[FONT="]دانشمندان آمریکایی و هلندی کشف کردند که مورچه ها و موریانه ها قادرند برای تامین غذای خود کود گیاهی بسازند و در باغ سبزیجات لانه خود قارچ بکارند. [/FONT] [FONT="]به گزارش خبرگزاری مهر، مورچه ها و موریانه ها می توانند محیط زندگی خود را برای کسب غذا تغییر دهند. اکنون نتایج دو تحقیق مجزا نشان می دهد که استراتژیهای همزیستی که این حشرات برای کاشت قارچها استفاده می کنند همزمان می تواند عملکرد خوبی را برای خاک محل زندگی آنها به همراه داشته باشد. [/FONT] [FONT="] [/FONT] [FONT="]در تحقیق اول که به دست دانشمندان دانشگاه ویسکونسین- مدیسون انجام شد نشان می دهد که مورچه های نوع [FONT="]Acromyrmex[/FONT][FONT="] و [/FONT][FONT="]Atta[/FONT][FONT="] باکتریهای تثبیت کننده نیتروژن را برای کاشت قارچهایی که از آنها به عنوان غذا استفاده می کنند استخدام می کنند. این حشرات اجتماعی نقش بسیار مهمی در اکوسیستم مناطق حاره ای قاره آمریکا ایفا می کنند و می توانند به رشد بهتر گیاهان و بازیافت مواد غذایی کمک کنند. [/FONT][/FONT] [FONT="] [/FONT] [FONT="]این دو گروه مورچه ها از قارچهای خانواده [FONT="]Lepiotaceae[/FONT][FONT="] تغذیه می کنند و این قارچها را در لانه های خود و با استفاده از کود گیاهی حاصل از برگهای درختان می کارند. برای تولید این کود گیاهی مورچه ها به میزان زیادی نیتروژن نیاز دارند. [/FONT][/FONT] [FONT="] [/FONT] [FONT="]این دانشمندان برای کشف چگونگی جمع آوری این میزان زیاد نیتروژن، 80 کلونی مورچه ها را از آرژانتین، کاستاریکا و پاناما به لابراتوار آورده و آنها را پرورش دادند. سپس مکانیزم باغبانی مورچه ها را کشف کردند. [/FONT] [FONT="] [/FONT] [FONT="]در این مطالعات مشخص شد که در زیرلایه برگهایی که تازه جمع شده بودند مورچه ها حجم بالایی از باکتریهای تثبیت کننده نیتروژن را به کار گماشتند و این باکتریها نیتروژن را از هوا جمع آوری کرده و به کود گیاهی تزریق کردند. به این ترتیب مورچه ها با استفاده از این کود غنی از نیتروژن قارچهای خوراکی خود را کشت دادند. [/FONT] [FONT="] [/FONT] [FONT="]براساس گزارش ساینس، در تحقیق دوم که محققان دانشگاه هلند انجام دادند دریافتند که موریانه های آفریقایی از زیرخانواده [FONT="]Macrotermitinae[/FONT][FONT="] از 30 میلیون سال قبل تنها یک نوع قارچ را برای مصرف غذایی خود می کارند. این نشان می دهد که از 30 میلیون سال قبل تا کنون میراث ژنتیکی این حشرات تغییر نکرده است.[/FONT][/FONT]
[FONT="][/FONT] لينک دائم
قرص های تبخیری، خطرناک ترین راه مبارزه با حشرات است
قرص های تبخیری، خطرناک ترین راه مبارزه با حشرات است
یک متخصص مبارزه با آفات، قرص های تبخیری را خطرناک ترین راه مبارزه با حشرات دانست و گفت: در تبلیغات نشان داه می شود که دستگاه و قرص حشره کش، بالای سر کودک خوابیده ای نصب می شود در حالی که قرص های تبخیری عوارض بسیار سوئی دارند و استفاده از آنها تنها زمانی مجاز است که در و پنجره باز و کسی در اتاق حضور نداشته باشد. وی استفاده از حشره کش ها را هنگام شب وموقع خواب توسط بسیاری از افراد، بسیار خطرناک خواند و افزود: در زمان استفاده از حشره کش ها باید حداقل به مدت 10 تا20 دقیقه کسی در اتاق حضور نداشته باشد؛ چرا که این حشره کش ها اثرات سوئی بر سلامت انسان ها دارند. این متخصص ادامه داد: این شیوه استفاده، یکی از عواملی است که موجب مرگ خاموش و مسمومیت های منجر به شوک های حساسیتی می شود. وی با بیان این که حشره کش ها روی سیستم دستگاه تنفسی انسان تاثیر مخرب دارند افزود: استفاده از حشره کش ها می تواند برای خانم های باردار، نوزادان، مصدومان شیمیایی، مبتلایان به آسم، سالمندان و بیمارانی که در سیستم تنفسی مشکل دارند، خطرناک باشد. وی اظهار داشت:در حال حاضر سموم، به راحتی حتی از طریق داروخانه ها وعطاری ها در اختیار مردم قرار می گیرد.
منبع: روزنامه آفتاب یزد > شماره 2797 18/9/88 > صفحه 6 (بیشتر بدانیم)
معرفی کتاب "کنه های شکارگر خانواده فیتوزئیده ایران"
معرفی کتاب "کنه های شکارگر خانواده فیتوزئیده ایران"
این کتاب از معدود کتابهای خوب تخصصی است که با همکاری اساتید و محققین عالی داخل و خارج از کشور به نگارش در آمده است. من هنوز این کتاب رو ندیدم چون در هنگام معرفی زیر چاپ است ولی از چکیده آن مشخص است که میتواند کتاب بسیار خوب و مطرحی در علم کنه‌شناسی باشد. هیات مولفه این کتاب ارزشمند دکتر جلیل حاجی‌زاده دانشیار دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه گیلان، دکتر فرید فرجی متخصص کنه‌شناسی شرکت میتوکس هلند و مهندس مهیار رفعتی فرد کارشناس ارشد حشره‌شناسی هستند. این کتاب از انتشارات دانشگاه گیلان است.
اولین گام در کار شناسایی کنه های خانواده فیتوزئیده توسط محققین فراهم آوردن کلیدهای مناسب برای تفکیک قبیله ها، زیر قبیله ها، جنسها، گروه گونه ها، زیر گروه گونه‌ها و گونه‌ها است. در حقیقت وجود چنین کلیدهای مصوری به صحت و دقت شناسایی می‌افزاید و نیاز به محققین خارجی را در حد زیادی (به جز در خصوص شناسایی گونه های جدید) کاهش میدهد. از همین رو بر اساس منابع معتبر و روزآمد برای شناسایی سطوح مختلف تاکسونها (از زیرخانواده تا گونه) در خانواده فیتوزئیده کلیدهای مناسب و مصوری تهیه و در اختیار علاقمندان قرار داده شده است.
محققان دانشگاه اونتاریو قصد دارند با استفاده از پرتوی پرانرژی ایکس به دلیل اصلی عدم انجماد برخی حشرات دست یابند تا به این طریق به میزان تاثیرگذاری مطالعات ژنتیکی روی حشراتی با ساختار ژنتیکی مشابه انسان بیفزایند.
محققان دانشگاه اونتاریوی غربی با استفاده از یک زمین فوتبال میکروسکوپی در حال مطالعه روی این موضوع هستند که چرا برخی حشرات هرگز منجمد نمی شوند؛ اما بعضی از آنها قدرت نجات یافتن از سرما را ندارند.
اهمیت این موضوع به دلیل آن است که برخی حشرات از جمله مگس میوه که توانایی مقابله با سرما ندارند، ساختار ژنتیکی شان مشابه انسان است.محققان با استفاده از پرتوهای ایکس پرقدرت توانستند از شکل گیری و گسترش ذرات یخی روی بدن این حشره در زمان وقوع پدیده انجماد فیلمبرداری کنند. به گفته دانشمندان، فرآیند فیزیکی انجماد در میان گونه های مختلفی که توانایی مقابله با سرما را دارند یا در برابر آن ضعیف هستند، یکسان به نظر می رسد. حشراتی که می توانند از انجماد جان سالم به در ببرند، روی فرآیند تشکیل یخ در بدنشان کنترل ویژه ای دارند.
