استغفار میکنی خدا میبخشه و آغوششو باز میکنه....اما تازه اول راهه...انقد امتحانت میکنه....انقد این دنیای کثیف بت فشار میاره که از خودتم خسته میشی...
استغفار میکنی و با حالت پشیمون از ته دلت میخای که بخشیده شی اما تازه بنده های به ظاهر اشرف مخلوقات خدا میان و میکن خدا ببخشه ما نمیبخشیم...
هر چقدم خودتو خوب کنی سختی بکشی این دنیا و مردمونش ناکس شدن که همیشه ازت طلب دارن...
میشی کسی که به خاطر تفاوتش با بقیه همیشه بدهکاره....حتی جزات نداری اعتراض کنی...جرات نداری از خودت دفاع کنی...
خدایا ما انقد سختی تو این دنیا بکشیم آخه انصافه.....خدا آخه انقد که خلاف این رودخونه شنا کردیم همه دست و پامون شکسته....
توهم حق نمیدی که بزنه به کلمونو بگیم به درک؟!
نه ما حق نداریم اما این دنیا حق داره...انگار پاهاشو گذاشته روی سینه و داره نفس آدمو میبره...اما باز ما حق نداریم....اسمش بندگیه؟!