#افشین یدالهی

[naghmeirani]

زندگینامه: افشین یداللهی (۱۳۴۷-۱۳۹۵)

افشین یداللهی متولد دی ماه ۱۳۴۷ در اصفهان و بزرگ شده تهران بود. پدر او از بزرگان شهر ایزدخواست بود و مادر وی نیز اهل اسفرجان.
وي دكتر روانپزشك (متخصص اعصاب و روان) بود كه با وجود علاقه به شعر و ترانه به رشته تحصيلي‌اش وفادار مانده و معالجه بيماران را در اولويت كاري‌اش قرار داده بود.

یداللهی كار حرفه‌اي خود در ترانه‌سرایی را در سال 1376 با سرودن ترانه‌اي در باب شخصيت امام حسين(ع) شروع كرد كه با آهنگسازي فواد حجازي و خوانندگي خشايار اعتمادي در اركستر سازمان صداوسيما اجرا شد.

كار دوم وي، ترانه «از فارس تا خزر» با آهنگسازي شادمهر عقيلي و خوانندگي خشايار اعتمادي اجرا شد. وي براي بسياري از سريال‌هاي ماندگار تلويزيوني ترانه سروده است که آخرین آن ساخت ترانه برای سریال معمای شاه بود كه ترانه آن از سوی سالار عقيلي خوانده شد.

یداللهی همچنين با خوانندگان مطرح موسيقي ملي و پاپ در آلبوم‌هاي مختلف همكاري كرده است. ترانه سريال «شب دهم» ساخته حسن فتحي از جمله معروفترین ترانه‌هایی است که با آهنگسازی فردین خلتعبری و صدای علیرضا قربانی شهرت بسزایی یافت.

بخشي از ترانه شناسي افشين يداللهي:

-ترانه تيتراژ سريال تبريز در مه از سالار عقيلي
-ترانه تيتراژ سريال مسير زاينده رود از احسان خواجه اميري
-ترانه تيتراژ سريال كمربندها را ببنديم از فتحعلي اويسي
- ترانه تيتراژ سريال غريبانه از احسان خواجه اميري
-ترانه تيتراژ سريال ميوه ممنوعه از احسان خواجه اميري
-ترانه تيتراژ سريال مدار صفر درجه از عليرضا قرباني
-ترانه تيتراژ سريال پول كثيف از احسان خواجه اميري
-ترانه تيتراژ سريال شب دهم از عليرضا قرباني
و ترانه هاي براي آخرين بار، خيال تو، غريبانه، وقتي كه نباشي و... از آلبوم «براي اولين بار» احسان خواجه اميري-
ترانه هاي فال، تب تلخ، رفتن از آلبوم فصل تازه از احسان خواجه اميري
-ترانه هاي شانس، جدايي، تمومش كنم، باور نمي كنم و... از آلبوم سلام آخر احسان خواجه اميري
-ترانه شب نقاشي از آلبوم فقط نگاه مي كنم از حامي
-ترانه شب آفتابي از آلبوم نون و دلقك از محمد اصفهاني
-ترانه طعنه از آلبوم طعنه خشايار اعتمادي
-ترانه با من خطر كن از آلبوم با من خطر كن عليرضا بلوري

افشين يداللهي، در سال 1380 با همكاري يغما گلرويي، سعيد اميراصلاني، عباس سجادي، محمدرضا حبيبي، افشين سياهپوش، نيلوفر لاري و... جلساتي را تحت عنوان خانه ترانه به صورت مستقل و وابسته به هيچ ارگاني راه‌اندازي كرد. ابتدا اين جلسات در محافل دوستانه به صورت دوره‌اي برگزار مي‌شد كه به خواندن ترانه، نقد ترانه و جلسات كارگاهي مي‌گذشت و به تدريج با هماهنگي‌هايي جلسات خانه ترانه به فرهنگسراي قانون منتقل شد و به علت افزايش تعداد شركت كنندگان جلسات در سالن آمفي تئاتر فرهنگسرا برگزار شد. اما بهترين جلسات خانه ترانه از نظر كيفيت و كميت در فرهنگسراي شفق برگزار شده است تا جايي كه آهنگسازان مشهوري چون بابك بيات، داريوش تقي پور در آنجا حضور پيدا كردند كه فرهنگسرا بعد از مدتي به دلايل نامعلومي همكاري‌اش را با خانه ترانه قطع كرد و خانه ترانه، 9 ماه را در خاموشي به سر برد تا اينكه دوباره جلسات در سالن آمفي تئاتر بيمارستان امام خميني(ره) برگزار شد و بعد به ترتيب دوباره به فرهنگسراي شفق، دانشجو و... رفت و مدتی در مركز همايش‌هاي شهيد قندي در خيابان شريعتي و زمانی هم در فرهنگسرای ارسباران برگزار می‌شد.

