اما باز هم در بيشتر موارد نمي ‌توانيم به طور دقيق علت را مشخص کنيم. با اين که نزديک به 400 ژن که در کم ‌شنوايي يا ناشنوايي دخالت دارند، شناسايي شده است ولي ما باز هم در ابتداي راه هستيم به دليل اين که نمي ‌دانيم اين ژن ‌ها کجا قرار مي ‌گيرند که صفت بروز مي ‌کند.
مهم‌ترين عوامل خطرساز کم‌ شنوايي هنگام تولد کدام‌ ها هستند؟

1- نارس بودن
2- وزن کم هنگام تولد. به عنوان مثال، وزن نوزاد کمتر از 5/1 کيلوگرم باشد
3- زايمان طولاني مدت
4- عفونت مادر در حين زايمان
5- کمي اکسيژن
6- يرقان يا زردي شديد دوران نوزادي که نياز به تعويض خون پيش مي ‌آيد. در اين حالت، هم بيلي ‌روبين خون بالا مي‌ رود و هم مدت زماني که نوزاد را درگير مي ‌کند طولاني است.
علتش هم اين است که بيلي‌ روبين روي هسته‌ هاي مغز رسوب مي ‌کند و عوارض جبران‌ ناپذيري را به وجود مي ‌آورد.​

 

[MARIA RED]

و علل پس از تولد؟

1- مننژيت ميکروبي دوران نوزادي که جزو مهم ‌ترين علل کم ‌شنوايي و ناشنوايي محسوب مي ‌شود و بر اساس آمار شايع ‌ترين بيماري ‌اي است که در دوره نوزادي مي ‌تواند به کاهش شنوايي درکي عصبي شديد تا عميق منجر شود.
2- عفونت ‌هاي حاد و مزمن گوش مياني. طبق آماري دراين زمينه 70 تا 80 درصد کودکان قبل از رسيدن به سن مدرسه يک بار گوش درد را تجربه مي ‌کنند و توصيه ‌ام به والدين اين است که گوش ‌درد کودکان را خيلي جدي بگيرند.
3- عوارض عفونت گوش مياني. ممکن است گوش مياني عفونت کند و عارضه ‌اش مثلا التهاب حلزون باشد که به کاهش شنوايي منجر مي ‌شود.
4- عفونت با ويروس سيتومگال
5- بيماري ‌هايي مانند اوريون، سرخجه، سرخک و... در همه جاي دنيا زنان حداقل سه ماه قبل از بارداري بايد واکسن سرخجه بزنند زيرا ابتلا به اين بيماري در دوران بارداري عوارض بسيار وحشتناکي در جنين ايجاد مي ‌کند که يکي از آن ها مشکلات در محدوده گوش و حلق و بيني است.
6- يک علت خيلي مهم ديگر کم ‌شنوايي ناشي از سر و صداي زياد است. در يک مطالعه وسيع نتايج تکان ‌دهنده ‌اي، حتي در کودکان 15 ماهه پيدا کردند و مشاهده کردند بچه ‌هايي که توسط والدين ‌شان روي موتورسيکلت سوار شده‌ اند يا بچه‌ هايي که در اتومبيل‌ هاي با صداي موزيک بلند يا در ترافيک پر سر و صداي شهر هستند دچار کم ‌شنوايي يا افت شديد شنوايي و غيرقابل برگشت شده ‌اند که متاسفانه اين موارد در کشور ما و به‌ خصوص درشهرهاي بزرگ بسيار زياد است.
برخي عوامل هم هستند که در ايجاد زمينه مناسب براي ابتلا به اين مشکل نقش دارند مثل کمبود يد در يک بيماري به نام منير که سبب ايجاد کاهش شنوايي‌ هاي درکي عصبي و حملات سرگيجه مي ‌شود. اختلالات تيروئيد شامل کم ‌کاري يا پرکاري تيروييد روي گوش داخلي تاثير گذاشته و در علت‌ شناسي جزء علل بيماري منير قرار مي‌ گيرد. يا عواملي مانند مصرف تنباکو، الکل، عفونت‌ ها، سر و صدا، استرس و... موجب ايجاد کاهش شنوايي ناگهاني مي‌شود.
چند توصيه به والدين

1- زايمان در يک محيط بهداشتي که مسلما بيمارستان، يا در محيط روستاها درمانگاه ‌هاي مجهز است، انجام شود.
2- پس از تولد از کودک تست‌هاي غربالگري شنوايي به عمل آورند. تا اگر کودکي دچار مشکل شنوايي است سريعا مداخله پزشکي در موردش انجام شود در نتيجه تکلم کودک به خطر نمي‌افتد. همان‌طور که مي ‌دانيد، شکل ‌گيري تکلم در کودکان معمولا بين سنين 9 تا 18 ماهگي شروع مي ‌شود. اگر در اين فاصله اين شکل‌ گيري تکلم به هر صورتي دچار اختلال شود در بدو امر بايد شنوايي کودک را بررسي کرد.
3- اگر نوزادشان حتي به مقدار کم دچار زردي با يرقان نوزادي شد حتما به پزشک مراجعه کنند و سعي کنند از داروهاي سنتي استفاده نکنند تا بيلي روبين خون نوزاد از حد طبيعي تجاوز نکند زيرا در غير اين صورت ضايعات جبران ‌ناپذيري ايجاد خواهد کرد.
4- اگر نوزاد در بدو تولد دچار مشکلاتي در گوش خارجي يا لاله گوش است حتما به پزشک مراجعه کنند تا گوش مياني و گوش داخلي نوزاد را هم بررسي کند.
5- مساله بعد اين که از وجود سر و صداي زياد در محيطي که نوزاد در آن قرار دارد، پرهيز کنند​

 

[MARIA RED]

[h=2]عفونت گوش منجر به پارگی پرده گوش می ‌شود[/h]

یك متخصص گوش، حلق و بینی گفت: از آن ‌جا كه عفونت گوش ممكن است منجر به پاره شدن پرده گوش شود، باید درمان این بیماری جدی گرفته شود.
دكتر نادر ساكی، متخصص گوش و حلق و بینی در گفتگو با خبرنگار بهداشت و درمان خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) منطقه خوزستان، اظهار داشت: گوش دارای سه بخش خارجی، میانی و داخلی است و عفونت در هر سه بخش به شكل‌ های مختلفی بروز می‌ كند.
عفونت گوش خارجی

وی افزود: عفونت در گوش خارجی به علت دست‌ كاری گوش، یا بروز دمل‌ های چركی كه در ابتدای گوش ایجاد و تمام مجرای گوش را فرا می ‌گیرد، به وجود می‌ آید.

این متخصص گوش، حلق و بینی ادامه داد: عمده علائم عفونت گوش خارجی درد شدید، گرفتگی و سنگینی گوش است. البته این عفونت، آسیبی به پرده گوش نمی ‌رساند.

در فصل تابستان میزان شیوع این عفونت به دلیل افزایش استفاده از استخر و شنا بالا می ‌رود و به همین دلیل به "عفونت گوش شناگران" معروف است.

ساكی تصریح كرد: عفونت گوش خارجی نیز به صورت مزمن و قارچی شدن گوش بروز می‌ كند كه عمده علائم آن خارش گوش است و گوش روزانه چند ساعت دچار خارش می ‌شود.

رئیس انجمن گوش، حلق و بینی خوزستان خاطرنشان كرد: عفونت قارچی گوش با معاینه گوش تشخیص داده می‌ شود و راه درمان آن دور نگه داشتن گوش از آب به وسیله پنبه آغشته به وازلین یا استفاده از گوشی به خصوص در هنگام شنا و مصرف داروهای ضد قارچ و خارش است. ​

 

[MARIA RED]

عفونت گوش میانی

وی ادامه داد: عفونت گوش میانی، پرده گوش و فضای میانی گوش را در بر می‌ گیرد كه با سرماخوردگی ایجاد می‌ شود.
این نوع عفونت معمولا در كودكی و شیرخوارگی بروز می ‌كند. عفونت با جمع شدن در پشت پرده گوش، باعث افزایش فشار به آن می ‌شود كه در صورت انتشار و تكثیر چرك، منجر به پاره شدن می‌ شود.
از علائم این نوع عفونت، سرماخوردگی، گوش درد و سنگین شدن گوش است.
این متخصص گوش، حلق و بینی گفت: در معاینه ی گوش، پرده گوش قبل از پارگی، كاملا قرمز است و با پاره شدن پرده گوش، چرك تمام گوش میانی و مجرای آن را فرا می گیرد.

دكتر ساكی اظهار داشت: در صورت عدم درمان عفونت گوش و عدم مراجعه به متخصص، به دلیل مجاورت گوش در كنار مغز و اعصاب صورت، این عفونت منجر به فلج شدن صورت و در صورت سرایت عفونت به مغز، منجر به مننژیت شود.
عفونت گوش داخلی

رئیس انجمن گوش، حلق و بینی خوزستان درباره عفونت گوش داخلی نیز گفت: بروز سرگیجه از عمده علائم عفونت گوش داخلی است كه دلیل بروز این عفونت، عفونت گوش میانی ناشی از پارگی پرده و یا رسیدن عفونت از طریق خون به داخل گوش است. ​

 

[MARIA RED]

[h=2]تجمع چرک‌ در گوش داخلی[/h]

- تجمع چرک‌ گوش نشانهٔ چیست؟

وجود چرک گوش در گوش درونی نشانهٔ آن است که بدن مادهٔ مناسبی برای دور کردن مهاجمان گوش، مثل حشرات، عفونت، و کثافت می‌سازد.

