آخه همین چند پست قبل گفتی وظیفه س
اره ، میتونم این کار رو بکنم، ولی اعتقاد شخصیم همیشه بهم تاکید کرده که این مسئلهی شخصی هستش و به من ربطی نداره!

خب بحث تایید اینکاره ، چه بسا که مث خود انجام کار باشه ( در راستای الاعمال بالنیات)
راستش اینکه جلوی هر کسی رو بگیرن رو من قبول ندارم، ولی بعضی وقتا، بعضی دخترا یه ارایش هایی میکنن که حال ادم به هم میخوره... ادم رو میترسونن.... اونا باید باهاشون برخورد بشه و من موافقم!

مسئله اینه که قانونه و من به قانون احترام میذارم... اگر یه روز فرصت انتخاب وجود یا حذف این قانون برام باشه(مثلا رای دادن!) رایم به نبودنش هست، ولی فعلا که یه قانونه، من ازش حمایت میکنم...ولی اینکه برخورد ها سلیقهای بشه و بعضی ها در حد شعور خودشون حرف بزنن و اینا، توهین به حساب میاد... شخصی که اینکار رو میکنه، باید شخصی با سواد و دانش کافی باشه که بتونه برخورد درست رو بکنه...(برخورد درست رو من نمیدونم چیه! ولی ول کردن مسئله هم نیست...)
شهر من، 150 هزار جمعیت داره که فک میکنم کمجمعیت ترین شهر کشوره!! تقریبا میشه گفت که حتی اسم هیچکدوم از نامزد ها رو هم نشنیدم و احتمال اینکه رای بدم به این مسئله خیلی کمه!! من حتی نمیدونم این شورای شهر چه کاری میکنه و اختیارش چیه و برای چیه چه برسه به اینکه بهش رای بدم؟!!نامزدها و فامیلاشون میشن کل شهر! (به جز معدود شهرستانایی که شاید تعدادشون به 10 تا نرسه)
اینکه بخوایم روستا ها رو خارج کنیم، نامردیه خدایی...و درمورد انتخابات ریاست جمهوری که روستاها کلا تعطیلن ! هرکس بیشتر تبلیغ کنه و بیشتر مردمی خرج کنه ملت طرفدارش میشن .. قشر بیسواده دیگه ، یادته که چقد هم قبلا تاثیر گذار بودن![]()
اونا هم مردم این مملکتن و حق دارن رای بدن...!!! هر کسی، بر اساس اهداف خودش رای میده! یکی برای پول، یکی برای ازادی، یکی برای منافع جمعی و غیره و ذلک!...
اونی بهتره که بتونه بیشترین تعداد مردم رو با خودش بکنه، چون قراره بر همهی مردم ریاست بکنه...!!
فقط جمعیت تهران، برابر کل جمعیت استان ایلام و کل روستاهاش، جمعیت کرمانشاه و کل شهرستانها و روستاهاشه!!! جمعیت تبریز اندازهی جمعیت کردستان و همدانه! و جمعیت مشهد و شیراز هم بیشتر از جمعیت سیستان و همینجوری!!!
یعنی کلانشهرهای ما، نزدیک به 10 میلیون نفر جمعیت دارن!! کسی که نیازهای کلانشهر نشین ها رو برطرف میکنه همون کسیه که ازادی و اسایش رو وعده میده و کسی که 10-12 میلیون روستایی و شهرهای کوچیک رو همراه میکنه، وعدهی پول و غذا!!
هرچند، شهرهای کوچیک کلی ادمای با فکر های بزرگ و اپگرید شده دارن...
پس عرض کردم، همهجای دنیا اینجوریه و ایران هم اینجوریه که کسی برندهی انتخابات میشه که وعدههاش، جمعیت بیشتری رو جذب خودش بکنه...!!!
مشکلی هم که پیش اومد در سال 88، سر همین بود که کلانشهر نشین ها جمعیت های سنگین حامی موسوی رو دیده بودن، ولی جمعیت های شهرهای کوچیک حامی وعدههای نون و اب و جمعیت های مذهبی در سراسر کشور حامی دین و ایمان احمدینژاد رو ندیده بودن!!!
12 میلیون رای همش تو شهرهای بزرگ بود دیگه!

اینجام مردم اونطوری که دوست دارن نمیتونن بپوشن.
دلیلش اینه که ما همیشه عادت داریم:
1- سرمون تو کار همه باشه...
2- چیزایی که به همه ربط داره رو شخصی بدونیم!
3- چیزایی که شخصی هستن رو عمومی بدونیم!

اگر هر کسی واسه خودش این سه نکته رو تمرین بکنه که درست شناساییشون بکنه و اجراشون بکنه و سعی کنه به بقیه هم یاد بده، ما هم مشکلی نخواهیم داشت!

والا اینا رو دیگه خود مردم مسئولن!