ایسنا: محققان کانادایی دریافته‌اند، گونهای از زنبورها موسوم به «Dinocampus coccinella» که در کبک کانادا زندگی میکنند، کفشدوزکها را به بردگی گرفته و آنها را وادار میکنند که لاروهای زنبورها را حمل کنند.این زنبورها تخم‌های خود را بر روی بدن کفشدوزکها می‌گذارند، اما برده‌های خود را نمی‌کشند. این محققان می‌گویند: نکته جالب توجه این است که کفشدوزکها در اثر این انگل پس از مدتی نیمه فلج میشوند، اما زنبورها بدون این که آسیبی به آنها بزنند، آزادشان میکنند و کفشدوزکها پس از رهایی می‌توانند با تغذیه دوباره خود را ترمیم کنند، درست مثل این که هیچ اتفاقی برای آنها نیافتاده است. یک لارو بین پاهای کفشدوزک قرار میگیرد و وقتی بالغ شد از این حشره جدا میشود. محققان هم اکنون در حال بررسی و درک طول مدت این چرخه، میزان موفقیت و رابطه میزبان ــ انگلی هستند. محققان در عین حال هنوز نمی دانند آیا کفشدوزکها می‌توانند از این کار سر باز بزنند یا نه و برای دانستن این مطلب در نظر دارند، شرایط آزمایشگاهی مشابه را ایجاد کرده و دقیق‌تر روی این پدیده مطالعه کنند.
دانشمندان آمریکایی و هلندی کشف کردند که مورچه ها و موریانه ها قادرند برای تامین غذای خود ، کود گیاهی بسازند و در باغ سبزیجات لانه خود قارچ بکارند.مورچه ها و موریانه ها می توانند محیط زندگی خود را برای کسب غذا تغییر دهند. اکنون نتایج دو تحقیق مجزا نشان می دهد که استراتژی های همزیستی که این حشرات برای کاشت قارچ ها استفاده می کنند همزمان می تواند عملکرد خوبی را برای خاک محل زندگی آنها به همراه داشته باشد. در تحقیق اول که به دست دانشمندان دانشگاه «ویسکونسین- مدیسون» انجام شد نشان می دهد که مورچه های نوع Acromyrmex و Atta باکتریهای تثبیت کننده نیتروژن را برای کاشت قارچهایی که از آنها به عنوان غذا استفاده می کنند استخدام می کنند. این حشرات اجتماعی نقش بسیار مهمی در اکوسیستم مناطق حاره ای قاره آمریکا ایفا می کنند و می توانند به رشد بهتر گیاهان و بازیافت مواد غذایی کمک کنند. این دو گروه مورچه ها از قارچ های خانواده Lepiotaceae تغذیه می کنند و این قارچها را در لانه های خود و با استفاده از کود گیاهی حاصل از برگهای درختان می کارند. برای تولید این کود گیاهی مورچه ها به میزان زیادی نیتروژن نیاز دارند. این دانشمندان برای کشف چگونگی جمع آوری این میزان زیاد نیتروژن، 80 کلونی مورچه ها را از آرژانتین، کاستاریکا و پاناما به لابراتوار آورده و آنها را پرورش دادند. سپس مکانیزم باغبانی مورچه ها را کشف کردند. در این مطالعات مشخص شد که در زیرلایه برگ هایی که تازه جمع شده بودند مورچه ها حجم بالایی از باکتریهای تثبیت کننده نیتروژن را به کار گماشتند و این باکتریها نیتروژن را از هوا جمع آوری کرده و به کود گیاهی تزریق کردند. به این ترتیب مورچه ها با استفاده از این کود غنی از نیتروژن قارچهای خوراکی خود را کشت دادند. براساس گزارش ساینس، در تحقیق دوم که محققان دانشگاه هلند انجام دادند دریافتند که موریانه های آفریقایی از زیرخانواده Macrotermitinae از 30 میلیون سال قبل تنها یک نوع قارچ را برای مصرف غذایی خود می کارند. این نشان می دهد که از 30 میلیون سال قبل تا کنون میراث ژنتیکی این حشرات تغییر نکرده است.
مطالعات گسترده ای که بر روی حشرات صورت گرفته نشان می دهد برخی از حشرات با کمک مغز کوچکی که از اندازه یک نوک سوزن تجاوز نمی کند قادر به انجام فعالیت هایی هستند که پیشرفته ترین رایانه ها قادر به انجام آن نیستند.با توجه به تلاشهای بیشماری که به منظور برقراری ارتباط میان مغز جانداران و عمق هوشمندی آنها انجام گرفته است، دانشمندان اکنون معتقدند پیچیدگی موجود در میان اتصالات مغزی عامل عملکرد پیچیده مغز در موجودات است. مطالعه بر روی این اتصالات که در مغزهای کوچک عملی تر از مغزهای بزرگ است می تواند امکان درک دقیقتری از عملکرد مغزهای بزرگتر از قبیل مغز انسان را بدهد. به گفته دانشمندان سئوال در اینجا است که زمانی که یک حشره با مغزی به اندازه سر سوزن قادر به انجام فعالیت های ذهنی از قبیل شمارش، انتخاب، تشخیص چهره، و طبقه بندی اشکال است، مغزی به بزرگی مغز انسان از چه توانایی هایی برخوردار است. در واقع دانشمندان معتقدند مغز بزرگتر همیشه نشانه ای از هوش بیشتر نیست. مطالعات جدید توانسته است شواهدی را مبنی بر نامرتبط بودن ابعاد مغز و میزان هوشمندی موجود ارائه کند. برای مثال در میان انسانها، افرادی که از سر یا جمجمه بزرگتری برخوردارند لزوما سطح هوشی بالایی ندارند. والها با مغزی 9 کیلوگرمی که از بیش از 200 میلیارد نرون ساخته شده است نیز نسبت به انسانها که مغزی یک کیلویی متشکل از 85 میلیارد نرون دارند بسیار کم هوشتر هستند. در حقیقت مغزهای بزرگتر به جای اینکه در بالا بردن هوش سهیم باشند می توانند از بدنهای بزرگتر که از ماهیچه های بیشتری برای کنترل شدن برخوردارند محافظت کنند، مانند رایانه ها که ابعاد بزرگتر تنها گنجایش آنها را افزایش می دهند و نه لزوما سرعت و کاربردشان را. در مورد حشرات کوچکتر نیز دانشمندان دانشگاه وست ویرجینیا سرانجام با مطالعات گسترده توانستند ذهنیت سنتی را که حشراتی مانند مورچه ها، زنبوها و سوسکها را ماشین های زنده ای می دانست که تنها در برابر حوادث به شیوه ای قابل پیش بینی پاسخ می دهند، تغییر دهند. اکنون ثابت شده است حشرات متناسب با شرایط محیطی قادر به تغییر دادن نوع رفتار خود هستند. زنبورها از مغزهای بسیار کوچک با کمتر از چند میلیون نرون برخوردارند و قادرند با استفاده از آن اشکال مختلف را در دسته های اشکال متقارن یا نامتقارن دسته بندی کنند، اجسام را بر اساس شباهت یا متفاوت بودن آنها انتخاب کنند و یا می توانند پس از طی مسافتی معین پرواز کردن را متوقف کنند. رفتارهای متنوع و شیوه های متعدد ارتباط در میان مورچه ها و زنبورها نشان از هوشمند بودن فوق العاده آنها دارد. برای مثال زنبورها می توانند نیش بزنند، عملیات اکتشافی برای یافتن غذا انجام دهند، از کندو محافظت کنند و با بال زدن به تهویه هوا و خنک ساختن داخل کندو استفاده کنند. با توجه به این مطالعات دانشمندان به این باور رسیده اند که چند صد نرون برای انجام فعالیتی مانند شمارش کافی است و چند هزار نرون برای ایجاد هوشیاری کفایت خواهد کرد. بر اساس گزارش ام اس ان بی سی ، با استفاده از چنین اطلاعاتی مهندسان نرم افزاری قادر خواهند بود برنامه هایی را به منظور شناسایی دقیق چهره و حالات روحی از زوایای متفاوت طراحی کنند ، پدیده ای که زنبورها قادر به انجام آن هستند اما رایانه ها هنوز قدرت انجام آن را به دست نیاورده اند.
