m_ghadimi@yahoo.
عضو جدید
برای روانشناسی رشد تعاريف مختلفی ارایه شده است که به بعضی از آن‌ها اشاره می‌کنيم: 1. روانشناسی رشد، شاخه‌ای از علم روانشناسی است که به منشا و تغيير رفتار و پديده‌های روانی و جسمی مربوطه می‌پردازد.[1] 2. روانشناسی رشد، شاخه‌ای از روانشناسی است که رشد انسان را از بارداری تا مرگ با تاکيد بر تغييراتی که در خلال دوره‌های مختلف زندگی رخ می‌دهد، مطالعه می‌کند.[2]3. روانشناسی رشد، علمی است که درباره چگونگی قوانين حاکم بر رشد در جنبه‌های جسماني، ذهنی، عاطفی، اجتماعی و اخلاقی در سنين مختلف و نيز تاثير وراثت و محيط در رشد بحث می‌کند.[3]4. روانشناسی رشد، علمی است که جريان تحولات و تغييرات جسمی، ذهنی، عاطفی و عملکرد اجتماعی فرد را در طول عمر "از لحظه انعقاد تا هنگام مرگ" مطالعه می‌کند. حوزه تغييرات اين رشته به موضوعاتی چون مهارت‌های حرکتی، رفتار اجتماعي و شخصيت مربوط می‌شود. اين رشته، دگرگون شدن متغيرهای روانی و تاثيرات محيط و تجربه را در مراحل رشد مشخص ساخته و چگونگی شکل‌گيری و از بين رفتن آن‌ها را توضيح می‌دهد.
هم‌چنان که گفتيم تعاريف روانشناسی رشد متفاوت می‌باشند و بعضی آن را علمی ناميده‌اند که فرآيند تحولات نسبتا نظام‌دار زيستی، شناختی، عاطفی و اجتماعی فرد را در طول زندگی مطالعه می‌کند. و منظور از "تحولات نظام‌دار" تغييراتی است که معمولا با نظم معين رخ می‌دهد و در يک زمان نسبتا طولانی دوام می‌آورد. برای مثال، تغييرات موقتی و زودگذر ناشی از يک بيماری مختصر را نمی‌توان رشد به حساب آورد.[4]
روانشناسی رشد، فرد را با قوانين و اصول حاکم بر رشد آشنا می‌سازد و به او امکان می‌دهد تا برای مقابله با مشکلات آينده آماده شود. هم‌چنين با شناخت مراحل رشد، مقايسه رفتار و تعيين انتظارات منطقی از هر فرد در سنين مختلف ممکن می‌گردد. به عنوان نمونه، اطلاع از سن عادی برای راه افتادن و حرف زدن کودک به فرد امکان می‌دهد تا کودکان پيشرفته و عقب‌مانده را از هم تشخيص بدهد. برای ارایه تعريف جامعی از روانشناسی رشد شايد بتوان گفت: روانشناسی رشد، شاخه‌ای از علم روانشناسی است که به توصيف و تبيين فرآيند کمی و کيفی در تمامی ابعاد روان‌شناختی، ساختار و رفتار آدمی از انعقاد نطفه تا مرگ می‌پردازد و در صدد کشف قوانين حاکم بر اين تغييرات، منشا عوامل مؤثر و پديده‌های برآمده از آن‌ها می‌باشد.[5]
