چقدر راحت توجیه می کنید اسمش رو هم گذاشتید شرایط اجباری. اینها افتخار نیست که بیاییم بگیم همه جا اینجوریه.
لطفاً قسمتی را که به نظر شما بنده توجیه کردم بفرمائید تا بیشتر توضیح دهم .
من دوستانی داشتم که در آمریکا ثروتمند بودند و با انتقال سرمایه خود به ایران و خرید واحد صنعتی زندگی خود را نابود کرده اند. بعضی از این بندگان خدا سالهاست که در زندان به سر میبرند. مثلاً کسی را میشناختم که باید هر ماه 150 میلیون تومن حقوق پرداخت میکرد ( 13 سال پیش) و برای پرداخت حقوق یک ماه کارگران مجبور شد که ملک پدری خود در فرمانیه تهران را در رهن بانک قرار دهد . یک خانه ویلائی 600 متری در آن منطقه آن زمان 130 میلیون تومن ارزیابی شده بود . خوب شما ببینید این فرد بدلیل مشکلاتی که کارگران ایجاد میکردند موفق به پرداخت وام نشد و آن ملک را از دست داد ( البته آن ملک الآن حدود سه میلیارد تومن میارزد.) و بعد از مدتی هم تمام زندگی خود را از دست داد. در حالیکه در آمریکا کارخانه داشت و این ثروت را در آنجا ایجاد کرده بود.
شما ببیند سالهاست که دولت به منظور انتقال واحدهای صنعتی به بخش خصوصی تلاش میکند ولی بخش خصوصی از آن استقبال نمیکند ! چرا؟!!
چون این واحدها بدلیل مشکلات کارگری زیان ده هستند و خرید آنها به منزله خود کشی است . خدا میداند که بارها با من تماس گرفتند و وعده تخفیف و امتیازات بیشتری را داده اند که هیچوقت حاضر نشدیم که بر روی این واحدها سرمایه گذاری کنیم چرا که خرید این واحدها به معنی نابودی است.
شما فکر نکنید که یک نفر کارفرما حتماً باید یک خون آشام باشد . همانطور که عرض کردم رقابت پذیری اصل مهمی برای بقای بنگاه اقتصادی است.