اما تجمع چرک گوش در گوش داخلی معنی دیگری دارد، در بسیاری موارد، مقدار طبیعی آن‌را با گوش پاک‌کن پاک‌کرده یا به عقب پس رانده‌اید. این کار مثل گیر انداختن یک چوپ‌ پنبه در دهانهٔ بطری است. و فرایند جاری شدن چرک گوش را به خارج بسته‌اند. این چرک به‌تدریج زیاد می‌شود تا به نزدیک پردهٔ گوش برسد و گوش را کیپ می‌کند. هرچه دیرتر به داد آن برسید، سخت‌تر و ضخیم‌تر می‌شود.
چطور می‌فهمید که تجمع چرک گوش در گوش داخلی دارید؟ احتمالاً گرفتار خارش، خشکی، کمی درد، یا کاهش شنوائی می‌شوید.
گاهی نیز تجمع چرک گوش به‌علت پیچ‌خوردگی مادرزادی مجرای گوش است. در این حالت خمیدگی ظریفی در مجرای گوش جریان چرک گوش را به‌خارج دشوار می‌کند.
- درمان تجمع چرک‌ گوش
جلوگیری از تجمع چرک گوش یادگرفتن چه‌گونه پاک‌کردن گوش است.
چیزی در گوشتان فرو نکنید. پارچهٔ تمیز مرطوبی را روی انگشتان بیندازید و با آن تمام درون گوش خارجی را تمیز کنید. چرک گوش را فقط هنگامی که به خارج مجرای گوش می‌رسد پاک کنید. نباید قسمت‌های عمیق‌تر مجرا را دستکاری کرد. دقت کنید پارچه زیاد مرطوب یا صابونی نباشد. هم آب و هم صابون می‌توانید مجرای گوش را تحریک کرده و به درد آورند.
گوش را گرم کنید. یک بطری آب داغ را روی گوش گرفتار بگذارید. ظرف مدت کوتاهی چرک شروع به ذوب شدن می‌کند و خروج آن آسان می‌گردد.
از قطره استفاده کنید. قطره‌های بدون نسخه برای حل کردن چرک گوش وجود دارد. این قطره‌ها حاوی پراکسید کاربامید هستند. قطره‌ها را طبق دستور برچسب روی آنها به‌کار ببرید. اگر بعد از پنج روز نتیجه‌ای نگرفتید، نزد پزشک بروید.
- روش‌های پیشرفته‌تر پاک‌کردن چرک گوش
اگر با روش‌های بالا تجمع چرک گوش از بین نرود، پزشک از روش‌های دیگری برای آن استفاده می‌کند.
استفاده از آب. برخی پزشکان و پرستاران با وسیله‌ای تلمبه مانند جریان ضعیف آب را در گوش برقرار کرده و آن را پاک می‌کنند. اما هیچ‌گاه خودتان در منزل آن را انجام ندهید. این یک کار حرفه‌ای است و ممکن است پردهٔ گوش را پاره کنید.
استفاده از میله. بعضی پزشکان از میلهٔ مخصوص پاک‌کردن گوش استفاده می‌کنند.
استفاده از مکنده. اگر تجمع چرک گوش هنوز باقی باشد، پزشک از دستگاه مکندهٔ مخصوصی برای خارج کردن آن استفاده می‌کند. این وسیله طوری ساخته شده است که آسیبی به پردهٔ گوش وارد نمی‌کند.​

 

[MARIA RED]

مشکلی به نام “وزوز گوش”

بسیاری از مردم از وجود صداهای اضافی در گوش خود رنج می‌برند. مهم‌ترین منبع این سر و صداها، یعنی اعصاب و انتهاهای مخصوص عصبی درون گوش، با بالا رفتن سن و قرار گرفتن طولانی در معرض سر و صدای زیاد فرسود می‌شوند. در این حالت گوش درونی ممکن است صداهای غیر واقعی به مغز بفرستد.

ممکن است ضربان رگ‌های خونی یا انقباض ماهیچه‌ها را به‌صورت صدای لرزشی یا نبضی در گوش حس کنید. گاهی بیماران با احساس صداهای زنگ زدن، وزوز، یا صدای جیرجیرک به پزشک مراجعه می‌کنند.
گوش درد، عفونت باکتریائی گوش، جمع شدن مایع در گوش میانی، پارگی پرده گوش، تجمع چرک گوش می‌توانند ایجاد وزوز گوش کنند. بیماری منیر، که ناخوشی نادر گوش داخلی است، از علل وزوز گوش است. در بعضی موارد، وزوز ناشی از وجود توموری بر روی عصب شنوائی گوش داخلی است.

- درمان گوش درد
پزشک عفونت گوش را با تجویز آنتی‌بیوتیک مناسب درمان می‌کند، اما بسیاری از وزوزهای گوش به آسانی درمان نمی‌شوند. برای از بین بردن آن روش‌های زیر را امتحان کنید.
آسپیرین زیاد نخورید. مبتلایان به ورم مفاصل باید دقت کنند که مقادیر زیاد آسپیرین می‌‌تواند باعث وزوز گوش شود، گرچه علت آن مشخص نیست. خوردن یک یا دو آسپیرین در روز اشکالی ندارد، اما خوردن هشت تا ده عدد آن ممکن است مشکل‌آفرین باشد.
سیگار نکشید. یک دلیل دیگر برای نکشیدن سیگار ، نیکوتین موجود در سیگار محرکی است که بر روی عصب شنوائی گوش داخلی تأثیر می‌گذارد. اگر دچار وزوز گوش هستید، کشیدن سیگار مانند کوبیدن پتکی بر سر شما است.
نمک زیاد نخورید. زیادی نمک باعث احتباس مایع در گوش می‌شود که در نهایت به تورم و فشار بر روی اندام‌های شنوائی می‌گردد. این حالت ممکن است باعث وزوز گوش، کاهش شنوائی، و سرگیجه شود.
کافئین نخورید. کافئین نیز یک محرک است و می‌تواند وزوز گوش ایجاد کند.
از صداهای بلند بپرهیزید. صداهای بلند وزوز گوش را تشدید می‌کنند. بهتر است از آنها دوری کنید. اگر در محیط کار ناچار به تحمل صدا هستند از گوش‌بند مخصوص استفاده کنید.
به صدای آب گوش کنید. بسیاری از بیماران می‌گویند که در هنگام دوش گرفتن وزوز گوش را نمی‌شنوند. احتمالاً صدای آب مانع شنیدن وزوز می‌شود. چون صدای آب این تأثیر را دارد، برخی پزشکان توصیه می‌کنند که صدای جریان آب را ضبط کنید و قبل از خواب یا وقتی نیاز به استراحت دارید به آن گوش کنید.
آرامش داشته باشید. وجود ارتباط بین وزوز گوش و تنش روانی مشخص است. با استفاده از ورزش‌های آرامش‌بخش تنش را کاهش دهید. گاهی اضطراب عامل وزوز است. در این صورت پزشک داروی ضد اضطراب برایتان تجویز می‌کند.
چرک گوش را پاک کنید. اگر تجمع چرک گوش باعث وزوز گوش شما است، از قطره‌های پاک‌کنندهٔ چرک گوش استفاده کنید. البته بهتر است اول به پزشک مراجعه کنید، شاید عفونت عامل آن باشد.

- چه وقت به پزشک مراجعه کنیم؟
- وزوز گوش همراه با سرگیجه یا درد است.​

 

[MARIA RED]

[h=2]7-راه عجیب برای جلوگیری از خرو پف[/h]

گزارش سلامت نیوز ، خروپف به دلیل مسدود شدن مجرای تنفسی اتفاق می افتد حال ممکن است این انسداد بعلت یک سرماخوردگی و یا ناهنجاری های آناتومیکی در بینی و یا گلو باشد.در هر حال، شایع ترین علت خروپف این است


7راه عجیب برای جلوگیری از خروپف
همانطور که میدانید خرو پف یک عامل خطر برای فشار خون بالا ، بیماری عروق کرونر و نارسایی قلبی است.شاید امتحان کردن این چند راه شما را از خروپف نجات دهد.
به گزارش سلامت نیوز ، خروپف به دلیل مسدود شدن مجرای تنفسی اتفاق می افتد حال ممکن است این انسداد بعلت یک سرماخوردگی و یا ناهنجاری های آناتومیکی در بینی و یا گلو باشد.در هر حال، شایع ترین علت خروپف این است که عضلات اطراف و یا داخل گلو بیش از حد شل و در حال استراحت می باشند .این بدان معناست که مدخل ورودی گلو باریک می شود و هوا برای عبور با مشکل مواجه می گردد. در حالیکه شخص به همان اندازه هوا برای ریه ها نیازمند است در نتیجه سرعت تنفس افزایش می یابد و زبان کوچک و کام نرم شروع به لرزش می کنند. این صدا که در اثر این لرزش ایجاد می شود خروپف نامیده می شود.
خروپف به عملکرد افراد در طول مدت روز آسیب میرساند.
1. مطالعات دانشگاه زوریخ نشان میدهد که افراد بومی که از سازهای بادی استفاده میکنند کمتر دچار خروپف میشوند.سازهای بادی موجب تقویت عضلات و منبسط کردن مجرای تنفسی میشود و به همین دلیل افرادی که از این نوع سازها استفاده میکنند کمتر در معرض خروپف قرار میگیرند.
2. بعضی از ورزشهای زبان منجر به شکل گیری بهتر ، ورزیدگی و در نتیجه قرار گرفتن بهتر آن در دهان میشود.برای این ورزش ابتدا با دو انگشت دهان خود را کاملا باز کنید سپس اجازه بدهید زبانتان به مدت سه ثانیه از دهانتان آویخته شود.
3. یک قالب از پیش آماده شده را میان دندانهایتان قرار دهید تا زمانی که خواب هستید مجرای تنفسیتان را باز نگه دارد.مواظب باشید اندازه آن به گونه ای طراحی شده باشد که در خواب به داخل مجرای تنفسی سقوط نکند.
4. با عمل جراحی و کاهش حجم بافت نرم در مجاری بینی میتوانید لذت یک خواب عمیق را تجربه کنید.
5. اگر تحمل پوشیدن ماسک بر بینی و صورت خود در تمام طول شب را دارید میتوانید این روش را هم امتحان کنید.
6. ممکن است سر و صدای ایجاد شده به دلیل گرفتگی بینی و عفونت سینوسها باشد ، برای حل این مشکل میتوانید از انواع روان کننده های بینی ، قطره ها و یا اسپری ها استفاده کرد.
7. طب سوزنی می تواند این وضعیت را با کاهش التهاب محلی برطرف کند.
​

 

[MARIA RED]

[h=2]سينوزيت از کجا مي‌آيد؟[/h]

