این یعنی اینکه اگه از گشنگی بمیریمم خودمون پانمیشیم چیزی بخوریم ، اینقده آدمای فعالی هستیم ما
آبجی گلی زدی تو هدف ایول.
آخه با این شامهای خوشمزه که اگاهدخت عزیز داد کی دیگه میتونه از جاش بلند بشه
بشتابید بشتابید اگه میخواهید در جشنهای ماه شعبان شرکت کنید
- شروع کننده موضوع E ntezar
- تاریخ شروع
نفرمایید..
اون فقط یه ارزو بود تا تلنگری باشه با دانشمندا که بیخودی نچرخن واسه خودشون،و این آرزو رو به واقعیت تبدیل کنن
اووووووووووووووووخی ... طفلی آبجی هات
بیچاره ها تصمیم گرفتن فردا جهت رضای خدا روزه بگیرن
نفرمایید..
اون فقط یه ارزو بود تا تلنگری باشه با دانشمندا که بیخودی نچرخن واسه خودشون،و این آرزو رو به واقعیت تبدیل کنن
اووووووووووووووووخی ... طفلی آبجی هات
واقعا چی کار میکنن این دانشمندا ، عاخه آدم اینقدر بی مسئولیت ، واخعا که :|
واقعاآبجی گلی زدی تو هدف ایول.
آخه با این شامهای خوشمزه که اگاهدخت عزیز داد کی دیگه میتونه از جاش بلند بشه
بیچاره ها تصمیم گرفتن فردا جهت رضای خدا روزه بگیرن
اگه بسلامتی سیر شدید به موضوع تاپیک برگردیم
خدا امشب ولیّش را ولی داد
جمالی منجلی نوری جلی داد
حسین بن علی چشم تو روشن
که امشب بر تو ذات حق علی داد
شب وجد امـام عالـمین است
که میلاد علی ابن الحسین استجمالی منجلی نوری جلی داد
حسین بن علی چشم تو روشن
که امشب بر تو ذات حق علی داد
شب وجد امـام عالـمین است
tara1994
عضو جدید
بیچاره ها تصمیم گرفتن فردا جهت رضای خدا روزه بگیرن
هاهاهاها
قبول باشه
التماس دعا
نیتشون که صرفا حهت رضای خداست
اگه بسلامتی سیر شدید به موضوع تاپیک برگردیم
خدا امشب ولیّش را ولی دادکه میلاد علی ابن الحسین است
جمالی منجلی نوری جلی داد
حسین بن علی چشم تو روشن
که امشب بر تو ذات حق علی داد
شب وجد امـام عالـمین است
بله بله ببخشید داشت یادمون میرفت امان از این نفس شکم پرست
بفرمایید
ماهم این وسط غاغا لی لی
اوووووووه
چه خبر
تک پسر امشب یکم به خودشون زحمت دادن ها
خدا به داد آبجیاتون برسه
زحمت کشیدید آقا داداش
دستتون طلا
شوخو کردم خانم معلماوووووووه
چه خبر
تک پسر امشب یکم به خودشون زحمت دادن ها
خدا به داد آبجیاتون برسه
زحمت کشیدید آقا داداش
دستتون طلا
بریم سراغ مناسب
آمده نور دل خون خدا ، سیّد السّاجدین
روشنی بخش ِ دل و جان حسین ، زین العابدین
آمده نور ارض و سما ، چارمین میر و امام ما
بر دو عالم تهنیت باد ، مقدم امام سجّاد
سیّدی امام سجّاد...
دستتون درد نکنه اجرتون با صاحب این ایام.
ممنون ایشالله که خودشون نگهدارمون باشن
شکر حق گوید،شیعه ی دلشاد آمده دنیا،حضرت سجّاد
جلوه ی وجه خدای ازلی نور چشمان حسین بن علی
ای خاک تو عرش برین مدد یا زین العابدین
معدن جود و سخا مولا مولا لاله ی کرببلا مولا مولا
مادح فضیلتت حیّ منّان روح ذکری و دعا مولا مولا
یا علی بن الحسین مولا مولا...