شته ها متعلق به خانواده آفیدیده (Aphididae) هستند و تعدادی از آنها از مهمترین آفات محصولات گلخانهای محسوب میشوند. مهمترین دشمنان طبیعی شته ها زنبورهای پارازیتوئید خانواده آفی دیئیده(Aphidiidae) هستند که در برخی از منابع بعنوان زیر خانوادهها آفیدئینه (Aphidiinae) از خانواده براکونیده (Braconidae) ذکر میشود. در این خانوادهها تعدادی از گونه ها از جنسهای مختلف مانند زنبورهای جنس پروان (Proan)، لایزیفلبوس(Lysiphlebus)، افدروس (Ephedrus) و تری‌اکسیس (Trioxys) وجود دارند که صرفاً پارازیتوئید گونههای مختلف شته ها هستند. بطور کلی زنبورهای پارازیتوئید خانواده آفیدیده به طول حدود 2 تا 3 میلیمتر و عموماً به رنگ سیاه هستند. این زنبورها بعد از جفت گیری تخم‌شان را در داخل بدن شته ها قرار میدهند و بصورت ایندو پارازیتوئید یا پارازیتوئید داخلی لاروهایشان در داخل بدن شته ها رشد و نمو میکنند تا اینکه به مرحله حشره کامل برسند. بعد از رشد و نمو کامل لارو در داخل بدن شتهو تبدیل به شفیره، بدن شته بصورت مومیایی و به رنگ زرد تا قهوهای بنظر میرسد. درحالیکه بدن شته های دیگر پارازیته شده توسط برخی از زنبورهای پارازیتوئید به رنگ سیاه درمی‌آید. همچنین زنبور کامل همانند زنبورهای پارازیتوئید شپشکها بعد از رشد و نمو کامل لارو با ایجاد یک سوراخ در پوست بدن شته، از آن خارج میشود. بطور کلی در شرایط معمولی و دمای حدود 25 تا 30 درجه سانتی‌گراد، مرحله زندگی این زنبورها حدود 15 تا 20 روز به طول می‌انجامد. خانواده آفلینیده (Aphelinidae) از دیگر زنبورهای پارازیتوئید شته ها هستند که از نظر اندازه کوچکتر از زنبورهای خانواده آفیدئیده هستند و طول بدنشان عموماً حدود یک میلیمتر است. در این خانواده گونههای آفلینوس (Aphelinus) و آفلینوس آسیکیس (Aphelinus asychis) از پارازیتوئیدهای شتهها محسوب میشوند و از نظر بیولوژیک بسیار شبیه به زنبورهای خانواده آفیدئیده میباشند. با این تفاوت که بعضی از گونه های زنبورهای خانواده آفیلینیده (Aphelinidae) اِکتوپارازیتوئید هستند یعنی تخم‌شان را روی بدن شتهها قرار میدهند تا لاروشان بصورت خارجی از بدن شته ها تغذیه کنند. گروه دیگری از دشمنان طبیعی شتهها، شکارگرها هستند. در بین آنها پشه های از خانواده سسیدومیئیده (Cecidomyiidae) به نام آفیدولتسآفیدومیزال(Aphidoletes aphidomyzal) از مهمترین شکارگرهای شته ها است که در شرایط گلخانهای برروی گیاهان زینتی بعنوان عامل کنترل بیولوژیک تکثیر و رهاسازی میشود. طول بدن این پشه حدود 2 میلیمتر است و در جنس ماده شاخکها کوتاه است. نرها دارای شاخکهای بلند و نخی بوده و پاهای نسبتاً بلند و بدن بسیار ظریفی دارند. طول عمر حشرات کامل حدود یک هفته است. حشرات کامل عموماً از عَسَلکی که از شتهها ترشح میشود که در واقع شیره گیاهی تغذیه میکنند و تخمهایشان را روی برگ گیاهان در داخل جمعیت شته ها قرار میدهند و بعد از خارج شدن از لارو شروع به تغذیه از مراحل مختلف شتهها میکنند. طول بدن لارو سن اول در حدود 3/0 میلیمتر و لاروهای کامل حدود دو تا سه میلیمتر هستند. لاروهای اولیه از پورهسنین اول شتهها و لاروهای کامل از کلیه مراحل مختلف شتهها تغذیه میکنند. مرحله جنینی آنها حدود 2 تا 3 روز طول میکشد و بطور کلی این پشهها حدود 60 گونه از شتهها را مورد تغذیه قرار میدهند، به عبارت دیگر پلی‌فاژ(Polyphage)هستند. از دیگر شکارگرها که برای کنترل شته ها مورد استفاده قرار میگیرند بال‌توریهای خانواده کرایزوپیده (Chrysopidae) مخصوصاً گونهای بنام کرایزوپرلاکارنئا(Chrysoperla carnea) است. این گونه تخمهایش را که دارای ساقهای بوده، در زیر یا روی سطح برگ گیاهان قرار میدهد و بعد از آنکه لاروها خارج شدند با قطعات دهانی مکنده خودشان به تغذیه از شتهها می‌پردازند. (بر خلاف کفشدوزکها که تمام بدن شته را مورد تغذیه قرار میدهند این بال‌توریها با قطعات دهانی مکنده خودشان محتویات بدن شته ها را مورد تغذیه قرار میدهند و پوست یا جسد آنها را استفاده نمی‌کنند.) سپس در زیر برگ گیاهان در داخل یک پیله ابریشمی تبدیل به شفیره میشوند که بعد از سپری شدن مرحله شفیرگی که ممکن است حدود یک تا دو هفته طول بکشد حشرات کامل ظاهر میشوند. از دیگر دشمنان طبیعی شته ها، سنهای خانواده آنتوکوریده (Anthocoridae)هستند. سنها از راسته همی‌پترا مخصوصاً گونههایی از جنس اوریوس (Orius) مانند اوریوس ایندیسیوس(Orius indisiosus) از شتهها در گلخانهها و روی گیاهان زینتی تغذیه میکنند. این سنها هم مانند بال‌توریها دارای قطعات دهانی زننده مکنده هستند و خرطوم و استایلِتهای مربوط به آروارههای بالا و پایین خود را داخل بدن شته ها فرو میکنند و محتویات و مایع بدن شتهها را مورد تغذیه قرار میدهند. از دیگر دشمنان طبیعی شته ها که احتمالاً اکثر مردم آنها را در طبیعت مشاهده کردهاند کفشدوزکها هستند. گونههایی از کفشدوزکها مانند کفشدوزک هفت نقطهای ککسینلا سپتمپونکتاتا (Coccinella septempunctata) و هیپودامیا وریه‌گاتا (Hyppodamia variegata) هم در مرحله لاروی و هم در مرحله حشره کامل از شته ها تغذیه میکنند و از عوامل مهم کنترل بیولوژیک شته ها هستند. عموماً کفشدوزکها طیف وسیعی از شته ها را مورد تغذیه قرار میدهند و از یک گونه خاص از شته ها تغذیه نمی‌کنند. اگر در محیط گلخانهای فقط 2 یا 3 نوع کفشدوزک رها شود تمام شتهها را از بین میبرند. بطوریکه کفشدوزک 7 نقطهای حدود 50 نوع شته را تغذیه می‌کند یا به عبارت دیگر پلی‌فاژ است. گروه دیگری از دشمنان طبیعی شته ها، قارچها هستند. قارچ ورتی‌سیلیوم لیکانی(Verticilium lecanii) به عنوان یکی از عوامل مهم کنترل بیولوژیک شته ها بصورت تجارتی تکثیر میشود و مورد استفاده قرار میگیرد. اسپورهای این قارچ در محیطهای گلخانهای میباشند و بعد از اینکه اسپورها در محیط مرطوب جوانه میزنند مسیلیومهایشان وارد بدن شته ها شده که باعث از بین رفتن آنها میشود. منبع لينک دائم
تحقیقات جدید نشان می دهد سبزیجاتی مانند سیب زمینی و گوجه فرنگی گیاهانی بسیار کشنده بوده و می توانند حشرات را از بین ببرند. گیاه شناسان به تازگی و برای اولین بار دریافته اند که گیاهان شکارچیان گوشتخواری هستند که به منظور باروری خود حشرات را از بین میبرند.تحقیقات جدید نشان می دهد گیاهانی مانند سیب زمینی و گوجه فرنگی حشرات کوچک را با کمک تارهای چسبناک ساقه خود به دام انداخته و می کشند و سپس مواد غذایی موجود در بدن آنها را جذب کرده و مورد استفاده قرار می دهند. گمان می رود این رفتار گیاهی زمانی شکل گرفته که کیفیت غذایی خاک برای گیاهان کافی نبوده است. گیاهان قاتل در میان گیاهانی شناسایی شده اند که گیاهشناسان معمولا از آنها چشم پوشی کرده اند. در واقع متخصصان برای یافتن این گیاهان در مناطق دور افتاده به جستجو می پرداخته اند اما در واقع تعداد گیاهان گوشتخوار موجود بیش از 50 درصد در جهان تخمین زده شده و این گیاهان در میان گونه هایی کشف شده اند که معمولا به عنوان گیاهانی بی خطر و لطیف شناخته می شده اند. پتونیا (اطلسی )Petunia، گیاه تنباکو، گوجه فرنگی، برخی گونه ها از سیب زمینی و نوعی گیاه از خانواده کلمها از جمله گیاهان گوشتخوار شناسایی شده هستند. گیاهشناسان در باغ ملی گیاه شناسی اکنون بر این باورند که صدها نوع دیگر از گیاهان گوشتخوار که تا کنون به آنها توجهی نشده است نیز در جهان وجود دارند. بر اساس گزارش تلگراف، در مطالعه این متخصصان آمده است به دلیل اینکه بسیاری از گونه های گیاهی ویژگی های اولیه مرتبط با گونه های گوشتخوار را از دست داده اند، خصوصیت گوشتخواری بسیاری از آنها به صورت ناشناخته باقی مانده است [FONT="]منبع: [FONT="]نیچر - دکتر مهرداد حلوایی متخصص فیزیولوژی جانوری و کنترل آفات شهری و صنعتی[/FONT][/FONT] لينک دائم
به گزارش شبکه خبر دانشجو، این محققان اجزای اصلی زهر زنبور را درون نانوساختارهای کروی قرار داده‌اند و آن را نانوزنبور نامیده‌ند، در موش‌ها این نانوزنبورها ملیتین سمی را به تومور رسانده در حالی که سایر بافت‌ها از اثر سمی این ماده در ایمن هستند. همچنین بعد از استفاده این نانوزنبورها، رشد تومورها در موش‌ها متوقف شده و از بین رفتند، ملیتین یک پروتئین ( یا پپتید) کوچک است که به شدت به غشاء‌های سلولی می‌چسبد و میتواند آنها را سوراخ کرده و سلول‌ها را از بین ببرد.