افشين يداللهي هدف از گردهمايي خانه ترانه را اين گونه عنوان كرد: «هيچ گاه ترانه جدي گرفته نشده، نقد و بررسي انجام داده نشده، ما مي خواستيم بچه هاي علاقه مند و ترانه سراها دور هم جمع شوند، ترانه ها را بشنوند و از تجربيات ديگران استفاده كنند و در واقع به گردهمايي براي تبادل نظر بين ترانه سرايان تبديل شود و خوانندگان و آهنگسازان بتوانند بدون واسطه از خود شخص ترانه سرا، ترانه اي را كه علاقه مند هستند، بگيرند.»

افشین یداللهی صبح چهارشنبه ۲۵ اسفند و هنگام بازگشت از هشتگرد به تهران بر اثر سانحه تصادف اتومبیل درگذشت.

پ ن:روحش شاد تا همیشه
​

 

[naghmeirani]

جدایی

اگه دستم به جدایی برسه
اونو از خاطره ها خط می زنم
از دل تنگ تمومه ادم ها
از شب و روز خدا خط می زنم

اگه دستم برسه به آسمون
با ستاره ها قیامت می کنم
نمی ذ ارم کسی عاشق نباشه
ماه و بین همه قسمت می کنم

وقتی گاهی من و دل تنها می شیم
حرفهای نگفتنی را میشه دید
میشه تو سکوت بین ما دوتا
خیلی از ندیدنی ها رو شنید

قصه جدایی ما آدم ها
قصه دوری ماست از خودمون
دوری من و تو از لحظه عشق
قصه سادگی گمشدمون

اگه دستم به جدایی برسه
اون از خاطره ها خط می زنم
از دل تنگ تموم آدم ها
از شب و ر وز خدا خط می زنم

اگه دستم برسه به آسمون
با ستاره ها قیامت می کنم
نمی ذارم کسی عاشق نباشه


​

 

[naghmeirani]

وقتی که چشمت تنهای تنها تو بستر اشک خوابش نمیبرد
من با تو بودم، امّا ندیدی
وقتی خیالت پروانه می شد، تا شعله می رفت اما نمی مرد
من با تو بودم، امّا ندیدی

شبی که در قفس باز بود و تو می تونستی بری و آبی بشی
دست کم تا لب تاریکی بیای، مثل یک حادثه آفتابی بشی

موندی و حتی رو اسم پرواز هم خط کشیدی
برای رفتن، من با تو بودم، من با تو بودم، امّا ندیدی

وقتی که چشمات غیر از نگاهت آیینه هم داشت
وقتی نگاهت تا بینهایت یه لحظه کم داشت
چشم انتظار اون لحظه بودم

آیینه دار اون لحظه بودم
امّا ندیدی
من با تو بودم، امّا ندیدی



​

 

[naghmeirani]

شب آفتابی

من از پشت شبهای بی خاطره
من از پشت زندان غم آمدم
من از آرزوهای دور ودراز
من از خواب چشمان نم آمدم

تو تعبير رؤيای ناديده ای
تو نوری كه بر سايه تابيده ای
تو يك آسمان بخشش بی طلب
تو بر خاك ترديد باريده ای

تو يك خانه در كوچه زندگی
تو يك كوچه در شهر آزادگی
تو يك شهر در سرزمين حضور
تويی راز بودن به اين سادگی

مرا با نگاهت به رؤيا ببر
مرا تا تماشای فردا ببر
دلم قطره ای بي تپش در سراب
مرا تا تكاپوی دريا ببر

​

 

[bid-majnoon]

امروز
تمام نمی شود
تا شعری برای تو نگویم؛
خدا
برای ما
صبر خواهد کرد...


