امضای دیجیتال

[neda_eng]

امضای ديجيتال
امضاي [[ديجيتال]] براي فايل هاي اطلاعاتي همان كار را انجام مي دهد كه امضاي شما بر روي سند كاغذي انجام مي دهد.امضاي ديجيتال و امضاي دست‎نويس هر دو متكي بر اين واقعيت هستند كه پيداكردن دو نفر با يك امضا تقريباً غيرممكن است. باامضاي ديجيتال اصل بودن و صداقت يك پيغام يا سند و يا فايل اطلاعاتي تضمين ميشود. به منظور ايجاد امضای ديجيتال از يک [[الگوريتم رياضی]] به منظور ترکيب اطلاعات در يک کليد با [[اطلاعات]] پيام ، استفاده می شود . ماحصل عمليات ، توليد رشته ای مشتمل بر مجموعه ای از حروف و اعداد است .يک امضای ديجيتال صرفا" به شما نخواهد گفت که " اين شخص يک پيام را نوشته است " بلکه در بردارنده اين مفهوم مهم است که : "اين شخص اين پيام را نوشته است " .

[ویرایش] علت استفاده از يک امضای ديجيتال چيست ؟

اجازه دهيد برای پاسخ به سوال فوق ، سوالات ديگری را مطرح کنيم ! • برای تشخيص و تائيد هويت فرد ارسال کننده يک نامه الکترونيکی از چه مکانيزم هائی استفاده می شود؟ • فرض کنيد يک نامه الکترونيکی از يکی از دوستان خود دريافت داشته ايد که از شما درخواست خاصی را می نمايد ، پس از مطالعه پيام برای شما دو سوال متفاوت مطرح می گردد : الف ) آيا اين نامه را واقعا" وی ارسال نموده است ؟ ب ) آيا محتوای نامه ارسالی واقعی است و وی دقيقا" همين درخواست را داشته است ؟ • آيا وجود هر نامه الکترونيکی در صندوق پستی ، نشاندهنده صحت محتوا و تائيد هويت فرد ارسال کننده آن است ؟ سوءاستفاده از آدرس های Email برای مهاجمان و ويروس ها به امری متداول تبديل شده است و با توجه به نحوه عملکرد آنان در برخی موارد شناسائی هويت فرد ارسال کننده يک پيام بسيار مشکل و گاها" غيرممکن است . تشخيص غيرجعلی بودن نامه های الکترونيکی در فعاليت های تجاری و بازرگانی دارای اهميت فراوانی است . يک نامه الکترونيکی شامل يک امضای ديجيتال، نشاندهنده اين موضوع است که محتوای پيام از زمان ارسال تا زمانی که به دست شما رسيده است ، تغيير نکرده است . در صورت بروز هر گونه تغيير در محتوای نامه ، امضای ديجيتال همراه آن از درجه اعتبار ساقط می شود .