قالَ الاْ مامُ عَلی بنُ الْحسَین، زَیْنُ الْعابدین عَلَیْهِ السَّلامُ: ثَلاثٌ مَنْ كُنَّ فیهِ مِنَ الْمُؤمِنینَ كانَ فی كَنَفِ اللّهِ، وَ أظَلَّهُ اللّهُ یَوْمَ الْقِیامَةِ فی ظِلِّ عَرْشِهِ، وَ آمَنَهُ مِنْ فَزَعِ الْیَوْمِ الاْكْبَرِ: مَنْ أعْطی النّاسَ مِنْ نَفْسِهِ ما هُوَ سائِلهُم لِنَفْسِهِ، و رَجُلٌ لَمْ یَقْدِمْ یَداً وَ رِجْلاً حَتّی یَعْلَمَ أنَّهُ فی طاعَةِ اللّهِ قَدِمَها أوْ فی مَعْصِیَتِهِ، وَ رَجُلٌ لَمْ یَعِبْ أخاهُ بِعَیْبٍ حَتّی یَتْرُكَ ذلكَ الْعِیْبَ مِنْ نَفْسِهِ.(1)
سه حالت و خصلت در هر یك از مؤمنین باشد در پناه خداوند خواهد بود و روز قیامت در سایه رحمت عرش الهی می‌باشد و از سختی‌ها و شداید محشر در امان است.
اوّل آن كه به مردم چیزی را دهد كه از آنان برای خویش می‌خواهد (آنچه برای خود می‌پسندد را به آنان عطا كند).
دوّم آن قدم از قدم برندارد تا آنكه بداند آن حركتش در راه اطاعت خداست یا معصیت و نافرمانی او
سوّم از برادر مومن خود (به عیبی كه در خود نیز دارد ) عیب جویی نكند تا آنكه آن عیب را از خودش دور سارد
سه حالت و خصلت در هر یك از مؤمنین باشد در پناه خداوند خواهد بود و روز قیامت در سایه رحمت عرش الهی می‌باشد و از سختی‌ها و شداید محشر در امان است.
اوّل آن كه به مردم چیزی را دهد كه از آنان برای خویش می‌خواهد (آنچه برای خود می‌پسندد را به آنان عطا كند).
دوّم آن قدم از قدم برندارد تا آنكه بداند آن حركتش در راه اطاعت خداست یا معصیت و نافرمانی او
سوّم از برادر مومن خود (به عیبی كه در خود نیز دارد ) عیب جویی نكند تا آنكه آن عیب را از خودش دور سارد
اگه بسلامتی سیر شدید به موضوع تاپیک برگردیم
خدا امشب ولیّش را ولی دادکه میلاد علی ابن الحسین است
جمالی منجلی نوری جلی داد
حسین بن علی چشم تو روشن
که امشب بر تو ذات حق علی داد
شب وجد امـام عالـمین است
بله بله ...
ببخشید تخسیر من شد ...
شاگرد بازیگوشیم دیگه شرمنده ...
ماهم این وسط غاغا لی لی
این چه حرفیه ...
خیلی زحمت کشیدین ...
اگه شوخی شد که باعث ناراحتیتون شده شرمندم ، معذرت میخوام
عزیزم ، چخد تو به فکر شکمی عاخه ، یکم از من یاد بگیر
قال الاْ مامُ عَلی بنُ الْحسَین علیه السلام: ما مِنْ جُرْعَةٍ أحَبُّ إلی اللّهِ مِنْ جُرْعَتَیْنِ: جُرْعَةُ غَیْظٍ رَدَّها مُؤْمِنٌ بِحِلْمٍ، أوْ جُرْعَةُ مُصیبَةٍ رَدَّها مُؤْمِنٌ بِصَبْرٍ.(23)
نزد خداوند متعال حالتی محبوب‌تر از یكی از این دو حالت نیست:
حالت غضب و غیظی كه مؤمن با بردباری و حلم از آن بگذرد و دیگری حالت بلا و مصیبتی كه مؤمن آن را با شكیبائی و صبر بگذراند.
نزد خداوند متعال حالتی محبوب‌تر از یكی از این دو حالت نیست:
حالت غضب و غیظی كه مؤمن با بردباری و حلم از آن بگذرد و دیگری حالت بلا و مصیبتی كه مؤمن آن را با شكیبائی و صبر بگذراند.
جشن ميلاد همايون امام چارمين است
عيد مولـود وصي رحمةٌ لِلعالميـن است
عقل را کي مي رسد تا وصف آن صورت نمايد
مات برآن صورت و حيران ز صورت آفرين است
زينـت محـراب و منبـر از وجـود اوسـت، آري
آنـکـه در زهد و ورع آموزگار زاهديـن اسـت
دوستان بازم عیدتون مبارک
من با اجازه مرخص میشم
شبتون نورانی
من با اجازه مرخص میشم
شبتون نورانی
کسی غوغای دل مرا به چنگ و دف میزند.
نمازم رنگ موسیقی گرفته.
دو صد قیام آواز میخوانم؛ دو صد نیاز در سماع آمده و دو صد سجده در ترنم و غزل مینشینم.
