[h=3] رصد یک دنباله دار بی پروا + تصویر متحرک [/h] دنباله دار تناوبی ماخهولز (96P/Maccholz) دارد درون مدار سیاره ی تیر، از کنار خورشید می گذرد. این میهمان یخی که از فضای بیرونی منظومه ی خورشیدی آمده، در نزدیک ترین فاصله اش به خورشید، کمتر از 12 میلیون مایل یا 0.13 یکای اخترشناسی (AU) از سطح خورشید فاصله خواهد داشت. تاج نگارهای رصدخانه ی خورشیدی و هلیوسفری ناسا (SOHO) در حال نظارت بر این رویاروییند.
کارل باتامز از آزمایشگاه پژوهش های نیروی دریایی می گوید: «دنباله دار ماخهولز که در سال 1986 کشف شد، یک دنباله دار شگفت انگیز است که تاکنون چهار بار از درون تصاویر تاج نگارهای SOHO گذشته است. این دنباله دار، دنباله دار بزرگی نیست ولی بسیار خوش عکس است و با دُم غباری زیبایش کاملن خود را نشان می دهد.»
باتامز در مقاله ای که در تارنمای خودش منتشر شد توضیح می دهد که چرا این دنباله دار تا این اندازه شگفت انگیز است. بسیاری از پژوهشگران بر این گمانند که 96P/Machholz از اجرام بومی منظومه ی خورشیدی نیست؛ از برخی شواهد شیمیایی چنین بر می آید که این دنباله دار از ستاره ای دیگر به منظومه ی خورشیدی آمده است.
همچنین به نظر می رسد 96P/Machholz از نظر دینامیکی (یعنی مداری) پیوسته به مجموعه ای گوناگون از اجرام دیگر منظومه ی خورشیدیست، از جمله سیارک 2003 EH1 و جریان هایی که بارش های شهابی ربعی (کوادرانتی)، بارش جنوبی دلتا دلوی، و بارش شهابی روزهنگامِ حملی را پدید می آورند. همه ی این چیزها - سیارک، دنباله دار، و شهابگون ها - ممکن است تکه های یک جرم "بیگانه" باشند که هزاران سال پیش از هم فروپاشیده بوده.
دنباله دار 96P/Machholz تا 17 ژوییه در تاج نگارهای SOHO قابل دیدن خواهد بود. به باور باتامز، این دنباله دار در اوج درخشش خود به قدر 2 خواهد رسید که نمایش خوبی برای آن نیست: «ولی کسی چه می داند، شاید دنباله دار ماخهولز به کاری کاملن نامنتظره دست بزند، مثلن از هم بپاشد و به انبوهی از تکه های ماخهولزی تبدیل شود.»
منبع: spaceweather
برگردان: یک ستاره در هفت آسمان
|
روی تصویر بکلیکید تا تصویری پویا (متحرک) به بزرگی 3.6 مگابایت دریافت کنید. |
باتامز در مقاله ای که در تارنمای خودش منتشر شد توضیح می دهد که چرا این دنباله دار تا این اندازه شگفت انگیز است. بسیاری از پژوهشگران بر این گمانند که 96P/Machholz از اجرام بومی منظومه ی خورشیدی نیست؛ از برخی شواهد شیمیایی چنین بر می آید که این دنباله دار از ستاره ای دیگر به منظومه ی خورشیدی آمده است.
همچنین به نظر می رسد 96P/Machholz از نظر دینامیکی (یعنی مداری) پیوسته به مجموعه ای گوناگون از اجرام دیگر منظومه ی خورشیدیست، از جمله سیارک 2003 EH1 و جریان هایی که بارش های شهابی ربعی (کوادرانتی)، بارش جنوبی دلتا دلوی، و بارش شهابی روزهنگامِ حملی را پدید می آورند. همه ی این چیزها - سیارک، دنباله دار، و شهابگون ها - ممکن است تکه های یک جرم "بیگانه" باشند که هزاران سال پیش از هم فروپاشیده بوده.
دنباله دار 96P/Machholz تا 17 ژوییه در تاج نگارهای SOHO قابل دیدن خواهد بود. به باور باتامز، این دنباله دار در اوج درخشش خود به قدر 2 خواهد رسید که نمایش خوبی برای آن نیست: «ولی کسی چه می داند، شاید دنباله دار ماخهولز به کاری کاملن نامنتظره دست بزند، مثلن از هم بپاشد و به انبوهی از تکه های ماخهولزی تبدیل شود.»
منبع: spaceweather
برگردان: یک ستاره در هفت آسمان
