رد پای احساس ...

[جاده]

«خیالت راحـــــت … شکسته ها نفرین هم بکننــد گیرا نیست ؛ نفـــــرین ته دل می خواهد ؛ دل شکسته هم که دیگر ســر و تــه نــــدارد»

 

[جاده]

«دیگر کمتر اشـــک می ریزم...
دارم بُــــــــزرگ می شوم
یا سنـــــــگ .... !!!
خدا می داند!»

 

[mohammad azizi]

فراموش می کنم​

فراموش می کنم تقدیری را که با تو رقم خورده شد
​

فراموش می کنم لحظاتی را که با تو سپری شد
​

فراموش می کنم نفسی را که با نفس تو هماهنگ شد​

فراموش می کنم دلی را که برای وداع تو ترک خورده شد​

فراموش می کنم اشکی را که برای انتظار تو جاری شد
​

 

[جاده]

« چه فرقی داره
پشت میله ها باشی
یا تو خیابونهای شهر در حال قدم زدن
وقتی ارزوهات
تو حبس باشند »
​

 

[جاده]

چیزیم نیست كه ...فقط گذشته ام درد می كند..حالم میسوزد..و آینده ام مرده است..چیزیم نیست كه......

 

[جاده]

دیر آمدی باران…
خیلی دیر!!
آتشش ریشه هایم را هم سوزاند…!

 

[جاده]

دلم اصرار دارد فریاد بزند!
اما من جلوی دهانش را میگیرم
وقتی میدانم کسی تمایلی به شنیدن صدایش ندارد !
این روزها
من
خدای سکوت شده ام
خفقان گرفته ام !
تا آرامش اهالی دنیا خط خطی نشود»

 

[جاده]

« دیگر احتیاط لازم نیست
شکستنی ها شکست
هر جور مایلید حمل کنید!!!»

 

[جاده]

«تنهایی سخته...خیلی... و سخت تر از اون اینه که خودت بخوای تنها باشی تا کسی تنهات نزاره و درد نکشی »

 

[جاده]

« مَــتــرسَـــک ، حــرف دلــت را خــوب میــدانَــم، میــدانَــم دَرد دارد !باشــــی وجـودت را هیـچ بدانـَنـد ... »

 

[جاده]

« اگر خیلی مهربان شود ،
ورق می زند.
ولی اغلب،
آدم را مچاله می کند،
روزگار……..!»

 

[جاده]

« اگر خیلی مهربان شود ،
ورق می زند.
ولی اغلب،
آدم را مچاله می کند،
روزگار……..!»

 

[جاده]

«هیچ هم برای خودش عالمی دارد …
وقتی “همه” هایت هیچ میشوند ؛ آن وقت “هیچ” برایت یک دنیاست …»

 

[جاده]

برای بقیه…
نمیدانم چطور میگذرد…!
اما برای من…
انگار…
خنجر بر گلویم گذاشته اند…
اما نمیبرند…»

 

[mina12345]

[FONT=arial,helvetica,sans-serif]دروغ میگویی " دوستت دارم "[/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif][/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif]تا من خوشحال شوم[/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif][/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif]ومن احمق میشوم[/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif][/FONT][FONT=arial,helvetica,sans-serif]تا تو دلگیر نشوی...![/FONT]

 

[nahid_]

من پای بدی ها خودم می مانم
من پای بدی های تو هم می مانم
هر بار مرا می نگری میمرم
هر بار که از کوچه ی ما می گذری می میرم
بد نیست شبی سر به جنونم بزنی
بد نیست شبی سری به آسمانم بزنی

 

[جاده]

«هــر چقدر هـــــم کـــه محکــــم باشــــی یـــک نقطـــــه یـــک لبخنـــــد یـــک نگــــــــاه یـک عطر آشنـا یــک صــــــــدا یــک یـــــــــــاد از درون داغونـــت می کــــند هــر چقدر هـــــم کـــه محکــــم باشــــی…!»

 

[جاده]

«این روزها تلخم مثل خنده ای بی حوصله دست خودم نیست»

 

[جاده]

«من یاد گرفته ام وقتی بغض می کنم وقتی اشک می ریزم وقتی میشکنم منتظرهیچ دستــــــــــی نباشم وقتی از درد زخم هایم به خودم می پیچم مرهمی باشم بر جراحتــــــــــم»

 

[جاده]

«یه آدمایی هستن که دلت رو واسه آدمایی که نیستن تنگ می کنن …»

 

[جاده]

«آرام می گیرم حتی به همین “صبر کن درست می شود” ها …» یه ذره امید واهی هم بد نیستا... شاید درست شد... خدا رو چی دیدی ......

 

[جاده]

هرگز نفهمیدم فراموش کردن درد داشت یا فراموش شدن … به هر حال دارم فراموش می کنم فراموش شدنم را ....

