یک روز چند تا از خانم‌های افسرها دور هم جمع شده بودند. یكی‌‌شان می‌گفت: شوهر من آنقدر دخترم را دوست داره كه اگر دخترم نصف شب بگه من كنتاكی می خوام، میره و از هرجا كه شد برایش می خره.
گیتی گفت: جدی؟ شوهر من آنقدر دخترمو دوست داره كه اگه اون هر وقت روز بگه كه من كنتاكی می‌خوام، بهش می‌گه با نفست مبارزه كن دخترم.
شهید حسن آبشناسان فرمانده قرارگاه شمال غرب حمزه سیدالشهدا و فرمانده لشكر 23 نوهد، ارتش جمهوری اسلامی ایران در سال 1315 در تهران به دنیا آمد.
دوران کودکی را با تحصیل در مدرسه سپری كرد و در سال 1336 با اخذ مدرک دیپلم وارد دانشکده افسری شد.
در سال 1339 با درجه ستوان دومی فارغ‌التحصیل گشت و یک سال بعد دوره مقدماتی را به پایان رساند. پس از آن، در اولین دوره «رنجر»، «دوره‌های عالی ستاد فرماندهی»، «دوره‌های چتربازی و تکاوری» در داخل و خارج کشور، شرکت نموده و تمامی این مراحل را با موفقیت پشت سر گذاشت.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، به درجه سرهنگی ارتقاء یافت و فرماندهی «یگان جنگ های نامنظم در قرارگاه سیدالشهدای ارتش» را بر عهده گرفت.
شهید آبشناسان با تشکیل سپاه، نیروهای جدید را در«آموزشگاه سعدآباد» تحت تعلیم خود قرار داد و در سال 1363، مطابق حکم رسمی «قرارگاه رمضان»، فراهم نمودن زمینه‌های آموزش جنگ های نامنظم سپاه به وی واگذار گشت.
وى از اولین روزهاى جنگ تحمیلى به منطقه جنوب اعزام شد و موفقیت هاى بسیارى در جنگ هاى نامنظم کسب و اولین اسراى عراقى را به اسارت گرفت. چندى بعد در یكی از عملیات ها از ناحیه کتف مجروح شد ولى براى مداوا در بهدارى توقف نکرد و از آن به بعد اهالى دشت عباس به وى لقب شهید صحرا را دادند.
ایشان به علت همین فداکارى و زحمت ها به فرماندهى قرارگاه حمزه سید الشهدا منصوب شد و با اتحاد صمیمانه ارتش و سپاه به پیروزى هاى چشمگیرى نائل شد که پیام تاریخى امام(ره) براى رزمندگان قرارگاه را در پى داشت.
حسن آبشناسان در عملیات پیرانشهر، سردشت و بانه، شرکت کرد و از هم‌رزمان نزدیک محمد بروجردی بود.
در سال 1364، در حالیکه فرماندهی لشكر 23 نوهد، فرماندهی قرارگاه حمزه و لشكر 33 نیروهای مخصوص را بر عهده داشت، همزمان با عملیات قادر، در منطقه «لولاند» بر اثراصابت ترکش به شهادت رسید.
