عینک گوگل در واقع یک کامپیوتر پوشیدنی به حساب میآید. گوگل با یک طراحی ساده و معمولی سعی بر آن داشته رغبت مضاعفی برای کاربران در استفاده از این تکنولوژی نوظهور ایجاد نماید. عینکی با وزن کمتر از یک عینک آفتابی که به مدت یک روز باتری آن شارژ نگه میدارد و در صورت استفاده از فیلمبرداری یا هنگ اوت گوگل پلاس این مدت زمان کمتر میشود این عینک بدون شیشه است. در واقع یکی از چشمهای کاربر کاملاً آزاد بوده و تصویر توسط یک منشور بر روی چشم دیگر تابش میشود. تصویر نهایی معادل یک نمایشگر ۲۵ اینچی است مادامی که کاربر در فاصله ۲٫۵ متری آن قرار دارد.یک دوربین ۵ مگاپیکسلی در جلوی عینک وظیفهٔ عکسبرداری و فیلمبرداری با کیفیت ۷۲۰پی، از آنچه را که کاربر میبیند به عهده دارد.این دوربین به همراه صفحه نمایش، صفحه کنترل لمسی، باتری و سایر اجزا در یک سمت عینک (پیشفرض در سمت راست کاربر) قرار داشته و بقیه اجزای عینک را قاب آن تشکیل میدهد.این دستگاه قابلیت ارتباط با اینترنت به صورت وای-فای (وای فای 802.11b/g) را داراست. همچنین با اتصال به تلفنهای هوشمند میتوان از اینترنت 3G و 4G آنها بر روی
عینک گوگل استفاده کرد. امکان استفاده از فناوری بلوتوث نیز در این عینک فراهم است. اما هنوز در نسخههای اولیه این دستگاه از درگاه سیمکارت به صورت مجزا استفاده نشده است.انتقال صوت در این دستگاه نیز با استفاده از تکنولوژی هدایت استخوانی صورت میگیرد. یک المنت در داخل گوگل گلس، فریم عینک را به لرزه درآورده و این لرزش از طریق فریم به استخوان جمجمه کاربر منتقل میشود که رابط مناسبی برای رساندن صدا به گوش داخلی استعلت لزوم کاربرد این تکنولوژی این است که به کاربر امکان شنیدن صداهای محیطی را بدهد و خطر تصادف یا موارد مشابه به خاطر نشنیدن صداها کاربر را تهدید نکند.
برای دانلود کلیپ سخنرانی سرجی برین (مدیر ارشد گوگل ) در مورد عینک گوگل
اینجا کلیک کنید