ساموئل ویکلین از اعضای این گروه تحقیقاتی در این رابطه گفت: با رسیدن نانوزنبورها به سطوح سلول، محموله زهرآگین آن در سلول هدف تخلیه شده و وارد فضای سلول میشود و با ایجاد حفراتی در دیواره غشایی سلول موجب نابودی سلول سرطانی می‌گردد.
این دانشمندان این نانوزنبورها را توسط دو روش آزمایشگاهی با سلول‌های سرطانی سینه و پوست آزمایش کردند، بعد از تزریق این نانوذرات به بدن موش رشد سلول‌های سرطانی سینه تا 25 درصد کاهش یافت و اندازه‌ی تومور سرطانی پوست در موش دیگر تا 88 درصد کاهش پیدا کرد. این محققان نشان داده‌اند که نانوزنبورها به دلیل عروق خونی نشت‌کننده تومورها تنها در همین تومورها جمع میشوند اما با این حال جهت اطمینان از عدم حضور نانوزنبورها در بافت‌ها و سلول‌های سالم آنها را با موادی خاص نشانه‌گذاری کردهاند که با تزریق زنبورهای نشانه‌گذاری شده به موش‌ها تکثیر سلول‌های مستعد سرطانی‌شدن تا 80 درصد کاهش نشان داده است.
در نهایت نتایج نشان میدهند که نانوزنبورها در کاهش اندازه و رشد تومورها مؤثر بوده و همچنین از پیشرفت سرطان در مراحل ابتدائی بیماری جلوگیری میکنند. این محققان نتایج خود را در مجله‌ی Journal of Clinical Investigation منتشر کردهاند.
زیست شناسان ژاپنی به تازگی دریافته اند عقربها با افزایش سن و کاهش اثر زهرشان خودکشی می کنند.
به گزارش ام اس ان نیوز، عقربها با پیر شدن و از بین رفتن تاثیر آنی و مرگ آور زهرشان در دشمنان، چنگالهایشان را درچشم شان فرو برده و خودکشی می کنند.
عقربها گونه ای از حشرات سخت پوست [بندپایان] هستند که درمناطق گرمسیر زندگی می کنند و درحدود سه سال عمر می کنند.
زیست شناسان ژاپنی براین باورند عقربها به دلیل داشتن نوعی رفتار خاص مغرورانه برای جلوگیری از شکار شدن توسط دیگر حیوانات دست به خودکشی می زنند.
تحقیقات نشان داده عقربها درهنگام پیری گاه چنگالهایشان را درچشم فرو می کنند و در برخی مواقع با قطع دم به زندگی شان پایان می دهند.
حشرات هم برای پیدا کردن مسیر از چشم هایشان استفاده می کنند
حشرات هم برای پیدا کردن مسیر از چشم هایشان استفاده می کنند
نتایج یک تحقیق جدید نشان داد که حشرات هم درست شبیه به پستانداران برای پیداکردن مسیرخود بینایی را به حس لامسه ترجیح می دهند.
این کشف که برای اولین بار در نوع خود صورت گرفته با کمک دوربین های ویدئویی پرسرعت حاصل شده که طی آن محققان از ملخ های بیابانی در حال بالارفتن از پله های یک نردبان مینیاتوری فیلم تهیه کردند. این پژوهش اطلاعات جدیدی درباره توانایی حشرات در انجام کارها و اعمال پیچیده از جمله کنترل هدایت شده دست ها و پاها با حس بینایی که معمولاً در پستانداران دیده می شود، ارائه کرد. دکتر جرمی نیون، پژوهشگر دانشگاه کمبریج، در این باره اظهار داشت: این نمونه دیگری از توان حشرات در انجام رفتاری است که پیش از این تصور می کردیم تنها مختص جانورانی با مغزهای بزرگ مثل انسان، میمون ها و اختاپوس ها هستند. محققان درصدد بودند، دریابند ملخ ها -با شاخک های کوچک و چشمان بزرگ- که هم راه می روند و هم پرواز می کنند، آیا برای پیدا کردن مسیر از چشم های خود نیز استفاده می کنند یا نه. محققان با ترکیب آزمایشات مختلف دریافتند که ملخ ها برای قرار دادن پاهای خود روی پله های نردبان از چشم های خود استفاده می کنند.
مورچه‌های سم یاب جان خود را فدای کلونی‌هایشان میکنند!
مورچه‌های سم یاب جان خود را فدای کلونی‌هایشان میکنند!
تحقیقات نشان داده است که مورچه‌ها سه شیوه موفق و تکامل یافته برای مقابله با سم پاشی‌ها و قحطی دارند. مورچه‌های گرسنه در روزهای سرد و مرطوب درون خانه‌ها رژه می‌روند تا غذایی پیدا کنند و برخی از صاحبخانه‌ها هم سعی میکنند با ریختن سم در مسیر حرکت آنها، این حشرات را متوقف کنند، اما مورچه‌ها سه راهکار موفق دارند تا هم با این سم پاشی‌ها و هم با کمبود غذا مقابله کنند و یکی از این روش‌ها قربانی شدن عده‌ای از مورچه‌ها برای تست سموم و نجات باقی همنوعان است. آنا سندوا فرانکس، محقق و استادیار دانشگاه «وست آو انگلند» در این زمینه خاطر نشان کرد: مورچه‌ها در طول میلیونها سال به موفقیت اکولوژیک گسترده‌ای دست یافته‌اند و بنابراین برای این مشکلات راه حلی پیدا کردهاند. این پژوهشگران می‌گویند: کار چشیدن سموم به عهده مورچه‌های مسن‌تر است و مورچه‌های کارگر جوانتر اغلب از این شیوه‌های خطرناک دور نگهداشته میشوند.
مولکول جدید که به xylomannan موسوم است برخلاف دیگر مولکول‌های ضد یخی که قبلا کشف شده و از پروتئین تشکیل شده بودند، متشکل از اسیدهای چرب و قند است. دانشمندان معتقدند در حشرات ممکن است بلورهای یخ بر روی سلول نشسته و آنقدر آب از سلول‌ها بکشند تا آن سلول بمیرد، اما مولکول‌های ضد یخ این بلورهای یخی را کوچک کرده و یا اینکه به طور کلی مانع از شکل‌گیری آنها و یخ زدگی داخل سلول می شوند و همین ساز و کار راز بقا این گونه حشرات در هوای بسیار سرد می باشد. سوسکهای آلاسکایی [ Upis ceramboides]با استفاده از همین خصوصیت قادرند دمای کمتر از منفی 104 درجه فارنهایت را تحمل کرده و به بقا خود ادامه دهند. مولکول ضد یخ در این گونه از سوسکها دارای همان اسید چربی است که غشاء سلولی سوسک دارد که این مشابهت ممکن است به مولکول اجازه دهد تا بخشی از دیواره سلول شود و در این صورت مانع از شکل گیری بلورهای یخ در داخل سلول شود.
