| عجایب فضا فقط به ستاره‌های بزرگ، سیاه‌چاله‌های قدرتمند و سیارات عجیب محدود نمی‌شود. به مناسب جشن هالوین در این پست شما را با اجرامی آسمانی آشنا کنیم که بی‌شباهت به فیلم‌های ترسناک نیستند؛ سحابی‌هایی مانند سر جادوگران، جن و ارواح، زامبی‌ها و ابرهایی نورانی همچون چشم نظاره‌گر سائورن. در فضا هیچ کس فریادتان را نخواهد شنید! |
[h=2]1. سحابی سر جادوگر[/h]
تصویر مادون قرمز بالا سحابی سر جادوگر را نشان می‌دهد که توسط کاوشگر مادون قرمز میدان وسیع ناسا یا WISE گرفته شده است ، این سحابی در صورت فلکی اریون و در فاصله‌ی صدها سال نوری از زمین قرار دارد. این ابرها محل تولد ستارگان جوان هستند که از برخورد نور آن‌ها با گرد و غبار این سحابی درخشش مادون قرمز حاصل می‌شود. [h=2]۲. سحابی بازتابی[/h]
سحابی‌ها از خود نوری منتشر نمی‌کنند بلکه درخشش آن‌ها از ستارگانی است که در میان یا پشت آن‌ها نورافشانی می‌کنند. در تصویر بالا ستاره‌ی جوانی که در میانه‌ی تصویر سمت چپ وجود دارد روشنایی خود را به سحابی NGC 1999 می‌دهد. گرد و غباری که هنوز از ملحق شدن به ستاره به جای مانده‌اند صورت مه آلودی را در ورای ستاره به وجود آورده‌اند. [h=2]۳. سحابی بیوه‌ی سیاه[/h]
ستاره شناسان گمان می‌کنند ابری از گرد و غبار و گاز متراکم باعث به وجود آمدن خوشه‌های متعددی از ستارگان عظیم در سحابی بیوه‌ی سیاه شده باشد، این گروه از ستارگان بزرگ باعث روشنایی فوق‌العاده در مرکز این سحابی شده اند که انعکاس این نورها را در پای عنکبوت می‌بینید. [h=2]۴. چشم بزرگ سائورن[/h]
حجم بزرگی از گاز دیسک مانند اطراف فمالحوت را فراگرفته است. فاملحوت ستاره‌ی درخشانی در صورت فلکی ماهی جنوبی است. [h=2]۵. سحابی فرانکنشتاین[/h]
در تصویر فوق خوشه‌ی ستاره‌ای NGC 2467 را مشاهده می‌کنید که با نام سحابی فرانکن نیز شناخته می‌شود. این سحابی در صورت فلکی کشتی‌دم جنوبی قرار گرفته است. NGC 2467 پرورشگاه ستاره‌ای بسیار فعالی است، در این سحابی از ابرهای متراکم از گرد و غبار مرتبا ستارگان جدید متولد می‌شوند. [h=2]۶. وضعیت فعال فانوس جکول خورشید[/h]
این وضعیت فعالیت خورشید نمایی شبیه به فانوس مشهور هالوین که از کدو حلوایی تراشیده می‌شود به ستاره‌ی منظومه‌ی شمسی داده است. این تصویر از Jack-O-Lantern چند روز پیش گرفته شده است؛ نقاط روشن‌تر نشان‌گر فعالیت و انرژی بیشتر هستند. [h=2]۷. چشم بزرگ مشتری[/h]
در روز اول اردیبهشت سال جاری هنگامی که تلسکوپ فضایی هابل در حال رصد مشتری برای بررسی تغییرات در توفان موسوم به لکه‌ی بزرگ سرخ مشتری (GRS) بود، سایه‌ی گانیمد ماه مشتری بر مرکز این منطقه‌ی سیاه می‌افتد و صحنه‌ای شبیه به مردمک در مرکز چشمی به قطر 16 هزار کیلومتر را تشکیل داد. [h=2]۸. ارواح سرگردان[/h]
ستاره‌شناس آدم بلوک لغت ارواح سرگردان را به سحابی 438 داده است. به علت تابش برخی از ستارگان نزدیک به این سحابی و بازتاب نور آن‌ها در میان گرد و غبار آن پرتوهای قرمز نور چنین شمایلی را به این سحابی داده‌اند. [h=2]۹. ستاره‌ی زامبی[/h]
باقیمانده‌ی ابرنواختر تیکو شاید مشهور ترین سوپرنوای نوع la باشد که با نام ستاره‌ی زامبی شناخته می‌شود. کوتوله‌های سفید در این سوپرنوآ از اجرام ستاره‌ای همسایگان خود تغذیه می‌کنند. [h=2]۱۰. ارواح قیفاووس[/h]
تصویر فوق از سحابی SH2-136 گرفته شده است که به عنوان ارواح قیفاووس نیز شناخته می‌شود. چند ستاره‌ی پیر در میان ابرهایی عظیم از ملکول‌های سرد و مرده‌ی گاز و غبار آخرین نور خود را منتشر می‌کنند در جایی که از نزدیک‌ترین همسایه‌ی خود ۱۲۰۰ سال نوری فاصله دارند. [h=2]۱۱. سحابی جادوگر[/h]
سحابی NGC 7380 که با نام سحابی جادوگر نیز شناخته می‌شود منطقه‌ای ستاره ساز در اطراف خوشه‌ای از ستارگان جوان است. تابش ستارگان تازه متولد شده این سحابی را غرق در نور کرده است. [h=2]۱۲. دست خدا[/h]
تصویر فوق توسط تلسکوپ فضایی پرتوهای X چانترای ناسا گرفته شده است. در مرکز این ابر گاز و غبار که باقیمانده‌ی انفجار یک ستاره‌ی غول آسا است تپ‌اختری وجود دارد که با سرعت ۷ بار در ثانیه به دور خود می‌چرخد و ذرات باقیمانده‌ی ستاره‌ای را به اطراف منتشر می‌کند. این ذرات در تعامل با میدان مغناطیسی اشعه‌ی X از خود منتشر می‌کنند. |
