دلم گرفته امشب در خلوت شبانه
هوای گریه دارم در سوگ این ترانه
از دست رفته فرصت تا کی صبور باشم
در آرزوی وصلت جان است و دل روانه
از روی نازنینت دل را تو کن نشانه
از چشم دل نوازت وز نور جان فزایت
مدهوش و بی قرارم باقی همه بهانه
در سینه شقایق عطرتو می تراود
در لوح جان عشاق نام تو جاودانه
تا بگذری از اینجا ای وای بر دل ما
چون خاک زیر پایت برخیزم از میانه