سينوزيت از کجا مي‌آيد؟
​

فصل زمستان باعث کاهش دماي هوا و متعاقبا باعث افزايش شيوع سرماخوردگي مي‌شود. به دنبال هر سرماخوردگي معمولا مخاط سينوس‌ها دچار التهاب مي‌شود که البته با بهبود سرماخوردگي، اين التهاب نيز از بين مي‌رود. در سنين پايين ممکن است کودک 6 تا 7 بار در سال دچار سرماخوردگي شود اما شمار کمي از اين...
نويسنده:دکتر محسن نراقي/ متخصص گوش، حلق و بيني

فصل زمستان باعث کاهش دماي هوا و متعاقبا باعث افزايش شيوع سرماخوردگي مي‌شود. به دنبال هر سرماخوردگي معمولا مخاط سينوس‌ها دچار التهاب مي‌شود که البته با بهبود سرماخوردگي، اين التهاب نيز از بين مي‌رود. در سنين پايين ممکن است کودک 6 تا 7 بار در سال دچار سرماخوردگي شود اما شمار کمي از اين سرماخوردگي‌ها به سينوزيت منجر مي‌شود.
همان‌طور که سينوزيت سبب گرفتگي و ترشحات بيني مي‌شود، لوزه سوم نيز علايم مشابهي را نشان مي‌دهد. در بسياري از کودکان اين دو مورد را به سختي مي‌توان از هم متمايز کرد اما معاينه دقيق پزشک مي‌تواند علت اصلي را مشخص نمايد. لوزه سوم با متوقف کردن خروج ترشحات از پشت بيني، فرد را دچار سينوزيت مي‌کند. در سينوزيت نيز خروج ترشحات چرکي از پشت بيني موجب تحريک لوزه سوم و تورم آن مي‌شود بنابراين هر دو اثر متقابل بر هم دارند و يا ممکن است علايم‌شان با هم اشتباه شود.
برخي بيماران از تاثير سيگار بر سينوزيت مي‌پرسند که بايد گفت: بله، سيگار کشيدن و حتي در معرض دود سيگار بودن (مانند کودکاني که والدين سيگاري دارند) فرد را مستعد سينوزيت مي‌کند. افزون بر سينوزيت عفونت‌هاي گوش مياني و حساسيت‌ها نيز از بيماري‌هايي هستند که در کودکان در معرض دود سيگار بيشتر بروز مي‌کنند.
حساسيت به عوامل مختلف از جمله موادغذايي، عوامل استنشاقي يا موادشيميايي مي‌تواند عامل زمينه‌ساز سينوزيت باشد اما از اين ميان عوامل استنشاقي يا ذرات معلق در هوا مهم‌ترين نقش را دارند. آلرژي‌هاي بيني ناشي از عوامل استنشاقي بسيار شايع است و به دو شکل تظاهر مي‌کند:
نخست، آلرژي‌هاي فصلي :
که در فصول خاصي همانند بهار يا تابستان پديدار و از گرده درختان، علف‌هاي هرز و چمن ناشي مي‌شوند. عطسه‌هاي پشت‌سر هم، آب‌ريزش بيني، خارش و گرفتگي بيني از علايم بارز اين نوع آلرژي‌هاست.
نوع ديگر، آلرژي‌هاي دايمي :
که در تمام طول سال وجود دارند و بيشتر با گرفتگي بيني و ترشحات مزاحم پشت حلق تظاهر مي‌کند.
گرد و خاک منزل و موجودات ريز همراه آن به نام « مايت » که در رخت‌خواب، مبلمان کهنه و فرسوده، فرش و حتي اسباب‌بازي‌هاي پرزدار بچه‌ها يافت مي‌شود مهم‌ترين عامل اين نوع آلرژي هستند.
قارچ‌هاي معلق در هوا که به خصوص در مناطق مرطوب بيشتر ديده مي‌شوند عامل ديگر آلرژي‌هاي طولاني‌مدت هستند. بالاخره مواد زايد حيوانات خانگي مانند سگ، گربه و پرندگان به عنوان عوامل شناخته‌شده آلرژي به حساب مي‌آيند.
ناگفته نماند که سينوزيت مي‌تواند موجب تشديد آسم شود. در افرادي که هم به آسم دچارند و هم به سينوزيت، درمان سينوزيت بهبود قابل‌ملاحظه آسم و کاهش نياز به استفاده از داروهاي ضدآسم را به همراه خواهد داشت.




منبع: salamat.com
​

 

[MARIA RED]

[h=2]بیماریهای گوش ،حلق و بینی[/h]

التهاب‌ تيروييد (تيروييديت‌)

thyroiditis
شرح بيماري
علايم‌ شايع‌
علل‌
عوامل تشديد كننده بيماري
پيشگيري‌
عواقب‌ مورد انتظار
عوارض‌ احتمالي‌
درمان‌
اصول‌ كلي‌
داروها
فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري
رژيم‌ غذايي‌
درچه شرايطي بايد به پزشك مراجعه نمود؟
شرح بيماري
تيروييديت‌ عبارت‌ است‌ از التهاب‌ غده‌ تيروييد. غده‌ تيروييد يك‌ عضو توليد كننده‌ هورمون‌ در قاعده‌ گردن‌، كنار ناي‌ است‌. معمولاً افراد ميانسال‌ 50-30 ساله‌ از هر دو جنس‌ را مبتلا مي‌كند ولي‌ در زنان‌ شايع‌تر است‌. تيروييديت‌ هاشيموتو (تيروييديت‌ لنفوسيتيك‌ يا تيروييديت‌ خودايمن‌ نيز خوانده‌ مي‌شود) التهاب‌ مزمن‌ همراه‌ با ارتشاح‌ لنفوسيتي‌ است‌؛ تيروييديت‌ تحت‌ حاد (تيروييديت‌ گرانولوماتوز خوانده‌ مي‌شود) معمولاً به‌ دنبال‌ عفونت‌ ويروسي‌ رخ‌ مي‌دهد. انواع‌ نادرتر ديگري‌ نيز وجود دارند.
علايم‌ شايع‌
بزرگي‌، درد و حساسيت‌ به‌ لمس‌ در غده‌ تيروييد
تب‌
دردفك‌ يا گوش‌ (گاهي‌ اوقات‌)
پركاري‌ تيروييد (ضربان‌ قلب‌ سريع‌، عصبي‌ شدن‌، لرزش‌ و كاهش‌ وزن‌ سريع‌)
علل‌
اختلال‌ دستگاه‌ ايمني‌ (به‌ ويژه‌ تيروييديت‌ هاشيموتو و پس‌ از زايمان‌)
ويروس‌هاي‌ مختلف‌ مثل‌ اوريون‌ و آنفلوانزا
عفونت‌ باكتريايي‌ غده‌ تيروييد (نادر)
عوامل تشديد كننده بيماري
بيماري‌ اخير مثل‌ سل‌ يا هر عفونتي‌
بارداري‌
سابقه‌ خانوادگي‌ بيماري‌ تيروييد
سابقه‌ اختلالات‌ تيروييد
پيشگيري‌
پيشگيري‌ خاصي‌ ندارد.
عواقب‌ مورد انتظار
معمولاً با درمان‌ قابل‌ علاج‌ است‌. برخي‌ افراد خود به‌ خود بهبود مي‌يابند. پيگيري‌ منظم‌ پزشكي‌ بعد از علاج‌ مناسب‌ بيماري‌ توصيه‌ مي‌شود.
عوارض‌ احتمالي‌
از دست‌ رفتن‌ هميشگي‌ كاركرد تيروييد كه‌ مستلزم‌ جايگزيني‌ هورمون‌ تيروييد در تمام‌ عمر است‌.
درمان‌
اصول‌ كلي‌
آزمون‌هاي‌ تشخيصي‌ مي‌توانند شامل‌ بررسي‌هاي‌ آزمايشگاهي‌ خون‌، برداشت‌ و اسكن‌ راديونوكلئيد تيروييد و سونوگرافي‌ (نادر) باشند.
دارو درماني‌ به‌ نوع‌ تيروييديت‌ بستگي‌ داد.
جراحي‌ براي‌ برداشتن‌ فشار وارد به‌ نواحي‌ مجاور گردن‌ يا تخليه‌ آبسه‌ (نادر)
داروها
داروهاي‌ ضد تيروييد يا جايگزيني‌ هورمون‌ تيروييد بسته‌ به‌ فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري هورمون‌هاي‌ تيروييد شما
مسدود كننده‌هاي‌ بتا آدرنرژيك‌ براي‌ سركوب‌ علايم‌ تيروييد پركار
آنتي‌بيوتيك‌ها براي‌ مقابله‌ با عفونت‌ در صورت‌ لزوم‌
داروهاي‌ كورتيزوني‌ براي‌ كاهش‌ التهاب‌ (نادر)
آسپرين‌ بادوز بالا براي‌ كمك‌ به‌ كاهش‌ التهاب‌
مسكن‌ در صورت‌ نياز
فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري
به‌ محض‌ بهبودي‌ علايم‌، فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري طبيعي‌ خود را از سر بگيريد.
رژيم‌ غذايي‌
رژيم‌ غذايي‌ خاصي‌ ندارد.
درچه شرايطي بايد به پزشك مراجعه نمود؟
اگر شما يا يكي‌ از اعضاي‌ خانواده‌تان‌ علايم‌ تيروييدي‌ را داشته‌ باشيد.
اگر در طول‌ درمان‌ موارد زير رخ‌ دهند:
ـ تب‌ و قرمزي‌ غده‌ تيروييد
ـ خستگي‌
اگر دچار علايم‌ جديد و غير قابل‌ توجيه‌ شده‌ايد.
داروهاي‌ مورداستفاده‌ در درمان‌ ممكن‌ است‌ عوارض‌ جانبي‌ ايجاد كنند.​

 

[MARIA RED]

التهاب‌ زبان‌ (گلوسيت‌)

tongue inflammation
شرح بيماري
علايم‌ شايع‌
علل‌
عوامل تشديد كننده بيماري
پيشگيري‌
عواقب‌ مورد انتظار
عوارض‌ احتمالي‌
درمان‌
اصول‌ كلي‌
داروها
فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري
رژيم‌ غذايي‌
درچه شرايطي بايد به پزشك مراجعه نمود؟
شرح بيماري
گلوسيت‌ عبارت‌ است‌ از التهاب‌ حاد يا مزمن‌ زبان‌ در اثر علل‌ مختلف‌. گاهي‌ مسري‌ است‌ ولي‌ سرطاني‌ نيست‌.
علايم‌ شايع‌
هر يك‌ از موارد زير:
زبان‌ متورم‌ با رنگ‌ قرمز روشن‌
زخم‌ متورم‌ با رنگ‌ قرمز روشن‌
مويي‌شكل‌ شدن‌ زبان‌، گاهي‌ همراه‌ با سطحي‌ سياه‌
قرمز شدن‌ نوك‌ و گوشه‌هاي‌ زبان‌
علل‌
عفوني‌ از جمله‌ هرپس‌
سوختگي‌
آسيب‌ ناشي‌ از دندان‌هاي‌ ناصاف‌، عدم‌ تناسب‌ دندان‌هاي‌ مصنوعي‌، تنفس‌ دهاني‌ يا گازگرفتگي‌ مكرر در حين‌ تشنج‌
سوء مصرف‌ الكل‌، دخانيات‌، غذاي‌ گرم‌ يا چاشني‌
سلامت‌ نامناسب‌ دندان‌
آلرژي‌ به‌ خمير دندان‌، دهان‌ شور (به‌ ويژه‌ دهان‌ شور حاوي‌ پراكسيد)، شيريني‌، رنگ‌ يا مواد مورد استفاده‌ در كارهاي‌ دندان‌پزشكي‌
كمبود ويتامين‌هاي‌ ب‌ در اثر پلاگر، كم‌خوني‌ كمبود ويتامين‌ ب‌12 يا كم‌خوني‌ كمبود آهن‌
واكنش‌هاي‌ مضر نسبت‌ به‌ داروها
عوامل تشديد كننده بيماري
تغذيه‌ نامناسب‌ به‌ ويژه‌ كمبود ويتامين‌ها
سيگار كشيدن‌
مواجهه‌ شيميايي‌ يا محيطي‌ با موارد شيميايي‌ تحريك‌كننده‌ يا خورنده‌
الكليسم‌
اضطراب‌ يا افسردگي‌
ديابت‌ شيرين‌
پيشگيري‌
بهداشت‌ دهان‌ خوبي‌ داشته‌ باشيد. دندان‌ها و زبان‌ را حداقل‌ 2 بار در روز مسواك‌ بزنيد و هر روز از نخ‌ دندان‌ استفاده‌ كنيد. مرتب‌ چكاب‌ دندانپزشكي‌ داشته‌ باشيد.
سيگار نكشيد.
با استفاده‌ از محافظ‌ سر در ورزش‌هاي‌ تماسي‌ يا دوچرخه‌ سواري‌، از آسيب‌ زبان‌ پيشگيري‌ كنيد.
عواقب‌ مورد انتظار
با درمان‌ معمولاً ظرف‌ 2 هفته‌ علاج‌پذير است‌.
عوارض‌ احتمالي‌
التهاب‌ زبان‌ در صورت‌ عدم‌ درمان‌ كافي‌ مي‌تواند مزمن‌ شود.
درمان‌
اصول‌ كلي‌
آزمون‌هاي‌ تشخيصي‌ مي‌توانند شامل‌ بررسي‌هاي‌ آزمايشگاهي‌ خون‌ يا بيوپسي‌ براي‌ تشخيص‌ هر گونه‌ اختلال‌ زمينه‌اي‌ باشند.
درمان‌ متوجه‌ علت‌ زمينه‌اي‌ در كنار ابزارهاي‌ كمك‌ به‌ خود خواهد بود.
بررسي‌ كنيد كه‌ آيا بين‌ خوردن‌ غذاهاي‌ خاص‌ و التهاب‌ زبان‌ همراهي‌ وجود دارد يا خير. غذاهاي‌ تحريك‌كننده‌ مي‌توانند شامل‌ شكلات‌، مركبات‌، غذاهاي‌ اسيدي‌ (سركه‌، ترشي‌جات‌)، آجيل‌ شور يا چيپس‌ سيب‌ زميني‌ باشند.
روزانه‌ 3 بار يا بيشتر دهان‌ خود را با محلول‌ نمك‌ (نصف‌ قاشق‌ چايخوري‌ در 250 سي‌سي‌ آب‌ معادل‌ يك‌ بطري‌ نوشابه‌) بشوييد.
اگر التهاب‌ زبان‌، ناشي‌ از يك‌ دندان‌ يا دندان‌ مصنوعي‌ خراب‌ باشد، با دندانپزشك‌ خود مشورت‌ كنيد. تا زمان‌ رفع‌ علت‌، التهاب‌ بهبود نخواهد يافت‌.
داروها
براي‌ درد خفيف‌ مي‌توانيد از داروهاي‌ بدون‌ نياز به‌ نسخه‌ مثل‌ دهان‌ شوهاي‌ بي‌حس‌كننده‌ يا استامينوفن‌ استفاده‌ كنيد.
ممكن‌ است‌ براي‌ عفونت‌ و درد، آنتي‌بيوتيك‌ها يا بي‌حس‌كننده‌هاي‌ موضعي‌ تجويز گردند.
فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري
محدوديتي‌ وجود ندارد.
رژيم‌ غذايي‌
غير از پرهيز از غذاهايي‌ كه‌ التهاب‌ را تشديد مي‌كنند، رژيم‌ غذايي‌ خاصي‌ ندارد. در طول‌ بهبودي‌ در حدامكان‌ از مايعات‌ فراوان‌ و رژيم‌ غذايي‌ كاملاً متعادل‌ استفاده‌ كنيد. براي‌ به‌ حداقل‌ رساندن‌ درد، مايعات‌ را با ني‌ بنوشيد. غذاهايي‌ كه‌ درد كمتري‌ ايجاد مي‌كنند، عبارتند از شير، ژلاتين‌ مايع‌، ماست‌، بستني‌ و فرني‌.
درچه شرايطي بايد به پزشك مراجعه نمود؟
ايجاد تب‌
عدم‌ بهبودي‌ علايم‌ ظرف‌ 3 روز علي‌رغم‌ درمان‌
اگر درد غير قابل‌ تحمل‌ شود و با درمان‌ تسكين‌ نيابد.
ظهور بثور پوستي‌
كاهش‌ وزن‌
اگر زبان‌ متورم‌ شود و مانع‌ بلع‌ گردد.

 

[MARIA RED]

انحراف‌ تيغه‌ بيني‌

Nasal septum deviated


شرح بيماري
علايم‌ شايع‌
علل‌
عوامل تشديد كننده بيماري
پيشگيري‌
عواقب‌ مورد انتظار
عوارض‌ احتمالي‌
درمان‌
اصولي‌ كلي‌
داروها
فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري
رژيم غذايي
درچه شرايطي بايد به پزشك مراجعه نمود؟
شرح بيماري
انحراف‌ تيغه‌ بيني‌ كج‌ شدگي‌ يا ساير ناهنجاري‌هاي‌ تيغه‌ بيني‌، ديواره‌اي‌ كه‌ بيني‌ را از وسط‌ به‌ دو قسمت‌ مساوي‌ تقسيم‌ مي‌كند. تيغه‌ بيني‌ از دو قسمت‌ غضروفي‌ (نزديك‌ نوك‌ بيني‌) و استخواني‌ (نزديك‌ پيشاني‌) تشكيل‌ شده‌ است‌.
علايم‌ شايع‌
كجي‌ واضح‌ بيني‌
انسداد راه‌هواي‌ بيني‌
ترشح‌ بيني‌
بدون‌ علامت‌، در اكثر موارد
علل‌
رشد سريع‌، به‌ خصوص‌ هنگام‌ بلوغ‌
ضربه‌ به‌ بيني‌
جراحي‌ بيني‌
عوامل تشديد كننده بيماري
موارد فهرست‌ شده‌ در بالا
پيشگيري‌
از وارد آمدن‌ ضربه‌ به‌ بيني‌ پيشگيري‌ كنيد. براي‌ ورزش‌هاي‌ پر برخورد و دوچرخه‌سواري‌ از كلاه‌هاي‌ محافظ‌ استفاده‌ كنيد. هنگام‌ سوار شدن‌ در اتومبيل‌ كمربند ايمني‌ خود را ببنديد.
عواقب‌ مورد انتظار
معمولاً با جراحي‌ قابل‌ علاج‌ است‌. اگر علايم‌ براي‌ بيمار مشكل‌زا نباشد معمولاً جراحي‌ ضرورتي‌ ندارد.
عوارض‌ احتمالي‌
خونريزي‌ مكرر بيني‌
عفونت‌ مكرر بيني‌ يا سينوس‌ها
درمان‌
اصولي‌ كلي‌
اين‌ وضعيت‌ با مشاهده‌ داخل‌ بيني‌ با استفاد از يك‌ چراغ‌ واسپكولوم‌ بيني‌ تشخيص‌ داده‌ مي‌شود.
جراحي‌ براي‌ اصلاح‌ انحراف‌ تيغه‌ بيني‌ (گاهي‌). روش‌هاي‌ جراحي‌ عبارتند از:
ـ برداشت‌ زيرمخاطي‌ كه‌ انسداد را كاهش‌ مي‌دهد.
ـ رينوپلاستي‌ كه‌ بدشكلي‌ كالبدشناختي‌ بيني‌ را اصلاح‌ مي‌كند.
ـ سپتوپلاستي‌ كه‌ انسداد بيني‌ را كاهش‌ داده‌ و نماي‌ آن‌ را بهبود مي‌بخشد.
داروها
براي‌ ناراحتي‌ خفيف‌، استفاده‌ از داروهاي‌ بدون‌ نسخه‌ نظير ضداحتقان‌ها براي‌ كاهش‌ ترشحات‌ بيني‌ ممكن‌ است‌ كافي‌ باشد.
آنتي‌بيوتيك‌ها براي‌ مقابله‌ با عفونت‌، در صورت‌ لزوم‌ تجويز مي‌شود.
هشدار: از مصرف‌ اسپري‌هاي‌ بيني‌ غيرنسخه‌اي‌ خودداري‌ كنيد.
فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري
پس از جراحي به تدريج فعاليت هاي طبيعي خود را از سر گيريد
رژيم غذايي
رژيم‌ خاصي‌ نياز نيست‌.
درچه شرايطي بايد به پزشك مراجعه نمود؟
اگر شما يا يكي‌ از اعضاي‌ خانواده‌ تان داراي‌ علايم‌ انحراف‌ تيغه‌ بيني‌، به‌ خصوص‌ خونريزي‌ بيني‌ يا عفونت‌هاي‌ بيني‌ و سينوس‌، بوده‌ و تمايل‌ به‌ اصلاح‌ آن‌ با جراحي‌ داشته‌ باشيد.