[ویرایش] نحوه عملکرد يک امضای ديجيتال

قبل از آشنائی با نحوه عملکرد يک امضای ديجيتال ، لازم است در ابتدا با برخی اصطلاحات مرتبط با اين موضوع بيشتر آشنا شويم : • کليدها ( Keys ) . از کليدها به منظور ايجاد امضاهای ديجيتال استفاده می گردد . برای هر امضای ديجيتال ، يک کليد عمومی و يک کليد خصوصی وجود دارد : کليد خصوصی ، بخشی از کليد است که که شما از آن به منظور امضای يک پيام استفاده می نمائيد . کليد خصوصی يک رمزعبور حفاظت شده بوده و نمی بايست آن را در اختيار ديگران قرار داد . کليد عمومی ، بخشی از کليد است که امکان استفاده از آن برای ساير افراد وجود دارد . زمانی که کليد فوق برای يک حلقه کليد عمومی ( public key ring) و يا يک شخص خاص ارسال می گردد ، آنان با استفاده از آن قادر به بررسی امضای شما خواهند بود . • حلقه کليد ( Key Ring ) ، شامل کليد های عمومی است . يک حلقه کليد از کليد های عمومی افرادی که برای شما کليد مربوط به خود را ارسال نموده و يا کليدهائی که از طريق يک سرويس دهنده کليد عمومی دريافت نموده ايد، تشکيل می گردد . يک سرويس دهنده کليد عمومی شامل کليد افرادی است که امکان ارسال کليدعمومی در اختيار آنان گذاشته شده است . • اثرانگشت : زمانی که يک کليد تائيد می گردد ، در حقيقت منحصربفرد بودن مجموعه ای از حروف و اعداد که اثرانگشت يک کليد را شامل می شوند . تائيد می گردد . • گواهينامه های کليد : در زمان انتخاب يک کليد از روی يک حلقه کليد ، امکان مشاهده گواهينامه ( مجوز ) کليد وجود خواهد داشت . دراين رابطه می توان به اطلاعات متفاوتی نظير صاحب کليد ، تاريخ ايجاد و اعتبار کليد دست يافت . نحوه ايجاد و استفاده از کليد ها : • توليد يک کليد با استفاده از نرم افزارهائی نظير PGP اقتباس شده از کلمات Pretty Good Privacy )و يا GnuPG ( اقتباس شده از کلمات GNU Privacy Guard ) • معرفی کليد توليد شده به ساير همکاران و افرادی که دارای کليد می باشند . • ارسال کليد توليد شده به يک حلقه کليد عمومی تا ساير افراد قادر به بررسی و تائيد امضای شما گردند . • استفاده از امضای ديجيتال در زمان ارسال نامه های الکترونيکی . اکثر برنامه های سرويس دهنده پست الکترونيکی دارای پتانسيلی به منظور امضاء يک پيام می باشند

[ویرایش] حملات ممكن عليه امضاهاي ديجيتالي

• حملة Key-only – در اين حمله، دشمن تنها كليد عمومي امضاء‌كننده را مي‌داند و بنابراين فقط توانايي بررسي صحت امضاهاي پيام‌هايي را كه به وي داده شده‌اند، دارد. • حملة Known Signature – دشمن، كليد عمومي امضاء‌كننده را مي‌داند و جفت‌هاي پيام/امضاء كه به‌وسيلة صاحب امضاء انتخاب و توليد شده ‌است را ديده است. اين حمله در عمل امكان‌پذير است و بنابراين هر روش امضايي بايد در مقابل آن امن باشد. • حملة Chosen Message – به دشمن اجازه داده مي‌شود كه از امضاء‌كننده بخواهد كه تعدادي از پيام‌هاي به انتخاب او را امضاء كند. انتخاب اين پيام‌ها ممكن است به امضاهاي از قبل گرفته ‌شده بستگي داشته باشد. اين حمله در غالب حالات، ممكن است غيرعملي به نظر برسد، اما با پيروي از قانون احتياط، روش امضايي كه در برابر آن ايمن است، ترجيح داده مي‌شود. • حملة Man-in-the-middle – در اين حمله، شخص از موقعيت استفاده كرده در هنگام مبادلة كليد عمومي، كليد عمومي خود را جايگزين كرده و براي گيرنده مي‌فرستد و بدين‌گونه مي‌تواند به پيام‌ها دسترسي داشته باشد بدون اينكه فرستنده و گيرنده، مطلع باشند. در سيستم‎هاي كليد ـ عمومي ‎(نامتقارن) اغلب مديريت كليد مورد حمله قرار مي‎گيرد تا الگوريتم رمزنگاري

 

[neda_eng]

شنائی با امضای ديجيتال
شايد تاکنون نامه های الکترونيکی متعددی را دريافت داشته ايد که دارای مجموعه ای از حروف و اعداد در انتهای آنان می باشند . در اولين نگاه ممکن است اينگونه تصور گردد که اطلاعات فوق بی فايده بوده و شايد هم نشاندهنده بروز يک خطاء در سيستم باشد! در حقيقت ما شاهد استفاده از امضای ديجيتال در يک نامه الکترونيکی می باشيم . به منظور ايجاد يک امضای ديجيتال از يک الگوريتم رياضی به منظور ترکيب اطلاعات در يک کليد با اطلاعات پيام ، استفاده می شود . ماحصل عمليات ، توليد يک رشته مشتمل بر مجموعه ای از حروف و اعداد است .يک امضای ديجيتال صرفا" به شما نخواهد گفت که " اين شخص يک پيام را نوشته است " بلکه در بردارنده اين مفهوم مهم است که : "اين شخص اين پيام را نوشته است " .

