بیا زیر کرسی تا قصه های قدیمی رو واست تعریف کنم
- شروع کننده موضوع فانوس تنهایی
- تاریخ شروع
چقدر دعوا میکنین شما دوتا. بشینین خودم میارم
این نوشابه:
این پفک:
اینم دوغ:
بابا من هرچي مي گم بده شما ها گوش نمي دين
بابا معصومه نيار براش مي خوره مريض ميشه
بچه باز سنتو با بقیه مقایسه کردی، آخه بچه ی 10 ساله این وقت شب چرا باید بیدار باشه؟سلاااااااام ممصادق
تو هنوز بیداری؟؟؟؟؟؟؟؟
برو بخواب فردا صب مدرسه داری
آقا این بچه برا کیه، بیاید ببریدش ...
برو به سلامت ...
شبتم بخیر و خوشی ...
اون بچه همیشه چرت و پرت میگه، توهم داره بیچاره ...
آخه نمیدونه من هرکیو هم که جریمه کنم تورو جریمه نمیکنم ...
خب مگه باید حتما بپرسید که من حالمو بگم؟سلام
منم خوبم
ما كه حالت رو نپرسيديم گفتي خوبم كه؟؟؟؟؟؟؟
گفتم که دیگه یکی یکی نپرسید ...
حالا که جریمه نمیکنی یه فالم واسه خودت میگیرم و میرم دیگه :
بیا که قصر امل سخت سست بنیادست/ بیار باده که بنیاد عمر بر بادست /غلام همت آنم که زیر چرخ کبود/ز هر چه رنگ تعلق پذیرد آزادست/ چه گویمت که به میخانه دوش مست و خراب/سروش عالم غیبم چه مژده‌ها دادست/که ای بلندنظر شاهباز سدره نشین/نشیمن تو نه این کنج محنت آبادست/تو را ز کنگره عرش می‌زنند صفیر/ندانمت که در این دامگه چه افتادست/نصیحتی کنمت یاد گیر و در عمل آر/که این حدیث ز پیر طریقتم یادست/غم جهان مخور و پند من مبر از یاد/که این لطیفه عشقم ز ره روی یادست/رضا به داده بده وز جبین گره بگشای/که بر من و تو در اختیار نگشادست/مجو درستی عهد از جهان سست نهاد/که این عجوز عروس هزاردامادست/نشان عهد و وفا نیست در تبسم گل/بنال بلبل بی دل که جای فریادست/حسد چه می‌بری ای سست نظم بر حافظ/قبول خاطر و لطف سخن خدادادست
بیا که قصر امل سخت سست بنیادست/ بیار باده که بنیاد عمر بر بادست /غلام همت آنم که زیر چرخ کبود/ز هر چه رنگ تعلق پذیرد آزادست/ چه گویمت که به میخانه دوش مست و خراب/سروش عالم غیبم چه مژده‌ها دادست/که ای بلندنظر شاهباز سدره نشین/نشیمن تو نه این کنج محنت آبادست/تو را ز کنگره عرش می‌زنند صفیر/ندانمت که در این دامگه چه افتادست/نصیحتی کنمت یاد گیر و در عمل آر/که این حدیث ز پیر طریقتم یادست/غم جهان مخور و پند من مبر از یاد/که این لطیفه عشقم ز ره روی یادست/رضا به داده بده وز جبین گره بگشای/که بر من و تو در اختیار نگشادست/مجو درستی عهد از جهان سست نهاد/که این عجوز عروس هزاردامادست/نشان عهد و وفا نیست در تبسم گل/بنال بلبل بی دل که جای فریادست/حسد چه می‌بری ای سست نظم بر حافظ/قبول خاطر و لطف سخن خدادادست
اخي بميرم داداشي
به تهش رسيدي
برو بخواب انشاالله فردا شب زودتر بيا
منم برم لالا
خوب بخوابين
به اميد ديدار
اخي بميرم داداشي
به تهش رسيدي
برو بخواب انشاالله فردا شب زودتر بيا
منم برم لالا
خوب بخوابين
به اميد ديدار
اولا که خدا نکنه ...