 

[MARIA RED]

بسته‌ شدن‌ مجراي‌ گوش‌ توسط‌ موم‌ گوش‌

Darwax blockage


شرح بيماري
علايم‌ شايع‌
علل‌
عوامل تشديد كننده بيماري
پيشگيري‌
عواقب‌ مورد انتظار
عوارض‌ احتمالي‌
درمان‌
اصول‌ كلي‌
داروها
فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري
رژيم‌ غذايي‌
درچه شرايطي بايد به پزشك مراجعه نمود؟
شرح بيماري
بسته‌ شدن‌ مجراي‌ گوش‌ توسط‌ موم‌ گوش‌ عبارت‌ است‌ از توليد بيش‌ از اندازه‌ موم‌ گوش‌ (سرومن‌)، كه‌ باعث‌ بسته‌ شدن‌ مجراي‌ خارجي‌ گوش‌ شود. موم‌ گوش‌ توسط‌ غده‌هاي‌ موجود در مجراي‌ گوش‌ توليد مي‌شود و نقش‌ محافظت‌ از مجراي‌ خارجي‌ گوش‌ را بر عهده‌ دارد. مجراي‌ خارج‌ گوش‌ از پرده‌ گوش‌ به‌ محيط‌ بيرون‌ از گوش‌ كشيده‌ شده‌ است‌. ميزان‌ توليد موم‌ در افراد مختلف‌ متفاوت‌ است‌. در بعضي‌ از افراد، موم‌ آنقدر كم‌ توليد مي‌شود كه‌ هيچگاه‌ به‌ طور محسوس‌ در گوش‌ جمع‌ نمي‌شود. اما در بعضي‌ از افراد، توليد موم‌ آنقدر زياد است‌ كه‌ هر چند ماه‌ مجراي‌ گوش‌ را كاملاً مسدود مي‌كند.
علايم‌ شايع‌
كاهش‌ شنوايي‌
گوش‌ درد
احساس‌ گرفتگي‌ و بسته‌ شدن‌ گوش‌
وزوز گوش‌
علل‌
توليد بيش‌ از اندازه‌ موم‌ توسط‌ غده‌هاي‌ موجود در مجراي‌ خارجي‌ گوش‌
عوامل تشديد كننده بيماري
قرار گرفتن‌ در معرض‌ گرد و غبار يا خرابه‌
سابقه‌ خانوادگي‌ توليد زياد موم‌ گوش‌
آب‌ رفتن‌ به‌ داخل‌ گوش‌، كه‌ مي‌تواند باعث‌ تورم‌ موم‌ گوش‌ شود.
استفاده‌ از گوش‌ پاك‌كن‌ براي‌ تميز كردن‌ مجراي‌ خارجي‌ گوش‌
پيشگيري‌
از بودن‌ در جاهايي‌ كه‌ گرد و غبار هوا زياد است‌ يا خرابه‌ها خودداري‌ كنيد. بودن‌ در اين‌ نوع‌ مكان‌ها باعث‌ توليد بيش‌ از اندازه‌ موم‌ گوش‌ مي‌شود. اگر مجبور هستيد در مكان‌هاي‌ پر گرد و غبار حضور داشته‌ باشيد، از گوش‌ پنبه‌ استفاده‌ كنيد.
ريختن‌ ماهانه‌ 2-1 قطره‌ گليسيرين‌ در گوش‌ ممكن‌ است‌ موم‌ را نرم‌ كرده‌، از بروز مجدد انسداد جلوگيري‌ كند.
عواقب‌ مورد انتظار
موم‌ گوش‌ را مي‌توان‌ درآورد، اما در بعضي‌ از موارد نياز به‌ صبر وجود دارد.
عوارض‌ احتمالي‌
عفونت‌ گوش‌
آسيب‌ به‌ پرده‌ گوش‌
درمان‌
اصول‌ كلي‌
براي‌ درآوردن‌ موم‌ درمنزل‌:
قطره‌ گوش‌ مخصوص‌ نرم‌ كردن‌ موم‌ تهيه‌ كنيد.
طور دراز بكشيد كه‌ گوش‌ بسته‌ شده‌ به‌ سمت‌ سقف‌ باشد.
بالاي‌ گوش‌ را با ملايمت‌ به‌ بالا و عقب‌ بكشيد.
قطره‌ را طبق‌ راهنما در گوش‌ بريزيد.
بگذاريد قطره‌ها 20 دقيقه‌ در گوش‌ باقي‌ بمانند. حتي‌المقدور در حالت‌ درازكش‌ بمانيد. در آخر مقداري‌ پنبه‌ در گوش‌ خود بگذاريد.
بنشينيد و مقداري‌ به‌ سمت‌ گوش‌ بسته‌ شده‌ خم‌ شويد.
از سرنگ‌ براي‌ وارد كردن‌ آب‌ گرم‌، با محلول‌ آب‌ گرم‌ و آب‌ اكسيژنه‌ به‌ نسبت‌ يك‌ به‌ يك‌، به‌ درون‌ گوش‌ استفاده‌ كنيد. اين‌ كار بايد با ملايمت‌ انجام‌ شود.
شستشوي‌ گوش‌ را تا زماني‌ كه‌ احساس‌ كنيد گوش‌ پاك‌ شده‌ است‌ ادامه‌ دهيد. اگر گوش‌ پاك‌ نشد، به‌ پزشك‌ خود مراجعه‌ كنيد تا موم‌ را با گيره‌، فورسپس‌، يا با مكش‌ درآورد.
تلاش‌ نكنيد موم‌ را با يك‌ تكه‌ چوب‌ يا گوش‌ پاك‌كن‌ درآوريد. با اين‌ كار ممكن‌ است‌ پرده‌ گوش‌ پاره‌ شود يا مجراي‌ گوش‌ عفونت‌ كند. توجه‌ داشته‌ باشيد كه‌ اگر پرده‌ گوش‌ پاره‌ شده‌ است‌، هيچ‌ تلاشي‌ براي‌ درآوردن‌ موم‌ نكنيد و به‌ پزشك‌ مراجعه‌ كنيد.
داروها
براي‌ درد خفيف‌ مي‌توان‌ از استامينوفن‌ استفاده‌ كرد.
فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري
محدوديتي‌ براي‌ آن‌ وجود ندارد.
رژيم‌ غذايي‌
رژيم‌ غذايي‌ خاصي‌ توصيه‌ نمي‌شود.
درچه شرايطي بايد به پزشك مراجعه نمود؟
اگر شما يا يكي‌ از اعضاي‌ خانواده‌ تان علايم‌ بسته‌ شدن‌ مجراي‌ گوش‌ توسط‌ موم‌ گوش‌ را داريد به‌ طوري‌ كه‌ علي‌رغم‌ اجراي‌ روش‌ مشروح‌ در قسمت‌ درمان‌، باز نشود.
اگر بسته‌ شدن‌ گوش‌ در يك‌ كودك‌ زير 14 سال‌ رخ‌ دهد.
اگر همراه‌ بسته‌ شدن‌ گوش‌ تب‌ و گوش‌ درد وجود داشته‌ باشد. در اين‌ حالت‌، گوش‌ را شستشو ندهيد.

 

[MARIA RED]

