این روزها
احساس بـچـه ای رو دارم
که رفـتـه تـو کــوچــه تــا بـازی کـنــه
ولـی کــسـی بـازیــش نـمـیــده...
حرف های عاشقانه
- شروع کننده موضوع negin:-
- تاریخ شروع
این روزها
احساس بـچـه ای رو دارم
که رفـتـه تـو کــوچــه تــا بـازی کـنــه
ولـی کــسـی بـازیــش نـمـیــده...
دیگر کمتر اشـــک می ریزم...
دارم بُــــــــزرگ می شوم
یا سنـــــــگ .... !!!
خدا میداند...
دلم تنگ میشود، گاهی
برای حرفهای معمولی ...
برای حرفهای ساده ...
برای چه هوای خوبی! ...
دیشب شام چه خوردی؟
و چه قدر خسته ام از چرا؟
... از چگونه!
خسته ام از سوال های سخت
پاسخهای پیچیده
از کلمات سنگین
فکرهای عمیق
پیچ های تند
نشانه های با معنا، بی معنا !
دلم تنگ میشود
گاهی برای...
یک "دوستت دارم"ساده
امشب پر از بغضم !
شانه ات ساعتی چند رفیق؟ !!!
بر آنچه گذشت و آنچه شکست حسرت نخور،
زندگی اگر زیبا بود با گریه شروع نمی شد....
زندگی اگر زیبا بود با گریه شروع نمی شد....
چقــدر زیاد دلــــــم می خواهد . . .
کسی باشد بپرسد : " خـــــــوبی " ...... ؟؟!!
نمیدانم چرا تا میگویم حالم خوب است!!! چشمانم خیس میشود ؟
چه کسی میگوید دیوانگان میخندند
من خودم گهگاهی گریه میکنم ...
خدایا!
بیا یک بارِ دیگر
تقسیم کُن « تنهایی » را
به نامِ توست
ولی به کامِ من....!!!
این روزها
احساس بـچـه ای رو دارم
که رفـتـه تـو کــوچــه تــا بـازی کـنــه
ولـی کــسـی بـازیــش نـمـیــده...
بساط کرده ام
و تمام نداشته هایم را
ﺑﻪ ﺣﺮﺍﺝ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺍﻡ...
بی انصاف چانه نزن
ﺣﺴﺮﺕ ﻫﺎﯾﻢ ...
به قیمت عمرم
تمام شده!!
شده بعضی وقتا یهو دیگه دوستش نداشته باشی؟
به خودت می گی اصلا واسه چی دوستش دارم؟
مگه کیه؟
مگه واسم چیکار کرده؟
مگه چی داره که از همه بهتر باشه؟
... ... اصلاً من که خیلی از اون بهترم....
بعد به خودت می خندی که اصلاً واسه چی اینقدر خودتو اذیت کردی؟
یهو، یه چیزی یادت میاد....
یه چیز ِ خیلی کوچیک....
یه خاطره....
یه حرف....
یه لبخند....
یه نگاه....
و بعد....
همین....
همین کافیه تا به خودت بیای و مطمئن بشی که
نمی تــــــــــونی فراموشــــــش کنی........
آخرین ویرایش:
حسادت زنانه ام
بسیار دور اندیش است
خیال زنی دیگر
سربه روی سینه تو
انگشتان ظریفش به موهای سینه ات موج می دهد
وتو دلت غنج می رود!
می ترسم...
کسی بوی تنت را بگیرد
نغمه دلت را بشنود
وتو خو بگیری به ماندنش!!!
چه احساس خط خطی و مبهمیست
این عاشقانه های حسود من...
بسیار دور اندیش است
خیال زنی دیگر
سربه روی سینه تو
انگشتان ظریفش به موهای سینه ات موج می دهد
وتو دلت غنج می رود!
می ترسم...
کسی بوی تنت را بگیرد
نغمه دلت را بشنود
وتو خو بگیری به ماندنش!!!