استفاده ازحشرات نورافشان در پیدا کردن میدان های مین
استفاده ازحشرات نورافشان در پیدا کردن میدان های مین
دانشمندان اسکاتلندی به این نتیجه رسیده‌اند که باکتری هایی که منجر به نورافشانی در برخی جانوران و گیاهان می شوند، می توانند در پیدا کردن مین های کشف شده مفید باشند به گزارش کنجکاو این باکتری ها هنگامی که در مجاورت مواد منفجره قرار می گیرند به مایعی بی رنگ تبدیل می شوند و بدین ترتیب نقطه ای که مین مدفون شده است را متمایز جلوه می دهند. پژوهشگران دانشگاه ادینبورگ می گویند به منظور شناسایی میدان های مین کشف نشده، می توان با افشاندن مایع حاوی این باکتری ها مناطق خطرناک را از آسمان و با مشاهده نتایج محیطی آنها شناسایی کرد. این باکتری ها ظرف چند ساعت با ایجاد تغییر رنگ در سطح زمین میدان های مین را متمایز می کنند.هر سال نزدیک به 20 هزار نفر در جهان به خاطر انفجار مین های کشف نشده کشته یا مجروح می شوند.
ساخت دستگاه پرچم زدای انار جهت مبارزه با کرم گلوگاه انار
ساخت دستگاه پرچم زدای انار جهت مبارزه با کرم گلوگاه انار
دستگاه دستی پرچم زدای انار جهت مبارزه با کرم گلوگاه انار توسط محققان موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور طراحی و ساخته شد.
دکتر حسن عسکری، رئیس موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور با اعلام این مطلب گفت: دستگاه پرچم زدای انار که توسط پژوهشگران موسسه با همکاری معاونت تولیدات گیاهی وزارت جهاد کشاورزی ساخته شده، گامی مهم در راستای تولید محصول سالم انار در کشور است. دکتر حسین فرازمند، طراح و مجری پروژه نیز تصریح کرد: حذف پرچم جهت جلوگیری از تخم ریزی آفت در داخل تاج میوه از موثرترین روش های کاهش خسارت کرم گلوگاه انار است. عضو هیات علمی موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور با اشاره به این که از چندین سال قبل کشاورزان به طریق سنتی اقدام به حذف پرچم با کمک یک تکه چوب می کردند که این روش علاوه بر آسیب رساندن به تاج میوه موجب افزایش ریزش گل و میوه و نهایتاً کاهش باروری محصول و افزایش هزینه های تولید می شد، افزود: این دستگاه ضمن رفع اشکالات روش سنتی، به دلیل وزن کم، عدم نیاز به نیروی برق و باتری و کاهش هزینه و زمان اجرا از کارایی بسیار بالایی برخوردار است. وی ادامه داد: با توجه به عاری از سم بودن محصول انار در ایران، توجه به روش های مبارزه غیر شیمیایی در مبارزه با این آفات از اهمیت بالایی برخوردار است. فرازمند با تاکید بر این که کارایی دستگاه و روش صحیح اجرای روش حذف پرچم در قالب پروژه تحقیقات در باغات کشور مطالعه و اثبات شده است، گفت: دستگاه پرچم زدایی انار با همکاری مرحوم کیومرث توفا طراحی و ساخته شد و در اول مهرماه امسال در اداره کل ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی به ثبت رسیده است.
منبع:روزنامه ایران > شماره 4410 23/10/88 > صفحه 5 (دانش)
گروهی از محققان در دانشگاه اورگان قصد دارند روباتهای کم انرژی و ساده ای را با الهام از سوسکها ابداع کنند که می توانند با سرعت و قدرت سوسکها بر روی هر سطحی حرکت کنند. به گزارش خبرگزاری مهر، بیشتر انسانها سوسکها را حشراتی منزجر کننده می دانند، حسی که در میان دانشمندان دانشگاه اورگان از بین رفته است زیرا این دانشمندان با الهام از این حشرات در حال طراحی مدل روباتهایی هستند که قادرند بر روی هر سطح خشنی به سرعت بدوند.
روباتهای کنونی نیازمند قدرت محاسباتی زیادی هستند تا بتوانند حرکت کنند اما دانشمندان در تلاشند در طرح جدید خود روباتهای قدرتمندتر و با ثبات تری را با سطح پایین مصرف انرژی ابداع کنند.
سوسکها برخلاف دیگر جانداران به چگونگی حرکت کردن خود نمی اندیشند، زمانی که یک سوسک به مانعی سه برابر ارتفاع خود می رسد تنها 20 درصد از سرعت حرکت خود را کاهش می دهد. پاهای این جاندار به صورت غریزی و نه به صورت بازتابی حرکت می کنند و بر اساس همین حرکت دانشمندان در تلاش برای ساخت رباتهایی با پاهای مشابه هستند.
در حال حاضر روباتهایی با توانایی راه رفتن ساخته شده اند که هیچ یک از آنها توانایی دویدن مشابه نمونه طبیعی خود را ندارند. در عین حال روباتهایی که قادر به راه رفتن هستند انرژی بسیار زیادی مصرف می کنند و نیازمند قدرت محاسبه ای بسیار بالایی برای انجام حرکات خود هستند.
جان اشمیت دانشمند دانشگاه اورگان پس از مطالعه این مطلب که سوسکها قبل از فکر کردن پاهای خود را برای دویدن حرکت می دهند تصمیم گرفت با الهام از آنها روبات کم مصرف و سریعی را طراحی کند زیرا در این صورت علاوه بر انرژی در مقدار نیرویی که برای محاسبات رایانه ای صرف می شود نیز صرفه جویی خواهد شد.
به گفته وی از چنین روباتی می توان در شرایط تجسسی خطرناک که حضور در آن برای انسانها خطرناک است، استفاده کرد. به این شکل با استفاده از تعداد زیادی از این سوسکهای روباتیک که قابلیت برقراری ارتباط با یکدیگر را نیز دارند می توان شبکه ای وایرلس را از عوامل اطلاعاتی برای جمع آوری اطلاعات مورد نیاز ایجاد کرد.
بر اساس گزارش لایو ساینس، در مدلهای رایانه ای اشمیت نمونه ای را طراحی کرده اند که می تواند به صورت ثابت بر روی سطحی که ساختار آن در مناطق مختلف تغییر پیدا می کند، بدود و در حال حاضر وی به همراه تیمش در حال بررسی میزان انرژی مورد نیاز، حسگرها و تجهیزات بازتابی مورد نیاز و زاویه پاهای روبات است تا روبات نهایی بتواند از پس چنین فعالیت پیچیده ای برآید.
به گزارش ایسنا،محققان در پژوهش جدیدی دریافته‌اند که پشهها با هم آهنگ کردن صداهایی که توسط به هم زدن بال هایشان تولید میکنند، در واقع برای یافتن یک جفت مناسب تلاش میکنند.
به گفته محققان، این روش جلب توجه به طور خاص برای گونههای مشابه و البته برای جنس مخالف به کار گرفته میشود.
محققان دانشگاه گرینویچ در این زمینه متذکر شدند: یافته‌های ما نشان میدهد که پشهها برای جذب یک جفت مناسب از گونههای مشابه به صداهایی که تولید میکنند وابسته هستند.
رفتاری که آنها را در معرض کشته شدن از سوی میزبانشان قرار میدهد، میزبانی که ممکن است در لحظه آشامیده شدن خونش توسط پشه هنوز بیدار باشد.
پژوهش جدید نشان میدهد که این رفتار پشهها چقدر گسترده و مؤثر است.
محققان می‌گویند: حتی کم صداترین موجودات مثل پشه ها هم سیستم‌های عصبی حسی بسیار تکامل یافته ای دارند که ورودی‌های صوتی نسبتا ساده را پردازش می‌کند تا خروجی‌های حرکتی تولید شده و آنها را قادر سازد که یکدیگر را از میان شبیه‌ترین انواعشان شناسایی کنند.
تحقیقات محققان دانشگاه موناش مبنی بر بررسی سیستم بینایی زنبورها، می تواند در بهبود سیستم های هوش مصنوعی و برنامه های رایانه ای تعیین هویت از روی صورت موثر واقع شود.
