دوستی...

ثنا980

عضو جدید
دوستی با بعضی آدم‌ها مثل نوشیدن چای کیسه‌ای است.

هول هولکی و دم دستی. این دوستی‌ها برای رفع تکلیف خوبند اما خستگی‌ات را رفع نمی‌کنند.
این چای خوردن‌ها دل آدم را باز نمی‌کند، خاطره نمی‌شود. فقط از سر اجبار می‌خوریشان که چای خورده باشی، به بعدش هم فکر نمی کنی.



دوستی با بعضی آدم‌ها مثل خوردن چای خارجی است.

پر از رنگ و بو. این دوست‌ها جان می‌دهند برای مهمان بازی، برای جوک‌های خنده‌دار تعریف کردن، برای فرستادن اس‌ام‌اس صد تا یه غاز، برای خاطره‌های دم دستی. اولش هم حس خوبی به تو می‌دهند.
این چای زوددم خارجی را می‌ریزی در فنجان بزرگ. می‌نشینی با شکلات فندقی می‌خوری و فکر می‌کنی خوش‌به‌حال‌ترین آدم روی زمینی. فقط نمی‌دانی چرا باقی چای که مانده در فنجان، بعد از یکی دو ساعت می‌شود رنگ قیر. یک مایع سیاه و بدبو که چنان به دیوارة فنجان رنگ می‌دهد که انگار در آن، مرکب چین ریخته بودی نه چای.



دوستی با بعضی آدم‌ها مثل نوشیدن چای سر گل لاهیجان است.

باید نرم دم بکشد. باید انتظارش را بکشی. باید برای عطر و رنگش منتظر بمانی. باید صبر کنی. آرام باشی و مقدماتش را فراهم کنی. باید آن را بریزی در یک استکان کوچک کمر باریک. خوب نگاهش کنی. عطر ملایمش را احساس کنی و آهسته جرعه جرعه بنوشی‌اش...

 
Similar threads
Thread starter عنوان تالار پاسخ ها تاریخ
F@tima s332 رازهایی برای دوستی راز موفقیت 3
الهه ی ناز دوستی را پاس بداریم راز موفقیت 0

Similar threads

بالا