قارچ های درختی می توانند سوخت سبزتولید کنند
قارچ های درختی می توانند سوخت سبزتولید کنند
نوعی از قارچ های درختی سوخت سبزی تولید می کنند که آماده برای استفاده به عنوان سوخت دروسایل نقلیه بوده ونیازی به پالایش ندارد.
دانشمندان درجنگلهای بارانی پاتاگونیا ارگانیسم هایی کشف کرده اند که ترکیبات شیمیایی مشابه گازويیل تولید می نمایند. این تنها ارگانیسم کشف شده تا به امروز است که چنین ترکیبی از مواد سوختی را تولید می نماید.
تولید طیف وسیعی از هیدروکربن ها به وسیله این قارچ، دانشمندان را شگفت زده کرده است .
درواقع سوخت های زیستی جایگزین های مناسبی برای سوخت ها ی فسیلی مایع مورد استفاده درصنعت حمل ونقل می باشند.
استفاده از سوخت ها ی زیستی به میزان 10% ، تا سال 2020 دربرنامه کار اتحادیه اروپایی قرار گرفته، اما منتقدین می گویند سوخت ها ی زیستی کنونی انتشار گازهای گلخانه ای را اندکی کاهش داده وباعث افزایش قیمت غذا و تخریب جنگل می گردد.
درهرحال تولید سوخت ها ی زیستی امروزه یک هدف بوده وپژوهش اخیرنیز گامی مهم دراین مسیر می باشد.
وامّا مختصری درباره قارچ درختی تولید کنندۀ سوخت سبز:
این قارچ با نام علمی Gliocladium roseum در داخل درخت Eucryphia cordifolia رشد کرده و طیفی از هیدروکربن های زنجیره بلند را تولید می نماید که از لحاظ ساختمان مجازی مشابه ترکیبات پایه سوختی موجود در سوختهای فسیلی می باشند. دانشمندان این سوخت را میکودیزل نامیده اند .
تابه حال میکروارگانیسم های زیادی شناخته شده که ترکیبات شیمیایی مشابه سوخت های فسیلی تولید می نمایند امّا هیچ کدام هیدروکربن های قابل احتراق با ظرفیت انرژی زایی بالا، مشابه میکودیزل، تولید نمی کنند.
از سوی دیگر سوخت تولید شده به وسیله این قارچ بدون هیچ تغییری قابل استفاده در موتورهای دیزلی مدرن می باشد.
قارچ G. roseum امتيازي ديگر نيز دارد و آن قدرت هضم سلولز است . بیشتر جانوران قادر به هضم آن نمی باشند. سلولز به همراه لیگنین دیوارۀ سلولی گیاهان را می سازد. بنابراین این قارچ می تواند بیشتر زبالۀ آلی که در حال حاضر دور ریخته می شود را بازیافت کند .
تبدیل مواد بلامصرف گیاهی به سوختهای مفید ، هدف اصلی صنعت سوخت زیستی است. امروزه از دانه های خوراکی مثل ذرت در تولید سوخت زیستی استفاده می گردد و همین امرموجب افزایش قیمت مواد غذایی و انتقادهای فراوان علیه صنعت سوخت زیستی گردیده است .
به طور معمول، ابتدا سلولز به وسیله آنزیمهایی به قند تبدیل شده و سپس طی فرایند تخمير قند به سوخت اتانولی تبدیل می گردد. امّا G. roseum مستقیماً سلولز را به میکودیزل تبدیل می نماید.
البته هنگامي كه از سلولز به عنوان ماده اولیه استفاده مي کند (درمقایسه با استفاده از قند به عنوان ماده اولیه)، میکودیزل کمتری تولید می نماید. پیشرفتهای اخیر درتکنولوژی تخمیر ودستکاریهای ژنتیکی می تواند این توان را افزایش دهد.
درواقع ژن های قارچ درست به اندازه خود قارچ درتولید سوخت ها ی زیستی جدید مفید هستند. قارچ ها ارگانیسم های مهمی هستند ولی اغلب نادیده گرفته می شوند.
گام بعدی يافتن راه هاي بهتر براي جدا سازی میکودیزل از قارچ خواهد بود. این امر به کارآزمایشگاهی بیشتري نیاز دارد تا هم روشهای بهتر برای رشد ارگانیسم تعیین گردد و هم تغییرات ژنتیکی لازم برای بهبود محصول ايجاد گردد. در صورت موفقیت باید آزمایشات در مقیاس وسیع آغاز گردیده و پس از حل مشکلات احتمالی، آن را به مرحله تولید انبوه رساند .
