آموزش کمک های اولیه

[S i s i l]

[h=1]چگونه با سوختگي مقابله کنيم؟[/h]

سوختگي هاي ناشي از آتش يا آب جوش بسيار خطرناک است و مي تواند تاثيرات قابل ملاحظه اي را بر پوست و بافت هاي بدن بر جاي گذارد. به دنبال خوردن آب جوش نيز مسير ناي و گلوي فرد مي تواند دچار سوختگي شود و آسيب هاي جدي ببيند.
[h=2]سوختگي ها چه تاثيراتي بر جاي مي گذارند؟[/h]برخي سوختگي ها که شدت آنها زياد است و مي تواند فرد را با مشکلات عديده اي مواجه کند در پي تماس بدن با مايعات داغ و پرحرارت ايجاد مي شود. عواملي که باعث مي شوند تا اين سوختگي ها بروز کنند به قرار زير است:
*حرارت هاي بسيار شديد مانند شعله هاي آتش، سطوح بسيار داغ، مايعات پرحرارت، گاز
*سوختگي هاي الکتريکي، مانند بي دقتي در سيم کشي هاي داخلي منازل، اتصالات برقي قديمي و فرسوده، عدم فعاليت درست ابزارآلات سيمي و الکتريکي، برق گرفتگي
*سوختگي هاي شيميايي، اسيد ها و مواد قليايي بسيار قوي، استفاده نادرست از مواد شيميايي پاک کننده ، باتري هاي فرسوده و قديمي
[h=2]چه کساني آسيب مي بينند؟[/h]سوختگي از هر نوعي که باشد، به عنوان دومين عامل مرگ و مير در بين کودکان محسوب مي شود. سوختگي ممکن است در هر سني بروز کند، اما در بين کودکان و نوجوانان بيشتر شايع است. در اين ميان سوختگي هاي ناشي از مايعات داغ، بيشتر براي نوزاداني که چهاردست و پا راه مي روند و با کنجکاوي فراوان دوست دارند به همه جا سر بکشند و از همه چيز سر در بياورند، شايع است و معمولا با فنجان هاي داغ چاي، رفتن به داخل حمام هاي داغ و ... بروز مي کند.
[h=2]نشانه هاي سوختگي چيست؟[/h]ممکن است پس از سوختگي نشانه هاي آن ظرف مدت زماني بسيار کوتاه و به صورت مشهود بر روي پوست بدن بروز کند و بسيار دردناک باشد. در سوختگي هاي نه چندان شديد ممکن است پوست فرد به رنگ صورتي، قرمز و يا لکه لکه در بيايد و تاول هاي کوچک و بزرگ نيز ممکن است مشاهده شود. اگر بر ميزان سوختگي افزوده شود، اين عارضه بسيار عميق بروز مي کند، قسمت فوقاني پوست بدن تخريب شده و به رنگ سفيد و سياه در مي آيد و حالت زغالي به خود مي گيرد.
مسئله اي که در اين زمينه بايد به آن توجه داشت اين است که سوختگي هاي بسيار عميق معمولا بدون درد بروز مي کنند زيرا در سوختگي هاي شديد به علت وارد آمدن آسيب به سيستم عصبي، انتقال پيام هاي ناشي از درد مختل مي شود.


[h=2]سوختگي ها چگونه درمان مي شوند؟[/h]هنگامي که سوختگي خيلي شديد نيست، گرفتن محل سوختگي زير آب سرد و روان به مدت 10 دقيقه و يا شستشو با مواد شيميايي مخصوص سوختگي به مدت 20 دقيقه مي تواند از بروز عوارض ناشي از سوختگي جلوگيري کند. علاوه بر اين، پس از سوختگي، خيلي سريع بايد لباس هاي فرد را از محل سوختگي خارج کرد. پس از اين، به منظور جلوگيري از بروز هر گونه عفونت و يا ورود ميکروب به داخل بدن، بايد محل سوختگي در محفظه هاي پلاستيکي مخصوص و يا مواد استريل نگهداري شود.
سوختگي هاي خفيف و معمولي مي توانند با گازهاي استريل و همچنين مسکن هاي مخصوص درمان شوند. اما در عين حال اگر اين سوختگي ها شدت يابند و يا در ناحيه صورت، دست و يا مفاصل بدن اتفاق بيافتند، بايد خيلي سريع فرد به بيمارستان منتقل شود.
اين طور که آمارهاي رسمي نشان مي دهند، به طور کلي 10 درصد از کل سوختگي هايي که بروز مي کنند، به مراقبت هاي پزشکي و بيمارستاني نياز دارند. اين در حالي است که بيش از 50 درصد سوختگي هاي بدن، بسيار شديد هستند و شانس زنده ماندن فرد بسيار کم است.
سوختگي هاي عميق و شديد به درمان هاي طولاني مدت و مراقبت هاي ويژه نيازمند است که در برخي مواقع مي تواند شامل پيوند پوست و يا درمان هاي ديگر براي جلوگيري از کشيدگي پوست و همچنين درمان هاي رواني شود.
[h=2]ايمني بيشتر[/h]شما مي توانيد با امن کردن منزل خود از بروز هر گونه آتش سوزي و سوختگي جلوگيري کنيد. براي مثال، نصب دستگاه هاي شناسايي محل سوختگي در منزل، بازديد سيم کشي ها و خارج کردن مواد شيميايي خطرناک مي تواند تا حد زيادي از بروز هر گونه سوختگي و عوارض ناشي از آن در شما جلوگيري کند.
هموطن آنلاين- سيد ميثم لطفي

 

[S i s i l]

[h=1]نکات ايمني در چهارشنبه سوري[/h]

استفاده از مواد آتش بازي هرگز به طور کامل ايمن نيست، حتي در صورتي که کاملاً مراقبت صورت گيرد. حوادث نه تنها ممکن است براي کساني که از آن استفاده مي کنند به وجود آيد، بلکه براي کساني که اين مواد را درست مي کنند نيز ممکن است اتفاق بيفتد.
[h=2]توصيه ها:[/h]- کليه موادي که در نارنجک، ترقه، منور و ساير مواد آتش زا و محترقه استفاده مي شوند، از مواد منفجره و آتش گير هستند که ماده اي خطرناک است و صدمات جبران ناپذيري را به دنبال خواهد داشت.
- اين مواد خاصيت خودبه خودي آتش گيري و انفجاري دارند. لذا از نگهداري آنها حتي به مقادير بسيار کم در منازل، زيرزمين، محل کار و... جداً خودداري کنيد.
- از حمل مواد محترقه و آتش گير و انفجاري حتي به مقادير بسيار کم، در جيب لباس و کيف جداًً خودداري کنيد.
- کودکان و نوجوانان از اقشار آسيب پذير هستند ،استفاده از اين مواد توسط آنان خطرات جدي به همراه داشته، سلامت آنان را به خطر انداخته و مرگ را به دنبال خواهد داشت.
- در صورت نگهداري مواد آتش بازي، حتي کم خطر حتماً آن را در جاي خشک و خنک نگهداري کنيد.
- بقاياي مواد آتش بازي را سريعاً جمع آوري نکنيد. حتماً 15 تا 20 دقيقه صبر کنيد. بعد آن را جمع آوري کرده و در يک سطل محتوي آب بريزد و سپس دفع کنيد.
- در صورت داشتن مواد محترقه و انفجاري حتماً از آن در بيرون از خانه و دور از محل مسکوني و در جايي که علف هاي خشک و درختان موجود هستند، استفاده کنيم.
- هميشه در مواقع آتش بازي جهت اطفاء حريق، آب در دسترس داشته باشيد.
- مواد آتش بازي (محترقه و انفجاري) را از محل هايي که مطمئن هستند خريداري کنيد. اين مواد را از دست فروش تهيه نکنيد.
- کودکان به هيچ عنوان شخصا نبايد از مواد آتش بازي و محترقه استفاده نمايند.
- مواد آتش بازي (منفجره و محترقه) را به طرف افراد ديگر پرت نکنيد.
- هيچگاه مواد آتش بازي را در جيب خود نگذاريد، زيرا ضايعات جبران ناپذير به همراه خواهد داشت.
- هيچگاه مواد آتش بازي (منفجره و محترقه) را در ظروف شيشه اي يا فلزي قرار ندهيد، زيرا در صورت انفجار ذرات شيشه يا فلز، به اطراف پرتاپ شده و سبب صدمات و خطرات جاني خواهد شد.
- از نزديک شدن به موادي که براي انفجار يا احتراق آماده کرده اند، دوري کنيد، زيرا خطر از دست دادن عضوي از بدن و يا مرگ را به همراه خواهد داشت.
هر ساله شاهد حوادث رقت آوري در ايام چهارشنبه سوري از جمله سوختگي هاي شديد، از دست دادن چشم يا پاره شدن پرده گوش هستيم. اين مواد را شوخي نگيريد زيرا با زندگي خود بازي کرده ايد.