سجده میکنم به درگاه خدایی که تو زیبا سجدهاش کردی.
ای تاریخ کربلا! ای پهلوان شام و ای معنای علوی بودن!
تو پیغام حسین علیهالسلام بودی و چه زیبا پاس داشتی آخرین نماز او را.
به راستی پناه جستن از خدا در برابر ستم و نادانی، بهترین فریاد مبارزه است؛ آن هنگام که نان و نادانی، مردم را در بند عافیت گرفتار میکنند و استبداد، بر غیرت دینی و انسانی مردم افسار میبندد.
سلام خدا بر حسین علیهالسلام و بر تو علی بن الحسین و بر یاران تو و پدر شهیدت، ای فرزند نماز و ای پدر دعا.
روز میلاد تو، روز پیوند نماز و جهاد است و روز یگانگی دین و حکومت. تو زندگی را با رنگ دعا در کام بشر ریختی؛ آن گاه که جماعت مسلمانان یا از ترس ظلم و استبداد بنی امیه، راه زهد و گوشهگیری پیش گرفته بودند و با دنیا کاری نداشتند و یا در علاقه دنیا و غنائم جنگ غرق بودند و معنویت و عبادت را با زندگی بیگانه میدانستند.
میلاد تو میلاد راز و نیاز است.
میلاد تو معنای زندگی عاشقانه است.
میلاد تو میلاد عشق است.
.
.
.
حسین امیری
نه بابا این حرفها چیه منم شوخو کردم
دوستان بازم عیدتون مبارک
من با اجازه مرخص میشم
شبتون نورانی
عید تو هم مبارک عزیزم ...
شبت بخیر خانومی
دوستان بازم عیدتون مبارک
من با اجازه مرخص میشم
شبتون نورانی
شبتو به خیر خوشی و سلامتی و سعاد خانم معلم
«یک نگاه، یک لبخند»
«یک نگاه، یک لبخند»
«تَعْصِی الاِلهَ وَ اَنْتَ تُظْهِرُ حُبَّهُ هذا لَعَمْری فِی الْفِعالِ بَدیعٌ لَوْ کُنتَ تُظهِرُ حُبَّهُ لاَطَعْتَهُ اِنَّ الْمُحِبَّ لِمَنْ یُحِبُّ مُطیعٌ»
تمامت دلت را برای خدا گفتی... با واژههایی که ریشه در ابر دارند و هنوز بر دلهای آسمانی میبارند.
کاشکی ما نیز «فهمیده» بودیم! کاشکی دستی به «دعا» میگشودیم!
کاشکی حتی ذرهای حقِ دوستیِ حق را، ادا میکردیم و فقط ادعا نمیکردیم!
اگر دوستِ خدا بودیم، هرگز اهل گناه نبودیم!
حق با تو است... ما راست نگفتیم؛ دروغ گفتیم!
ما اینسان که نُمودیم، نبودیم.
مگر میتوان دوستارِ کسی بود و مُطیعش نبود؟!
مگر میشود حُرمتِ آنکه را دوست داشت، نگاه نداشت؟
ما، دل به حق نسپردیم... آبروی عشق را بردیم!
از دنیا بگذرید
«اصحابی؛ اِخوانی! علیکم بِدارِ الاخِرَةِ وَ لااُوصیکُمْ بِدارِ الدُّنیا فَاِنَّکُم عَلَیْها وَ بِها مُتَمَسِّکُونَ؛ اَما بَلَغَکُمْ اَنَّ عیسی علیهالسلام قالَ لِلحَوارِیّینَ: اَلدُّنیا قَنطَرةٌ فَاعْبُروُها وَ لا تَعمروُها وَ...».
ایستادی؛ چشم در چشم ما. وقتی لب گشودی، تمام بغضم ناگهان ترکید؛
«به دنیا، دل نبندید
بارِ سفر ببندید».
آنگاه، اندکی برآشفتی و از عیسی علیهالسلام گفتی... که او نیز برآشفته بود، و به یارانش گفته بود:
بَر اَمواج، خانه نسازید. به آبادیاش نپردازید.
و ما - اما - ویلاها ساختیم و فراوان به آنها پرداختیم؛ هرچند میدانستیم حتی «مولا ویلا نداشت»! و دنیا را برای اهلش واگذاشت. اما فقط و فقط سرودیم. ما را ببخش، اگر نااهل بودیم!
ما را ببخش
دلم سخت گرفته. «هوای خانهام ابری است» به صحیفه سبزت مینگرم.
