وقت و زمان در تمام دنیا برای مردم با ارزش است و مردم دنیا از هر فرصتی برای استفاده بهینه از زمان استفاده می کنند تا بتوانند در زندگی پیشرفت داشته باشند، اما برای رسیدن به آن، دست به کارهای اشتباه نمی زنند.
یکی از فرهنگ ها و عادت های اشتباهی که مدتی است در مترو تهران باب شده، "مسابقه دو و میدانی" در جلوی خروجی های مترو است!
جالب تر اینکه بدانید، افرادی که می خواهند زودتر از بقیه مسافران به خروجی برسند تا پشت پله های برقی معطل نمانند، درب های واگنی که دقیقاً جلوی خروجی خواهد ایستاد را شناسایی کرده و از قبل بر جلوی آن تجمع می کنند تا به محض باز شدن درب ها به سمت پله های برقی با تمام قدرت بدوند!
از احتمال اتفاقات در این حرکت اشتباه اعم از آسیب زدن به دیگران تا زمین خوردن و غلطیدن بر کف ایستگاه مترو بگذریم، در قدم بعدی افرادی که زودتر از باقی "رقبا"! به پله برقی می رسند، به دوی ماراتن خود بر روی پله برقی نیز ادامه می دهند! ، با رسیدن این افراد به بالای پله برقی، حالا ما چند "برنده" در زندگی داریم که توانسته اند از دیگران پیشی بگیرند!
پیر عارفی می گفت: در عجبم از مرمی که وقتی به صفوف طولانی مردم در مکان های عمومی یا ترافیک خودروها می رسند، تازه به فکر رقابت می افتند و به همه به چشم رقیب می نگرند اما در کار و تلاش این نگاه را به دیگران ندارند.
یکی از فرهنگ ها و عادت های اشتباهی که مدتی است در مترو تهران باب شده، "مسابقه دو و میدانی" در جلوی خروجی های مترو است!
جالب تر اینکه بدانید، افرادی که می خواهند زودتر از بقیه مسافران به خروجی برسند تا پشت پله های برقی معطل نمانند، درب های واگنی که دقیقاً جلوی خروجی خواهد ایستاد را شناسایی کرده و از قبل بر جلوی آن تجمع می کنند تا به محض باز شدن درب ها به سمت پله های برقی با تمام قدرت بدوند!
از احتمال اتفاقات در این حرکت اشتباه اعم از آسیب زدن به دیگران تا زمین خوردن و غلطیدن بر کف ایستگاه مترو بگذریم، در قدم بعدی افرادی که زودتر از باقی "رقبا"! به پله برقی می رسند، به دوی ماراتن خود بر روی پله برقی نیز ادامه می دهند! ، با رسیدن این افراد به بالای پله برقی، حالا ما چند "برنده" در زندگی داریم که توانسته اند از دیگران پیشی بگیرند!
پیر عارفی می گفت: در عجبم از مرمی که وقتی به صفوف طولانی مردم در مکان های عمومی یا ترافیک خودروها می رسند، تازه به فکر رقابت می افتند و به همه به چشم رقیب می نگرند اما در کار و تلاش این نگاه را به دیگران ندارند.
