کشور سوریه همیشه یکی از امن ترین کشورهای عرب بود، اما از چند سال قبل خیلی نامرئی اما مدام، به اختلافات قومی و مذهبی و حتی شهری و طایفه ای در این کشور دامن زده شد...
اخبار و شایعاتی پخش شد که خیلی راحت باعث اختلاف مذاهب یا قومیت ها یا حتی ساکنان شهرهای مختلف و طرفداران تیم های مختلف می شد. مثلا یک روز شایع شد پزشکی کرد تبار مردم قبایل عرب را مسموم کرده و یک بار شایع شد راننده ای از شهر حمص پانزده مسافر اهل حلب را به داخل دره فرستاده و خودش از اتوبوس بیرون پریده و ... وقتی جنگ داخلی به راه افتاد ناگهان همه این اختلاف ها و کینه ها و نفرت ها سرباز کرد و تسویه حساب ها همسایه به همسایه و شهر به شهر و دین به دین و مذهب به مذهب و قوم به قوم شروع شد...»
این حکایت آشنا نیست؟
....
...
.
اصلا نمی خواهم به این احتمال فکر کنم، اما اگر منافع سلطه طلبان جهانی این باشد که جنگ داخلی در ایران راه بیافتد... فکر می کنید اتفاقی که در صربستان و کرواسی و بوسنی با مردمانی با فرهنگی نسبتا بالا افتاد، دوباره ممکن نیست؟
واقعیت اینست که عده ای آگاهانه یا از روی جهل در حال دامن زدن به اختلافات قومی مذهبی وگروهی هستند.
در حال حاضر هر کسی را که نگاه می کنی حس می کنی از دیگران نفرتی عظیم و خشمی انبار شده دارد که تنها جرقه ای می خواهد تا منفجر شود!
ما از گسترش این حجم نفرت و کینه و خشم علیه همدیگر نگرانیم
بیاییم منافع ملی را فدای منافع فردی نکنیم بیاییم به خاطرمنافع گروهی انسجام ملی را خدشه دار نکنیم
ما وظیفه داریم بجای غرق شدن در منافع جریانی وباندی به فقر زدایی وحل مشکلات ومعضلات کشور همت کنیم
همه ما وظیفه داریم با وحدت وهمدلی تلاش کنیم مشکل معیشت مردم , اعتیاد, بیکاری , مشکل زنان آسیب دیده وکودکان کار حل کنیم
ماباید همزمان با رفع تحریم ها موانع تولید را مرتفع کنیم وبه اشتغال مولد بیاندیشیم وریشه اقتصاد دلالی را خشک کنیم
ما باید با هویت بخشی شهرها و تعریف ماموریت های جهانی و منطقه ای، به افزایش تعلق خاطر شهروندی کمک کنیم...
باید رشد اقتصادی وحفظ منافع ملی ویکپارچگی را بعنوان یک ضرورت بدانیم
,, احیای اخلاق در چارچوب گسترش صلح وآرامش ضرورت امروز جامعه ما هست.
حرف نمی زنیم عمل می کنیم.
ایرانی هستیم همدیگر رادرک می کنیم وبه شایعه گوش نمی دهیم .دست دردست یکدیگر، همانند زنجیر محکم، میهن خویش کنیم آباد.
اخبار و شایعاتی پخش شد که خیلی راحت باعث اختلاف مذاهب یا قومیت ها یا حتی ساکنان شهرهای مختلف و طرفداران تیم های مختلف می شد. مثلا یک روز شایع شد پزشکی کرد تبار مردم قبایل عرب را مسموم کرده و یک بار شایع شد راننده ای از شهر حمص پانزده مسافر اهل حلب را به داخل دره فرستاده و خودش از اتوبوس بیرون پریده و ... وقتی جنگ داخلی به راه افتاد ناگهان همه این اختلاف ها و کینه ها و نفرت ها سرباز کرد و تسویه حساب ها همسایه به همسایه و شهر به شهر و دین به دین و مذهب به مذهب و قوم به قوم شروع شد...»
این حکایت آشنا نیست؟
....
...
.
اصلا نمی خواهم به این احتمال فکر کنم، اما اگر منافع سلطه طلبان جهانی این باشد که جنگ داخلی در ایران راه بیافتد... فکر می کنید اتفاقی که در صربستان و کرواسی و بوسنی با مردمانی با فرهنگی نسبتا بالا افتاد، دوباره ممکن نیست؟
واقعیت اینست که عده ای آگاهانه یا از روی جهل در حال دامن زدن به اختلافات قومی مذهبی وگروهی هستند.
در حال حاضر هر کسی را که نگاه می کنی حس می کنی از دیگران نفرتی عظیم و خشمی انبار شده دارد که تنها جرقه ای می خواهد تا منفجر شود!
ما از گسترش این حجم نفرت و کینه و خشم علیه همدیگر نگرانیم
بیاییم منافع ملی را فدای منافع فردی نکنیم بیاییم به خاطرمنافع گروهی انسجام ملی را خدشه دار نکنیم
ما وظیفه داریم بجای غرق شدن در منافع جریانی وباندی به فقر زدایی وحل مشکلات ومعضلات کشور همت کنیم
همه ما وظیفه داریم با وحدت وهمدلی تلاش کنیم مشکل معیشت مردم , اعتیاد, بیکاری , مشکل زنان آسیب دیده وکودکان کار حل کنیم
ماباید همزمان با رفع تحریم ها موانع تولید را مرتفع کنیم وبه اشتغال مولد بیاندیشیم وریشه اقتصاد دلالی را خشک کنیم
ما باید با هویت بخشی شهرها و تعریف ماموریت های جهانی و منطقه ای، به افزایش تعلق خاطر شهروندی کمک کنیم...
باید رشد اقتصادی وحفظ منافع ملی ویکپارچگی را بعنوان یک ضرورت بدانیم
,, احیای اخلاق در چارچوب گسترش صلح وآرامش ضرورت امروز جامعه ما هست.
حرف نمی زنیم عمل می کنیم.
ایرانی هستیم همدیگر رادرک می کنیم وبه شایعه گوش نمی دهیم .دست دردست یکدیگر، همانند زنجیر محکم، میهن خویش کنیم آباد.
آخرین ویرایش:
