عنوان:
بررسي پديده لنگي برش در ساختمان هاي بلند بتن آرمه با سيستم لوله اي
نويسنده(گان):
حسين نادرپور، علي خيرالدين،
پست الکترونيک: naderpour (a) semnan.ac.ir
چکيده:
پديده لنگي برش در سازه هاي با سيستم لوله اي در اثر تغيير مكان قائم ناهمگون ستون هاي واقع بر بال سازه بوجود مي آيد. هر ستون داخلي نسبت به ستون خارجي سمت خود، تغيير شكل و تنش كمتري خواهد داشت. چون لنگر اعمالي خارجي بايد توسط كوپل داخلي ناشي از نيروهاي كششي و فشاري دو سمت مخالف محور خنثي ساختمان تحمل گردد، تنش هاي ستون هاي گوشه اي بيشتر از تنش هاي ناشي از رفتار خالص لوله اي خواهد بود و تنش هاي ستون هاي مياني كمتر از آن مي باشد و توزيع تنش محوري از حالت خطي (ايده آل) دور مي شود. هدف از اين مقاله، بررسي پديده لنگي برش در سازه هاي لوله اي بتن آرمه مي باشد. مدل هاي سازه اي با طبقات مختلف و داراي پلانهاي مربعي و مستطيلي شكل در تحليلها استفاده شدند. به منظور بررسي نتايج حاصل از تحليل سازه ها، پارامتري بدون بعد تحت عنوان انديس لنگي برش تعريف گرديده است. مطالعه پارامتري مبتني بر بررسي نحوه تاثير پارامترهايي نظير تغيير در بعد ستون ها و نيز تغيير در سختي تيرهاي رابط آنها بر انديس لنگي برش مي باشد. نتايج نشان داد افزايش بعد ستون نمي تواند به ميزان زيادي مقدار لنگي برش را كاهش دهد. همچنين با افزايش سختي تيرهاي رابط بين ستون ها در پيرامون سازه، انديس لنگي برش، كاهش نسبتا چشمگيري داشت. به عنوان يك دستاورد كلي و با در نظر گرفتن نتايج حاصل از تحليل هاي متعدد مي توان گفت كه هر چند تكنيك هاي افزايش بعد ستون و نيز افزايش سختي تيرهاي پيراموني تا حدودي ميزان لنگي برش را كاهش مي دهند اما چنانچه راهكار موثرتري مدنظر باشد، مي بايست از روش هاي ديگر سازه اي نظير استفاده از سازه لوله اي بادبندي شده بهره گرفت.
کليدواژگان:
لنگي برش، سازه لوله اي، بتن آرمه، تنش محوري
بررسي پديده لنگي برش در ساختمان هاي بلند بتن آرمه با سيستم لوله اي
نويسنده(گان):
حسين نادرپور، علي خيرالدين،
پست الکترونيک: naderpour (a) semnan.ac.ir
چکيده:
پديده لنگي برش در سازه هاي با سيستم لوله اي در اثر تغيير مكان قائم ناهمگون ستون هاي واقع بر بال سازه بوجود مي آيد. هر ستون داخلي نسبت به ستون خارجي سمت خود، تغيير شكل و تنش كمتري خواهد داشت. چون لنگر اعمالي خارجي بايد توسط كوپل داخلي ناشي از نيروهاي كششي و فشاري دو سمت مخالف محور خنثي ساختمان تحمل گردد، تنش هاي ستون هاي گوشه اي بيشتر از تنش هاي ناشي از رفتار خالص لوله اي خواهد بود و تنش هاي ستون هاي مياني كمتر از آن مي باشد و توزيع تنش محوري از حالت خطي (ايده آل) دور مي شود. هدف از اين مقاله، بررسي پديده لنگي برش در سازه هاي لوله اي بتن آرمه مي باشد. مدل هاي سازه اي با طبقات مختلف و داراي پلانهاي مربعي و مستطيلي شكل در تحليلها استفاده شدند. به منظور بررسي نتايج حاصل از تحليل سازه ها، پارامتري بدون بعد تحت عنوان انديس لنگي برش تعريف گرديده است. مطالعه پارامتري مبتني بر بررسي نحوه تاثير پارامترهايي نظير تغيير در بعد ستون ها و نيز تغيير در سختي تيرهاي رابط آنها بر انديس لنگي برش مي باشد. نتايج نشان داد افزايش بعد ستون نمي تواند به ميزان زيادي مقدار لنگي برش را كاهش دهد. همچنين با افزايش سختي تيرهاي رابط بين ستون ها در پيرامون سازه، انديس لنگي برش، كاهش نسبتا چشمگيري داشت. به عنوان يك دستاورد كلي و با در نظر گرفتن نتايج حاصل از تحليل هاي متعدد مي توان گفت كه هر چند تكنيك هاي افزايش بعد ستون و نيز افزايش سختي تيرهاي پيراموني تا حدودي ميزان لنگي برش را كاهش مي دهند اما چنانچه راهكار موثرتري مدنظر باشد، مي بايست از روش هاي ديگر سازه اي نظير استفاده از سازه لوله اي بادبندي شده بهره گرفت.
کليدواژگان:
لنگي برش، سازه لوله اي، بتن آرمه، تنش محوري