افشین یداللهی

مرسی مدیرجان بابت این تاپیک زیبا

 

[naghmeirani]

خدا
تو را که می ساخت
به رقص فکر می کرد
پیچ و خم تنت
انحنای رقصیست
که خدا با تو تصوّر کرده
بی حرکت هم که باشی
بدنت
رقص مجسّم است
و دیدنت
واجب ترین حرام ِ دنیا

​

 

[naghmeirani]

امروز
تمام نمی شود
تا شعری برای تو نگویم؛
خدا
برای ما
صبر خواهد کرد...


افشین یداللهی

مرسی مدیرجان بابت این تاپیک زیبا

مرسی از شما به خاطر همراهیتون

از وقتی
تو
به دنیا آمدی
من
اتفاق افتادم
من
سالها پیش از تو
به دنیا آمدم
تو
سالها پیش از من
اتفاق افتادی
​

 

[bid-majnoon]

فقط
تا وقتی
هنوز
دستم
عطر تو را دارد
می‌توانم دلتنگی را تحمل کنم...


​

 

[naghmeirani]

از نفس افتاده

نذار باور کنم تنهای تنهام
نمی خوام با کسی غیر از تو باشم
میخ وام از خوابی که لحظش یه ساله
برای دیدن روی تو پا شم

نذار باور کنم تنهای تنهام
نمی خوام با کسی غیر از تو باشم
میخ وام از خوابی که لحظش یه ساله
برای دیدن روی تو پا شم

اگه تو باشی و دنیا نباشه
میشه با تو همه دنیا رو حس کرد
همه دنیا بیاد و تو نباشی
دلم دق میکنه با این همه درد

تمام زندگیمو زیر و رو کن
که بی تو دلخوشی هامم گناهه
خودت باش و من و دیوانگی هام
فقط با تو دل من رو به راهه

بذار باور کنم اینو که با عشق
حقیقت میشه تو افسانه باشه
میشه افسانه ها رو زندگی کرد
اگه حق با من دیوانه باشه


​

 

[bid-majnoon]

آمد و گفت روح بادم و رفت
عطر او ماند روی یادم و رفت

خود نفهمید در چه حالی بود
گریه می‌کرد و گفت شادم و رفت

تکه های دلی که عاریه بود
شعر کردم به عشق دادم و رفت

باز حوا گذاشت سیبش را
روی بار گناه آدم و رفت

کم نیاورده بودم اما گفت
از سر تو کمی زیادم و رفت


ترانه حوا - از آلبوم امشب کنار غزلهای من بخواب
با صدای همایون شجریان
​

 

[naghmeirani]

تب تلخ

خدا ما رو برای هم نمی ‏خواست
فقط می ‏خواست هم رو فهمیده باشیم
بدونیم نیمه ی ما ، مال ما نیست
فقط خواست نیمه ‏مون رو دیده باشیم

تموم لحظه‏ های این تب تلخ
خدا از حسرت ما با خبر بود
خودش ما رو برای هم نمی ‏خواست
خودت دیدی دعامون بی ‏اثر بود

چه سخته مال هم باشیم و بی هم
می ‏بینم می ری و می ‏بینی می رم
تو وقتی هستی اما دوری از من
نه می شه زنده باشم ، نه بمیرم

نمی گم دلخور از تقدیرم اما
تو می دونی چقدر دلگیره این عشق
فقط چون دیر باید می ‏رسیدیم
داره رو دست ما می ‏میره این عشق

تموم لحظه‏ های این تب تلخ
خدا از حسرت ما با خبر بود
خودش ما رو برای هم نمی ‏خواست
خودت دیدی دعامون بی ‏اثر بود

خدا ما رو برای هم نمی ‏خواست
فقط می ‏خواست هم رو فهمیده باشیم
بدونیم نیمه ی ما ، مال ما نیست
فقط خواست نیمه ‏مون رو دیده باشیم