- هيچگاه براي چاشني از الکل براي آتش گيري مواد استفاده نکنيد.
- براي نگهداري از مواد منفجره و محترقه، آن را به طور ايمن در يک جعبه و دور از ساير مواد آتش گير يا گرما و الکتريسته و .... قرار دهيد.
- هيچگاه ماده محترقه و منفجره اي که يک بار استفاده شده است را مجدداً استفاده نکنيد.
- از آتش زدن لاستيک، هيزم، کارتن خالي و امثال آن چه در واحدهاي مسکوني و چه در معابر ، کوچه و خيابان خودداري نماييد.
- پرتاب مواد آتش زا مانند فشفشه و موشک بر روي درخت ها، بام و بالکن منازل از عوامل عمده بروز آتش سوزي است. شايسته است به طور جدي از انجام آن بپرهيزيد.
- صاحبان فروشگاه هاي مواد شيميايي و رنگ فروشي ها از فروش هر گونه مواد آتش زا و مواد شيميايي به کودکان و نوجوانان جداً خودداري نمايند.
- از ريختن مواد سريع الاشتعال مانند نفت، بنزين و غيره بر روي مواد آتش گير جداً خودداري شود. همچنين از قرار دادن ظروف تحت فشار از جمله کپسول، اسپري، حشره کش ها و غيره بر روي آتش خودداري شود.
- حتي الامکان وجود يک کپسول خاموش کننده ي آتش پودري در نزديک محوطه آتش ضروري است .
- در صورت امکان يک شيلنگ آب در نزديکي محوطه آتش آماده گردد تا در صورت لزوم، بتوان از آن استفاده نمود. حتماً قبل از ترک محل، از خاموش شدن آتش مطمئن شويد.
مهندس فاطمه فلکي
رئيس اداره پيشگيري از عوامل زيان آور شيميايي مرکز سلامت محيط و کار
[h=4][/h]

 

[S i s i l]

[h=1]مواظب چشم‌‌هایت باش[/h][h=1]

[/h]95 در صد آسیب‌های چشمی كه در اثر انفجار مواد محترقه به وجود می آید باعث نابینایی می‌شود.
«دختر 19 ساله‌ای كه به قصد تفریح در شب چهارشنبه ‌سوری قصد سوار شدن به یك دستگاه موتورسیكلت را داشت، به دلیل پرتاب نارنجك دچار مجروحیت چشم شد و چشم راست وی به دلیل پرتاب مواد محترقه دینامیتی، از ناحیه قرنیه دچار پارگی شده است.»
«جوان 25 ساله‌ای بر اثر انفجار مواد محترقه از ناحیه چشم مجروح شد. شدت حادثه به حدی بود كه او بینایی خود را از دست داد.» چندین سال است كه درست در همین روزها، در صفحه حوادث روزنامه‌ها این تیترها بیشتر به چشم می ‌خورند.
آیین باستانی چهارشنبه ‌سوری در سال‌های اخیر به یك بحران اجتماعی و پزشكی تبدیل شده است و در این میان، آتش بازی یكی از علل اصلی آسیب‌های شدید چشمی در كشور ماست. مثلا طبق آمارها در دو سال گذشته، حدود 450 بیمار در روزهای آخر سال به اورژانس بیمارستان فارابی مراجعه كرده‌اند و شایع ترین آسیب‌های ناشی از استفاده از مواد محترقه در شب چهارشنبه‌ سوری، آسیب‌های پلك، خراش قرنیه و تخلیه چشم بوده است.
همچنین بر اساس گزارش‌های آماری موجود، در سال 84 ، یك هزار و 58 دانش‌آموز و دانشجو (8/53 درصد) مصدوم حوادث شب چهارشنبه آخر سال بودند كه بیشترین ماده محترقه مصرفی نیز ترقه (4/65 درصد) گزارش شده است. بیشترین عضو آسیب‌دیده در حوادث شب چهارشنبه آخر سال 84 به ترتیب دست (5/34 درصد) و چشم (27 درصد) بوده است.
دكتر هوشنگ فقیهی، دانشیار دانشگاه علوم پزشكی تهران و فوق‌تخصص شبكیه در این گفت‌وگو ضمن تاكید بر علل ایجاد آسیب‌های چشمی كه منجر به نابینایی می ‌شوند، در مورد عوارض و خطرات ناشی از استفاده از مواد محترقه در شب چهارشنبه ‌سوری توضیح می‌دهد.
آقای دكتر از نابینایی در اثر آسیب‌های چشمی شروع كنیم.
تروما(trauma) یا آسیب چشمی یكی از مهم‌ترین علت‌های نابینایی در سراسر دنیا محسوب می‌شود. آمارها نشان می ‌دهند حدود نیم میلیون نفر در دنیا به دلیل حوادث چشمی، نابینای كامل هستند.
از طرفی دیگر حدود 30 تا 40 درصد کوری‌های یک‌چشمی، ناشی از حوادث چشمی است و جالب‌تر آنكه آمار حوادث و ضایعات ناشی از آن در جوامع مختلف نشان می ‌دهد كه تعداد افراد حادثه ‌دیده در جوامع توسعه ‌نیافته به مراتب بیشتر از جوامع توسعه‌ یافته است.
شایع‌ترین علل آسیب‌های چشمی در كشور ما كدام هستند؟
آسیب‌های چشمی بستگی به شغل افراد دارد. خیلی از كارگران به علت اینكه از عینك‌های محافظ استفاده نمی‌كنند، و یا اینكه از لوازم حفاظتی و عینك ایمنی نامناسب استفاده می ‌كنند، دچار آسیب می ‌شوند. ممكن است حین كار ذرات تیز وارد چشم شوند. ولی یكی از علل اصلی آسیب‌های چشمی در كشور ما آتش‌بازی است. نارنجك شایع‌ترین وسیله و عامل شدیدترین آسیب‌هاست.
پس می‌شود گفت لااقل در اواخر سال، مواد محترقه شایع‌ترین عوامل خطر هستند.
بله، مثلا در سال 84 در شب چهارشنبه ‌سوری ما فقط 56 بیمار مراجعه ‌كننده به بیمارستان فارابی داشتیم كه از این تعداد 50 نفر بستری شدند و مورد جراحی قرار گرفتند. خیلی از این بیماران به علت شدت جراحات، دچار نواقص غیر‌قابل برگشت می ‌شوند و خیلی از این اختلالات نیز به هیچ وجه قابل درمان نیست، در حالی كه بیشتر آنها در اثر سهل‌انگاری و بدون اینكه شخص دخالتی در انفجار مواد محترقه داشته باشد، به وجود می ‌آید. می ‌شود گفت شایع‌ترین آسیب به دلیل ضربه‌های نافذ همین مواد هستند.
درباره ضربه‌های نافذ و غیر نافذ وارد بر چشم توضیح می‌دهید؟
ضربه‌های وارده به چشم به دو نوع نافذ و غیر ‌نافذ تقسیم می‌شوند. ورود جسم خارجی نوك ‌تیز به داخل چشم در حین كار از جمله ضربه‌های نافذ محسوب می ‌شود. در این نوع صدمات، باید جسم خارجی پس از معاینات دقیق توسط پزشك متخصص سریعا از چشم خارج شود، زیرا در غیر این صورت صدمات جبران‌ناپذیری را در پی دارد.
نمونه این آسیب‌ها در شب‌ چهارشنبه ‌سوری زیاد دیده می ‌شوند، ولی گاهی اوقات این آسیب‌ها به خاطر ضربه‌های كند است. این ضربه‌ها نیز ممكن است منجر به خونریزی و قطع شدن عصب و حتی در بیشتر مواقع از بین رفتن كامل چشم شود؛ به این آسیب‌ها آسیب‌های غیر‌نافذ می ‌گویند.
آیا این آسیب‌ها در همان لحظه خودشان را نشان می ‌دهند؟
بله، ضربه‌های نافذ در همان لحظه خودشان را نشان می ‌دهند، ولی میزان آسیب وارده بر چشم یك هفته بعد مشخص می ‌شود. نمونه این ضربه‌ها هم در شب چهارشنبه‌ سوری زیاد دیده می ‌شود، ولی متاسفانه ضربه‌های غیر ‌نافذ در همان لحظه خودشان را نشان نمی ‌دهند و بیمار ممكن است بعد از گذشت چند ماه با علائم این آسیب‌ها به پزشك مراجعه كند، برای همین این آسیب‌ها نیاز به پیگیری مكرر دارند.
چند درصد از آسیب‌های ناشی از این ضربه‌ها منجر به كوری می ‌شوند؟
به طور كلی آسیب از قسمت‌های جلویی چشم شروع می ‌شود. در صدمات عمقی و شدید 10 تا 20 درصد از قسمت‌های چشم از بین می‌رود. همچنین 95 درصد آسیب‌‏های چشمی كه در اثر انفجار مواد محترقه به وجود می ‌‏آید، باعث نابینایی می ‌‏شود.
جراحی چقدر در بهبود این آسیب‌ها موثر است؟
با توجه به اینكه انفجار مواد محترقه، باعث پرتاب ذرات ریز آنها می ‌‏شود، برای چشم كه آسیب‌‏پذیر‌ترین عضو است، خطرات و آسیب‌‏های جدی ایجاد می‌‏ كند. درصد بالایی از این خطرات غیر قابل درمان و ترمیم است و اعمال جراحی روی چشم‌‏های صدمه‌ دیده نیز، با اینكه عمده این آسیب‌ها احتیاج به جراحی دارند، موفق نیست؛ زیرا بر اثر این حوادث چشم هم دچار پارگی و هم سوختگی می ‌‏شود.
همچنین، چون در این مواد محترقه ساچمه وجود دارد، آسیب از قرنیه چشم شروع می‌شود و عدسی چشم را پاره می‌ كند و بعد پرده و شبكیه چشم دچار اختلال و پارگی می ‌شوند و فقط تعداد كمی از این آسیب‌ها، سرپایی درمان می ‌شوند.
در مورد كدورت قرنیه و آب مروارید كه از عوارض این آسیب‌ها هستند، هم توضیح می ‌دهید؟
ببینید، ضربه‌های وارده به ناحیه چشم جزو موارد اورژانسی در كلینیك‌های چشم پزشكی است كه نیاز به درمان‌های به موقع و دقیق دارد؛ چرا كه در برخی موارد ضربه‌های شدید به چشم، خطری برای بروز کدورت قرنیه و آب مروارید است كه تهدیدی برای بینایی افراد تلقی می ‌شود.
به طور كلی وقتی آسیبی به چشم وارد می‌شود، این آسیب از قسمت‌های جلویی چشم شروع می‌شود و به قرنیه و قسمت‌های دیگر چشم نیز وارد می‌شود. همین آسیب‌ها سبب بروز بیماری‌های مختلف مثل آب مروارید، خونریزی‌های پشت چشم، پارگی شبكیه و اختلال در زاویه دید شخص می ‌شوند. البته تمام این آسیب‌ها بستگی به وسعت و شدت ضربه وارده به چشم دارند، به گونه‌ای كه در خیلی از مواقع نیز ما مجبور به تخلیه كامل چشم می‌ شویم.
در كدورت قرنیه و آب مروارید كدام قسمت‌های چشم دچار آسیب می‌ شوند؟
كدورت قرنیه یكی از عوارض انفجار مواد محترقه‌ای مثل نارنجك است. در این حالت به مرور زمان سلول‌های قرنیه از بین می‌ روند و این امر باعث ورم كردن قرنیه می‌شود، به گونه‌ای كه قرنیه رو به سفیدشدن و كدر شدن می ‌رود. در آب مروارید هم ضربه به عدسی چشم وارد می ‌شود. آب مروارید هم می ‌تواند در اثر ضربه‌های نافذ به وجود بیاید كه در این صورت پوسته یا كپسول عدسی چشم سوراخ می ‌شود.
حرفی باقی‌مانده؟
تحمل رنج و درد طی چندین روز و ماه و سال، و آواره شدن در اورژانس‌های بیمارستان‌ها در هرج و مرج ایام تعطیلات، شاید هشداری باشد برای كسانی كه بدون آگاهی به عوارض وخیم ناشی از آسیب‌های چشمی، اقدام به وارد كردن و پخش مواد محترقه بین كودكان و نوجوانان می ‌كنند.هنوز هیچ اقدام جدی برای جلوگیری از ورود این مواد از سوی مسئولان صورت نگرفته است و ما هر ساله شاهد مراجعه افراد بی‌گناهی هستیم كه بدون مداخله در انفجار مواد محترقه، برای همیشه بینایی خود را فدای یك لحظه شادی و هیجان كاذب و زودگذر می‌ كنند.
سمیه شرافتی