 

[aynaz.m]

دلتنگی
اونجاست که
دلواپس و نگران کسی هستی
که
برات خیلی عزیز هست
اونوقته که
اگه خودت هم سرگرم کنی
باز
هم دلتنگی به سراغت میاد

 

[جاده]

«آرزوهایم هوایی میشوند …! به باد میروند …! دود میشنود …! حس میکنم معتادحسرت هایم شده ام…!»

 

[جاده]

«گاهی وقتــــــــــها چقــدر سادهه عروسک می شویـــــــــم ؛ نه لبخند می زنیـــم نه شکایتــ می کنیـــم ؛ فقـــط احمقانه سـکـــــوتـــ میکنیم....!»

 

[جاده]

هنوز هم مرا به جان تو قسم میدهند میبینی؟! تنها من نیستم که رفتنت را باور نمیکنم.....

 

[جاده]

«تو به تک تک لحظه های من ، یک “بودن” بدهکاری !»

 

[mohammad azizi]

ای مسافر!
ای جدا ناشدنی!
گامت را آرام تر بردار_
از برم، آرام تر بگذر_
تا به کام دل ببینمت.
بگذار از اشک سرخ_
گذرگاهت را چراغان کنم.


آه! که نمی دانی_
سفرت روح مرا به دونیم میکند.
و شگفتا که زیستن، با نیمی از روح، تن را می فرساید.


بگذار بدرقه کنم_
واپسین لبخندت را_
و آخرین نگاه فریبنده ات را.


مسافر من!
آنگاه که میروی_
کمی هم واپس نگر باش.
با من سخنی بگو.
مگذار یکباره از پا درافتم_
فراقِ صاعقه وار را_
برنمی تابم.
جدایی را لحظه لحظه به من بیاموز.
آرام تر بگذر.


تو هرگز مشاعیت کننده نبودی_
تا بدانی وداع چه صعب است.
وَداع، توفان می آفریند.


اگر فریاد رعد را در طوفانِ وداع نمی شنوی_
بارانِ هنگام طوفان را که می بینی!
آری باران اشک بی طاقتم را که می نگری.

من چه کنم؟
تو پرواز میکنی
و من پایم به زمین بسته است.
ای پرنده!
دست خدا بهمراهت
اما نمیدانی_
که بی تو به ای خون_
اشک در رگ هایم جاریست
از خود تهی شده ام
نمیدانم تا باز گردی_
مرا خواهی دید؟

 

[baran72]

مـی گـویـنـد بـاران کـه بـبـارد
بـوی خـاک بـلـنـد مـی شـود . .
پـس چـرا ایـنـجـا
بـاران کـه مـی بـارد

عـطـر خـاطـ ـره هـا مـی پـیـچـد ؟ !. . .

 

[mohammad azizi]

همیشه به درد دل این آن گوش می دهم
ولی هیچ كس به دردهای دل من توجهی ندارد
همیشه سنگ صبور دیگران بودم
اما هیچ كس سنگ صبور من نشد
همشیه دیگران را می خندانم
ولی هیچ كس از گریه های پنهانی من خبر ندارد
هرگز نخواستم بگذارم كسی گریه كند
ولی هیچ كس حتی از من نپرسید چرا گریه می كنم
همیشه دیگران را به زندگی امیدوار كرده ام
همیشه گل امید را به این و آن هدیه كرده ام
اما كسی نفهمید كه من خود به زندگی امیدی ندارم
هرگز نگذاشتم كه دوستانم در كنار من احساس تنهایی كنند
اما هیچ كس ندانست كه من چقدر تنهایم
خدا را همیشه در ذهن این و آن زنده می كردم
ولی دست خدا از زندگی خودم همیشه دور بود
كسی از من نپرسید كه چرا در اوج جوانی
موهای سرم سفید شده
یا چرا پیچ و خم زندگی در این سن كم
در پیشانی من نمایان شده
برای صدای دل عزیزانم احترام خاصی قایل بودم
اما كسی صدای بلند شكستن دل مرا نشنید
هرگز نخواستم از غصه هایم برایشان بگویم
اما همیشه گوش شنوای غمهای دیگران بودم
دل پر درد من دیگر به این چیزها عادت كرده
به فریادهای خاموش
به آرام آرام شكستن
به گریه های شب هنگام
در زیر نور ماه
به تنها رفتن در راه
می گویند خرافات است اینكه هر كس طالعی دارد
ولی چه خرافات قشنگی است
من خرافات را دوست دارم چون زندگی ام با آن گره خورده
طالع من همین است
كه تنها بیایم و تنها بمانم و تنها بمیرم
من این طالع را دوست دارم
چون منحصرد به فرد است
این طالع در انحصار من است
از آن من است
اگر سرنوشت هر انسانی در دستان خودش است
این من هستم كه اسیر دستان سرنوشت شوم خودم هستم
من این سرنوشت را دوست دارم
كاش دیگران بدانند كه من
این گونه هستم
این گونه می مانم
و این گونه می میرم....