افشین یداللهی
خواننده احسان خواجه امیری

​

 

[naghmeirani]

این چند ماه
که منتظرت بودم
به اندازۀ چند سال نگذشت
به اندازۀ همین چند ماه گذشت
اما فهمیدم
ماه یعنی چه
روز یعنی چه
لحظه یعنی چه
این چند ماه گذشت
و فهمیدم
گذشتن ، زمان ، انتظار
یعنی چه

​

 

[naghmeirani]

بهار
در تقویم
از راه رسیده
نوروز تعطیل است
و ما
آزادانه
پرچم ِ ایران را
روی تخم مرغ
نقاشی می کنیم
​

 

[naghmeirani]

وقتی وطن به خون خودش تشنه می شود،
عشق است اگر نصیب رگم دشنه می شود

خون مرا بریز به رگهای میهنم،
هرگز به حرمت وطنم، دم نمی زنم... دم نمی زنم...




شعر ِ آواز ، در متن ِ سریالِ تبریز در مه
با صدای سالار عقیلی

​

 

[naghmeirani]

تیغ ِ رجز ، فرو بنه ، لاف زدن چه فایده؟
زخمه به جانِ من بزن ، زخم ِ بدن چه فایده؟

تُهمتِ عشق می زنی ، کیست شریکِ جُرم ِ من؟
در شبِ سردِ سایه ها ، همدم ِ کیست هُرم ِ من؟

خون گلوی کینه را،در رگ من روانه کن
تلخ ترین کنایه را،بوسهءعاشقانه کن

نیزه،بهانه ای شده،رقص کبوترانه را
اهل قفس نبوده ام،تا نکُشم ترانه را

خانه خرابم و خوشم،از چه بترسم؟ ازخطر!؟
سقفِ ستاره را ببین،خانه به خانه ام مبر
​

 

[naghmeirani]

تو که فک می کنی دنیا تو دستاته
خودت تو دست دنیایی نمیدونی

خیال کردی جهان تا هست تو هستی؟
جهان می مونه اما تو نمی مونی

تو که فک می کنی رنگین ترٍ خونت
از اونا که خدای تو خداشونه

خدارو چی تصور کردی چی دیدی؟
خیال کردی دعاشونو نمی خونه؟

اگه خونی به ناحق ریخت یا اشکی
نمی خشکه نمی میره غزل میشه

غرور و ظلم و بی رحمی یه روز آخر
نه با کینه فقط با عشق حل میشه

دعا کن بار خونو از رو دوش تو
خدا امروز با اشکات برداره

که فردا از چشایی که رو حق بستی
همین خونٍ که جای اشک می باره

​

 

[naghmeirani]

از راه بزن بیرون، ای رندِ خطرپیشه!
از خاکِ سکون بَرکن! ای تیشه بر این ریشه!

در ترس چه می‌جویی؟ ای مدعیِ غیرت!
در شک و یقین خو کن، با لذتِ این حیرت!

من عاشقِ مطرودم! آواره‌گی‌ام! دودم!
اسطوره‌ی هرجایی، تاریخیِ نابودم!

حرمت‌شکنِ خویشم، آرامشِ تشویشم!
زندیقِ قسم‌خورده، با فاجعه هم‌کیشم!

با وحشیِ چشمانش، الهامِ جراحت شد!
تا قلبِ پرآشوبم، ویران شد و راحت شد!

آتش زد و رقصیدم، با ظلمت گیسویش
من نور شدم دیدم در مسلخِ ابرویش

این شرمِ نجیبانه در واژه نمی‌گنجد!
از شرم گذر کرده، در خانه نمی‌پاید!