 

[S i s i l]

[h=1]برای كاهش آسیب‌های چهارشنبه‌سوری بخوانید

[/h]هشدارها تكراری است، اما باید باز هم تكرار شود، مثل هر سال.
آمارهای اورژانس نشان می ‌دهد بیشترین گروه آسیب‌دیده در حوادث چهارشنبه سوری، گروه سنی 16 تا 23 سال و سپس گروه سنی 8 تا 15 سال می باشند.
كارشناسان می‌ گویند سوختگی‌های ناشی از بازی با مواد محترقه خطرناك در چهارشنبه ‌سوری دارای دو نوع عوارض هستند.
برخی از آنها به عنوان عوارض زودرس مطرح هستند و برخی در درازمدت در افراد عوارض ایجاد می‌كند‌.‌ قطع عضو بدن از عوارض زودرس سوختگی‌هاست. عفونت ثانویه در محل زخم ناشی از سوختگی، یك عارضه زودرس دیگر است.
[h=2]آسیب‌های چشم
[/h]كوری چشم در صورت اصابت مستقیم تركش‌های ناشی از انفجار مواد محترقه یكی از مواردی است كه زیاد در چهارشنبه سوری دیده می‌شود. میزان كوری‌های ایجاد شده به حدی است كه عنوان "نابینایی در چهارشنبه سوری" را به خود اختصاص داده است.
بر اساس آمار موجود 44 درصد از آسیب‌هایی كه در این مراسم وارد می ‌شود، در چشم راست، 37 درصد در چشم چپ و 19 درصد در هر دو چشم است، كه 26 درصد آسیب‌ها به دلیل نارنجك، 51 درصد به دلیل سیگارت و 6 درصد نیز به علت فشفشه اتفاق می‌افتد. همچنین 58 درصد آسیب‌دیدگان مردانی با میانگین سنی 17 سال بوده‌اند.
مراجعه سریع به چشم پزشك در صورت برخورد هر شیئی با چشم می‌تواند شدت ضایعه را كاهش دهد. در موارد خفیف با انجام مراقبت‌های طبی یا انجام اعمال جراحی می‌توان بینایی فرد را به او بازگرداند، ولی متاسفانه در موارد شدید چاره‌ای جز تخلیه چشم باقی نمی‌ماند.
بعد از هر گونه آسیب به چشم، تنها كاری كه باید بكنید آن است كه چشم را با یك كاور، بدون آنكه با خود چشم آسیب دیده تماس داشته باشد بپوشانید و بیمار را سریعا به یك مركز چشم ‌پزشكی بفرستید.
مراكز تخصصی چشم پزشكی در تهران عبارتند از: بیمارستان فارابی(خیابان كارگر، نبش میدان قزوین)، بیمارستان امام حسین(ع)(خیابان نظام‌آباد)، بیمارستان لبافی نژاد(خیابان پاسداران.)
[h=2]ضایعات پوستی و ریوی
[/h]كارشناسان می‌گویند هیچ ماده شیمیایی غیر خطرناكی وجود‌ ‌ندارد‌. ‌نیترات پتاسیم، كلرات باریم،‌ ‌ارسنیك، نیترات سالیسیوم و پركلرات پتاسیم به كار رفته در مواد محترقه و منفجره به‌ ‌علت تركیب با اكسیژن و كربن همگی به نوعی خطرناك هستند و ممكن است حتی هنگام كار و‌ ‌تهیه، عوارضی را برای كارگران به همراه داشته باشد‌.
به عنوان مثال مواد شیمیایی‌ ‌با پایه كلر و كلرات به لحاظ درجه آتش‌گیری بسیار پایین ناراحتی‌های پوستی- ریوی‌ ‌ایجاد می‌كنند، حتی در مقیاس بالاتر آثار خونی را به جا می ‌گذارند.
دردهای شكمی،‌ ‌سرگیجه، حالت استفراغ و اسهال و در برخی موارد ناراحتی‌های تنفسی پیشرفته از آثار‌ ‌این مواد شیمیایی برای تولید كنندگان است‌. تماس با‌ ‌تركیبات نیتراته سبب خوردگی پوست می‌شود.
حساسیت‌های پیشرفته بر روی غشای پوستی و حتی در صورت جذب از راه پوست، سوختگی‌های‌ ‌پیشرفته پوست از عوارض تركیبات نیتراته است‌. ‌تنفس پودرهای گوگردی هم آثار تنفسی، سرفه‌های‌ ‌شدید و تنگی نفس را در پی دارد.
در صورتی كه مواد شیمیایی با پوست شما برخورد كرد، بلافاصله آن را با آب فراوان شستشو دهید و به یك مركز درمانی مراجعه كنید.
[h=2]كمك‌های اولیه
[/h]پزشكان می‌گویند‌ اگر پس از شنیدن صدای بلند ناهنجار دچار تپش قلب یا وزوز گوش یا كاهش شنوایی و علا‌یمی شبیه این شدید، تنها كاری كه باید بكنید این است كه در یك فضای آرام استراحت كنید.
در صورتی كه علا‌یم بیش از 42 ساعت ادامه یافت به پزشك مراجعه كنید. زنان باردار بهتر است در این شب به جز موارد ضروری از منزل خارج نشوند، چون شوك ناشی از انفجارهای مواد محترقه باعث سقط جنین می ‌شود.
همچنین پزشكان توصیه می‌ كنند از جمله راه های به حداقل رساندن جراحات می ‌توان به دور کردن بیمار از منبع ایجاد ضایعه، متوقف ساختن روند سوختگی (با لحاف یا پتو یا کت، با آب، غلطاندن روی زمین)، در آوردن تمامی لباس‌ها و محل‌های چسبیده را قیچی کردن، درآوردن تمامی زیور آلات و سرد کردن سریع با آب تمیز در طی 10 تا 15 دقیقه اول اشاره کرد.
هدف از درمان سوختگی به حداقل رساندن خطر عفونت، التیام بخشیدن هر چه سریع‌تر زخم، حفظ کردن حرکات فیزیکی اعضاء، به حداقل رساندن ناهنجاری‌ها از نظر زیبایی و باز گردانیدن هرچه سریع‌تر نو توانی فیزیکی و روحی و اجتماعی بیمار است.
مریم غفاری

 

[S i s i l]

[h=1]آرامش قبل و بعد از توفان[/h]

فكر کرده اید اگر شما در محاصره توفان قرار بگیرید، چه باید بكنید؟ به چه جایی باید پناه ببرید؟ چگونه از خودتان در برابر توفان محافظت كنید؟
[h=2]اصول ایمنی را جدی بگیرید
[/h]اگر در منزل‌تان هستید یا در نزدیكی منزل‌تان مشغول كاری هستید و توفان آغاز می ‌شود، باید به این نكات توجه كنید تا در امان باشید:
* فراموش نكنید هنگامی كه صدای رعد و برق را می ‌شنوید یا نور آن را می ‌بینید، یعنی توفان آغاز شده است. در این زمان باید به یك پناهگاه امن بروید. اگر در هوای آزاد بودید و ناگهان توفان آغاز شد، به درون یك ساختمان محكم یا درون اتومبیل‌تان پناه ببرید. یك سقف كاذب یا آلونک كوچك، زیر درختان یا درون اتومبیل‌های كوچك محل مناسبی برای پناه گرفتن نیست.
* اگر در فضای آزاد هستید و رعد و برق و صاعقه آغاز شد، در صورتی كه پناهگاه امنی در اطراف‌تان نیافتید، داخل اتومبیل‌تان بنشینید و شیشه‌ها را بالا بكشید. اتومبیل در این شرایط بهترین ایمنی را در برابر صاعقه و رعد و برق برای شما فراهم می ‌آورد.
* اگر ساكن شهرهای بندری یا جزایر هستید، حاشیه ساحل را ترك كنید و قایق ‌سواری را هم فراموش كنید. دریای ناآرام و موج‌های چند متری همه چیز را در هم می‌ شكند، به خصوص اگر منزل‌تان در مجاورت ساحل قرار دارد، باید آنجا را ترك كنید. * اگر نزدیك دریا یا رودخانه‌ای ساكن هستید كه امكان طغیان و سیل در محل سكونت شما وجود دارد، هر چه سریع‌تر خودتان را به زمینی بلندتر برسانید. فراموش نكنید هیچ‌گاه از اتومبیل برای رفتن به مناطق مرتفع‌تر استفاده نكنید. بیشتر افرادی كه در اثر سیل و آب گرفتگی جان خود را از دست داده‌اند، درون اتومبیل بوده‌اند.
* تا جایی كه امكان دارد، در منزل‌تان بمانید و خانه‌تان را فقط در شرایط اضطراری ترك كنید. وقتی در خانه هستید، از درها و پنجره‌های باز، شومینه، رادیاتور، بخاری، سیم‌های فلزی، سینك دست‌شویی و وسایل برقی كه دوشاخه‌شان درون پریز است، فاصله بگیرید.
هنگامی كه توفان می ‌وزد، از وسایل برقی مانند سشوار، ریش تراش یا مسواك برقی استفاده نكنید.
خطوط تلفن و سیم‌های فلزی می ‌توانند برق را منتقل كنند، بنابراین جز در موارد اضطراری از تلفن استفاده نكنید. در این شرایط، دوش گرفتن و حمام كردن را نیز به بعد از توفان موكول كنید.