علت استفاده از يک امضای ديجيتال چيست ؟
اجازه دهيد برای پاسخ به سوال فوق ، سوالات ديگری را مطرح کنيم !
? برای تشخيص و تائيد هويت فرد ارسال کننده يک نامه الکترونيکی از چه مکانيزمهائی استفاده می شود؟
? فرض کنيد يک نامه الکترونيکی را از يکی از دوستان خود دريافت داشته ايد که از شما درخواست خاصی را می نمايد ، پس از مطالعه پيام برای شما دو سوال متفاوت مطرح می گردد : الف ) آيا اين نامه را واقعا" وی ارسال نموده است ؟ ب ) آيا محتوای نامه ارسالی واقعی است و وی دقيقا" همين درخواست را داشته است ؟
? آيا وجود هر نامه الکترونيکی در صندوق پستی ، نشاندهنده صحت محتوا و تائيد هويت فرد ارسال کننده آن است ؟
همانگونه که در مطلب " مراقب ضمائم نامه های الکترونيکی باشيد " ، اشاره گرديد ، سوءاستفاده از آدرس های Email برای مهاجمان و ويروس ها به امری متداول تبديل شده است و با توجه به نحوه عملکرد آنان در برخی موارد شناسائی هويت فرد ارسال کننده يک پيام بسيار مشکل و گاها" غيرممکن است . تشخيص غيرجعلی بودن نامه های الکترونيکی در فعاليت های تجاری و بازرگانی دارای اهميت فراوانی است .
يک نامه الکترونيکی شامل يک امضای ديجيتال، نشاندهنده اين موضوع است که محتوای پيام از زمان ارسال تا زمانی که به دست شما رسيده است ، تغيير نکرده است . در صورت بروز هر گونه تغيير در محتوای نامه ، امضای ديجيتال همراه آن از درجه اعتبار ساقط می شود .
نحوه عملکرد يک امضای ديجيتال
قبل از آشنائی با نحوه عملکرد يک امضای ديجيتال ، لازم است در ابتدا با برخی اصطلاحات مرتبط با اين موضوع بيشتر آشنا شويم :
? کليدها ( Keys ) . از کليدها به منظور ايجاد امضاهای ديجيتال استفاده می گردد . برای هر امضای ديجيتال ، يک کليد عمومی و يک کليد خصوصی وجود دارد : کليد خصوصی ، بخشی از کليد است که که شما از آن به منظور امضای يک پيام استفاده می نمائيد . کليد خصوصی يک رمزعبور حفاظت شده بوده و نمی بايست آن را در اختيار ديگران قرار داد . کليد عمومی ، بخشی از کليد است که امکان استفاده از آن برای ساير افراد وجود دارد . زمانی که کليد فوق برای يک حلقه کليد عمومی ( public key ring) و يا يک شخص خاص ارسال می گردد ، آنان با استفاده از آن قادر به بررسی امضای شما خواهند بود .
? حلقه کليد ( Key Ring ) ، شامل کليد های عمومی است . يک حلقه کليد از کليد های عمومی افرادی که برای شما کليد مربوط به خود را ارسال نموده و يا کليدهائی که از طريق يک سرويس دهنده کليد عمومی دريافت نموده ايد، تشکيل می گردد . يک سرويس دهنده کليد عمومی شامل کليد افرادی است که امکان ارسال کليدعمومی در اختيار آنان گذاشته شده است .
? اثرانگشت : زمانی که يک کليد تائيد می گردد ، در حقيقت منحصربفرد بودن مجموعه ای از حروف و اعداد که اثرانگشت يک کليد را شامل می شوند . تائيد می گردد .
? گواهينامه های کليد : در زمان انتخاب يک کليد از روی يک حلقه کليد ، امکان مشاهده گواهينامه ( مجوز ) کليد وجود خواهد داشت . دراين رابطه می توان به اطلاعات متفاوتی نظير صاحب کليد ، تاريخ ايجاد و اعتبار کليد دست يافت .
نحوه ايجاد و استفاده از کليد ها :
? توليد يک کليد با استفاده از نرم افزارهائی نظير PGP ( اقتباس شده از کلمات Pretty Good Privacy )و يا GnuPG ( اقتباس شده از کلمات GNU Privacy Guard )
? معرفی کليد توليد شده به ساير همکاران و افرادی که دارای کليد می باشند .
? ارسال کليد توليد شده به يک حلقه کليد عمومی تا ساير افراد قادر به بررسی و تائيد امضای شما گردند .
? استفاده از امضای ديجيتال در زمان ارسال نامه های الکترونيکی . اکثر برنامه های سرويس دهنده پست الکترونيکی دارای پتانسيلی به منظور امضاء يک پيام می باشند . ​