بر اساس این تحقیقات، محققان اعلام کردند که زنبورهای عسل به خوبی توانایی شناسایی صورت انسان ها را دارند حتی در صورتی که از زاویه ای کاملانامتعارف قادر به دیدن آن باشند.. این کشف می تواند به بهبود تکنولوژی های متفاوت از جمله سیستم های تصویربرداری یاری رساند. به گفته محققان، مغز زنبورها که از کمتر از یک میلیون نورون تشکیل شده است در یادگیری عملیات پیچیده بسیار تواناست و برنامه نویسان رایانه ای و گرافیکی که در تلاش برای حل اختلالات پیچیده شناسایی بصری هستند می توانند از این پدیده در رفع مشکل خود استفاده کنند. اکثرسیستم های هوش مصنوعی موجود در تشخیص صورت افراد مختلف در زوایای متفاوت دچار ضعف هستند. این در حالی است که زنبورها با استفاده از مکانیزم میانگین گرفتن از تصاویری که در گذشته مشاهده شده است توانایی منحصر به فردی در شناسایی چهره افراد در زوایای نامتعارف و غیرعادی دارند. این توانایی در شرایطی به زنبورها تعلق داده شده است که مغز این حشرات یک صدم درصد از مغز انسان را تشکیل می دهد. محققان به منظور بررسی این توانایی در زنبورها دسته هایی آزاد از این حشرات را به واسطه قرار دادن پاداش قند در ازای تشخیص صحیح تصاویر مختلف و قرار دادن مواد تلخ در ازای تشخیص نادرست مورد آزمایش قرار دادند
تصاویر بر روی نمایشگرهای عمودی به نمایش درآمده و زنبورها به تدریج آموختند که به سمت تصویر صحیح پرواز کنند. در انتهای آزمایش، مغز زنبورها توانایی انجام تشخیص های پیچیده را به دست آورده و زمانی که زنبورها درآزمایشی بدون پاداش شرکت داده شدند، تنها حشراتی که در آزمایش هایی با نماهای مختلف شرکت داده شده بودند توانایی تشخیص تصویر چهره ای را که نسبت به زاویه ای جدید چرخش یافته بود، داشتند. نتایج نشان داد که مغز زنبورها به صورت آشکار از شیوه گرفتن میانگین تصویری برای حل مشکلات پیچیده بصری استفاده می کند. به بیانی دیگر زنبوری که توانایی تشخیص یک چهره را از دو زاویه مختلف داشته باشد، می تواند همان چهره را به راحتی و از زاویه جدید تشخیص دهد
منابع: گیاه پزشکی رویان و هسته علمی گیاه پزشکی دانشگاه خوراسگان
پژوهشگران آمریکایی با هدف دستیابی به روشهای جدید کنترل و درمان بیماریهای مسری توانستند از توالی ژنتیکی نوعی زنبور بدون عسل انگلی مفید نقشه برداری کنند.
به گزارش خبرگزاری مهر، محققان دانشگاه روچستر و کالج پزشکی بیلر موفق شدند توالی ژنتیکی گونه ای از زنبورهای انگلی را به دست آورند.
این محققان در این خصوص توضیح دادند: "زنبورهای انگلی به حشرات مضر حمله کرده و آنها را می کشند اما بسیاری از آنها بسیار کوچکتر از سر یک سوزن هستند و بنابراین مردم هرگز توجهی به آنها نمی کنند و نقش مهم این زنبورها را در پایین نگهداشتن تعداد حشرات موزی نادیده می گیرند. در حال حاضر بیش از 600 هزار گونه از این مخلوقات شگفت انگیز شناسایی شده اند و ما می دانیم که به این زنبورها مدیون هستیم. اگر این زنبورهای انگلی و سایر دشمنان طبیعی نبودند ما تاکنون در جنگ با حشرات مضر نابود شده بودیم."
زنبورهای انگلی همچنین با عنوان "بمبهای هوشمند" نیز شناخته می شوند. این زنبورها تنها به گونه های خاصی از حشرات حمله می کنند. بنابراین نقشه برداری از توالی ژنوم بمبهای هوشمند می تواند از پتانسیل بالایی برای دستیابی به مواد شیمیایی که این زنبور برای نابودی حشرات مضر از آن استفاده می کند برخوردار باشد.
براساس گزارش ساینس دیلی، این دانشمندان دریافتند که ژنوم سه گونه زنبور انگلی در گونه "ناسونیا" وجود دارد و بنابراین با تهیه نقشه توالی ژنوم ناسونیا کشف کردند که برخلاف پشه میوه که دو دسته کروموزم دارد، ناسونیای نر تنها از یک دسته کروموزم برخوردار است.
یک دسته کروموزم در جانداران بسیار ابتدایی مثل مخمرها دیده می شود. این درحالی است که این زنبورها قادرند DNA خود را همانند مهره داران اطلاح کنند که به این فرانید "متیلاسیون" گفته می شود. متیلاسیون نقش مهمی در روشن و خاموش کردن ژنها در مدت فرایند توسعه ارگانیسم ایفا می کند.
مگس‌های عصبانی، سرنخی برای درک بهتر احساس خشم در انسان
مگس‌های عصبانی، سرنخی برای درک بهتر احساس خشم در انسان
دانشمندان می‌گویند: مگس‌های عصبانی دیدگاه‌هایی درباره احساس خشم در انسان ارائه میکنند. به گزارش سرویس «علمی» خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، دیوید اندرسو، بیولوژیست و محقق اصلی این پژوهش نشان داد که نوعی مگس میوه موسوم به «دروسوفیلا» ماده شیمیایی فرمونی تولید می‌کند که یک پیغام رسان شیمیایی است و باعث تشدید خشم میشود.
این ماده به طور مستقیم با نورون‌های خاصی در آنتن مگس ارتباط دارد. محققان می‌گویند: اکثر ژنها در مگس میوه در انسانها هم وجود دارد، از جمله نورون‌هایی که مواد شیمیایی مغزی مرتبط با چندین اختلال روانی را تولید میکنند. محققان امیدوارند که یافته‌های جدید به تشریح و توجیه رابطه بین انتقال دهنده عصبی دوپامین و بروز اختلال نقص تمرکز بیش فعالی در انسان کمک کند.
محققان در این پژوهش سناریوی «زنبورهای روی میز پیک‌نیک» را برای مگس‌های میوه دروسوفیلا اجرا کردند، به طوری که مقداری غذای مگس را در یک انتهای میز قرار دادند و بعد هر از گاهی مگس‌هایی را که روی آن می‌نشستند، با فوت آرامی پراکنده می‌کردند.
محققان دریافتند این مگس‌ها حتی زمانی هم که نیازی به غذا نداشته باشند، از این حرکت عصبانی میشوند، بدین معنی که این رفتار باعث افزایش ترشح فرمون شده و خشم مگس‌ها را تشدید می‌کرد.