* اگر شغل‌تان تعمیرات شبكه‌های لوله‌های فولادی شهر، تعمیر خطوط برق یا تلفن یا كار كردن در فضای آزاد مثل مزارع یا ساختمان‌های نیمه‌كاره است، در طی توفان، كارتان را تعطیل كنید. به خصوص كشاورزان باید تراكتور خود را در مزارع ترك كنند.
* دوشاخه لوازم برقی را در منزل از پریز خارج كنید و در صورت امكان برق ساختمان را با قطع كردن فیوز اصلی از جعبه كنتور قطع كنید.
* اگر بخشی از منزل‌تان در آب باران یا سیل ناشی از توفان غرق شده است، به آن وارد نشوید، به ویژه اگر وسایل برقی در آن بخش وجود داشته باشد یا حتی فقط زمین خیس باشد، در این شرایط احتمال برق گرفتگی زیاد است. مقداری شمع را برای فراهم كردن روشنایی در منزل در صورت قطع برق نگهداری كنید.
* پشت پنجره‌های بزرگ منزل‌تان دو قطعه نوار چسب بزرگ به شكل ضربدر بچسبانید. با این كار شیشه‌ها در مقابل توفان مقام‌تر شده و احتمال شكستن آنها كاهش پیدا می ‌كند.
* فراموش نكنید هنگامی كه توفان آغاز می ‌شود، زیرزمین‌ منزل اصلاً جای مناسبی برای پناه گرفتن نیست، چون این بخش از منزل به لوله‌های آب، فاضلاب، گاز شهری و حتی چاه فاضلاب نزدیك‌تر است. بهترین پناهگاه زیرزمینی دور از منزل و به دور از این تأسیسات است تا اعضای خانواده در آن پناه بگیرند.
در این شرایط تلاش كنید گودالی پایین‌تر از سطح زمین پیدا كنید و در آن پناه بگیرید. این نقطه باید دور از درختان، تیرهای برق یا حصار دیوار مزارع باشد. البته این در شرایطی است كه فقط امكان وقوع توفان را بدهید و خطر سیل وجود نداشته باشد.
* در صورتی كه در جنگل هستید و توفان آغاز می‌ شود، زیر درختان كوتاه‌تر پناه بگیرید.
* اگر احساس كردید كه پوست‌تان به خارش افتاده یا می‌ سوزد یا نوك موهایتان راست شده است، روی زمین چمباتمه بزنید. دست‌هایتان را روی زانوهایتان قرار دهید و سرتان را بین آنها بگذارید. به این ترتیب تا جایی كه می ‌توانید خودتان را جمع و جور كنید و تا جایی كه می‌ توانید، سطح تماس بدن‌تان را با زمین كاهش دهید.

* اگر در حال قایق‌سواری و شنا هستید و ناگهان توفان آغاز می ‌شود، خودتان را فوراً به ساحل برسانید و پناهگاه امنی بیابید.
* درختان ممكن است در طی توفان بشكنند و بر زمین بیفتند، تابلوهای نصب شده در خیابان‌ها نیز از توفان در امان نمی ‌مانند و ممكن است سقوط كنند، بنابراین پیش از شروع توفان یك نگاه گذرا به اطراف‌تان بیندازید و از تمام اشیایی كه احتمال شكستن یا سقوط شان وجود دارد، فاصله بگیرید.
* اگر در وسط جاده یا روی ریل راه‌آهن هستید، از این مكان‌ها دور شوید. ممكن است توفان و بادهای شدید شما را به سوی یك قطار یا اتومبیل در حال حركت پرتاب كند. اگر در حال رانندگی هم هستید، با دو دست فرمان را بگیرید و مراقب اشیایی باشید كه باد در جاده می ‌اندازد.
* به طور كلی بهتر است در توفان رانندگی نكنید، ولی اگر به هر دلیلی لازم شد كه حركت كنید، از پل‌ها، پل‌های هوایی، خطوط فشار قوی برق و دكل‌های برق، علایم و تابلوهای رانندگی دوری كنید.
[h=2]جمع آوری وسایل در شب پیش از توفان
[/h]* هنگامی كه توفان هفت شهر بندری جنوب ایران را تهدید می ‌كرد، بسیاری از هموطن‌مان مجبور شدند خانه و زندگی خود را ترك كنند و به مناطق امن‌تر بروند. فكر می‌ كنید آنها در شب پیش از توفان باید چگونه وسایل خود را جمع می‌ كردند؟
* هنگامی كه قرار است مایحتاج مورد نیاز خود را برای ترك منزل و رفتن به مناطق امن، ببندید، وسایلی را فراهم كنید كه بتوانید به كمك آنها سه روز یا بیشتر در بیرون از منزل به زندگی‌تان ادامه دهید.
* برداشتن آب و غذای كافی و تازه، اولین گزینه‌ای است كه باید در بار و بنه خودتان بگنجانید. شما باید این مواد را در یك ساك كوچك كه حمل آن برایتان دشوار نیست، جاسازی كنید. بهتر است غذاهای كنسرو شده یا خشكبار را همراه خودتان ببرید، چون نگهداری و ذخیره آنها آسان‌تر است. برای هر یك از اعضای خانواده به یك گالن آب در هر روز نیاز خواهید داشت. در آب و هوای سرد زمستان، لباس‌های گرم و كیسه خواب را از قلم نیندازید. فراموش نكنید كودكان، سالمندان و بیماران به آب بیشتری نیاز دارند.
* به همراه بردن چراغ قوه، یك رادیوی باتریی، تعدادی باتری اضافه، جعبه‌ كمك‌های اولیه، وسایل مورد نیاز برای دستشویی رفتن، مقداری داروهای مورد نیاز و سایر وسایل اولیه كه هر یك از اعضای خانواده به ضرورت سنی به آنها نیاز دارند، بسیار عالی است. تعدادی ماسك برای پوشاندن بینی و دهان خود در گرد و غبار توفان به همراه داشته باشید. داشتن یك سوت برای علامت دادن به دیگران می تواند در مواقع ضروری برای شما مفید باشد.
* وقتی شما برای فرار از توفان، محل زندگی‌تان را به قصد مناطق امن ترك می ‌كنید، ممكن است لازم شود، روزهایی را در هوای آزاد زندگی كنید. وقتی هوا در ساعات پایانی روز سرد می‌ شود یا توفان و باران باعث كاهش دمای هوا می ‌شود، داشتن لباس‌های گرم و كافی می‌ تواند تحمل شرایط دشوار را برایتان آسان‌تر كند.
مجموعه‌ای كامل از لباس‌ها شامل این موارد است: یك ژاكت یا كت، شلوار بلند، بلوز آستین بلند، كفش‌های محكم، كلاه و دستكش، جوراب، لوازم بهداشتی بانوان، وسایل لازم برای حفظ بهداشت شخصی و در صورت امكان كیسه خواب.
* فراموش نكنید اصل یا كپی مدارك خانوادگی خود مثل شناسنامه‌ها، كارت ملی، دفترچه حساب بانكی، سند منزل و... را در یك كیف ضد آب كوچك جای داده و همراه خودتان ببرید.
* هنگامی كه گرفتار حادثه‌ای مانند توفان می ‌شوید، شما یا سایر اعضای خانواده‌تان ممكن است در اثر یك سانحه دچار سوختگی، پارگی، بریدگی یا دیگر جراحات شوید. شما با داشتن وسایل اولیه و دانستن نكات ابتدایی كمك‌های اولیه می ‌توانید به خودتان و دیگران در این شرایط كمك كنید.
* در صورتی كه كسی را برق گرفت و صاعقه به او برخورد كرد، اصلا به او دست نزنید، چون شما هم بلافاصله دچار برق‌ گرفتگی خواهید شد. شما می ‌توانید با قطعه چوب خشك منبع برق یا سیم برق را از بدن او جدا كنید.
اگر درون اتومبیل‌تان هستید و یك تیر چراغ برق روی اتومبیل شما افتاد، درون اتومبیل بمانید و تا كسی سیم‌های برق را از روی اتومبیل‌تان برنداشته و جدا نكرده است، از آن بیرون نیایید، چون احتمال برق گرفتگی شما زیاد است.
دكتر ثریا میكائیلی

 

[S i s i l]

[h=1]هفته كاهش اثرات بلایای طبیعی
[/h]مجمع عمومی سازمان ملل متحد در 22 دسامبر 1989 میلادی با تصویب قطعنامه ای، دومین چهارشنبه ماه اکتبر میلادی را «روز جهانی کاهش اثرات بلایای طبیعی» نامگذاری کرد.

در جهان برای کاهش اثرات بلایای طبیعی روزی را به این عنوان اختصاص دادند و در جهت رفع و کاهش هرگونه بلای طبیعی کوشش می کنند. بهترین راه در این امر آموزش به مردم مخصوصاً دانش آموزان است.
لزوم آموزش کودکان به عنوان آسیب پذیرترین قشر به هنگام رخداد بلایای طبیعی، آشنایی، هشدار و رویارویی با خطرات آن امری ضروری به شمار می آید. آموزش به کودکان و نوجوانان به عنوان آینده سازان فردا بهترین و اصولی ترین روش برای کاهش اثرات رخداد های طبیعی است. در کنار آن مقاوم سازی مدارس و ساختمان های آموزشی نیز لازم است.
برنامه‌های هفته كاهش اثرات بلایای طبیعی به طور هماهنگ و سراسری در سطح تمامی استان‌ها از روز چهارشنبه(18/07/1386) اجرا می‌شود.
هفته كاهش بلایای طبیعی با محوریت "معنویت، آموزش، پیشگیری" در كاهش اثرات بلایای طبیعی از روز چهارشنبه هفته جاری به مدت یك هفته برگزار خواهد شد.