«انجیل اهلبیت»، «زبور آل محمد» و... حسی غریب دارم. دوست دارم ببارم «چون ابر در بهاران».
ما، بَدیم؛ که با «قرآن» کنار نیامدیم. گلی - هم - بر سر خواهر آن نزدیم!
قرآن را کنار گذاشتیم و حُرمتِ خواهرش را نگاه نداشتیم؛ چنانکه «نهجالبلاغه» را «دون» نمودیم و حتی به دنبال واژهای درخور برای وصفش نبودیم.
ما را ببخش، اگر حق برادری را به جا نیاوردیم و به خواهر قرآن، خیانت کردیم!
برایم تبسم کن
یا علی!
میخواهمت در دنیا و میخوانمت؛ که خدا نیز در آخرت میخوانَدَت.
ای زینتِ عبادتپیشگان؛ همدم بینوایان؛ بردبارترین بردباران؛ شفاعت کننده فرمانداری معزول نزدِ عبدالملک مروان؛ و... شبیهترین کسان به امیرمؤمنان علی علیهالسلام !
آری، میدانم هیچگاه به هیچکس «نَه» نگفتی و بر کسی نیاشفتی! چشمهایت را از گناهانم فرو بند. در دل و جانم گُل کُن. امروز برایم تبسم کن.
میخواهم دیگر به دنیا دلشاد نباشم. میخواهم مثل تو «سجاد» باشم.
به نگاهی، دلشادم کن.
اینجا، هوا برای نَفَس کشیدن، کم است؛ از این قفس، آزادم کن.
.
.
.
مهدی خلیلیان
«یک نگاه، یک لبخند»
«تَعْصِی الاِلهَ وَ اَنْتَ تُظْهِرُ حُبَّهُ هذا لَعَمْری فِی الْفِعالِ بَدیعٌ لَوْ کُنتَ تُظهِرُ حُبَّهُ لاَطَعْتَهُ اِنَّ الْمُحِبَّ لِمَنْ یُحِبُّ مُطیعٌ»
تمامت دلت را برای خدا گفتی... با واژههایی که ریشه در ابر دارند و هنوز بر دلهای آسمانی میبارند.
کاشکی ما نیز «فهمیده» بودیم! کاشکی دستی به «دعا» میگشودیم!
کاشکی حتی ذرهای حقِ دوستیِ حق را، ادا میکردیم و فقط ادعا نمیکردیم!
اگر دوستِ خدا بودیم، هرگز اهل گناه نبودیم!
حق با تو است... ما راست نگفتیم؛ دروغ گفتیم!
ما اینسان که نُمودیم، نبودیم.
مگر میتوان دوستارِ کسی بود و مُطیعش نبود؟!
مگر میشود حُرمتِ آنکه را دوست داشت، نگاه نداشت؟
ما، دل به حق نسپردیم... آبروی عشق را بردیم!
از دنیا بگذرید
«اصحابی؛ اِخوانی! علیکم بِدارِ الاخِرَةِ وَ لااُوصیکُمْ بِدارِ الدُّنیا فَاِنَّکُم عَلَیْها وَ بِها مُتَمَسِّکُونَ؛ اَما بَلَغَکُمْ اَنَّ عیسی علیهالسلام قالَ لِلحَوارِیّینَ: اَلدُّنیا قَنطَرةٌ فَاعْبُروُها وَ لا تَعمروُها وَ...».
ایستادی؛ چشم در چشم ما. وقتی لب گشودی، تمام بغضم ناگهان ترکید؛
«به دنیا، دل نبندید
بارِ سفر ببندید».
آنگاه، اندکی برآشفتی و از عیسی علیهالسلام گفتی... که او نیز برآشفته بود، و به یارانش گفته بود:
بَر اَمواج، خانه نسازید. به آبادیاش نپردازید.
و ما - اما - ویلاها ساختیم و فراوان به آنها پرداختیم؛ هرچند میدانستیم حتی «مولا ویلا نداشت»! و دنیا را برای اهلش واگذاشت. اما فقط و فقط سرودیم. ما را ببخش، اگر نااهل بودیم!
ما را ببخش
دلم سخت گرفته. «هوای خانهام ابری است» به صحیفه سبزت مینگرم.
«انجیل اهلبیت»، «زبور آل محمد» و... حسی غریب دارم. دوست دارم ببارم «چون ابر در بهاران».
ما، بَدیم؛ که با «قرآن» کنار نیامدیم. گلی - هم - بر سر خواهر آن نزدیم!
قرآن را کنار گذاشتیم و حُرمتِ خواهرش را نگاه نداشتیم؛ چنانکه «نهجالبلاغه» را «دون» نمودیم و حتی به دنبال واژهای درخور برای وصفش نبودیم.