دوما که به تهههه چی؟
من امشب از اولش اینجا بودم، ولی فقط ساکت یه گوشه نشسته بودم به دعوای شماها نیگا میکردم و میخندیدم، این داداشی هم که امشب خوب سوء استفاده کرد و هر چی دلش خواست ازتون گرفت ...
تو هم برو به سلامت ...
شبتم بخیر و خوشی ...
تو این همه مظلومیت واقعا عجیبه(شکلک تعجب)اولا که خدا نکنه ...
دوما که به تهههه چی؟
من امشب از اولش اینجا بودم، ولی فقط ساکت یه گوشه نشسته بودم به دعوای شماها نیگا میکردم و میخندیدم، این داداشی هم که امشب خوب سوء استفاده کرد و هر چی دلش خواست ازتون گرفت ...
تو هم برو به سلامت ...
شبتم بخیر و خوشی ...
ولی خب همه ی ادما متحول میشن
اینو در تو به فال نیک میگیرم
اولا که خدا نکنه ...
دوما که به تهههه چی؟
من امشب از اولش اینجا بودم، ولی فقط ساکت یه گوشه نشسته بودم به دعوای شماها نیگا میکردم و میخندیدم، این داداشی هم که امشب خوب سوء استفاده کرد و هر چی دلش خواست ازتون گرفت ...
تو هم برو به سلامت ...
شبتم بخیر و خوشی ...
منظورم اخر دعوا بود كه گفتي بودي
اخ اخ چرا اين قدر منزوي شدي؟؟؟؟؟بيا بريم ببرمت يك دكتر نشونت بدم
علائم افسردگي داري داداشي
نههههههههه ما كه بهش نداديم(در حال سوت زدن)
ممنون
تو هم هروقت رفتي بخوابي خوب بخوابيييييييييي
شب بخیراخي بميرم داداشي
به تهش رسيدي
برو بخواب انشاالله فردا شب زودتر بيا
منم برم لالا
خوب بخوابين
به اميد ديدار
کابوس ببینی
عجیب نیست وقتی دل آدم گرفته باشه ...تو این همه مظلومیت واقعا عجیبه(شکلک تعجب)
ولی خب همه ی ادما متحول میشن
اینو در تو به فال نیک میگیرم
برو خداروشکر کن امشب حال و حسشو نداشتم وگرنه ...
منزوی چیه، نه آبجی دیگه از دکترم کاری بر نمیاد، این علائمی که میگی خیلی وقته توی من ظاهر شده، از همون وقتی که عکس آواتارمو اینی که الان هست گذاشتم، از همون وقتی که خیلی از دوستامو توی این سایت از دست دادم و همشون گذاشتن رفتن، از همون وقتی که دوستام توی باشگاه جلوی چشمم به جون هم می افتادن و دعوا میکردن، از همون وقتی که بین همه جدایی افتاد ...منظورم اخر دعوا بود كه گفتي بودي
اخ اخ چرا اين قدر منزوي شدي؟؟؟؟؟بيا بريم ببرمت يك دكتر نشونت بدم
علائم افسردگي داري داداشي
نههههههههه ما كه بهش نداديم(در حال سوت زدن)
ممنون
تو هم هروقت رفتي بخوابي خوب بخوابيييييييييي
شب همگی بخیر و خوشی ...
عجیب نیست وقتی دل آدم گرفته باشه ...
برو خداروشکر کن امشب حال و حسشو نداشتم وگرنه ...
وگرنه چه غ........لا اله الا الله
هر چی میخوام هیچی نگم نمیشه....
عجیب نیست وقتی دل آدم گرفته باشه ...
برو خداروشکر کن امشب حال و حسشو نداشتم وگرنه ...
وگرنه چه غ........لا اله الا الله
هر چی میخوام هیچی نگم نمیشه....
همون، تو باز چشه اون شوهر بی غیرتتو دور دیدی نصف شب پاشدی تنها اومدی اینجا، چیزی هم نمیتونی بگی، مگه من اون عرفانو نبینم ...
اگه یه باغیرت تو دنیا باشههمون، تو باز چشه اون شوهر بی غیرتتو دور دیدی نصف شب پاشدی تنها اومدی اینجا، چیزی هم نمیتونی بگی، مگه من اون عرفانو نبینم ...