چه احساس خط خطی و مبهمیست
این عاشقانه های حسود من...
آخرین ویرایش:
من یک زنم...
بدان...
« حوای» کسی نمی شوم که به « هوای »دیگری برود
تنهایی ام را با کسی قسمت نمی کنم که روزی تنهایم بگذارد
روح خداست که در من دمیده شده واحساس نام گرفته
ارزان نمی فروشمش!!
دست هایم بالین کودک فردایم خواهد بود
بی حرمتش نمی کنم وبه هر کس نمی سپارمش
سودای دلم قسمت هر بی سر و پایی نیست
من یک زنم...
بدان...
« حوای» کسی نمی شوم که به « هوای »دیگری برود
تنهایی ام را با کسی قسمت نمی کنم که روزی تنهایم بگذارد
روح خداست که در من دمیده شده واحساس نام گرفته
ارزان نمی فروشمش!!
دست هایم بالین کودک فردایم خواهد بود
بی حرمتش نمی کنم وبه هر کس نمی سپارمش
سودای دلم قسمت هر بی سر و پایی نیست
من یک زنم...
به حرمت آن شاخه ي گل سرخ كه لاي دفتر شعرم نشكفته خشكيد !
به حرمت اشك ها و گريه هاي سوزناكم. نه تو حتي به التماس هايم هم اعتنا نكردي !
ميبني قصه به پايان رسيده است و من همچنان در خيال چشمان زيباي تو ام كه ساده فريبم داد!
قصه به آخر رسيد و من هنوز بي عشق تو از تمام رويا ها دلگيرم !
به حرمت اشك ها و گريه هاي سوزناكم. نه تو حتي به التماس هايم هم اعتنا نكردي !
ميبني قصه به پايان رسيده است و من همچنان در خيال چشمان زيباي تو ام كه ساده فريبم داد!
قصه به آخر رسيد و من هنوز بي عشق تو از تمام رويا ها دلگيرم !
باورم نیست که دوباره بی رحمانه هجوم اورده ای به تمام شوق‌های من،به هر چه از تو در خویش بارور ساخته ام،به عشق تمام این روز هایی که پا به پایت آمده‌ام و باز هم دارم می‌آیم...!چگونه ممکن است چشمانت نبینند تمام خواستن‌هایم را،تمام بودن‌هایم را،،،،؟!من دارم از حقیقت عشق برایت سخن میگویم،روشن تر از هر باوری،هر روز هزاران کلمه را کنار هم قطار میکنم و فریاد میزنم دوستت دارم......حقیقت آشکار عشق..؟!!!من چه کسی هستم به راستی؟ تنها بیگانه ای که از فرسنگ‌ها فاصله بی قراری میکند؟و یا شاید دیوانه ای که تمام ساعت‌هایش را به وقت تو تنظیم کرده که از دیدار نگاهت جا نماند...!نه،دیگر باور ندارم....وقتی گناهی نیست، حمله‌های بی امان را نمی‌فهمم!!!!!!
خودم را دوست میدارم....اما،بیش از خودم این تویی که از من پیشی گرفته ای....تو را به حرمت تمام لحظه هأیی که پاک یافتمت،به حرمت چشمهایت که راهنما شدند بر تاریکی شبهایم،به حرمت همیشه بودن هایت که قراراست برای این دل بی قرار،تو را به حرمت هرچه خوبی که با تو تولد یافته دوست میدارم....تو را دوست میدارم به خاطر تنها خودت،همه آنچه که هستی،و تمام امید هایی که از لبخندت جاری میشود و این روزها شده،باور تمام لحظه‌های من،دوست میدارم...تو را دوست میدارم،چون که خدا دوست میدارد حجم همه بودن هایت را،همه حضورت را..... تو را دوست میدارم،چون تو،خود دوست داشتنی مهربانم.....و اما من،خودم را دوست میدارم، چون آنقدر مومنانه به انتظار نشستم،تا خدا در انتها،تو را با نگاه من آشنا کرد!!!