جزئیات این پژوهش در مجله نیچر منتشر شده است. لينک دائم
شرکت 'جی اس کی' داده های ترکیبات بالقوه ضدمالاریا را فاش می کند
شرکت 'جی اس کی' داده های ترکیبات بالقوه ضدمالاریا را فاش می کند
شرکت داروسازی گلاکسو اسمیت کلاین (جی اس کی) قرار است داده های محرمانه هزاران ترکیب شیمیایی با خواص بالقوه برای مبارزه با مالاریا را فاش کند. این شرکت به علاوه قرار است میلیون ها دلار صرف تحقیقات مستقل در زمینه داروهای ضدمالاریا کند که در قالب پروژه "آزمایشگاه باز" انجام خواهد شد. "جی اس کی" 13500 ملکول در اختیار دارد که علیه انگلی که باعث بیماری مالاریا می شود آزمایش شده اند. یک کارشناس گفت که آزاد شدن دسترسی به این اطلاعات می تواند باعث پیشرفت هایی مانند آنچه در "پروژه ژنوم انسانی" شاهد بودیم شود. نحوه محافظت شرکت های داروسازی از اسرار داروها و تحقیقاتشان یکی از موانع تحقیقات بیماری به حساب آمده است. اندرو ویتی، مدیر عامل "جی اس کی"، پیشتر از تصمیم شرکت خود برای ایجاد یک "مجموعه پروانه" که اطلاعات مربوط به داروهای پروانه دار در آن تقسیم خواهد شد خبر داده بود. او در سخنانی در نیویورک گفت که مهم است "اعتماد" جامعه جلب شود. وی گفت: "جی اس کی این توانایی را دارد که باعث تفاوت در اوضاع شود و یک اشتهای واقعی برای تغییر منظره مراقبت های بهداشتی برای فقیرترین مردم جهان به وجود آورد." داده های مورد نظر نتیجه یک سال تلاش دانشمندان این شرکت داروسازی برای مطالعه بیماری مالاریاست که هنوز سالانه تقریبا جان یک میلیون نفر را عمدتا در بخش جنوب صحرای آفریقا می گیرد. این شرکت "کتابخانه ای" از میلیون ها ملکول مختلف دارد که هر یک از آنها علیه انگل "پلاسمودیوم" که باعث مالاریا می شود آزمایش شده اند.حاصل این آزمایش ها دستیابی به مجموعه ای از 13500 ملکول بود که به نظر می رسد علیه این انگل موثرند، هرچند الک کردن آنها و ساختن داروهای تازه از آنها تحقیقات خیلی بیشتری می خواهد. دکتر تیموتی ولز، دانشمند ارشد موسسه "داروهایی برای مالاریا" (ام ام وی) که در این پروژه با "جی اس کی" کار کرده است گفت این مجموعه از توان بالقوه برای تغییری چشمگیر در رویکرد تحقیقاتی به مالاریا برخوردار است. لينک دائم
استفاده از زهر عقرب برای تولید حشره کش‌های مرغوبتر
استفاده از زهر عقرب برای تولید حشره کش‌های مرغوبتر
دانشمندان زهر عقرب را به امید مهار کردن قدرت آن برای مقابله با حشرات، درمان سرطان و کاربردهای دیگر، دقیق تر مورد بررسی و آزمایش قرار میدهند. به گزارش سرویس علمی ایسنا، این محققان ژن‌های دخیل در تولید ترکیبات پروتئین سمی خاص را شبیه سازی کرده و روشهایی را برای تولید و دستکاری و تغییر این سموم در درون باکتریهای رشد یافته در آزمایشگاه ابداع کردند. محققان هم چنین ساختارهایی سه بعدی از برخی از این مواد را کشف کرده و مشخص کردند که کدام سطح از این ساختارها با سیستم‌های عصبی حشرات پیوند می‌خورند. این پیشرفت‌های تکنیکی ممکن است در نهایت به دانشمندان در تولید حشره کش‌های جدید با الهام از سم عقرب کمک کند که میزان آفات حشره‌یی را به صفر می‌رسانند بدون اینکه به محیط زیست، انسانها یا سایر موجودات آسیب برساند. دانشمندان چندین دهه است که روی ترکیبات موجود در زهر عقربها، عنکبوت‌ها، شقایق‌های دریایی، حلزون‌های سمی و موجودات مشابه مطالعه کردهاند. [FONT="]پروفسور ریموند لگر، از محققان دانشگاه مریلند در این زمینه می‌گوید: زهر‌ها منابعی با قابلیت نامحدود هستند اما باید به روشی مناسب برای استفاده از آنها در مقابله با حشرات دست پیدا کنیم.[/FONT]
[FONT="][/FONT] لينک دائم
کشف جدید دانشمندان مشخص کرده است که مورچه ها میلیونها سال پیش از انسانها بر روی زمین کشاورزی می کرده اند. البته این پایان داستان نیست چون گونه ای از آنها به عنوان قدرتمندترین گیاه خوار تاریخ زمین شناخته شده است.
یکی از مهمترین تحولات در تاریخ تمدن بشر، کشاورزی و توسعه آن بوده است اما بی شک دانستن این نکته خالی از لطف نیست که انسان نخستین کشاورز روی زمین نبوده است بلکه مورچه ها برای بیش از 50 میلیون سال است که مشغول کشاورزی بر روی زمین هستند!
در حالی که کشاورزی در طول دورانهای گذشته به انسان کمک کرده است تا به عنوان گونه غالب بر روی زمین حکمرانی کند، این مهارت (کشاورزی) به مورچه های گیاهخوار این امکان را داده است تا خود را به عنوان گیاهخوار غالب در تاریخ پیدایش زمین معرفی کند. در کنار این خصایص نباید فراموش کرد که مورچه ها و حیات جمعی آنها یکی از عالی ترین نمونه های موفق حیات اجتماعی حشرات در طبیعت به حساب می آید.
به تازگی گزارشی نیز در نشریه "زیست شناسی امروز" منتشر شده است که در آن مورچه های برگخوار مورد بررسی دقیق قرار گرفته اند. بر اساس این گزارش جالب توجه، این مورچه ها سیستمی را در خود توسعه داده اند که بر اساس آن تلاش می شود اراضی گیاهی اطراف محل آشیانه خود را عاری از هرگونه آفت نگاه دارند. نکته قابل توجه این است که در میان کشاورزان انسانی نیز این نگرش به عنوان یکی از راههای اساسی برای غلبه بر چالشی همچون آفات کشاورزی در نظر گرفته شده است.
این مورچه ها برگهای تازه جمع آوری شده را که مملو از آب هستند در باغها و اراضی اطراف محل زندگی خود پخش می کنند تا بدین وسیله مقدمات رشد نوعی گیاه قارچی ارزشمند فراهم شود. مورچه ها از این گیاه قارچی به عنوان ماده ای مغذی مصرف می کنند.
مورچه ها برای بیش از 50 میلیون سال است که مشغول کشاورزی بر روی زمین هستند. اما نکته حیرت آور اینجاست که مورچه ها برای رشد بهتر و درحقیقت انجام کشاورزی با راندمان بالا، برگهای کهنه شده را با برگهای تازه جایگزین می کنند اما این هم پایان داستان نیست. برگهای کهنه می تواند تهدیدی برای اجتماع مورچه ها باشد. از این رو برگهای کهنه به عنوان ماده ای دورریز در نقطه ای به دور از محل اصلی زندگی مورچه ها انباشته می شود.
این مورچه‌ها قابلیتهای دیگری نیز دارند. آنها به محض شناسایی نشانه هایی از آفات در باغ و اراضی اطراف به سرعت وارد عمل شده و با انجام فعالیتی موسوم به "شانه کشی" که دقیقا همان شخم زدن در کشاورزی انسانی است موجبات از بین رفتن آفات مخرب را فراهم می کنند. زمانی که تخم آفات نیز پیدا می شوند، بلافاصله به نقطه ای دورتر منتقل شده و در محلی مناسب انباشته می شود. منبع
پروانه ملکه خصوصیت سفرهای طولانی و دراز مدت را از زمان تولد به همراه دارد. هزاران نوع از این حشرات در هر پاییز به سمت غرب کالیفرنیا و مکزیک پرواز می کنند. طی سفر این حشرات زیبا بیش از چهار هزار کیلومتر را برای رسیدن به زیستگاه مورد نظر خود طی می کنند. دانشمندان تا کنون موفق به کشف چگونگی انتخاب زیستگاه توسط پروانگان نشده اند. منبع: گیاه پزشکی خوراسگان لينک دائم
حشرات مهاجر در مغز خود هم قطب نما و هم بادسنج دارند
حشرات مهاجر در مغز خود هم قطب نما و هم بادسنج دارند
به گفته محققان شورای تحقیقات زیست محیطی انگلیس، این حشرات نوعی قطب نمای ویژه در مغز خود دارند که به آنها این اجازه را می دهد تا بادهایی را که در مسیر دلخواهشان می وزد انتخاب کرده و با سرعت همان بادها که گاهی اوقات به یکصد کیلومتر در ساعت هم می رسد، مسافت های بسیار دور را طی کنند تا به مقصد مورد نظر خود برسند. محققان می گویند با اینکه این حشرات با وزش سریع بادها همراه می شوند، ولی در عین حال می توانند هر زمان که جهت باد نامساعد و در مسیری غیر از آنچه آنها می خواهند بود، مسیر پرواز خود را تغییر بدهند. به گزارش خبرگزاری فرانسه از لندن، به گفته محققان انگلیسی، سالانه و با آغز فصل زمستان، بیش از دو میلیارد حشره مهاجر، مسیر طولانی این کشور را تا سواحل مدیترانه با موفقیت طی کرده و در فصل بهار دوباره به این کشور باز می گردند.
ساخت مواد جدید ضد آب با الهام از بال‌های شگفت موریانه
ساخت مواد جدید ضد آب با الهام از بال‌های شگفت موریانه
بال‌های موریانه‌ها جدیدترین درس طبیعت است که دانشمندان برای ساخت مواد جدیدی که آب از خود دفع میکنند، از آنها الهام میگیرند. به گزارش سرویس «علمی» خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، دکتر گریگوری واتسون، محقق علم اعصاب از دانشگاه جیمز کوک و دستیارانش، مطالعات خود درباره بال‌های ضد آب موریانه‌ها را در مجله آنلاین ACSNano منتشر کردند.
واتسون می‌گوید: قطرات آب از روی آنها می‌غلطند، موریانه‌ها هر چند پرواز کننده‌های چندان خوبی نیستند، اما نوع بالدار آنها عموما در باران پرواز میکنند.
برای موریانه‌ها پرواز در باران یک فرصت است، چون چادری متحرک از قطرات آب روی بالها ایجاد میشود که آنها را از چشم صیادان دور نگه می‌دارد. این محققان دریافتند، بال‌های موریانه مجهز به یک سیستم ضد رطوبت دو طبقه است.