اون عرفی منه
بذار عرفی بیاذ ذارم برات
تقصیر منه که وقتی بچه بودی تو دهنت فلفل نریختم
خب خداروشکر ...
اگه با غیرت بود که تو رو این وقت شب اینجا ول نمیکرد ...
حتما بهش بگی ها، یادت نره یوقت ...
آخییییییییی، ببین خودت یه کاری کردی همه بفهمن سنت از مادر بزرگمم بیشتره اونقدر که بچه گیامم یادت میاد ...
آخه چقدر تابلویی تو، واقعا بیچاره عرفان، دلم براش میسوزه با این ...
اصلا دوست ندارم بیام زیر کرسی و قصه بگم
چرا؟
خب شما یه کم زود میای حمید جانآخه هیچ وقت هیچ کس نیست.......
ساعت 12 شب محمد صادق کرکره رو میکشه بالا
البته الان ما پشت دریم یا به عبارتی همون کرکره
سلام به همه ...
ببینم حمید جان مطمئنی مامانت جیزت میکنه؟ ....
احتمالا یوقت خانومتون جیزتون نمیکنن ...
بله بله حمید جان، همون مامانتون ...
به به
جمعتون جمعه
گلتون کمه
برای اینکه تکمیل شین اومدم
جمعتون جمعه
گلتون کمه
برای اینکه تکمیل شین اومدم
خسته ام...
خسته ام از این كویر ، این كویر كور و پیر این هبوط بی دلیل ، این سقوط ناگزیر
آسمان بی هدف ، بادهای بی طرف
ابرهای سر به راه ، بیدهای سر به زیر
ای نظاره ی شگفت ، ای نگاه ناگهان
ای هماره در نظر ، ای هنوز بی نظیر
آیه آیه ات صریح ، سوره سوره ات فصیح
مثل خطی از هبوط ، مثل سطری از كویر
مثل شعر ناگهان ، مثل گریه بی امان
مثل لحظه های وحی ، اجتناب ناپذیر
ای مسافر غریب ، در دیار خویشتن
با تو آشنا شدم ، با تو در همین مسیر
از كویر سوت و كور ، تا مرا صدا زدی
دیدمت ولی چه دور ، دیدمت ولی چه دیر
این تویی در آن طرف ، پشت میله ها رها
این منم در این طرف ، پشت میله ها اسیر
دست خسته ی مرا ، مثل كودكی بگیر
با خودت مرا ببر ، خسته ام از این كویر...
خسته ام...
خسته ام از این كویر ، این كویر كور و پیر این هبوط بی دلیل ، این سقوط ناگزیر
آسمان بی هدف ، بادهای بی طرف
ابرهای سر به راه ، بیدهای سر به زیر
ای نظاره ی شگفت ، ای نگاه ناگهان
ای هماره در نظر ، ای هنوز بی نظیر
آیه آیه ات صریح ، سوره سوره ات فصیح
مثل خطی از هبوط ، مثل سطری از كویر
مثل شعر ناگهان ، مثل گریه بی امان
مثل لحظه های وحی ، اجتناب ناپذیر
ای مسافر غریب ، در دیار خویشتن
با تو آشنا شدم ، با تو در همین مسیر
از كویر سوت و كور ، تا مرا صدا زدی
دیدمت ولی چه دور ، دیدمت ولی چه دیر
این تویی در آن طرف ، پشت میله ها رها
این منم در این طرف ، پشت میله ها اسیر
دست خسته ی مرا ، مثل كودكی بگیر
با خودت مرا ببر ، خسته ام از این كویر...
سلام سكرت جان
نبينم ناراحت باشييييييييي
چي شده گل دختر؟؟
خوبي؟؟
سلام ...
شکرخدا بازم کسی نیست که ...
هوا هم که حسابی بارونیه، خب بیاید زیر کرسی تا گرم بشید دیگه ...
شکرخدا بازم کسی نیست که ...
هوا هم که حسابی بارونیه، خب بیاید زیر کرسی تا گرم بشید دیگه ...
طراحی سرنوشت
صبر نکنید تا که وقتش برسد؛
همین حالا هم، می‌توانید زندگی کنید.
گاهی‌وقت‌ها، با سرسختی کردن، روی سختی‌ها را ـ هم‌ـ باید کم کرد.