پارگي‌ پرده‌ گوش‌

Dar infection outer


شرح بيماري
علايم‌ شايع‌
علل‌
عوامل تشديد كننده بيماري
پيشگيري‌
عواقب‌ مورد انتظار
عوارض‌ احتمالي‌
درمان‌
اصول‌ كلي‌
داروها
فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري
رژيم‌ غذايي‌
درچه شرايطي بايد به پزشك مراجعه نمود؟
شرح بيماري
پارگي‌ پرده‌ گوش‌ عبارت‌ است‌ از پاره‌ شدن‌ پرده‌ نازك‌ گوش‌ كه‌ قسمت‌هاي‌ داخلي‌تر گوش‌ را از گوش‌ خارجي‌ جدا مي‌كند.
علايم‌ شايع‌
درد ناگهاني‌ درگوش‌
ناشنوايي‌ نسبي‌
خونريزي‌ يا ترشح‌ از گوش‌. ترشح‌ گوش‌ ممكن‌ است‌ در عرض‌ 48-24 ساعت‌ پس‌ از پارگي‌، شبيه‌ چرك‌ شود.
وزوز گوش‌
سرگيجه‌
علل‌
پاره‌ شدن‌ پرده‌ گوش‌ به‌ دنبال‌ وارد كردن‌ يك‌ شي‌ء مثل‌ گوش‌ پاك‌كن‌ يا گيره‌ كاغذ براي‌ تميز كردن‌ يا رفع‌ خارش‌ گوش‌
وارد آمدن‌ فشار ناگهاني‌ به‌ پرده‌ گوش‌ به‌ سمت‌ داخل‌، مثلاً در اثر سيلي‌، حادثه‌ به‌ هنگام‌ شنا يا شيرجه‌، يا وقوع‌ انفجار در نزديكي‌ فرد
وارد آمدن‌ فشار ناگهاني‌ به‌ پرده‌ گوش‌ به‌ سمت‌ خارج‌ (مكش‌ به‌ سمت‌ خارج‌) مثلاً در اثر بوسيدن‌ گوش‌
عفونت‌ شديد گوش‌ مياني‌
عوامل تشديد كننده بيماري
عفونت‌ اخير گوش‌ مياني‌
صدمه‌ به‌ سر
پيشگيري‌
هيچ‌ شئي‌ را درون‌ مجراي‌ گوش‌ فرو نكنيد.
از صدماتي‌ كه‌ ممكن‌ است‌ باعث‌ پاره‌ شدن‌ پرده‌ گوش‌ شوند اجتناب‌ كنيد.
در صورت‌ بروز عفونت‌ گوش‌ مياني‌، سريعاً براي‌ درمان‌ مراجعه‌ كنيد.
عواقب‌ مورد انتظار
اگر پرده‌ گوش‌ پاره‌ شده‌ عفوني‌ نشود، معمولاً خود به‌ خود در عرض‌ 2 ماه‌ ترميم‌ صورت‌ مي‌گيرد. اگر پرده‌ گوش‌ پاره‌ شده‌ عفوني‌ شود، عفونت‌ را مي‌توان‌ درمان‌ كرد و شنوايي‌ نيز معمولاً مشكل‌ دايمي‌ پيدا نمي‌كند.
اگر پارگي‌ خود به‌ خود ترميم‌ نشود نياز به‌ جراحي‌ وجود دارد.
عوارض‌ احتمالي‌
عفونت‌ گوش‌، همراه‌ با تب‌، استفراغ‌ و اسهال‌
ندرتاً خونريزي‌ زياد
مننژيت‌
ماستوئيديت‌ (عفونت‌ ماستوئيد، ناحيه‌ استخواني‌ درست‌ پشت‌ گوش)
ندرتاً ناشنوايي‌ دايمي‌
درمان‌
اصول‌ كلي‌
تشخيص‌ با معاينه‌ گوش‌ با اتوسكوپ‌ (دستگاه‌ مخصوص‌ ديدن‌ داخل‌ گوش‌) تأييد مي‌شود. همچنين‌ ممكن‌ است‌ مايع‌ داخل‌ گوش‌ كشت‌ داده‌ شود.
درمان‌ شامل‌ دارو براي‌ پيشگيري‌ از عفونت‌ و مراقبت‌ حمايتي‌ براي‌ درد است‌.
حتي‌المقدور فين‌ نكنيد. اگر اين‌ كار ضرورت‌ داشته‌ باشد، آن‌ را به‌ ملايمت‌ انجام‌ دهيد.
مجراي‌ گوش‌ را خشك‌ نگاه‌ داريد. شنا نكنيد، دوش‌ نگيريد، يا در باران‌ بدون‌ چتر راه‌ نرويد.
اگر پرده‌ گوش‌ خود به‌ خود ترميم‌ نشود، عمل‌ جراحي‌ ظريفي‌ براي‌ ترميم‌ آن‌ صورت‌ خواهد گرفت‌.
داروها
آنتي‌بيوتيك‌ براي‌ پيشگيري‌ از عفونت‌
داروهاي‌ ضد درد. براي‌ درد خفيف‌ مي‌توانيد از استامينوفن‌ استفاده‌ كنيد.
فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري
با رو به‌ بهبود گذاشتن‌ علايم‌، فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري هاي‌ عادي‌ خود را از سر گيريد.
رژيم‌ غذايي‌
رژيم‌ خاصي‌ توصيه‌ نمي‌شود.
درچه شرايطي بايد به پزشك مراجعه نمود؟
اگر شما يا يكي‌ از اعضاي‌ خانواده‌ تان علايم‌ پارگي‌ پرده‌ گوش‌ را داريد، خصوصاً اگر ترشح‌ چرك‌ مانند از گوش‌ خارج‌ شود.
اگر يكي‌ از موارد زير هنگام‌ درمان‌ رخ‌ دهد:
ـ تب‌
ـ دردي‌ كه‌ علي‌رغم‌ درمان‌ ادامه‌ يابد.
ـ سرگيجه‌اي‌ كه‌ بيش‌ از 24-12 ساعت‌ طول‌ بكشد.
ـ اگر دچار علايم‌ جديد و غيرقابل توجيه شده ايد‌. داروهاي‌ مورد استفاده‌ در درمان‌ ممكن‌ است‌ عوارض‌ جانبي‌ به‌ همراه‌ داشته‌ باشند

 

[MARIA RED]

پوليپ‌ بيني‌

Nasal polyps


شرح بيماري
علايم‌ شايع‌
علل‌
عوامل تشديد كننده بيماري
پيشگيري‌
عواقب‌ مورد انتظار
عوارض‌ احتمالي‌
درمان‌
اصولي‌ كلي‌
داروها
فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري
رژيم‌ غذايي‌
درچه شرايطي بايد به پزشك مراجعه نمود؟
شرح بيماري
پوليپ‌ بيني‌ رشد غير بدخيم‌ در حفره‌ بيني‌، معمولاً در هر دو طرف‌ بيني‌. گاهي‌ اندازه‌ و تعداد پوليپ‌ها آن‌ چنان‌ است‌ كه‌ باعث‌ اتساع‌ بيني‌ و بزرگي‌ چارچوب‌ استخواني‌ بيني‌ مي‌گردند. پوليپ‌هاي‌ بيني‌ در بزرگسالان‌ شايع‌تر از كودكان‌ است‌.
علايم‌ شايع‌
انسداد راه‌ هوايي‌ بيني‌ (احساس‌ گرفتگي‌ بيني‌ به‌ طور مزمن‌)
اختلال‌ حس‌ بويايي‌
احساس‌ پري‌ در صورت‌
ترشح‌ بيني‌ (گاهي‌)
درد صورت‌ (گاهي‌)
سردرد (گاهي‌)
علل‌
غفونت‌ مزمن‌ يا آلرژي‌ مزمن‌ در بيني‌ (رينيت‌ آلرژيك‌) كه‌ باعث‌ تورم‌ غشاهاي‌ مخاطي‌ بيني‌ و توليد ترشحات‌ بيش‌ از حد در سلول‌هاي‌ هوايي‌ بيني‌ مي‌گردد.
عوامل تشديد كننده بيماري
سينوزيت‌ يا عفونت‌ مزمن‌ بيني‌
پيشگيري‌
اقدام‌ به‌ درمان‌ آلرژي‌ زمينه‌اي‌. در مورد بررسي‌ آلرژي‌ خود و روش‌هاي‌ حساسيت‌زدايي‌ با پزشك‌ مشورت‌ كنيد.
عواقب‌ مورد انتظار
علايم‌ معمولاً با درمان‌ (اغلب‌ درمان‌ جراحي‌) قابل‌ كنترل‌ است‌. عود علايم‌ حتي‌ با درمان‌ جراحي‌ شايع‌ است‌.
عوارض‌ احتمالي‌
عفونت‌هاي‌ مكرر
خونريزي‌ بيني‌
درمان‌
اصولي‌ كلي‌
بررسي‌هاي‌ تشخيصي‌ ممكن‌ است‌ شامل‌ عكس‌ ساده‌ سينوس‌ها و معاينه‌ بيني‌ با اسپكولوم‌ باشد.
درمان‌ دارويي‌ ممكن‌ است‌ به‌ طور موقت‌ باعث‌ كاهش‌ پوليپ‌ها گردد.
جراحي‌ (يك‌ روش‌ ساده‌) اغلب‌ براي‌ برداشت‌ پوليپ‌ها (با بي‌حسي‌ موضعي‌) لازم‌ است‌.
داروها
براي‌ درد خفيف‌ از استامينوفن‌ استفاده‌ كنيد. از مصرف‌ آسپيرين‌ خودداري‌ كنيد، زيرا ممكن‌ است‌ احتمال‌ خونريزي‌ بيني‌ را افزايش‌ داده‌ و نيز با بروز واكنش‌هاي‌ آلرژيك‌ در افراد داراي‌ پوليپ‌ بيني‌ همراه‌ باشد.
داروهاي‌ كورتوني‌ يا كرومولين‌ به‌ شكل‌ اسپري‌ يا خوراكي‌ به‌ مدت‌ كوتاه‌ براي‌ كوچكتر كردن‌ پوليپ‌ها ممكن‌ است‌ تجويز شود.
هشدار: از مصرف‌ اسپري‌هاي‌ بيني‌ بدون‌ نسخه‌ خودداري‌ كنيد.
فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري
فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري هاي‌ طبيعي‌ خود را پس‌ از جراحي‌ به‌ تدريج‌ از سر گيريد.
رژيم‌ غذايي‌
رژيم‌ خاصي‌ نياز نيست‌.
درچه شرايطي بايد به پزشك مراجعه نمود؟
اگر شما يا يكي‌ از اعضاي‌ خانواده تان‌ داراي‌ علايم‌ پوليپ‌ بيني‌ باشيد.
بروز موارد زير در طي‌ درمان‌:
ـ خونريزي‌ بيني‌ كه‌ متوقف‌ نمي‌شود.
ـ تب‌
ـ ادامه‌ درد با وجود مصرف‌ استامينوفن‌

 

[MARIA RED]