سطح بال پوشیده از موهای بسیار ریز در مقیاس میکرو است که آب را از خود دور می‌رانند و همچنین دارای ساختارهای ستاره‌یی شکل در مقیاس نانو است. دکتر واتسون و دستیارانش توانایی این دو ساختار را در دور کردن و پس زدن آب مطالعه کردهاند. آنها دریافتند ساختارهای نانویی از چسبیدن قطره‌های ریز تر به سطوح بال جلوگیری میکنند و ساختارهای مویی نیز مانع از توقف قطرات بزرگتر باران روی بالها میشوند.
محققان معتقدند از این یافته می‌توان در کاربردهای متعددی بهره‌مند شد.
کارشناسان می گویند توت عنخ آمون پادشاه جوان مصر ممکن است پس از فلج شدن در اثر ابتلا به بیماری استخوان، به مالاریا مبتلا شده و جان باخته باشد. این یافته می تواند تئوری های توطئه دایر بر قتل او را برای همیشه باطل کند. دانشمندان دو سال گذشته را صرف معاینه بقایای این فرعون 19 ساله برای استخراج خون و دی ان اِی او کردند.به گزارش نشریه انجمن پزشکی آمریکا این تحقیقات به کشف انگل مالاریا در خون او انجامید. از زمان کشف مقبره دست نخورده توت عنخ آمون توسط هاوارد کارتر در دره پادشاهان در سال 1922، دانشمندان درباره علل جوانمرگ شدن او در 19 سالگی بحث کرده اند. برخی معتقدند که او در اثر سقوط از ارابه اش کشته شد و سایرین می گویند او به قتل رسیده است. اما از آنجا که او در سن پایین مرد و هیچ وارثی نداشت، محققان حدس زده اند که ممکن است در اثر ابتلا به یک بیماری خانوادگی جان سپرده باشد. آثار باستانی نشان داده است که اعضای خاندان سلطنتی آن زمان دارای بدن های قوسدار و بسیار زنانه بوده اند، که به گفته برخی نشانه بیماری های موروثی مانند "سندروم مارفان" است. اما دکتر زهی حواس رئیس سازمان باستان شناسی مصر این توضیحات را رد می کند. او و تیمش با دقت و زحمت بقایای توت عنخ آمون و ده مومیایی دیگر از اعضای خانواده اش را مطالعه کردند. آنها با استفاده از انگشت نگاری ژنتیکی هویت یکی از آنها را به عنوان مادربرگ توت عنخ آمون و دیگری احتمالا پدر او تایید کرده اند. آنها می گویند که هیچ نوع شاهد قانع کننده ای دایر اینکه شاه توت یا کسی از اجداد سلطنتی اش مبتلا به مارفان بوده باشد وجود ندارد. اما آنها تایید کردند که شاه توت ممکن است به نوعی بیماری موروثی مبتلا بوده باشد، یک اختلال نادر استخوانی به نام "کولر 2" که بر پا و ستون فقرات اثر می گذارد. در میان متعلقات او چوب دستی و اشیای دیگری وجود دارد که می توانسته به عنوان عصا به کار برده شود. شاه توت لختی پیش از مرگ دچار شکستگی استخوان پا شد و دانشمندان این حادثه را مهم می دانند. استخوان شکسته پا به درستی شفا نیافت که باعث شد شاه جوان شکننده و در مقابل عفونت آسیب پذیر شود. دانشمندان معتقدند آنچه کار او را تمام کرد ابتلا به مالاریا در آن شرایط ضعف جسمانی بود. آنها رد انگل مالاریا را در خون این فرعون یافتند - که این قدیمی ترین شاهد ژنتیکی مومیایی شده برای مالاریا در جمعیت های کهن است که تاکنون به دست آمده. دکتر حواس می گوید که دانه ها، میوه ها و برگ های یافت شده در مقبره توت احتمالا برای معالجه بوده و این نظریه را تایید می کند. دکتر باب کانلی، مدرس ارشد مردم شناسی در دانشگاه لیورپول که شخصا توت عنخ آمون را معاینه کرده است گفت که محققان بسیار خوش اقبال بوده اند که توانستند دی ان اِی را برای مطالعه استخراج کنند. او گفت آنچه از توت عنخ آمون باقی مانده "آش و لاشی سوخته" است و دکتر حواس و تیمش هوشمندان و با بخت بلند عمل کرده اند. او گفت که احتمال مرگ توت در اثر مالاریا وجود دارد هرچند او شخصا به این نظریه شک دارد. "فقط به خاطر اینکه در خونش انگل مالاریا وجود داشته دلیل نمی شود که او مبتلا به بیماری مالاریا بوده است. ممکن است اصلا برایش دردسری درست نکرده باشد." او گفت با توجه به شکستگی دنده های سینه هنوز فکر می کند او در اثر سقوط از ارابه اش جان باخته است.
دانشمندان برای مقابله با مالاریا گیرنده‌های بویایی پشه آنوفل را پیوند زدند
دانشمندان برای مقابله با مالاریا گیرنده‌های بویایی پشه آنوفل را پیوند زدند
به گزارش سرویس «علمی» خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، دانشمندان در دانشگاه‌های واندربیلت و ییل در تکنیکی موفقیت آمیز بیشتر بینی یعنی در واقع شامه پشه‌ای را که مالاریا را منتقل می‌کند به تخم‌های قورباغه و مگس‌های میوه پیوند زدند و در حال به کار گرفتن این جایگزین‌ها برای مقابله با شیوع این بیماری کشنده و فلج کننده هستند که در حال حاضر 500 میلیون نفر را مبتلا کرده است. جزئیات این تکنیک جدید در مجله نیچر و نشریه پیشرفت‌های آکادمی ملی علوم به چاپ رسیده است. بینی پشه در شاخکهای آن متمرکز است که مملو از سلول‌های عصبی پوشیده با گیرنده‌های بویایی خاص است که نسبت به ترکیبات شیمیایی مختلف واکنش نشان میدهند. گیرنده‌های بویایی در بینی این حشره قابل مقایسه با گیرنده‌های مشابه در بینی انسان و پرزهای چشایی روی زبان هستند. محققان می‌گویند: ما با موفقیت حدود 80 درصد از گیرنده‌های بویایی پشه آنوفل (ناقل مالاریا) را در تخم‌های قورباغه و در شاخک مگس میوه در شرایط آزمایشگاهی بیان کردیم. پیوند بینی پشه‌های آنوفل به تخم‌های قورباغه و مگس میوه با این هدف انجام شد تا محققان بتوانند گیرنده‌های بویایی پشه را تجزیه و تحلیل کرده و به شیوه‌ای برای فریب این حشره و جلوگیری از فعالیت آن در انتقال بیماری دست پیدا کنند.
پژوهشگران بریتانیا دریافتند که پروانه ها برای مهاجرت خود از بزرگراههای هوایی ویژه ای استفاده می کنند که سرعت باد در آنها به 100 کیلومتر بر ساعت می رسد و به این ترتیب می توانند سرعت پرواز خود را به 100 کیلومتر بر ساعت برسانند.حشرات جانداران بسیار کوچکی هستند اما برای پرواز از روشهای ویژه ای استفاده می کنند. برای مثال محققان شورای تحقیقات علوم بیولوژیکی و بیوتکنولوژی بریتانیا کشف کردند که پروانه ها و بیدها قادرند همانند پرندگان و پستانداران صدها کیلومتر مسیر مهاجرت خود را طی کنند و برای انجام این سفر از بادهای مناسب استفاده می کنند. بسیاری از حشرات دست به مهاجرتهای فصلی می زنند. برای مثال در پاییز برخی از گونه های پروانه ها از بریتانیا به طرف کشورهای مدیترانه ای مهاجرت می کنند و در بهار به خانه باز می گردند. تاکنون دانشمندان موفق نشده بودند کشف کنند که این حشرات چگونه می توانند سفری تا این حد طولانی را طی کنند. اکنون این محققان با مطالعه بر روی بیش از صد هزار نمونه پروانه و بید در مدت 7 سال 597 مهاجرت پاییزی و بهاری را از بریتانیا در عرض جغرافیایی بین 150 تا هزار و 200 متر رصد کردند. نتایج این تحقیقات نشان داد که این حشرات برای شناسایی بادهایی که آنها را در جهت مورد نظر قرار می دهند از همان "قطب نمای داخلی" استفاده می کنند که برای جهت یابی از آن بهره می برند. براساس گزارش ساینس، به این ترتیب می توانند سرعت پرواز خود را به 100 کیلومتر بر ساعت برسانند و حتی با این روش قادرند جهت از پیش تعیین شده خود را اصلاح کنند. لينک دائم