 

[neda_eng]

امضای ديجيتال

شايد تاکنون نامه های الکترونيکی متعددی را دريافت داشته ايد که دارای مجموعه ای از حروف و اعداد در انتهای آنان می باشند . در اولين نگاه ممکن است اينگونه تصور گردد که اطلاعات فوق بی فايده بوده و شايد هم نشاندهنده بروز يک خطاء در سيستم باشد! در حقيقت ما شاهد استفاده از امضای ديجيتال در يک نامه الکترونيکی می باشيم . به منظور ايجاد امضای ديجيتال از يک الگوريتم رياضی به منظور ترکيب اطلاعات در يک کليد با اطلاعات پيام ، استفاده می شود . ماحصل عمليات ، توليد رشته ای مشتمل بر مجموعه ای از حروف و اعداد است .يک امضای ديجيتال صرفا" به شما نخواهد گفت که " اين شخص يک پيام را نوشته است " بلکه در بردارنده اين مفهوم مهم است که : "اين شخص اين پيام را نوشته است " .
علت استفاده از يک امضای ديجيتال چيست ؟
اجازه دهيد برای پاسخ به سوال فوق ، سوالات ديگری را مطرح کنيم !

• <LI dir=rtl>برای تشخيص و تائيد هويت فرد ارسال کننده يک نامه الکترونيکی از چه مکانيزمهائی استفاده می شود؟
  <LI dir=rtl> فرض کنيد يک نامه الکترونيکی را از يکی از دوستان خود دريافت داشته ايد که از شما درخواست خاصی را می نمايد ، پس از مطالعه پيام برای شما دو سوال متفاوت مطرح می گردد : الف ) آيا اين نامه را واقعا" وی ارسال نموده است ؟ ب ) آيا محتوای نامه ارسالی واقعی است و وی دقيقا" همين درخواست را داشته است ؟
• آيا وجود هر نامه الکترونيکی در صندوق پستی ، نشاندهنده صحت محتوا و تائيد هويت فرد ارسال کننده آن است ؟

همانگونه که در مطلب " مراقب ضمائم نامه های الکترونيکی باشيد " ، اشاره گرديد ، سوءاستفاده از آدرس های Email برای مهاجمان و ويروس ها به امری متداول تبديل شده است و با توجه به نحوه عملکرد آنان در برخی موارد شناسائی هويت فرد ارسال کننده يک پيام بسيار مشکل و گاها" غيرممکن است . تشخيص غيرجعلی بودن نامه های الکترونيکی در فعاليت های تجاری و بازرگانی دارای اهميت فراوانی است .
يک نامه الکترونيکی شامل يک امضای ديجيتال، نشاندهنده اين موضوع است که محتوای پيام از زمان ارسال تا زمانی که به دست شما رسيده است ، تغيير نکرده است . در صورت بروز هر گونه تغيير در محتوای نامه ، امضای ديجيتال همراه آن از درجه اعتبار ساقط می شود .
نحوه عملکرد يک امضای ديجيتال
قبل از آشنائی با نحوه عملکرد يک امضای ديجيتال ، لازم است در ابتدا با برخی اصطلاحات مرتبط با اين موضوع بيشتر آشنا شويم :
[FONT=arial,geneva,helvetica][/FONT]