اصلاً،
شما برای همین به‌دنیا آمده‌اید!
هیچ‌وقت، دیر نیست.
همین حالا هم ـ‌که در آنیم‌ـ آری همین لحظه و نقطه‌ای که در آن به‌سر می‌بریم، بهترین و سرخوشانه‌ترین فرصت، برای خلقِ دگرگونی‌هاست.
فرصت‌ها را باید ساخت؛ فرصت‌ها را باید خلق کرد!
تصمیم‌سازی و فرصت‌سازی، برترین ویژگی آدمی‌ست؛
و گوهر «اختیار» ـ‌که تنها در جوهره‌ی آدمی‌زادگان‌ست‌ـ برای همین‌ست که انسان،
هروقت که بخواهد، بتواند تغییر کند؛
و هروقت که بخواهد، بتواند تغییر دهد!...
یادگرفتن، تغییر کردن‌ست و یاددادن، تغییردادن.
هیچ‌وقت برای تغییر و دگرگونی، دیر نیست.
«سرگذشت» را می‌شود از سر گرفت؛
و «سرنوشت» را می‌شود از سر نوشت:
ساقی! بیا که یار ز رُخ پرده برگرفت
کارِ چراغِ خلوتیان، باز، درگرفت
آن شمعِ سرگرفته، دگر، چهره برفروخت
وین پیر سالخورده، جوانی ز سرگرفت
بارِ غمی که خاطرِ ما خسته بود از او
عیسا دَمی، خُدا بفرستاد و برگرفت
زین قصّه، هفت گنبدِ افلاک پُرصداست
کوته‌نظر نگر که سخن مختصر گرفت!
جان و جهان، چشم‌به‌راهِ فرصت‌سازی و تصمیم‌آفرینی و طراحی‌های مناسب و کارساز شماست.
«فرصت نداشتن»، بهانه‌ی همیشگیِ آدم‌های معمولی‌ست.
اما حقیقت این‌ست که
فرصت، از جنس «داشتن و نداشتن» نیست؛ از جنس «خلاقیت» و «نوآفرینی»ست.
این، خود شما هستید که باید فرصت‌ها را خلق کنید.
جهان، گوش‌به‌زنگِ مهندسیِ تصمیم و طراحی و برنامه‌ریزی شماست.
اصلاً مهم نیست که در چه موقعیت و مناسبتی به‌سر می‌برید.
مهم نیست که سالخورده هستید یا جوان؛ مهم نیست که بازنشسته‌اید یا شاغل...
این‌ها، همه نسبی‌ست و هیچ نقشی در طرح و چشم‌انداز و دورنمایِ کلان‌نگرانه‌ی شما ندارد!
مهم این‌ست که «زندگی»تان را در نهایتِ «آرامش» و «اختیار»، در اختیار خویش درآورید.
انتظار شما از هستی و حیات، چیست؟
و طرح و تعبیرتان از طراحی سرنوشت، کدام است؟
سرنوشت، یک سفر است؛ سفری دیگرگون و فراگیر.
و گفتن ندارد که ـ‌البته‌ـ هر سفری، نقشه‌ی راه هم می‌خواهد.
سفر سرنوشت، بزرگراهِ بلندش را زیر پای‌تان گسترانیده است.
مهندسی طراحی سرنوشت،خصوصیت و تخصص کمی نیست.
معجزه‌هایی فراوان در راه است؛ معجزه‌های فراوانی، معجزه‌های زندگانی...
منتظر کفش‌های‌تان هم نمانید. یک‌بار هم که شده، سبک‌بار و مصمّم ـ‌حتی با پاهای برهنه‌ـ همین حالا، به‌راه بیفتید.
«سبکباران»، آن‌قدرها هم شیوه‌های «سایه‌سنگینان» را جدی نمی‌گیرند!
صبر نکنید تا که وقتش برسد؛
همین حالا هم، می‌توانید زندگی کنید.
گاهی‌وقت‌ها، با سرسختی کردن، روی سختی‌ها را ـ هم‌ـ باید کم کرد.
اصلاً،
شما برای همین به‌دنیا آمده‌اید!
هیچ‌وقت، دیر نیست.