طوفانیِ احساسش، خاشاکِ غزل برده
رندانه‌ترین داغش بر قلبِ خدا خورده
​

 

[naghmeirani]

پاتوق

همین که پیش هم باشیم،همین که فرصتی باشه
همین که گاهی چشمامون،تو چشم آسمون واشه
همین که گاهی دنیار و با چشمای تو می بینم
همین که چشم به راه تو میون آینه می شینم
بازم حس می کنم زنده ام
بازم حس می کنم هستم
بگو با بودنت دل رو
به کی غیر تو می بستم
همین که میشه یادت بود،تو روزایی که درگیرم
که گاهی ساده می خندم،گاهی سخت دلگیرم
همین احساس خوبی که
دلت سهم منو داده
همین که اتفاق عشق
برای قلبم افتاده

بازم حس می کنم زنده ام بازم حس می کنم هستم
بگو با بودنت دل رو به کی غیر تو می بستم



خواننده :دکتر افشین یداللهی
موسیقی : امید کرامتی

​

 

[naghmeirani]

افشین یداللهی ترانه سرای ایرانی در غم از دست دادن علی معلم درباره ی مرگ نوشته بود، غافل از این که مرگ چه قدر به او نزدیک بوده:




هر سال
یک بار
از لحظه ی مرگم
بی تفاوت گذشته ام
بی آنکه
بفهمم یک روز
در چنین لحظه ای
خواهم مُرد
●
●
●
■ بعضی مرگ ها غیرمنتظره است
با اینکه #مرگ ، غیرمنتظره نیست
●
■ هنوز چند روز به پایان سال 1395 مانده،
این سال پر مسافر، #کبیسه هم هست...

●
■ یاد جناب #علی_معلم عزیز هم گرامی...
●
#افشین_یداللهی
#afshinyadollahi
23 اسفند 1395
​

 

[naghmeirani]

​

 

[naghmeirani]

تا آخر عمر
درگیر من خواهی بود
و تظاهر می کنی که نیستی
مقایسه تو رااز پا در خواهد آورد
من
می دانم به کجای قلبت
شلیک کرده ام
تو
دیگر
خوب نخواهی شد
​

 

[naghmeirani]

تو با قلب ویرانه ی من چه کردی
ببین عشق دیوانه ی من چه کردی
در ابریشم عادت آسوده بودم
تو با بالِ پروانه ی من چه کردی
ننوشیده از جام چشم تو مستم
خمار است میخانه ی من، چه کردی؟
مگر لایق تکیه دادن نبودم
تو با حسرتِ شانه ی من چه کردی؟
مرا خسته کردی و خود خسته رفتی
سفر کرده با خانه ی من چه کردی؟
جهان من از گریه است خیسِ باران
تو با سَقف کاشانه ی من چه کردی؟
​

 

[naghmeirani]

گاهی مسیر جاده به بن بست می رود
گاهی تمام حادثه از دست می رود
گاهی همان کسی که دم از عقل میزند
در راه هوشیاری خود مست می رود
گاهی غریبه ای که به سختی به دل نشست
وقتی که قلب خون شده بشکست می رود
اول اگرچه با سخن از عشق آمده
آخر خلاف آنچه که گفته است می رود
گاه یه کسی نشسته که غوغا به پا کند
وقتی غبار معرکه بنشست می رود
اینجا یکی برای خودش حکم می دهد
آن دیگری همیشه به پیوست می رود
وای از غرور تازه به دوران رسیده ای
وقتی میان طایفه ای پست می رود
هرجند مضحک است و پر از خنده های تلخ
بر ما هرآنچه لایقمان هست می رود
این لحظه ها که قیمت قد کمان ماست
تیریست بی نشانه که از شصت می رود
بیراهه ها به مقصد خود ساده می رسند
اما مسیر جاده به بن بست می رود
​

 

[naghmeirani]

وقتی گریبان عدم

با دست خلقت می درید

وقتی ابد چشم تو را

پیش از ازل می آفرید

وقتی زمین ناز تو را

در آسمان ها می کشید

وقتی عطش طعم تو را

با اشک هایم می چشید

من عاشق چشمت شدم

نه عقل بود و نه دلی

چیزی نمی دانم از این دیوانگی و عاقلی

یک آن شد این عاشق شدن

دنیا همان یک لحظه بود

آن دم که چشمانت مرا

از عمق چشمانم ربود

وقتی که من عاشق شدم

شیطان به نامم سجده کرد!

