tahoora62
کاربر بیش فعال
حضرت آیت الله بهجت(ره) در فرمایشات خود درباره درسهای کریلا فرموده‌اند: حضرت سیّدالشهدا(ع) با اختیار خود آن همه مصایب و شهادت و اسارت اهل و عیال خود را تحمل نمود؛ زیرا پیوسته و حتى در روز عاشورا بر آن حضرت عرضه مى‌شد كه یا نصر و پیروزى را انتخاب كنند و یا لقاءاللّه و معاهده و پیمانى را كه با خدا بسته است، ولى ایشان با اختیار خود آن مقامات عالیه را انتخاب كردند.
خدا مى‌داند كه آن‌ها چه مى‌دیدند!
حضرت قاسم(ع) راجع به مرگ مى‌گوید: «اَحْلى مِنَ الْعَسَلِ.»به نقل از قاسم بن حسن (ع) شیرین تر از عسل است. آیا این تعبیر شوخى است؟!
ما نمى‌توانیم درجات و مقامات آن‌ها را تعقل و درك كنیم كه چه خبر بوده و چه درك مى‌كردند و چه مى دیدند، همین قدر نقل شده كه امام حسین(ع) مقامات اخروى آن‌ها را به آنان نشان داد.
این كه نقل شده عباس(ع) در روز عاشورا در میدان جنگ در برابر دشمن لخت شد و زره را از تن درآورد، یك كار عادى و آسان نبود، خواست به دشمن بفهماند كه ما از روى عقیده و مرام، راه شهادت را اختیار و انتخاب كرده‌ایم، نه از روى ناچارى و اجبار و تهدید و اكراه و یا به جهت شرم و حیا، بلكه این مرام ما است، و شجاعانه و عاشقانه و داوطلبانه مى‌جنگیم و كشته مى شویم و باكى از شهادت نداریم، و طرف مقابل عمر سعد بیچاره و دربند و اسیر ملك «رى» است.
حضرت ابوالفضل(ع) نیز با آن فداكارى هایش مى خواست به آنان بفهماند كه محبت خدا و محبت دوستان خدا چیز دیگرى است كه تحمل هرگونه دشوارى و ناگوارى و سختى در راه رسیدن به آن، سهل و آسان و شیرین است.
خدا مى‌داند كه آن‌ها چه مى‌دیدند!
حضرت قاسم(ع) راجع به مرگ مى‌گوید: «اَحْلى مِنَ الْعَسَلِ.»به نقل از قاسم بن حسن (ع) شیرین تر از عسل است. آیا این تعبیر شوخى است؟!
ما نمى‌توانیم درجات و مقامات آن‌ها را تعقل و درك كنیم كه چه خبر بوده و چه درك مى‌كردند و چه مى دیدند، همین قدر نقل شده كه امام حسین(ع) مقامات اخروى آن‌ها را به آنان نشان داد.
این كه نقل شده عباس(ع) در روز عاشورا در میدان جنگ در برابر دشمن لخت شد و زره را از تن درآورد، یك كار عادى و آسان نبود، خواست به دشمن بفهماند كه ما از روى عقیده و مرام، راه شهادت را اختیار و انتخاب كرده‌ایم، نه از روى ناچارى و اجبار و تهدید و اكراه و یا به جهت شرم و حیا، بلكه این مرام ما است، و شجاعانه و عاشقانه و داوطلبانه مى‌جنگیم و كشته مى شویم و باكى از شهادت نداریم، و طرف مقابل عمر سعد بیچاره و دربند و اسیر ملك «رى» است.
حضرت ابوالفضل(ع) نیز با آن فداكارى هایش مى خواست به آنان بفهماند كه محبت خدا و محبت دوستان خدا چیز دیگرى است كه تحمل هرگونه دشوارى و ناگوارى و سختى در راه رسیدن به آن، سهل و آسان و شیرین است.