همین حالا هم ـ‌که در آنیم‌ـ آری همین لحظه و نقطه‌ای که در آن به‌سر می‌بریم، بهترین و سرخوشانه‌ترین فرصت، برای خلقِ دگرگونی‌هاست.
فرصت‌ها را باید ساخت؛ فرصت‌ها را باید خلق کرد!
تصمیم‌سازی و فرصت‌سازی، برترین ویژگی آدمی‌ست؛
و گوهر «اختیار» ـ‌که تنها در جوهره‌ی آدمی‌زادگان‌ست‌ـ برای همین‌ست که انسان،
هروقت که بخواهد، بتواند تغییر کند؛
و هروقت که بخواهد، بتواند تغییر دهد!...
یادگرفتن، تغییر کردن‌ست و یاددادن، تغییردادن.
هیچ‌وقت برای تغییر و دگرگونی، دیر نیست.
«سرگذشت» را می‌شود از سر گرفت؛
و «سرنوشت» را می‌شود از سر نوشت:
ساقی! بیا که یار ز رُخ پرده برگرفت
کارِ چراغِ خلوتیان، باز، درگرفت
آن شمعِ سرگرفته، دگر، چهره برفروخت
وین پیر سالخورده، جوانی ز سرگرفت
بارِ غمی که خاطرِ ما خسته بود از او
عیسا دَمی، خُدا بفرستاد و برگرفت
زین قصّه، هفت گنبدِ افلاک پُرصداست
کوته‌نظر نگر که سخن مختصر گرفت!
جان و جهان، چشم‌به‌راهِ فرصت‌سازی و تصمیم‌آفرینی و طراحی‌های مناسب و کارساز شماست.
«فرصت نداشتن»، بهانه‌ی همیشگیِ آدم‌های معمولی‌ست.
اما حقیقت این‌ست که
فرصت، از جنس «داشتن و نداشتن» نیست؛ از جنس «خلاقیت» و «نوآفرینی»ست.
این، خود شما هستید که باید فرصت‌ها را خلق کنید.
جهان، گوش‌به‌زنگِ مهندسیِ تصمیم و طراحی و برنامه‌ریزی شماست.
اصلاً مهم نیست که در چه موقعیت و مناسبتی به‌سر می‌برید.
مهم نیست که سالخورده هستید یا جوان؛ مهم نیست که بازنشسته‌اید یا شاغل...
این‌ها، همه نسبی‌ست و هیچ نقشی در طرح و چشم‌انداز و دورنمایِ کلان‌نگرانه‌ی شما ندارد!
مهم این‌ست که «زندگی»تان را در نهایتِ «آرامش» و «اختیار»، در اختیار خویش درآورید.
انتظار شما از هستی و حیات، چیست؟
و طرح و تعبیرتان از طراحی سرنوشت، کدام است؟
سرنوشت، یک سفر است؛ سفری دیگرگون و فراگیر.
و گفتن ندارد که ـ‌البته‌ـ هر سفری، نقشه‌ی راه هم می‌خواهد.
سفر سرنوشت، بزرگراهِ بلندش را زیر پای‌تان گسترانیده است.
مهندسی طراحی سرنوشت،خصوصیت و تخصص کمی نیست.
معجزه‌هایی فراوان در راه است؛ معجزه‌های فراوانی، معجزه‌های زندگانی...
منتظر کفش‌های‌تان هم نمانید. یک‌بار هم که شده، سبک‌بار و مصمّم ـ‌حتی با پاهای برهنه‌ـ همین حالا، به‌راه بیفتید.
«سبکباران»، آن‌قدرها هم شیوه‌های «سایه‌سنگینان» را جدی نمی‌گیرند!
Similar threads
| Thread starter | عنوان | تالار | پاسخ ها | تاریخ |
|---|---|---|---|---|
|
((تشکر از بچه های زیر کرسی و زیر آسمان باشگاه مهندسان )) | ادبیات | 16 | |
|
دلت برای قصه های بچگیت تنگ شده؟بیا تو کودک گذشته... | ادبیات | 2 | |
| P | آخرين قصه | ادبیات | 1 |
Similar threads
-
((تشکر از بچه های زیر کرسی و زیر آسمان باشگاه مهندسان ))
- شروع شده توسط فانوس تنهایی
- پاسخ ها: 16
-