قارچ های درختی می توانند سوخت سبزتولید کنند
نوعی از قارچ های درختی سوخت سبزی تولید می کنند که آماده برای استفاده به عنوان سوخت دروسایل نقلیه بوده ونیازی به پالایش ندارد.

تولید طیف وسیعی از هیدروکربن ها به وسیله این قارچ، دانشمندان را شگفت زده کرده است .
درواقع سوخت های زیستی جایگزین های مناسبی برای سوخت ها ی فسیلی مایع مورد استفاده درصنعت حمل ونقل می باشند.
استفاده از سوخت ها ی زیستی به میزان 10% ، تا سال 2020 دربرنامه کار اتحادیه اروپایی قرار گرفته، اما منتقدین می گویند سوخت ها ی زیستی کنونی انتشار گازهای گلخانه ای را اندکی کاهش داده وباعث افزایش قیمت غذا و تخریب جنگل می گردد.
درهرحال تولید سوخت ها ی زیستی امروزه یک هدف بوده وپژوهش اخیرنیز گامی مهم دراین مسیر می باشد.
وامّا مختصری درباره قارچ درختی تولید کنندۀ سوخت سبز:
این قارچ با نام علمی Gliocladium roseum در داخل درخت Eucryphia cordifolia رشد کرده و طیفی از هیدروکربن های زنجیره بلند را تولید می نماید که از لحاظ ساختمان مجازی مشابه ترکیبات پایه سوختی موجود در سوختهای فسیلی می باشند. دانشمندان این سوخت را میکودیزل نامیده اند .
تابه حال میکروارگانیسم های زیادی شناخته شده که ترکیبات شیمیایی مشابه سوخت های فسیلی تولید می نمایند امّا هیچ کدام هیدروکربن های قابل احتراق با ظرفیت انرژی زایی بالا، مشابه میکودیزل، تولید نمی کنند.
از سوی دیگر سوخت تولید شده به وسیله این قارچ بدون هیچ تغییری قابل استفاده در موتورهای دیزلی مدرن می باشد.
قارچ G. roseum امتيازي ديگر نيز دارد و آن قدرت هضم سلولز است . بیشتر جانوران قادر به هضم آن نمی باشند. سلولز به همراه لیگنین دیوارۀ سلولی گیاهان را می سازد. بنابراین این قارچ می تواند بیشتر زبالۀ آلی که در حال حاضر دور ریخته می شود را بازیافت کند .
تبدیل مواد بلامصرف گیاهی به سوختهای مفید ، هدف اصلی صنعت سوخت زیستی است. امروزه از دانه های خوراکی مثل ذرت در تولید سوخت زیستی استفاده می گردد و همین امرموجب افزایش قیمت مواد غذایی و انتقادهای فراوان علیه صنعت سوخت زیستی گردیده است .
به طور معمول، ابتدا سلولز به وسیله آنزیمهایی به قند تبدیل شده و سپس طی فرایند تخمير قند به سوخت اتانولی تبدیل می گردد. امّا G. roseum مستقیماً سلولز را به میکودیزل تبدیل می نماید.
البته هنگامي كه از سلولز به عنوان ماده اولیه استفاده مي کند (درمقایسه با استفاده از قند به عنوان ماده اولیه)، میکودیزل کمتری تولید می نماید. پیشرفتهای اخیر درتکنولوژی تخمیر ودستکاریهای ژنتیکی می تواند این توان را افزایش دهد.
درواقع ژن های قارچ درست به اندازه خود قارچ درتولید سوخت ها ی زیستی جدید مفید هستند. قارچ ها ارگانیسم های مهمی هستند ولی اغلب نادیده گرفته می شوند.
گام بعدی يافتن راه هاي بهتر براي جدا سازی میکودیزل از قارچ خواهد بود. این امر به کارآزمایشگاهی بیشتري نیاز دارد تا هم روشهای بهتر برای رشد ارگانیسم تعیین گردد و هم تغییرات ژنتیکی لازم برای بهبود محصول ايجاد گردد. در صورت موفقیت باید آزمایشات در مقیاس وسیع آغاز گردیده و پس از حل مشکلات احتمالی، آن را به مرحله تولید انبوه رساند .