تکنولوژی شبکه های پلیمری برای پل ها

[alireza685]

تکنولوژی شبکه های پليمری برای پل ها​

زمان زیادی طول کشید تا شاهراه شماره 151 در حوالی Fond Du Lac راه اندازی شد و وسایل نقلیه زیادی از روی پلی که بر روی آن ساخته شده بود و مثل آن در هیچ کشوری وجود نداشت عبور می کردند. به نظر می رسید که این پل از سمت بیرون به صورت یکسان به دیوار مجاورش چسبیده بود و از داخل نیز مانند عرشه کشتی صاف و یک دست توسط فیبرهای پلیمری FRP(Fibre Reinforced Polymer) به صورت شبکه های تو در تو و متصل به هم، محکم شده بود که می توانست جایگزین قاعده اپکسی با میله های تقویت شده در پل ها باشد. پروفسور Lawrence Bank استاد Civil و مهندسی محیط دانشگاه Wisconsin Madison با همکاری و معاشرت پروفسور Mike Olivia و دانشجویان فارغ التحصیل شده اش، David Jacoboson و Mark Conachen ،این سیستم را توسعه دادند.
سیستمی که با چندین سود و فایده فراتر از میله های تقویت شده پولادین که اخیرا سازنده های پل از آن استفاده می کنند، به خود می بالید. میله های پولادین تقویت شده قدیمی وقتی که در کفِ جایی واقع شود زنگ می زند.Bank توضیح می دهد که این زنگ زدگی باعث خوردگی و در ادامه باعث شکاف خوردن پیوستگی ها می شود. شبکه به هم پیوسته پس از شکاف خوردن به صورت خرده ریزه و ورقه ورقه در می آید و روی پل حفره ها و چاله هایی به وجود می آورد که مردم وجود آن را روی پل اشکال و ضعف می دانند. این سیستم به دلیل اینکه غیر فلزی است و از فیبرهای پلیمری در آن استفاده شده؛ زنگ نمی زند، نمی پوسد و به آن دوام و پایداری 75 ساله می دهد؛ در صورتی که سطح و کف اکثر پل ها در هر مکان نهایتا بین 30 تا 40 سال بیشتر دوام نمی آورد و بعد از این مدت مجبور می شوند که آن ها را تعویض یا جایگزین کنند. پس مقاوم بودن و با دوام بودن یکی از فوائد و سودهای تکنولوژی FRP می باشد.
مطابق نکات گفته شده فولاد و FRP تقویت شده به صورت میله های بلند در می آید و کارگران آن ها را در هم محکم می کنند. در این سیستم کارگران می توانند سریعتر از سیستم های قدیمی بتون ریزی کنند و به ساخت پل ها و همچنین تعویض کف آن ها در یک منطقه شلوغ سرعت بخشند. چون معمولا در محیط های پر تردد کسی مایل به استفاده از گذرگاه های فرعی نمی باشد. پس کار باید هرچه زودتر تمام شود. Bank و دانشجویانش مدل های کامپیوتری را گسترش دادند و تست های حقیقی زیادی از بتون تقویت شده به وسیله شبکه بندی های FRP در لابراتوار تست ماده در دانشگاه Wisconsin به عمل آوردند. اما موثرترین تست استحکام FRP در پل ها در نیمه دوم تابستان سال 2004 بود. به این صورت که کارگران 6 عدد تریلر زباله کش که جمعا 300000 پوند ووزن داشت از روی پل عیور دادند. بخش حمل و نقل دانشگاه Wisconsin به این تحقیقات به عنوان یک پتانسیل امید بخش برای سرمایه گذاری در آینده، در طراحی بتون مسلح نگاه می کنند. DOT(department of transportation) نهایتا ممکن است بتواند بتون مسلح شده ای به وسیله مواد FRP بدون فساد تدریجی و خورندگی طراحی کند که به وسیله اجراهای نو و بدیع اپوکسی، میل گردهای کف پل را بپوشاند. اگرچه قیمت و بهای پل های ساخته شده با این شبکه هایFRP گران تر از پل های قدیمی بوده ولی Bank می گوید که در تولید انبوه، ماندگاری گسترده آن ها، سیستم را ارزشمند و رقابتی می کند.
تقویت سیستم FRP حدود 20 دلار برای هر 4/1 پا، قیمت دارد که به صرفه جویی در زمان و کار سخت در ساختمان کمک می کند و قابل رقابت با میل گرد استیل سنتی در پل های تقویت شده می باشد. هم اکنون گروه او به طور جدی برای گسترش سیستم تولید بعدی که حتی می تواند موثرتر و از لحاظ قیمت بهترباشد در حال تلاش و بررسی است.

مترجم: سيد عليرضا ميرطلائي (دانشجوی رشته مهندسی صنايع پليمر)
آدرس پست الکترونيکی: nightman_1366@yahoo.com
منبع: College Of Engineering-University Of Wisconsin Madison