ستاد حوادث وسوانح غیر مترقبه وزارت كشور از استانداران و روسای ستاد حوادث استان‌ها خواسته است در جهت اجرای برنامه‌های ویژه هفته كاهش بلایای طبیعی برنامه ریزی و اقدام كنند.
[h=2]اسامی روزهای هفته كاهش اثرات بلایای طبیعی:[/h]ستاد حوادث غیر مترقبه كشور اسامی روزهای هفته كاهش اثرات بلایای طبیعی را اعلام كرد.
هفته كاهش اثرات بلایای طبیعی از ‪ 18‬ تا 25 ‬مهر ماه در سراسر كشور برگزار می‌شود.
بر این اساس روز چهارشنبه‪ 18‬ مهر ماه به نام "مدیریت بحران، تعاملات بین المللی "،
پنج شنبه 19‬ مهر ماه به نام" مدیریت بحران، پیشگیری و پیش آگاهی"،
جمعه 20 ‬مهر ماه به نام "مدیریت بحران ، معنویت و مكارم اخلاقی "
و شنبه 21 ‬مهر ماه به نام " مدیریت بحران، زلزله، پدیده‌های جوی و اقلیمی" نامگذاری شده است.
همچنین روزیكشنبه 22 ‬مهر ماه به‌ عنوان" مدیریت بحران، ایمنی واستاندارد"،
روز دوشنبه 23 ‬مهر ماه به عنوان" مدیریت بحران، امداد و نجات، سلامت و نیروهای مسلح"،
روز سه‌شنبه 24 ‬مهر ماه به عنوان "مدیریت بحران، آموزش و رسانه ها"
و روز چهارشنبه 25 ‬مهر ماه به عنوان "مدیریت بحران، بسیج، تشكل‌های مردمی و بانوان " نامگذاری شده است.
كارگروه ستاد حوادث غیر مترقبه كشور درسطح وزارت‌خانه‌ها، دفاتر بین‌المللی مستقر در سطح كشور، مراكز علمی، پژوهشی و تحقیقاتی مرتبط با این ستاد، تشكل‌های مردم نهاد، نیروی مقاومت بسیج و در سطح استان‌ها تشكیل شده است.
منابع: ایرنا و حیات

 

[S i s i l]

[h=1]کمک های اولیه در خانه هنگام وقوع سوانح[/h]

[h=2]نحوه ی رساندن کمک های اولیه
[/h]پس از وقوع سوانح طبیعی بسیاری از مردم دچار جراحت یا ضعف می شوند. فراگیری دانش و اطلاعات کمک های اولیه، کمک شایانی در مواقع اضطرای خواهد بود. در اینجا روش های کمک های اولیه به صورت خلاصه و فهرست وار ارائه می شود.
سوختگی:
● محل سوختگی را با حوله ی نم دار و تمیزی پوشانده و آن را خنک نگه دارید.
● اگر لباس به محل سوختگی چسبیده است، سعی در جداسازی آن نکنید و همراه با محل سوختگی آن را خنک نگه دارید.
● تاول ها را دست نزنید و سعی نکنید آنها را بفشارید.
شکستگی:
● عضو شکسته را با تخته ی مخصوص شکسته بندی بی حرکت نگه دارید (برای شگستگی های دست و پا)
بریدگی:
● از ماساژ دادن بریدگی ها بپرهیزید و آن را با آب پاکیزه شستشو دهید.
● بریدگی ها را پس از ضدعفونی با گاز استریل بپوشانید و باندپیچی کنید.
[h=2]جراحات شدید (روش متوقف ساختن خون ریزی):
[/h]در خون ریزی های شدید، قسمت آسیب دیده را با گاز استریل پوشانده، مستقیماً فشار دهید.
● در مورد جراحات دست و پا، برای متوقف ساختن خون ریزی به سرخرگ بالای قسمت آسیب دیده فشار وارد کنید.
[h=2]تنفس مصنوعی (برای بزرگسالان)

[/h]هنگامی که شخص تنفس نمی کند:
● بیمار را به پشت بخوابانید. داخل دهان او را نگاه کنید. اگر چیزی داخل دهان بیمار باشد، باید سرش را به پهلو برگردانید و شیء را با انگشت خود (که با دستمالی تمیز یا گاز استریل پوشانیده اید) خارج سازید.
پیشانی بیمار را با یک دست نگه داشته و چانه بیمار را به کمک انگشت وسط و سبابه ی دست دیگر به طرف بالا بیاورید.
● بینی فرد مصدوم را با انگشت شست و سبابه ی دستی که بر روی پیشانی او قرار داده اید، بسته نگه دارید. دهان او را کاملاً باز کنید، یک بار به آرامی داخل دهان او تنفس کنید (تا حدی که سینه ی فرد اندکی به طرف بالا حرکت کند). حرکت قفسه ی سینه و تنفس بیمار را بررسی کنید و بار دیگر داخل دهان او نفس بکشید.
این عمل را هر 5 ثانیه یک بار تکرار کنید، تا وقتی که بیمار به تنهایی قادر به نفس کشیدن باشد.
[h=2]ماساژ قلبی (برای بزرگسالان)

[/h]هنگامی که ضربان قلب متوقف شده، لازم است:
● بیمار را روی سطحی صاف و محکم به پشت بخوابانید و کنار او زانو بزنید.
● کف یک دست را بر روی قسمت مشخص شده در تصویر قرار دهید. سپس کف دست دیگر را نیز روی این دست قرار دهید.
● آرنج های خود را به حالت عمودی بر روی قفسه ی سینه ی بیمار قرار دهید و سینه ی او را به عمق 5/3 تا 5 سانتی متر بفشارید (این حرکت را به طور منظم از 80 تا 100 بار در دقیقه تکرار کنید).
از انتهای کف دست برای فشار وارد کردن استفاده کنید.
● پس از هر 15 بار ماساژ قلبی، دو بار تنفس مصنوعی دهید.
[h=2]چگونه آموزش هایی از قبیل کنترل خون ریزی، دادن تنفس مصنوعی و ماساژ قلبی را به صورت عملی بیاموزیم؟
[/h]کلاس های آموزشی برای آموزش عملی کمک های اولیه برای نجات مصدومین وجود دارد که می توانید آموزش های لازم را در آنها ببینید.
برای شرکت در این کلاس ها و به دست آوردن اطلاعات بیشتر در این زمینه با سازمان مدیریت بحران یا ستاد مدیریت بحران منطقه خود تماس بگیرید.
[h=2]یادداشت های خانوادگی برای مقابله با سوانح
[/h]در مواقع اضطرای با هلال احمر یا اورژانس تماس حاصل کنید. وحشت نکنید و گزارش دقیق واقعه و درخواست کمک خود را با مشخص نمودن دقیق موقعیت اضطراری، اعم از آتش سوزی یا تصادفات اعلام کنید. سپس اقدامات زیر را به عمل آورید:
● نشانی کامل و دقیق خود را اعلام کنید.
● گزارش دقیقی از شرایط و موقعیت سانحه اعلام کنید (چه اتفاقی افتاده است و برای چه کسی).
● نام خود را به وضوح اعلام کنید.

 

[S i s i l]

[h=1]بعد از وقوع زلزله اگر...[/h]

[h=2]الف) اگر در داخل ساختمان هستید:
[/h]● آرامش خود را حفظ کنید و دیگران را نیز به آرامش دعوت کنید.
● برای مقابله با خطرهای پس لرزه ی احتمالی آماده باشید.
● برای پیشگیری از وقوع آتش سوزی، جریان برق را قطع کنید و شیر گاز را ببندید. اگر شیر گاز شکسته است و بستن آن امکان پذیر نیست به سرعت محل را ترک کنید.
● اگر آب هنوز در لوله ها جریان دارد، چندین ظرف آب ذخیره کنید و شیر اصلی را ببندید. در صورتی که جریان آب قطع شده است، برای تهیه ی آب ضروری، از قالب های یخ درون یخچال استفاده کنید. همواره باید به ازای هر یک از اعضای خانواده، حداقل 5/1 لیتر آب ذخیره داشته باشید.
● در محل هایی که بوی گاز استشمام می شود، از روشن کردن کبریت، فندک، سیگار و چراغ خودداری کنید.
● اگر آتش سوزی در داخل ساختمان رخ داده است، فوراً برای جلوگیری از سرایت آن به سایر مناطق، آتش را مهار کنید. اگر آتش سوزی تا حد زیادی گسترش یافته است محل را ترک کنید.
● برای نجات کودکان، سالمندان، معلولان و بیمارانی که در همسایگی شما هستند و همچنین مجروحان و زیر آوار ماندگان بشتابید.
● افرادی را که به شدت مصدوم شده اند، حرکت ندهید، مگر آن که خطر خفگی آنها را تهدید کند.
● رادیوی خود را روشن بگذارید تا از آخرین اخبار و دستورالعمل ها مطلع شوید.
● از تلفن جز در مواقع ضروری استفاده نکنید. اشغال نبودن تلفن به کسانی که از حادثه نجات یافته اند، امکان می دهد که با شما تماس بگیرند و شما را راهنمایی کنند.
● از مصرف مواد خوراکی آلوده یا موادی که در شیشه های شکسته قرار دارند، خودداری کنید.
● تا حد امکان برای پیدا کردن مکان های نشت گاز و نقاطی که در معرض خطر آتش سوزی هستند، از چراغ قوه استفاده کنید.
● در ساعت های اولیه ی بعد از سانحه، از غذاهای کنسروی استفاده کنید و در صورت ضرورت به کارگیری وسایل پخت و پز، از گاز سفری یا منقل زغالی در خارج از خانه استفاده کنید.
● درب کمدها و قفسه ها را، در مواقع ضروری، با احتیاط باز کنید و مراقب سقوط اشیاء باشید.
● از شایعه پراکنی پرهیز کنید.
[h=2]ب) اگر در خارج ساختمان هستید؟
[/h]● از تجمع در خیابان ها بپرهیزید. مسیرها را، برای عبور و مرور وسایل نقلیه ی امدادی، باز بگذارید.
● به تماشای مناطق اطراف نروید و از نزدیک شدن به ساختمان های تخریب شده خودداری کنید.
● به سیم ها و کابل های برق دست نزنید.
● با امدادگران و نیروهای انتظامی در امر کمک رسانی همکاری کنید، ولی مانع و مزاحم فعالیت آنها نشوید.
● بعد از زمین لرزه، از ناحیه ی تخریب شده دور شوید تا آن ناحیه پاک سازی شود.
● تجهیزات کمکی را برای احتمال وقوع پس لرزه های بعدی نگهداری کنید.

