می دونید ادبیات هنرش چیه ..هنرش اینه که بتونه خودش رو یه کم به زندگی واقعی مون نزدیک کنه ...یکم از اون جرفای قشنگ رو تو گفتگو های روز انمون وارد کنه ...
هنر این نیست که بری شعر حافظ و سعدی حفظ کنی ...هنر اونه که اون چارتا مصرعی که بلدی بهت جهت بدن ..وگرنه حفظ کردن کار ربات و بدرد مشاعره می خوره ...
خلاصه ادبیال می گه هرچه می خواهد دل تنکت بکو با هر زبون بیانی چدی شوخی ظنز شعر...هرچی میخوای بگو اما ازحقیقت از پاکی ورپاکی .و روشنی بگو ...اون وفته که همه صدات رو میشنون ..اون وقته که در جریده عالم دوامت صبت می شه و هرگز نمی میری ..
اون وقته که می شی چراغ ... چراغی که در ایینش خاموشی نیست ..
و اگه کسی اون چراع رو خاموش کرد این مصراع را به یاد اور که
شب رو بايد بي‌چراغ روشن كرد»
هنر این نیست که بری شعر حافظ و سعدی حفظ کنی ...هنر اونه که اون چارتا مصرعی که بلدی بهت جهت بدن ..وگرنه حفظ کردن کار ربات و بدرد مشاعره می خوره ...
خلاصه ادبیال می گه هرچه می خواهد دل تنکت بکو با هر زبون بیانی چدی شوخی ظنز شعر...هرچی میخوای بگو اما ازحقیقت از پاکی ورپاکی .و روشنی بگو ...اون وفته که همه صدات رو میشنون ..اون وقته که در جریده عالم دوامت صبت می شه و هرگز نمی میری ..
اون وقته که می شی چراغ ... چراغی که در ایینش خاموشی نیست ..
و اگه کسی اون چراع رو خاموش کرد این مصراع را به یاد اور که
شب رو بايد بي‌چراغ روشن كرد»
