[تنظیم شرایط محیطی] طراحي سايه در فضاي باز

DDDIQ

مدیر ارشد
دکتر منصوره طاهباز
استادیار دانشکده معماری و شهرسازی ؛ دانشگاه شهید بهشتی




چکیده مقاله :

ايجاد سايه در فضاهاي باز و معابر خصوصا در اقليم هاي گرمسيري، يكي از عوامل موثر در تامين احساس آسايش گرمايي است. ضرورت ايجاد سايه در دو سوم تا سه چهارم از ايام سال، موجب ايجاد نمونه هاي شاخص معماري سايه ساز در فرهنگ و معماري بومي اين مناطق شده است. در راستاي ابداع نمونه هاي معماري سايه ساز، با توجه به تغييرات اقليمي هر محل و تغيير موقعيت خورشيد در آسمان در روزها و ساعات مختلف سال، سوالات زير مطرح مي شود: 1- چگونه مي توان در اقليم مورد نظر، مواقع نياز به سايه را براي يك دوره يك ساله مشخص كرد؟ 2- چگونه مي توان در اين ايام سايه مورد نياز را به گونه اي تامين نمود كه از آفتاب مطبوع مواقع سرد محروم نگردد؟ مقاله حاضر با توجه به بررسي شرايط اقليمي يك محل، روش تعيين مواقع نياز به سايه، روش طراحي سايبان مناسب براي فضاهاي باز، و در نهايت نحوه ارزيابي عملكرد سايبان در طول يك سال را با استفاده از روش نقاب سايه الگي معرفي مي كند. در خاتمه مزاياي روش نقاب سايه الگي در لحاظ نمودن ساير شرايط موثر در طرح سايبان را شرح مي دهد
 

پیوست ها

  • tarahi saye dar fazaye baz.pdf
    6.2 مگایابت · بازدیدها: 1
بالا