 

[S i s i l]

[h=1]سوختگی با آب جوش و مواد شیمیایی[/h][h=2]

[/h][h=2]سوختگی با آب جوش[/h]اگر به فردی که با مایعات در حال جوش سوخته است برخورد کردید:
1) لباسی که در محل سوختگی است و اشیایی مثل انگشتر و النگو را درآورید.
2) محل سوختگی را زیر شیر آب سرد بگیرید و درجه حرارت را به وسیله ی سرد کردن کم کنید، چون در این موارد بافت سریع آسیب می بیند.
3) از کرم، پماد و یا لوسیون برای محل سوختگی استفاده نکنید.
4) برای پانسمان تاول های پاره شده یک باند استریل روی تاول بگذارید، سپس آن را با پنبه و چسب بپوشانید. بهتر است تاول ها را نکنید، چون عفونت می کند.
[h=2]پوست و سوختگی شیمیایی[/h]علائم سوختگی پوست با مواد شیمیایی عبارتند از: احساس سوزن سوزن شدن، تغییر رنگ یا بی رنگی پوست، تاول زدن یا پوسته پوسته شدن.
در این مواقع بهتر است اقدامات زیر را انجام دهید:
1) فوراً آن قسمتی را که دچار سوختگی شده، زیر آب بگیرید تا ماده شیمیایی رقیق شده و از شدت سوختگی کم شود. حتی اگر ماده شیمیایی به صورت پودر است، آن را بوسیله برس نرم زیر آب از روی پوست پاک کنید.
2) در حین شست و شو لباس های آلوده را در آورید.
3) روی ضایعه را پانسمان کنید و خود را سریع به بیمارستان برسانید.

[h=2]چشم و سوختگی شیمیایی[/h]خطر اصلی در اینجا، از دست دادن بینایی است، چون ماده به بافت چشم نفوذ می کند و به قرنیه آسیب می زند، پس چاره ای جز شست و شوی سریع چشم نداریم:
1) سر خود را زیر شیر آب ببرید و اجازه دهید آب روی چشم شما بریزد. چشمتان را خوب باز نگه دارید.
اگر قادر نیستید پلک هایتان را باز نگه دارید از کسی کمک بگیرید.
هر چقدر شست و شوی چشم را بیشتر طول بدهید بهتر است. 10 دقیقه شستن چشم، برای سوختگی با مواد قلیایی زمان زیادی نیست. اگر هر دو چشم آسیب دیده، به طور متناوب هر چشم را 10 ثانیه شست و شو بدهید.

2) بعد از شست و شو، با استفاده از یک باند استریل روی چشم را بپوشانید.
3) سریعا خود را به بیمارستان برسانید.
[h=2]سوختگی در ناحیه ی دهان و گلو[/h]در این موارد تورم بافت نرم حنجره، موجب مسدود شدن راه تنفسی می شود و در نتیجه خفگی رخ می دهد. سوختگی در این ناحیه معمولاً به دلیل خوردن آب جوش به طور تصادفی، خوردن سموم، استنشاق هوای گرم، بخار یا گاز اتفاق می افتد.
اقداماتی که باید در این شرایط انجام دهید:
1) هر گونه فشار روی گردن را آزاد کنید. باز کردن یقه، گره روسری و ... .
2) مصدوم را به آرامش تشویق کنید و به او به طور منظم آب بدهید. دادن قطعات یخ یا بستنی بسیار سودمند است.
3) مصدوم را به سرعت به بیمارستان برسانید.
4) اگر مصدوم بیهوش است او را در وضعیت ریکاوری (وضعیتی که راه تنفس بیمار باز می ماند) قرار دهید، اقدامات احیا را انجام دهید و وضعیت تنفسی بیمار را کنترل کنید.
الهه رضائیان

 

[S i s i l]

[h=1]نحوه کمک به فرد دچار سوختگی[/h]تا به حال با فردی که دچار سوختگی شده است، برخورد کرده اید؟ آیا می دانید آگاهی شما از انواع سوختگی و انجام کارهای ساده در همان موقع چه قدر می تواند مفید باشد؟

سوختگی ها، ضایعات بافتی هستند که به علت های متعدد از جمله حرارت زیاد، مواد شیمیایی سوزاننده و جریان الکتریسیته ایجاد می شوند.
عمق و وسعت سوختگی بسیار مهم است. هر چقدر وسعت سوختگی بیشتر باشد، میزان خطر آن نیز بیشتر خواهد بود.

به طور کلی سوختگی های بیشتر از سه سانتی متر باید توسط پزشک معاینه شوند. در سوختگی های وسیع برای ارزیابی میزان سوختگی از قانون 9 استفاده می کنند. هر شخصی که بیش از 9 درصد از سطح بدنش دچار سوختگی شده باشد، حتی اگر سوختگی وی از نوع سطحی هم باشد، نیاز به مراقبت در بیمارستان دارد.
شوک و عفونت، از خطرات اصلی هستند که سوختگی های وسیع را تهدید می کند. 48 ساعت بعد از سوختگی، خطر اصلی بروز عفونت است.
[h=2]انواع سوختگی[/h]سوختگی ها از نظر عمق به سه دسته تقسیم می شوند. عمق سوختگی نشان دهنده ی شدت سوختگی بوده و تعیین می کند که آیا این سوختگی به درمان نیاز دارد یا خیر؟
1) سوختگی سطحی:
فقط سبب قرمزی، تورم و حساسیت پوست می شود و به طور طبیعی بدون باقی گذاشتن اثری از خود، بهبود می یابد. این سوختگی نیاز به مراقبت پزشکی ندارد.
2) سوختگی متوسط:
ایجاد تاول می کند و در صورت رسیدگی نکردن مستعد عفونت است.
3) سوختگی عمیق:
این سوختگی ضخامت کاملی از لایه های پوست را درگیر می کند. محل سوختگی به رنگ خاکستری در می آید و ممکن است با وجود وسعت سوختگی، دردی نداشته باشد، زیرا گاهی اوقات اعصاب مربوط به درد نیز در محل سوختگی از بین می روند.
[h=2]نحوه ی برخورد با فرد سوخته[/h]اگر با فردی که لباسش آتش گرفته برخورد کردید:
1) مصدوم را بر روی زمین بخوابانید.
2) اگر کپسول آتش نشانی در دسترس دارید، از آن استفاده کنید، وگرنه آن قسمتی را که آتش گرفته، روی زمین بغلتانید.
3) سپس به سرعت، لباس های داغ فرد را درآورده و او را بوسیله ی آب سرد کنید، یعنی به مدت 10 دقیقه روی او آب بریزید.
4) حواستان به تنفس او باشد. اگر مصدوم هوشیار است، برای جایگزینی آب از دست رفته به وی آب بدهید.
5) با استفاده از باندهای تمیز محل سوختگی را بپوشانید تا خطرایجاد عفونت را کم کنید.
[h=2]از باز بودن راه های هوایی اطمینان حاصل کنید[/h]کنترل وضعیت تنفسی بیماران به چند روش ممکن است:
1) به حرکت سینه یا شکم مصدوم توجه کنید. این حرکت باید نرم و منظم صورت بگیرد.
2) گوش خود را نزدیک دهان یا بینی مصدوم ببرید تا صدای نفس او را بشنوید.
3) می توانید برخورد نفس بیمار به صورتتان را در پوست خود احساس کنید.
اگر مصدوم به راحتی نفس می کشید، می توانید به دنبال سایر آسیب های وارده باشید و اقدامات مختلف را انجام دهید، اما اگر بی هوش است، او را در وضعیت ریکاوری(recovery) قرار دهید.
[h=2]وضعیت ریکاوری(recovery)[/h]در یک طرف مصدوم زانو بزنید. دستی را که طرف شما قرار دارد، به حالتی قرار دهید که با بدن فرد زاویه ی 90 درجه بسازد.
حالا دست دیگر فرد را به طرف مقابل آورید، طوری که کف دست او زیر صورتش قرار گیرد.
زانوی پای طرف مقابل را بلند کنید و به آرامی زانو را به طرف خود کشیده و مصدوم را به سمت خودتان بچرخانید. مطمئن شوید زانو با بدن زاویه 90 درجه می سازد. به این وضعیت ریکاوری می گوییم. در این حال راه تنفس بیمار باز می ماند.
اگر فردی بیهوش یا نیمه هوشیار باشد و به پشت بخوابد، در معرض خطر جدی است، زیرا در این حالت عضلات شل بوده و ممکن است واکنش های طبیعی که سبب باز بودن راه تنفسی می شود، خوب عمل نکند.
الهه رضائیان

 

[S i s i l]

[h=1]سوختگی و تماس با مواد شیمیایی و سوزاننده[/h][h=2][/h]

سوختگی بسیار شایع تر از سایر مصدومیت هاست و در اثر حوادث مختلف شامل تماس بدن با شعله، وسایل و مایعات داغ، یا مواد شیمیایی یا جریان الكتریسیته اتفاق می افتد.سوختگی براساس عمق، وسعت محل آن و نسبت سطح سوختگی به تمام بدن، به شرح زیر تقسیم بندی می گردد:
[h=3]الف) درجه 1-[/h]به صورت قرمزی، درد، حساسیت و گرمی محل سوختگی مشخص می شود.[h=3]ب) درجه 2-[/h]در این سوختگی پوست به رنگ صورتی در می آید و متورم، مرطوب و دردناك می شود. به لمس حساس است و معمولاً تاول وجود دارد.ج) درجه 3- پوست به صورت سفید یا زرد مایل به قهوه ای در می آید. درد وجود ندارد و تمام لایه های پوست و زیر آن شامل عضلات، استخوان و چربی دچار سوختگی می شوند. پوست ظاهری خشك دارد و ممكن است درد اصلاً وجود نداشته باشد كه ناشی از سوختن اعصاب ناحیه است.

[h=3]درجه 3[/h]	درجه 2	[h=3]درجه 1[/h]
اپیدرم + تمام درم + هیپودرم	اپیدرم+ قسمتی از درم	اپی درم	[h=3]عمق سوختگی[/h]
- تماس با مایعات بسیار داغ- فلزات داغ - سوختگی با مواد سوختنی مانند بنزین و نفت - مواد شیمیایی - سوختگی با برق	- مایعات داغ، بخار آب	- تابش شدید و طولانی خورشید - حرارت های خشك	[h=3]علت[/h]
- سفید شفاف، زرد مایل به قهوه ای یا سیاه- در بچه ها قرمز بسیار تیره	صورتی مایل به قرمز	قرمز و با فشار سفید می شود	[h=3]رنگ[/h]
سخت (Scar)	نرم	نرم	[h=3]سطح پوست[/h]
خشك	مرطوب	معمولی	[h=3]رطوبت[/h]
ندارد	وجود دارد	وجود ندارد یا تاول ریز	[h=3]تاول[/h]
بدون درد	بسیار دردناك حتی حساس به جریان هوا	دردناك	[h=3]حساسیت به لمس[/h]

برای تخمین وسعت سوختگی در بدن افراد بالغ از قانون عدد 9 استفاده می شود كه هر قسمت بدن با ضریبی از عدد 9 درصد بندی شده و می توان براساس آن وسعت سوختگی را تخمین زد.
[h=3]قانون 9% یاWallace در سوختگی ها ( تعیین درصد سوختگی بدن)[/h]

[h=3]خردسالان[/h]	بزرگسالان
18%	9%	سر و گردن
18%	18%	پشت تنه
18%	18%	جلوی تنه
9%	9%	دست ها هر یك
14%	18%	پاها هر یك
1%	1%	اندام تناسلی

[h=3]اقدامات اولیه در مصدوم مبتلا به سوختگی[/h]

اولین اقدام برطرف كردن عامل سوختگی از بدن مصدوم است كه این كار با خاموش كردن آتش، یا دور كردن فرد از محل آتش سوزی و پیچیدن یك پتو به دور وی و جلوگیری از دویدن او، جدا كردن اتصال برق یا سرد كردن مایع داغ ریخته شده به مصدوم انجام می گیرد. در صورت نیاز به احیای قلبی – ریوی، عملیات را شروع كنید.