• <LI dir=rtl>کليدها ( Keys ) . از کليدها به منظور ايجاد امضاهای ديجيتال استفاده می گردد . برای هر امضای ديجيتال ، يک کليد عمومی و يک کليد خصوصی وجود دارد : کليد خصوصی ، بخشی از کليد است که که شما از آن به منظور امضای يک پيام استفاده می نمائيد . کليد خصوصی يک رمزعبور حفاظت شده بوده و نمی بايست آن را در اختيار ديگران قرار داد . کليد عمومی ، بخشی از کليد است که امکان استفاده از آن برای ساير افراد وجود دارد . زمانی که کليد فوق برای يک حلقه کليد عمومی ( public key ring) و يا يک شخص خاص ارسال می گردد ، آنان با استفاده از آن قادر به بررسی امضای شما خواهند بود .
  <LI dir=rtl>حلقه کليد ( Key Ring ) ، شامل کليد های عمومی است . يک حلقه کليد از کليد های عمومی افرادی که برای شما کليد مربوط به خود را ارسال نموده و يا کليدهائی که از طريق يک سرويس دهنده کليد عمومی دريافت نموده ايد، تشکيل می گردد . يک سرويس دهنده کليد عمومی شامل کليد افرادی است که امکان ارسال کليدعمومی در اختيار آنان گذاشته شده است .
  <LI dir=rtl>اثرانگشت : زمانی که يک کليد تائيد می گردد ، در حقيقت منحصربفرد بودن مجموعه ای از حروف و اعداد که اثرانگشت يک کليد را شامل می شوند . تائيد می گردد .
• گواهينامه های کليد : در زمان انتخاب يک کليد از روی يک حلقه کليد ، امکان مشاهده گواهينامه ( مجوز ) کليد وجود خواهد داشت . دراين رابطه می توان به اطلاعات متفاوتی نظير صاحب کليد ، تاريخ ايجاد و اعتبار کليد دست يافت .

[FONT=arial,geneva,helvetica][/FONT]نحوه ايجاد و استفاده از کليد ها :

• <LI dir=rtl>توليد يک کليد با استفاده از نرم افزارهائی نظير PGP ( اقتباس شده از کلمات Pretty Good Privacy )و يا GnuPG ( اقتباس شده از کلمات GNU Privacy Guard )
  <LI dir=rtl>معرفی کليد توليد شده به ساير همکاران و افرادی که دارای کليد می باشند .
  <LI dir=rtl>ارسال کليد توليد شده به يک حلقه کليد عمومی تا ساير افراد قادر به بررسی و تائيد امضای شما گردند .
• استفاده از امضای ديجيتال در زمان ارسال نامه های الکترونيکی . اکثر برنامه های سرويس دهنده پست الکترونيکی دارای پتانسيلی به منظور امضاء يک پيام می باشند .

 

[neda_eng]

تاکنون نامه هاى الکترونیکى متعددى را دریافت داشته اید که داراى مجموعه اى از حروف و اعداد در انتهاى آنان مى باشند . در اولین نگاه ممکن است اینگونه تصور گردد که اطلاعات فوق بى فایده بوده و شاید هم نشاندهنده بروز یک خطاء در سیستم باشد! در حقیقت ما شاهد استفاده از امضاى دیجیتال در یک نامه الکترونیکى مى باشیم .

به منظور ایجاد یک امضاى دیجیتال از یک الگوریتم ریاضى به منظور ترکیب اطلاعات در یک کلید با اطلاعات پیام ، استفاده مى شود . ماحصل عملیات ، تولید یک رشته مشتمل بر مجموعه اى از حروف و اعداد است .یک امضاى دیجیتال صرفا" به شما نخواهد گفت که " این شخص یک پیام را نوشته است " بلکه در بردارنده این مفهوم مهم است که : "این شخص این پیام را نوشته است " .

علت استفاده از یک امضاى دیجیتال چیست ؟
اجازه دهید براى پاسخ به سوال فوق ، سوالات دیگرى را مطرح کنیم !