ما را ببخش، اگر حق برادری را به جا نیاوردیم و به خواهر قرآن، خیانت کردیم!
برایم تبسم کن
یا علی!
میخواهمت در دنیا و میخوانمت؛ که خدا نیز در آخرت میخوانَدَت.
ای زینتِ عبادتپیشگان؛ همدم بینوایان؛ بردبارترین بردباران؛ شفاعت کننده فرمانداری معزول نزدِ عبدالملک مروان؛ و... شبیهترین کسان به امیرمؤمنان علی علیهالسلام !
آری، میدانم هیچگاه به هیچکس «نَه» نگفتی و بر کسی نیاشفتی! چشمهایت را از گناهانم فرو بند. در دل و جانم گُل کُن. امروز برایم تبسم کن.
میخواهم دیگر به دنیا دلشاد نباشم. میخواهم مثل تو «سجاد» باشم.
به نگاهی، دلشادم کن.
اینجا، هوا برای نَفَس کشیدن، کم است؛ از این قفس، آزادم کن.
.
.
.
مهدی خلیلیان
1. من قنع بما قسم الله له فهو من أغنی الناس. هر کسی که قانع باشد به آنچه که خدا تقسیم می کند برای او، پس او از ثروتمندترین مردم است.
2. عجبت لمن عمل الدار الفناء و ترک دار البقاء.تعجب می کنم از کسی که عمل انجام می دهد برای دنیای فانی در حالی که آخرت را ترک کرده است.
3. التارک للأمر بالمعروف و النهي عن المنکر کنابذ کتاب الله وراء ظهره.کسی که امر به معروف و نهی از منکر را ترک کند همچون کسی است که کتاب خدا را پشت سر خود قرار داده است.
2. عجبت لمن عمل الدار الفناء و ترک دار البقاء.تعجب می کنم از کسی که عمل انجام می دهد برای دنیای فانی در حالی که آخرت را ترک کرده است.
3. التارک للأمر بالمعروف و النهي عن المنکر کنابذ کتاب الله وراء ظهره.کسی که امر به معروف و نهی از منکر را ترک کند همچون کسی است که کتاب خدا را پشت سر خود قرار داده است.
آخرین ویرایش:
در سجده‌هاي خويش اگر چشم تر کنى
سجاده‌هاي هستي را شعله‌ور کنى
بي‌شک، ستون هفت فلک مي‌شود اگر
دستي از آستين نيايش به در کنى
داوود، طفل مکتب آواي سبز توست
تا در گلوي مرثيه‌خوانش اثر کنى
برخيز اي پرستش توحيد، عبد تو!
بايد جهان بي‌خبري را خبر کنى
آن‌قدر خطبه خطبه، دعا در دعا شوى
آن‌قدر خون بباري و قرآن به سر کنى؛
تا خشت‌خشت ظلم و ستم را هر آينه
در کاخ‌هاي معرکه زير و زبر کنى
سجاده را که پيرهن عصمتت شده
پرچم براي قصه اين خير و شر کنى
يعني به رغم نعره مستانه ستم
گوش زمانه را ز مناجات کر کنى
... بايد که روزگار بترسد ز کفر خويش
او را از آه نيمه شبت بر حذر کنى
اي واي بر زمانه «لبيک ناشناس»
سجاد اگر تو باشي و نفرين اگر کنى
.
.
.
سودابه مهيجى
سجاده‌هاي هستي را شعله‌ور کنى
بي‌شک، ستون هفت فلک مي‌شود اگر
دستي از آستين نيايش به در کنى
داوود، طفل مکتب آواي سبز توست
تا در گلوي مرثيه‌خوانش اثر کنى
برخيز اي پرستش توحيد، عبد تو!
بايد جهان بي‌خبري را خبر کنى
آن‌قدر خطبه خطبه، دعا در دعا شوى
آن‌قدر خون بباري و قرآن به سر کنى؛
تا خشت‌خشت ظلم و ستم را هر آينه
در کاخ‌هاي معرکه زير و زبر کنى
سجاده را که پيرهن عصمتت شده
پرچم براي قصه اين خير و شر کنى
يعني به رغم نعره مستانه ستم
گوش زمانه را ز مناجات کر کنى
... بايد که روزگار بترسد ز کفر خويش
او را از آه نيمه شبت بر حذر کنى
اي واي بر زمانه «لبيک ناشناس»
سجاد اگر تو باشي و نفرين اگر کنى
.
.
.
سودابه مهيجى