[h=3]درمان سوختگی را براساس نوع و وسعت آن به شرح زیر شروع كنید:[/h]الف) درجه 1- با آب سرد محل سوختگی را خنك كنید.[h=3]ب) درجه 2-[/h]با آب سرد آن را شستشو دهید و در صورت وجود تاول از پاره كردن آن خودداری كنید. در صورتی كه وسعت آن زیاد باشد مصدوم را به بیمارستان منتقل نمایید.ج) درجه 3- بعد از اقدامات اولیه و پانسمان استریل محل و درمان شوك، مصدوم را به سرعت به بیمارستان منتقل نمایید و در صورت امكان در فواصل معین به وی جرعه جرعه آب بخورانید.

[h=3]تذكر[/h]1- از جدا كردن لباس هایی كه سوخته و به پوست مصدوم چسبیده خودداری كنید.2- در صورت امكان جواهرات حلقوی مصدوم مثل النگو یا انگشتر را خارج نمایید.
3- دادن اكسیژن به مصدوم كمك بسیار زیادی به وی می كند كه بایستی در صورت امكان انجام شود.
[h=3]پیشگیری[/h]از قرار دادن كبریت و مواد اشتعال زا در دسترس كودكان و افراد عقب افتاده خودداری كنید.اتصالات برق را به صورت صحیح بپوشانید. همیشه باید یك كپسول آتش نشانی شارژ شده برای مواقع ضروری در دسترس باشد.


[h=3]سوختگی با مواد شیمیایی[/h]مواد شیمیایی می تواند اسیدی یا قلیایی باشد و به شكل های مختلف همچون مواد شوینده، پاك كننده و سفیده كننده، مایع باتری اتومبیل، یا مواد آزمایشگاهی در منازل و محل كار موجود است. سوختگی با این مواد می تواند از نوع شدید ترین سوختگی ها باشد كه تا عمق زیادی در بدن نفوذ می كند.[h=3]اقدامات اولیه[/h]بعد از تماس با چنین موادی بلافاصله محل سوختگی را با آب زیاد حداقل به مدت 10 دقیقه شستشو دهید.اقدامات درمانی همانند سوختگی معمولی انجام می شود. در صورت بالا بودن شدت ضایعات، مصدوم را به بیمارستان منتقل كنید. به هیچ وجه برای خنثی كردن ماده شیمیایی از ماده شیمیایی دیگری استفاده نكنید و صرفاً با آب زیاد محل را شستشو دهید.
[h=3]منبع : آموزش همگانی مقابله با بلایای طبیعی 1 و 2[/h] آموزش كمك های اولیه : زمین لرزه، سیل ، كولاك ، رعد و برق ، طوفان ، آتش سوزی، گیر كردن جسم خارجی در مجاری تنفسی، سرمازدگی

 

[S i s i l]

[h=1]برق گرفتگی[/h][h=3][/h]

برق گرفتگی می تواند از یک منبع برق یا ولتاژ بالا یا پایین باشد.


[h=2]علایم و عوارض[/h]علایم برق گرفتگی می تواند بسیار شدید و عمیق و شامل سوختگی مختصر تا شدید پوست و سایر بافت های بدن و احشاء، مورمور شدن بدن، نامنظمی یا ایست ضربان قلب، ایست تنفس، کاهش سطح هوشیاری، تشنج، نارسایی کلیوی، شکستگی و دررفتگی استخوان ها و مفاصل و ... باشد.
هنگام رعد و برق برای حفاظت در برابر برق گرفتگی و صاعقه زدگی به مکان های سرپوشیده پناه ببرید و از ایستادن در مکان های باز، کنار درختان یا باجه تلفن و ماندن داخل آب (دریا، استخر و ...)خودداری کنید.




[h=2]اقدامات اولیه[/h]در مواجهه با فردی که دچار برق گرفتگی شده است ابتدا منبع برق را قطع کنید. مثلاً دو شاخه را از برق بکشید یا برق را از کنتور قطع نمایید یا به کمک یک شیء پلاستیکی یا یک تکه چوب خشک تماس مصدوم را با منبع برق قطع کنید. (فرد امدادگر باید مواظب باشد خود دچار برق گرفتگی نشود.) هر سیم بدون پوشش را در محل حادثه دارای برق فرض نمایید حتی اگر سیم آنتن یا تلفن باشد. هرگونه شعله ای در لباس مصدوم را خاموش کنید، لباس های سوخته و نیمه سوخته را از بدن او خارج نمایید و چنانچه ضربان قلب مصدوم متوقف شده باشد فوراً عملیات احیاء را شروع کنید. ناحیه سوخته بدن را با گاز استریل یا یک تکه پارچه تمیز بپوشانید و هرگونه شکستگی اندام ها را آتل بندی کنید. توجه کنید در فرد دچار برق گرفتگی احتمال آسیب مهره های گردنی و متعاقباً فلج اندام ها بسیار زیاد است؛ پس در حمل و نقل مصدوم تلاش کنید هیچ گونه حرکتی به سر و گردن وی داده نشود. مصدومین فوق باید پس از کمک های اولیه حتماً به بیمارستان منتقل شوند چرا که برق گرفتگی می تواند عوارض تأخیری خطرناکی داشته باشد.

[h=2]نکته[/h]جریان برق با ولتاژ بالای کابل های صنعتی می تواند تا چندین متر قوس الکتریکی داشته باشد. بنابراین به قربانیان این نوع برق گرفتگی نباید نزدیک شد مگر این که به طور رسمی اطلاع داده شود که برق قطع شده است. لازم به ذکر است عملیات نجات در فردی که دچار صاعقه زدگی شده، مشابه حالت برق گرفتگی است.

[h=2]پیشگیری[/h]استفاده از دستکش های پلاستیکی مخصوص و کفش های خشک هنگام کار با مدارهای الکتریکی، محکم بستن جعبه های تقسیم برق، مسدود نمودن پریزهای برق با درپوش های پلاستیکی و استفاده نکردن از وسایل الکتریکی در حمام، از موارد مهم پیشگیری است. هنگام رعد و برق، برای حفاظت در برابر برق گرفتگی و صاعقه زدگی به مکان های سرپوشیده پناه ببرید و از ایستادن در مکان های باز، کنار درختان یا باجه تلفن و ماندن داخل آب (دریا، استخر و ...) خودداری کنید.
منبع : آموزش همگانی مقابله با بلایای طبیعی 1 و 2

 

[S i s i l]

[h=1]سرما زدگی[/h][h=2]آموزش کمک های اولیه[/h]

دمای بدن در آب و هوای خیلی سرد ممکن است پایین بیاید. بدن در برابر این حالت یک سری عکس العمل از خود نشان می دهد. در صورت عدم موفقیت عکس العمل های جبرانی در جهت حفظ حرارت طبیعی بدن، دمای بدن به تدریج از 37 درجه به کمتراز 35 درجه می رسد.علائمی که در سرمازدگی مشاهده می شود، از خفیف تا بسیار شدید، عبارت اند از: احساس سرما و لرز، رنگ پریدگی، گیجی و کاهش سطح هوشیاری، سفتی عضلات و تکلم نامشخص، کبودی لب ها و انگشت ها، از دست دادن حافظه و قدرت شناخت، کاهش ضربان قلب و تنفس، کاهش فشارخون .
در سرمازدگی شدید نباید از منابع حرارتی مستقیماً استفاده شود چرا که می تواند بسیار خطرناک باشد و بیمار دچار شوک شود. مصدوم اجازه نوشیدن مایعات و اجازه فعالیت ندارد. در صورت امکان، دادن اکسیژن به وی بسیار حائز اهمیت است.

اقدامات اولیه:
در چنین شرایطی باید از گرم کردن ناگهانی فرد مستقیماً خودداری نمایید و به مصدوم کمک کنید تا به تدریج و با حرارت بدن خود دمای بدن را به حد طبیعی برساند.
به همین منظور باید فرد مصدوم را به مکانی گرم منتقل کرد و لباس های خیس او را در آورد و دور بدنش پتو پیچاند. اگر مصدوم بیهوش باشد علاوه بر انجام موارد فوق، او را به پهلو بخوابانید. در صورتی که سرمازدگی در حد متوسط باشد می توان از منابع حرارتی ملایم مثل کیسه آب گرم استفاده کرد ولی در سرمازدگی شدید نباید مستقیماً از منابع حرارتی استفاده شود چرا که می تواند بسیار خطرناک باشد و بیمار دچار شوک شود. مصدوم اجازه نوشیدن مایعات و اجازه فعالیت ندارد. در صورت امکان، دادن اکسیژن به وی بسیار حائز اهمیت است؛ کنترل مرتب نبض و تنفس و در صورت ایست قلبی- تنفسی، انجام CPR (عملیات احیا) ضروری است.