آدم زمینی تر شد و

عالم به آدم، سجده کرد!

من بودم و چشمان تو

نه آتشی و نه گلی

چیزی نمی دانم از این دیوانگی و عاقلی
​

 

[naghmeirani]

از مرگت
ناراحت نمی شوم!
اگر قرار باشد
پیش من
که پیش از تو رفتم
بیایی...

"افشین یداللهی"


پ ن:چه پیش بینی عجیبی!
روحشون شاد تا همیشه




​

 

[naghmeirani]

چه کسی می توانست
مثل من
تو را
توصیف کند؟
این شعرها، تویی
تقصیر من نیست
اگر تو
ذاتا ممنوعه ای
بگذار اجازه ی چاپ ندهند
شعرهایی که برایت گفتم
در حافظه ی مردم
منتشر خواهد شد
و جاودانگی
جاودانگی ست
چه در تاریخ
چه در یک دفترچه
همه ی تو
جز نامت
در این شعرهاست
یک روز
همه
"تو" را خواهند شناخت
و اگر هم نشناسند
به "تو"ی این شعرها
حسادت خواهند کرد.




از کتاب: مشتری میکده ای بسته / انتشارات نگاه



​

 

[naghmeirani]

ایران …
فدای اشک و خنده تو
دل پر و تپنده تو
فدای حسرت و امیدت
رهایی رمنده تو
رهایی رمنده تو

ایران …
اگر دل تو را شکستند
تو را به بند کینه بستند
چه عاشقان بی‌نشانی
که پای درد تو نشستند

کلام شد گلوله باران
به خون کشیده شد خیابان
ولی کلام آخر این شد
که جان من فدای ایران …

تو ماندی و زمانه نو شد
خیال عاشقانه نو شد
هزار دل شکست و اخر
هزارو یک بهانه نو شد

ایران …
به خاک خسته تو سوگند
به بغض خفته دماوند
که شوق زنده ماندن من
به شادی تو خورده پیوند
به شادی تو خورده پیوند

ایران …
اگر دل تو را شکستند
تو را به بند کینه بستند
چه عاشقانه بی‌نشانی
که پای درد تو نشستند
که پای درد تو نشستند



آهنگ ایران (تیتراژ ابتدایی سریال معمای شاه) با صدای سالار عقیلی


پ.ن: بسیار زیباست این آهنگ. شعر زیبای افشین یداللهی همراه با تنظیم عالی بابک زرین و صدای خوب سالار عقیلی اثری ماندگار رو خلق کرده.

​

 

[naghmeirani]

نگاهِ تو

گاهی نگاهت
آنقدر نافذ است
که خودم را نه
دیوار پشت سرم را
در چشمت می بینم.

​

 

[naghmeirani]

ایران به آتش می‌کشد خاموشی تاریخ را
هوشیار پایان می‌دهد مدهوشی تاریخ را

ایران به شوق زندگی در مرگ رویین‌تن شده
مرد و زنش تلفیقی از ابریشم و آهن شده

ایران پر است از عاشقان، این گنج‌های بی‌شمار
مرزی‌ست پر گوهر ولی، با رنج‌های بی‌شمار

در بند بنشانم ولی از بند‌ها آزاد شو
قلب مرا ویران کن با خون من آباد شو

ما قرن‌ها پای وطن پیدا و پنهان مانده‌ایم
ما پای فرهنگی کهن با نام ایران مانده‌ایم

ایران به آتش می‌کشد خاموشی تاریخ را
هوشیار پایان می‌دهد مدهوشی تاریخ را

ایران به شوق زندگی در مرگ رویین‌تن شده
مرد و زنش تلفیقی از ابریشم و آهن شده

ایران پر است از عاشقان، این گنج‌های بی‌شمار
مرزیست پر گوهر ولی، با رنج‌های بی‌شمار





------------------------------------------------------------



+ تیتراژ پایانی "سریال معمای شاه" با صدای سالار عقیلی



​

 

[naghmeirani]

تو چه راحت

شعر می ‌شوی ..

با تو برای شعر گفتن

نیازی به عشق نیست ...


#افشین_یداللهی
​