خوب من باز هم منم،همان که تمام لحظه‌هایش نشسته و دارد تو را از دور می‌نگرد....بیا حرف بزنیم،درد و دل کنیم و شاید کمی اشک برای دلتنگی‌‌هایمان بدک نباشد....اغوش گسترده‌ام که شانه‌هایم پناه گریه هایت باشد،پس تا میخواهی سیر گریه کن،آنقدر که گذشته‌ها را از دلت پاک کنی،آنقدر که دیگر دلت،تنگه یار رفته نباشد....آرام که شدی،جام‌هایمان را لبریز می‌کنیم،و مینوشیم به سلامتی تولد دوباره ات،آنقدر مینوشیم که مست شویم،بعد،بلند بلند به عاشقی‌ها میخندیم....در اوج خنده هامان،بوسه بارانت میکنم،و یواشکی فدای صدای خنده هایت میشوم....خوب من!بیا گذشته‌ها را،در گذشته بگذاریم،او رفته،اما من آمده‌ام درست مثل آینده....
اه زندگی،زندگی...چقدر دلم برای تو تنگ میشود این روز ها...دیگر معنای لحظه‌ها را نمی‌فهمم،که چگونه باید نباشم،وقتی که هستم...!وقتی که هنوز هم در نفس‌هایم تو جاری هستی،ببین!دارم تو را نفس میکشم..!اه زندگی!این روزها دلتنگت که میشوم،تنها به حجم خوابهایم فرو میروم،شاید رویایت را دوباره ببینم....!!!
من مانده ام این جا،درست در میان لحظه هایی که هر گاه قدم به هوایش میگذارم تنها آغوش توست،نفس‌های تو....من مانده‌ام این جا و دلم چله گرفته که زین پس با نبودن هایت چه کند...من مانده‌ام این جا و پشیمانیست که هر لحظه از نگاهم میبارد،پشیمان از تو را گم کردن،تو را نفهمیدن....بیا باور کن خوب من!به جان تو که می‌خواهم دنیا جز برای تو نباشد،من صادقانه عاشقت بودم،هر چه را نمی‌دانستم تنها کودکی بود،دلم ناز کشیدن می‌خواست شاید....تو رفتی و من ماندم،و هنوز هم نمیدانی چه غربت سختیست برای آنان که میمانند...!تو رفتی،من غریب شدم!
منم، نواده ی حوا
کجاست قدرت چیدن ؟
کجاست بال رهایی
کجاست شوق پریدن ؟
در این زمین گل آلود
کجاست عزم دویدن ؟
بگو حقیقت من کو
در این هزاره ی مغشوش ؟
کجاست رندی حافظ
کجاست گرمی آغوش ؟
بگو رسالت من چیست
در این زمانه ی سنگین
چگونه نغمه بپاشم
بر این جماعت رنگین
چگونه گریه نباشم
از این تبسم ننگین
کجاست قلب تپیدن ؟
کجاست باور فردا ؟
کجاست وسعت دیدن ؟
کجاست پاکی دریا ؟
کجاست راه رسیدن ؟
کجاست آخر دنیا ؟
کجاست قدرت چیدن ؟
کجاست بال رهایی
کجاست شوق پریدن ؟
در این زمین گل آلود
کجاست عزم دویدن ؟
بگو حقیقت من کو
در این هزاره ی مغشوش ؟
کجاست رندی حافظ
کجاست گرمی آغوش ؟
بگو رسالت من چیست
در این زمانه ی سنگین
چگونه نغمه بپاشم
بر این جماعت رنگین
چگونه گریه نباشم
از این تبسم ننگین
کجاست قلب تپیدن ؟
کجاست باور فردا ؟
کجاست وسعت دیدن ؟
کجاست پاکی دریا ؟
کجاست راه رسیدن ؟
کجاست آخر دنیا ؟