براى تشخیص و تائید هویت فرد ارسال کننده یک نامه الکترونیکى از چه مکانیزمهائى استفاده مى شود؟

فرض کنید یک نامه الکترونیکى را از یکى از دوستان خود دریافت داشته اید که از شما درخواست خاصى را مى نماید ، پس از مطالعه پیام براى شما دو سوال متفاوت مطرح مى گردد : الف ) آیا این نامه را واقعا" وى ارسال نموده است ؟ ب ) آیا متتواى نامه ارسالى واقعى است و وى دقیقا" همین درخواست را داشته است ؟

آیا وجود هر نامه الکترونیکى در صندوق پستى ، نشاندهنده صحت محتوا و تائید هویت فرد ارسال کننده آن است ؟

همانگونه که در مطلب " مراقب ضمائم نامه هاى الکترونیکى باشید " ، اشاره گردید ، سوءاستفاده از آدرس هاى Email براى مهاجمان و ویروس ها به امرى متداول تبدیل شده است و با توجه به نحوه عملکرد آنان در برخى موارد شناسائى هویت فرد ارسال کننده یک پیام بسیار مشکل و گاها" غیرممکن است . تشخیص غیرجعلى بودن نامه هاى الکترونیکى در فعالیت هاى تجارى و بازرگانى داراى اهمیت فراوانى است .
یک نامه الکترونیکى شامل یک امضاى دیجیتال، نشاندهنده این موضوع است که محتواى پیام از زمان ارسال تا زمانى که به دست شما رسیده است ، تغییر نکرده است . در صورت بروز هر گونه تغییر در محتواى نامه ، امضاى دیجیتال همراه آن از درجه اعتبار ساقط مى شود .

نحوه عملکرد یک امضاى دیجیتال
قبل از آشنائى با نحوه عملکرد یک امضاى دیجیتال ، لازم است در ابتدا با برخى اصطلاحات مرتبط با این موضوع بیشتر آشنا شویم :

کلیدها ( Keys ) . از کلیدها به منظور ایجاد امضاهاى دیجیتال استفاده مى گردد . براى هر امضاى دیجیتال ، یک کلید عمومى و یک کلید خصوصى وجود دارد : کلید خصوصى ، بخشى از کلید است که که شما از آن به منظور امضاى یک پیام استفاده مى نمائید . کلید خصوصى یک رمزعبور حفاظت شده بوده و نمى بایست آن را در اختیار دیگران قرار داد . کلید عمومى ، بخشى از کلید است که امکان استفاده از آن براى سایر افراد وجود دارد . زمانى که کلید فوق براى یک حلقه کلید عمومى ( public key ring) و یا یک شخص خاص ارسال مى گردد ، آنان با استفاده از آن قادر به بررسى امضاى شما خواهند بود .

حلقه کلید ( Key Ring ) ، شامل کلید هاى عمومى است . یک حلقه کلید از کلید هاى عمومى افرادى که براى شما کلید مربوط به خود را ارسال نموده و یا کلیدهائى که از طریق یک سرویس دهنده کلید عمومى دریافت نموده اید، تشکیل مى گردد . یک سرویس دهنده کلید عمومى شامل کلید افرادى است که امکان ارسال کلیدعمومى در اختیار آنان گذاشته شده است .

اثرانگشت : زمانى که یک کلید تائید مى گردد ، در تقیقت منحصربفرد بودن مجموعه اى از حروف و اعداد که اثرانگشت یک کلید را شامل مى شوند . تائید مى گردد .

گواهینامه هاى کلید : در زمان انتخاب یک کلید از روى یک حلقه کلید ، امکان مشاهده گواهینامه ( مجوز ) کلید وجود خواهد داشت . دراین رابطه مى توان به اطلاعات متفاوتى نظیر صاحب کلید ، تاریخ ایجاد و اعتبار کلید دست یافت .

نحوه ایجاد و استفاده از کلید ها :

تولید یک کلید با استفاده از نرم افزارهائى نظیر PGP ( اقتباس شده از کلمات Pretty Good Privacy )و یا GnuPG ( اقتباس شده از کلمات GNU Privacy Guard ) معرفى کلید تولید شده به سایر همکاران و افرادى که داراى کلید مى باشند .

ارسال کلید تولید شده به یک حلقه کلید عمومى تا سایر افراد قادر به بررسى و تائید امضاى شما گردند .

استفاده از امضاى دیجیتال در زمان ارسال نامه هاى الکترونیکى . اکثر برنامه هاى سرویس دهنده پست الکترونیکى داراى پتانسیلى به منظور امضاء یک پیام مى باشند