وزوز گوش‌

tinnitus
شرح بيماري
علايم‌ شايع‌
علل‌
عوامل تشديد كننده بيماري
پيشگيري‌
عواقب‌ مورد انتظار
عوارض‌ احتمالي‌
درمان‌
اصول‌ كلي‌
داروها
فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري
رژيم‌ غذايي‌
درچه شرايطي بايد به پزشك مراجعه نمود؟
شرح بيماري
وزوز گوش‌ عبارت‌ است‌ از صداي‌ پايداري‌ كه‌ وقتي‌ سر و صداي‌ محيطي‌ وجود ندارد، در يك‌ يا هر دو گوش‌ شنيده‌ مي‌شود. وزوزگوش‌ مي‌تواند از علايم‌ بسيار شايع‌ تقريباً تمام‌ اختلالات‌ گوش‌ و نيز ساير مشكلات‌ طبي‌ باشد.
علايم‌ شايع‌
صداي‌ شبيه‌ به‌ زنگ‌ زدن‌، همهمه‌، غرش‌، سوت‌ زدن‌ يا فش‌فشك‌ كه‌ در يك‌ يا هر دو گوش‌ شنيده‌ مي‌شود. اين‌ صدا ممكن‌ است‌ مداوم‌، متناوب‌ يا همزمان‌ با ضربان‌ قلب‌ باشد.
علل‌
به‌ طور طبيعي‌ عصب‌ شنوايي‌ در نتيجه‌ لرزش‌هاي‌ حاصل‌ از امواج‌ صوتي‌ خارجي‌، تكانه‌ها (impulses) را به‌ مغز منتقل‌ مي‌كند به‌ دلايلي‌ كه‌ كاملاً مشخص‌ نيست‌، در وزوزگوش‌ عصب‌ تكانه‌هاي‌ را منتقل‌ مي‌كند كه‌ از درون‌ سر يا خود گوش‌ منشأ گرفته‌اند.
عوامل تشديد كننده بيماري
كاهش‌ شنوايي‌
لابيرنتيس‌
بيماري‌ منير
اوتيت‌ مياني‌ يا خارجي‌
اتواسكلرز (تصلب‌ گوش‌)
مسموميت‌ گوش‌
انسداد مسير خروج‌ موم‌ گوش‌
آنوريسم‌ يا تومور در مغز (نادر)
جسم‌ خارجي‌ در گوش‌
برخي‌ داروها (آنتي‌ بيوتيك‌ها، مدرها و غيره‌)
فشار خون‌ بالا يا پايين‌
تروماي‌ سر
كم‌ خوني‌
كم‌كاري‌ يا پركاري‌ تيروئيد
آلرژي‌ها
پيشگيري‌
پيشگيري‌ شناخته‌ شده‌ خاصي‌ وجود ندارد. در حدامكان‌ از عوامل‌ خطرزا بپرهيزيد.
عواقب‌ مورد انتظار
درمان‌ اختلال‌ زمينه‌اي‌ ممكن‌ است‌ كمك‌كننده‌ باشد ولي‌ غالباً علاج‌ وجود ندارد و يادگرفتن‌ چگونگي‌ كنار آمدن‌ با آن‌ تنها درمان‌ موجود است‌. برخي‌ افراد اين‌ وضعيت‌ را بسيار بهتر از ديگران‌ تحمل‌ مي‌كنند.
عوارض‌ احتمالي‌
معمولاً عوارض‌ طبي‌ وجود ندارد. در افرادي‌ كه‌ اين‌ صدا را غيرقابل‌ تحمل‌ مي‌يابند، ممكن‌ است‌ در اثر احساس‌ زجر، مشكلات‌ رواني‌ ايجاد گردد.
درمان‌
اصول‌ كلي‌
يك‌ معاينه‌ فيزيكي‌ كامل‌ انجام‌ مي‌گردد تا اطمينان‌ حاصل‌ شود كه‌ تمام‌ علل‌ ممكن‌ مورد پيگيري‌ قرار گرفته‌ و تصحيح‌ شده‌اند.
اگر وزوز گوش‌ ادامه‌ يابد، درمان‌ اساساً يافتن‌ روش‌هايي‌ است‌ كه‌ به‌ شما كمك‌ كند با سروصداي‌ پايدار كنار آييد.
با توجه‌ كردن‌ به‌ ساير اشياء و فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري ها سعي‌ كنيد به‌ صداي‌ وزوز توجه‌ نكنيد.
در طول‌ روز و هنگام‌ به‌ خواب‌ رفتن‌ در زمينه‌ كارهايتان‌، موسيقي‌ بنوازيد.
سيگار نكشيد. در صورت‌ نياز از يك‌ برنامه‌ ترك‌ سيگار كمك‌ بگيريد.
سمعك‌ براي‌ هرگونه‌ كوي‌ همراه‌، ممكن‌ است‌ وزوز گوش‌ را پنهان‌ كند.
از يك‌ سركوب‌كننده‌ يا پنهان‌كننده‌ وزوز گوش‌ استفاده‌ كنيد.اين‌ دستگه‌ مثل‌ سمعك‌ در گوش‌ قرار مي‌گيرد و صداي‌ مطبوع‌تري‌ ايجاد مي‌كند.
تحريك‌ الكتريكي‌ با ايمپلنت‌ گوش‌ ممكن‌ است‌ وزوزگوش‌ را كاهش‌ دهد ولي‌ تنها براي‌ كري‌ شديد مناسب‌ است‌.
داروها
داروها كمكي‌ به‌ بهبود وزوز گوش‌ نمي‌كنند.
فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري
از خسته‌ شدن‌ بيش‌ از حد بپرهيزيد زيرا ممكن‌ است‌ وزوز گوش‌ را بدتر كند.
رژيم‌ غذايي‌
كاهش‌ مصرف‌ كافئين‌ و شكلات‌ ممكن‌ است‌ به‌ برخي‌ بيماران‌ كمك‌ كند.
درچه شرايطي بايد به پزشك مراجعه نمود؟
اگر خود يا يكي‌ از اعضاي‌ خانواده‌تان‌ علايم‌ وزوزگوش‌ را داشته‌ باشيد.
اگر احساس‌ زجر به‌ خاطر وزوز گوش‌، بدتر شود.

 

[MARIA RED]

وضعيت بدوغلط قرار گيري مفاصل فك نيز مي تواند باعث بروز عارضه صداي گوش شود.
به گفته متخصصان دانشگاه بن آلمان گوش مياني و مفاصل فك در كنار هم قرار دارند.
ناهنجاري مفاصل فك مي توانند از طريق ناموزون قرارگرفتن مادرزادي دندان ها، دندان قروچه و استفاده از پروتزهاي دنداني ايجاد شود.
بدين ترتيب فك پاييني پايداري لازم را ندارد و مفاصل فك جابجا و باعث ايجاد صدا مي شود.
اين عارضه مي تواند باعث بروز صداي گوش و سردرد شبانه شود.


متخصصان تاكيد كردند با استفاده از نوارهاي مخصوص پلاستيكي مي توان فك را دوباره به حالت اولش بازگرداند و بدين ترتيب عارضه صداي گوش نيز دراين افراد برطرف مي شود ​

 

[MARIA RED]

وزوز به دو نوع باليني و غير باليني تقسيم مي‌شود. وزوز باليني نيز دو نوع است. يك نوع وزوزي است كه علاوه بر بيمار، افراد ديگر نيز آن را مي‌شنوند. به اين وزوز واقعي گفته مي‌شود.

نوع ديگر، وزوزي است كه فقط بيمار آن را احساس مي‌كند و افراد ديگر آن را نمي‌شنوند. اين نوع وزوز ذهني نام دارد.

وزوز به صورت صداهاي مختلفي تجربه مي‌شود، مثل صداي سوت، باد، همهمه و .... اين صداها ممكن است دائمي يا منقطع باشند. وزوز بيماري يا اختلال نيست بلكه نشانه ضايعات شنوايي است.

وزوز در همه گروه‌هاي سني ممكن است به وجود آيد. فركانس وزوز با افزايش سن زياد مي‌شود.

به نظر مي‌رسد در گوش چپ نسبت به گوش راست، وزوز بيشتري وجود دارد. حدود 75 درصد افراد ناشنوا وزوز دارند. ​

وزوز ضرباني​

وززو ممكن است از راه‌هاي ديگري غير از صداي باد، سوت، هيس و.... نمايان شود.


بعضي افراد صداي ضربه مانندي مثل ريتم ضربان قلب خود را احساس مي‌كنند. اين نوع وزوز، ضرباني نام دارد. اكثرا اين نوع وزوز بعد از ورزش كردن يا فعاليت شديد روي مي‌دهد ولي در بعضي افراد اين صدا هرگز متوقف نمي‌شود. دلايل اين نوع وزوز زياد هستند.
​

طبقه بندي وزوز از نظر باليني ​

وزوز را مي توان به دو گروه طبقه بندي كرد، اين دو گروه عبارتند از وزوز ابجكتيو (Objective) و وزوز سابجكتيو (Subjective) .







وزوز ابجكتيو
هنگامي وزوز به عنوان ابجكتيو مورد طبقه بندي قرار مي گيرد كه علاوه بر بيمار به وسيله معاينه كننده نيز شنيده شود، كه در اين حالت معاينه كننده بايستي گوش خود را در مقابل گوش بيمار قرار دهد و يا از گوشي طبي استفاده كند. وزوز در حين تنفس و وزوز با حالت ضرباني از اين دسته است. ايجاد وزوز همزمان با عمل دم و بازدم به طور معمول نشانگر وضعيت غيرطبيعي شيپور استاش (مجراي مرتبط كننده گوش مياني به فضاي حلقي) است كه به شدت بيمار را پريشان مي كند و ممكن است بعد از كاهش وزن و يا در بيماران ضعيف ايجاد شود. چنين حالاتي از وزوز خوشبختانه دوام كوتاهي دارند و به طور معمول بعد از يك دوره استراحت، علائم بيماري از بين مي روند.

وزوز سابجكتيو
به وزوزي گفته مي شود كه تنها بيمار بشنود و يكي از حادترين مواردي است كه درمانگر با آن روبروست، تعدادي از عوامل ايجاد كننده اين نوع وزوز به شرح زير است:
1- عوامل گوش و حلق و بيني2- عوامل قلبي- عروقي3- عوامل متابوليكي4- عوامل اعصاب5- عوامل دارويي6- عوامل رواني
7- عوامل مربوط به فك و دهان و دندان8- عوامل ديگر

 

[MARIA RED]

براى رفع اين عارضه روشهاى درمانى متعددى وجود دارند، البته بايد گفت كه تاثير مثبت هيچ‌يك از اين روشها تا ‌كنون از لحاظ علمى اثبات نشده است.



در ابتدا استعمال داروهاى محتوى ويتامينE ، منيزيم، كورتيزون و همچنين داروهايى كه به جريان بهتر خون كمك مي‌كنند، مي‌توانند مفيد واقع شوند. علاوه بر اين روشهاى درمانى ديگرى از گونه‌هاى نوين وجود دارند كه براى مثال مي‌توان استفاده از اكسيژن را نام برد.

تمرينهايي كه به آرامش روحى و تخفيف استرس كمك مي‌كنند در تخفيف عارضه تينيتوس مؤثرند.



شانس از ميان رفتن اين عارضه در 3 ماهه نخست بسيار زياد است. خصوصا در اين دوره بايد توجه داشت كه استرس در كمترين حد ممكن باشد و سر و صداهاى مزاحم و شديد تقليل داده شوند. برخلاف شنيدن موسيقي‌هاى آرام و ريتميك اغلب از سوى پزشكان توصيه مي‌شود زيرا سكوت مطلق، منجر به جلب توجه كامل فرد به اين عارضه مي‌شود.



در موارد مزمن، فرد مبتلا پيش از همه بايد بياموزد كه با اين سر و صداها زندگى كند.

اغلب پس از گذشت مدتى مي‌توان به اين صداها تا حدى عادت كرد كه مزاحمت آنها ديگر حس نشود. عمل جراحى كه سابقا با قطع كردن عصب Nervus Acusticus انجام مي‌گرفت به دليل بى‌نتيجه بودن آن ديگر كاربرد ندارد زيرا تجربه نشان داد كه بسيارى از اين افراد پس از عمل جراحى خود در كل مجراى شنوائى، اين صداهاى مزاحم را حس مي‌كردند. ​

 

[MARIA RED]

چرا خون دماغ اتفاق می‌افتد؟ ​

طبق آمار به طور تقریبی یک نفر از هر 10 نفر دست کم یکبار سابقه خونریزی شدید از بینی داشته است. صاحبان سگها می‌دانند که بینی حیوان سالم مرطوب است. این مطلب غالبا در مورد افراد هم صدق می‌کند. در صورت خود دارای بینی‌ای نیستیم که مانند چرم خیس شده مرطوب و لغزنده و آبکی باشد، اما بینی‌های ما روزانه مقدار زیادی ماده مخاطی (مایع بینی) ترشح می‌کند (در حدود یک لیتر). ماده مخاطی مزبور که 95% آن آب است هوایی را که به ریه‌ها می‌فرستیم مرطوب می‌نماید.

با بالا رفتن سن و پیر شدن ، رطوبت بینی به خشکی می‌گراید. غشاء ظریف داخل بینی خشک و ************نده می‌گردد و موجب می‌شود که سیاهرگها و سرخرگها (وریدها و شریانها) تُرُک برداشته و با کمترین فشار ، پاره شده موجب بروز خون دماغ گردد و حتی بالا کشیدن ساده بینی یا عطسه‌ای ملایم می‌تواند این حالت را به وجود آورد.

حوادثی مانند ضربه به بینی ، عطسه کردن هنگام سرماخوردگی یا تب یونجه ، وجود شیء خارجی در بینی ، دست در دماغ کردن و امثال آن می‌توانند خونریزی بینی را پدید آورند. اگر شی خارجی در بینی فرو رفته باشد ترشحات بدبو همراه با خون خارج می‌شود.

علل خون دماغ ​

عوامل مختلفی از قبیل داشتن پولیپ بینی ، راه رفتن در زیر آفتاب داغ به مدت زیاد ، بالا رفتن ناگهانی فشار خون و شروع بعضی از بیماریها مانند حصبه ، تیفوس ، بیماریهای خونی و یا در نتیجه ضربه به بینی از علل مهم خونریزی از بینی هستند.
خشکی مخاط بینی:
در کودکان اغلب اوقات بدون اینکه آسیبی به بینی رسیده باشد، خونریزی بینی اتفاق می‌افتد که به علت خشک بودن مخاط بینی است.
عوامل موضعی:
در میان عوامل موضعی که سبب خونریزی بینی می‌شوند، می‌توان از ضربه‌های وارده به صورت ، واکنش التهابی ، تغییرشکل ساختمانی ، وجود جسم خارجی ، تماس با مواد شیمیایی سمی ، مداخله جراحی و تومورهای داخلی بینی نام برد. ضربه‌ی موضعی یکی از شایعترین علل خون دماغ است.
بد شکلی‌های ساختمانی:
بدشکلی مادرزادی یا اکتسابی می‌توانند سبب درگیری قسمت غضروفی یا استخوانی تیغه بینی یا شاخک‌ها شوند. در این حالت هوای دمیده شده با سرعت و تلاطم بیشتری وارد بینی می‌شود. این مسئله سبب خشکی غشای مخاطی- التهاب و دلمه بستن می‌شود. برداشتن دلمه‌ها از طریق پاک کردن بینی یا با فشار وارد کردن هوا از راه بینی ، عروق خونی سطحی را در معرض قرار می‌دهد و موجب خونریزی می‌شود. سرطان‌های متعددی می‌توانند با خونریزی‌های خودبخودی بینی تظاهر کنند. یکی از عوامل خونریزی شدید بینی در پسران ، آنژیوفیبروم است. این تومور خوش‌خیم عروق که از ناحیه بینی- حلقی منشاء می‌گیرد، ممکن است به صورت خودبخودی یا در پاسخ به ضربه خونریزی کند.
فشار خون بالا
مصرف داروهای ضد انعقادی:
داروهایی که موجب رقت خون شوند، باعث اشکال در توقف خونریزی می‌گردند. همچنین ممکن است موجب شوند که خون ریزی بینی تکرار گردد. در اینجا به بعضی از داروها اشاره می‌شود که زمان معمولی توقف خون دماغ را کند و طولانی می‌نمایند.
ــ آسپرین، که غالبا در اندازه‌های کم برای جلوگیری از حملات قلبی تجویز می‌شود.
ــ داروهای ضد تورم غیراستروئیدی (NSAIDS) مانندبروفن.
ــ داروهای ضد گرفتگی و ضد انعقاد (Anticoagulants) مانند Coumadin یا وارفارین(Warfarin) که برای مشکلات لخته شدن خون تجویز می‌شوند.​

درمان کلی ​

حفظ خونسردی
اولین اقدام خونریزی را متوقف سازید.
راست و مستقیم بنشینید، سر را به جلو خم کنید تا خون به گلو جریان نیابد. بیمار باید بنشیند و بالاتنه‌ خود را به جلو خم کند و دهان خود را باز نماید او در این حالت می‌تواند خون را تف کرده و آن را قورت ندهد.
سرانجام بالاتنه باید به حالت معمول در آید. نگذارید کودک ،‌ سرش را بهنگام خون دماغ به عقب خم کند. این کار موجب می‌شود خون به پشت بینی و سپس داخل معده برود و موجب تحریک و استفراغ شود.
با ملایمت هر نوع لخته خون را که قادر است از بسته شدن رگها جلوگیری کند، از دماغ خارج سازید. (با فین کردن ملایم).
بینی را به مدت 10 دقیقه و یا تا زمان توقف خونریزی با انگشت شست و سبابه از جایی که استخوانی نیست (قسمت نرم بینی) ، گرفته و فشار دهید. سعی نکنید با چپاندن چیزی مثل پنبه یا دستمال و غیره داخل بینی جلوی خونریزی را بگیرید. زیرا ممکن است هنگام در آوردن آنها دچار مشکل شوند و مخاط بینی بیشتر دچار آسیب شوند. ​

​

 

[MARIA RED]

چه زمانی بایستی به پزشک مراجعه شود؟ ​

اگر گرفتن بینی 20 دقیقه طول کشید و خون بند نیامد و یا فرد دچار سرگیجه و رنگ پریدگی (علائم شوک) شده باشد، بایستی به سرعت به اورژانس مراجعه کند.
اگر احساس کنید پس از گرفتن بینی در زمانی که می‌نشینید یا می‌ایستید خون به طرف گلو فرو می‌رود. این حالت ممکن است علامت آن باشد که خون دماغ از ته گلو ایجاد شده و حالتی است که مکررا به سراغ سالمندان می‌آید. در این صورت اگر اقدام فوری به عمل نیاورید ممکن است خون بدن را به سرعت از دست بدهید، زیرا در این حالت رگهای بزرگتری که در پشت دماغ واقع شده‌اند تحت تاثیر واقع گردیده‌اند.
اگر خون دماغ مرتباً تکرار می‌شود.
اگر بعد از یک ضربه به سر خون دماغ ایجاد شود.
چنانچه فکر می‌کنید یک شی خارجی در بینی کودکتان فرو رفته است. ​

پیشگیری ​

بینی را خشک نگه ندارید:
به منظور مرطوب نمودن غشاء مخاطی بینی از دستگاه بخوری که هوا را مرطوب می‌سازد بهره گیرید. اگر خون دماغ به علت بینی خشک است و بینی فاقد مخاط (به اصطلاح آب بینی) می‌باشد، پوسته یا غشاء داخل بینی را صبح و شب با آب نمک مرطوب نمایید تا از شکاف برداشتن غشاء یا پاره شدن آن جلوگیری کرده باشید. همچنین در صورت خشکی مخاط از پماد نرم کننده مثل ویتامین A+D ستفاده کنید.
خانه را مرطوب سازید:
تنفس هوای گرم در زمستان و هوای سرد در تابستان غشاء مخاطی بینی را خشک کرده و شما را بیشتر مستعد به خون دماغ شدن می‌کند.
بر مصرف دارو نظارت داشته باشید.
از خم شدن یا بلند کردن اجسام سنگین اجتناب نمایید.
ویتامین ها را در شب مصرف کنید:
اگر استعداد خون دماغ شدن دارید، به قدر کافی ویتامین C بخورید، ویتامین C از رگها حفاظت می‌کند وویتامین K ضرورتا خونریزی را کنترل می‌نماید.
مصرف 60 میلی گرم ویتامین C در روز و 80 میکروگرم ویتامین K برای جلوگیری از خون دماغ شدن تجویز شده است. برای این که از ویتامینها و مکملهای غذایی که دارای ویتامین و مواد معدنی هستند بهترین بهره را ببرید آنها را در شب به مصرف برسانید. اگر آنها را در صبح بخورید فقط به مدت 7 دقیقه در خون شما باقی می‌مانند. کار کلیه‌ها در زمانی که دراز کشیده و خوابیده‌اید کند می‌گردد و ویتامینها به مدت بیشتری در بدن باقی مانده و جذب می‌گردند.
نگذارید کودک اقلاً 3 ساعت بعد از خون دماغ ، بینی خود را دستکاری کند. زیرا امکان شروع مجدد خونریزی هست.​