 

[S i s i l]

[h=1]غرق شدگی[/h][h=3]آموزش کمک های اولیه ( قسمت نهم )[/h]

غرق شدگی از علل مرگ و میر بخصوص در میان بچه ها و نوجوانان است. عوامل زمینه ساز عبارت اند از:
بیماری صرع، عقب ماندگی ذهنی، نداشتن آشنایی کافی با قواعد شنا و افزایش استفاده از قایق های روباز و تندرو ، به خصوص شنا در مناطق حفاظت شده.
اقدامات اولیه
در مواجهه با فرد غرق شده، ابتدا وی را به کمک وسایلی از قبیل حلقه نجات، تکه الوار یا طناب بلند از آب خارج کنید. باید این نکته را در نظر داشت که تنها زمانی فرد می تواند مستقیماً اقدام به نجات مصدوم کند که اولاً دوره آموزش نجات غریق را گذرانده باشد و ثانیاً از نظر بدنی به اندازه کافی قوی باشد چرا که امکان غرق شدن یک ناجی فاقد صلاحیت بسیار زیاد است.
بلافاصله پس از خروج مصدوم بیهوش از آب، ابتدا دهان وی را از گل و لای و شن پاک کنید. نباید وقت را برای خارج کردن آب از ریه ها و معده هدر داد زیرا علت خفگی در آب در اکثر موارد ورود آب به ریه نیست و اسپاسم و گرفتن عضلات حنجره و طناب های صوتی باعث جلوگیری از ورود آب به ریه می شود.

باید بلافاصله پس از خروج مصدوم بیهوش از آب، ابتدا دهان وی را از گل و لای و شن پاک کنید. نباید وقت را برای خارج کردن آب از ریه ها و معده هدر داد زیرا علت خفگی در آب در اکثر موارد ورود آب به ریه نیست و اسپاسم و گرفتن عضلات حنجره و طناب های صوتی باعث جلوگیری از ورود آب به ریه می شود. به وضعیت تنفسی و ضربان قلب دقت کنید. چنانچه تنفس خود به خودی از کار افتاده باشد فوراً تنفس مصنوعی را شروع کنید و چنانچه ضربان قلب از کار ایستاده باشد به سرعت ماساژ قلب را به طور صحیح و اصولی انجام دهید. مجدداً تأکید می شود، نباید وقت را برای خارج کردن آب از ریه ها تلف کرد، چرا که با ادامه دادن تنفس مصنوعی قوی و مناسب تمام آب از ریه ها جذب بدن می شود. در اوایل تنفس مصنوعی قدری مشکل است ولی با جذب آب به بدن تنفس راحت تر می شود.
فردی می تواند مستقیماً اقدام به نجات مصدوم کند که اولاً دوره آموزش نجات غریق را گذرانده باشد و ثانیاً از نظر بدنی به اندازه کافی قوی باشد چرا که امکان غرق شدن یک ناجی فاقد صلاحیت بسیار زیاد است.

اگر طی عملیات احیاء فرد مصدوم استفراغ کند فوراً او را به پهلو برگردانید تا مواد خارج شده وارد ریه ها نشود. گاه ممکن است طی تنفس مصنوعی مقداری هوا وارد معده شود که خطر استفراغ دارد. در چنین مواردی فرد مصدوم را به شکم خوابانیده و دست های خود را به صورت ضربدر به دور شکم حلقه نمایید و مختصری بالا بکشید تا هوا و آب از معده خارج شود. باید توجه داشت این عمل تنها در مواردی که اشکال تنفسی وجود دارد انجام می گیرد.

[h=2]نکته[/h]:در فردی که به داخل آب های کم عمق شیرجه رفته و با سر به زمین برخورد کرده است خطر شکستگی مهره ها و قطع نخاع گردنی و فلج اندام ها وجود دارد. در مواجهه با چنین مواردی، هنگام جابه جایی و عمل احیاء بسیار احتیاط نمایید و سعی کنید کوچکترین حرکتی به سر و گردن مصدوم وارد نشود. در خاتمه باید متذکر شد تمام افراد غرق شده پس از نجات و اقدامات اولیه، حتی اگر کاملاً هوشیار باشند، باید به سرعت به بیمارستان منتقل شوند چرا که آب جذب شده می تواند عوارض خطرناک و کشنده ای برای فرد داشته باشد.

 

[S i s i l]

[h=1]گیر کردن جسم خارجی در مجاری تنفسی[/h][h=3][/h]

انسداد راه های تنفسی در افراد بالغ بیشتر به دلیل لقمه غذای نجویده و بزرگ است و در اطفال و عقب مانده های ذهنی می تواند به علل متنوعی روی دهد.


[h=2]اقدامات اولیه[/h]در مواجهه با فردی که جسمی راه تنفسی وی را مسدود کرده باید بلافاصله و به سرعت اقدام به باز کردن راه تنفسی وی نمایید. اگر مصدوم بیهوش نباشد ابتدا وی را به سرفه وادار کنید. در صورت عدم خروج جسم، در حالی که مصدوم مختصری به جلو خم شده است، با کف دست چند ضربه محکم بین دو کتف وی وارد کنید تا باعث ایجاد سرفه و خروج جسم گردد. در صورت عدم خروج جسم ، باید پشت مصدوم بایستید و دست ها را دور شکم بیمار حلقه کنید. دست چپ خود را زیر قفسه سینه وی به حالت مشت نگه دارید، دست راست را روی آن بگذارید و با یک حرکت سریع و قوی به سمت داخل و بالا باعث خروج ناگهانی هوا از ریه ها و در نهایت خروج جسم از مجاری تنفسی شوید.
این اعمال را، در صورت عدم موفقیت، چندین بار تکرار کنید. پس از انجام اقدامات فوق ، مصدوم را به مرکز فوریت های پزشکی اعزام کنید.
در اطفالِ زیر یک سال هرگز نباید از فشار شکمی استفاده شود و در اطفال بزرگتر فشار شکمی باید آرام تر انجام گیرد.

چنانچه فرد مصدوم بیهوش شده باشد ابتدا داخل دهان وی را از نظر وجود جسم خارجی بررسی کنید و در صورت امکان، هرگونه جسم خارجی مزاحم از قبیل لقمه غذا، دندان یا زبان، که به حلق برگشته و مانع تنفس وی شده باشد از دهان خارج نمایید. سپس او را به پهلو برگردانید با کف دست چند ضربه محکم به ناحیه بین دو کتف وی وارد کنید. در صورت عدم موفقیت، بیمار را به پشت بخوابانید دو دست خود را به صورت ضربدر در بالاترین قسمت شکم، درست ناحیه زیر جناق سینه قرار دهید و یک ضربه سریع و قوی به سمت بالا و داخل شکم وارد نمایید تا راه تنفسی وی باز شود. این اعمال را، در صورت عدم موفقیت، چند بار تکرار کنید. چنانچه با این عملیات بیمار استفراغ کند او را به سرعت به پهلو برگردانید تا محتویات استفراغ شده از دهان خارج شود و وارد راه های تنفسی نشود. در صورت عدم موفقیت باید بیمار را فوراً به مرکز فوریت های پزشکی رساند.
چنانچه مصدوم شیرخوار باشد ابتدا او را از پاها آویزان کنید و با کف دست چند ضربه به پشت او وارد کنید. سپس دهان او را باز نموده و جسم خارجی را بیرون بیاورید. باید دقت کنید تا جسم را عقب تر نـَرانید و وضعیت را بدتر نکنید.
در اطفالِ زیر یک سال هرگز نباید از فشار شکمی استفاده شود و در اطفال بزرگتر فشار شکمی باید آرام تر انجام گیرد.


[h=2]پیشگیری[/h]هنگام غذا خوردن از هیجانات روحی و صحبت کردن پرهیز نمایید. اجسام کوچک را از دسترس شیرخواران که معمولاً آنها را به دهان می برند، دور نگه دارید و از خوردن لقمه غذای بزرگ پرهیز کنید. در فرد بیهوش یا دچار کاهش سطح هوشیاری، جهت جلوگیری از برگشت محتویات دهان و معده به مجاری تنفسی، بهتر است وی را به پهلو بخوابانید و سر را در موقعیت پایین تری قرار دهید.

 

[S i s i l]

[h=1]ایست قلبی و تنفسی[/h][h=3][/h]

منظور از ایست قلبی حالتی است که ضربان قلب کاملاً از بین می رود و منظور از ایست تنفسی از کار افتادن تنفس خود به خودی در فرد است. این حالات می تواند به دنبال سکته قلبی، شوک، خونریزی های بسیار شدید، گیر کردن اجسام خارجی در خلق، غرق شدگی، برق گرفتگی و ... رخ دهد. ایست تنفسی اولیه ظرف دقایقی کوتاه باعث ایست قلبی می شود و ایست قلبی اولیه نیز به سرعت به ایست تنفسی می انجامد.
حداکثر زمان انجام عملیات احیای قلبی – ریوی در منابع علمی مختلف، گوناگون ذکرشده ؛ اما مدت زمانی بین 30 تا 45 دقیقه زمانی مناسب به نظر می رسد که پس از این مدت اگر عملیات احیاء موفق به نجات مصدوم یا بیمار نگردید می توان از ادامه عملیات خودداری نمود.

بیشترین شانس برای زنده ماندن ارگان های حیاتی بدن خصوصاً مغز در صورت ایست قلبی و تنفسی 3 الی 4 دقیقه است و در این فرصت باید سریعاً اقدامات اولیه برای مصدوم انجام شود.


[h=2]اقدامات اولیه[/h][h=2]احیای قلبی – ریوی (CPR)[/h]همان گونه که ذکر شد چنانچه پس از وقوع ایست قلبی تنفسی در کمتر از 4 دقیقه به فرد مصدوم رسیدگی شود و عملیات احیاء وی شروع گردد شانس زنده ماندن وی بالا خواهد رفت. قبل از شروع عملیات احیای قلبی – ریوی باید مطمئن شد آیا فرد واقعاً دچار ایست قلبی – ریوی شده است یا خیر، چرا که انجام عملیات احیای قلبی – ریوی بر روی فردی که دچار ایست قلبی نشده باشد، می تواند منجر به ایست قلبی و مرگ وی شود و انجام ماساژ قلبی و دادن تنفس مصنوعی صرفاً در مواردی باید انجام شود که یا ایست کامل قلبی و تنفسی صورت گرفته باشد و یا وضعیت ضربان قلب و تنفس به گونه ای مختل باشد که باعث اختلال و افت شدید هوشیاری، بی هوشی مصدوم، کبودی صورت و لب ها و بروز اختلال شدید در علائم حیاتی شده باشد و با ادامه حیات وی منافات داشته باشد. جهت اطمینان از ایست تنفسی با مشاهده حرکات تنفسی قفسه سینه می توان به وجود تنفس در مصدوم پی برد و یا می توان گوش یا گونه خود را نزدیک دهان وی قرار داد تا صدای تنفس وی را شنیده، یا جریان آن را حس کرد و یا از گرفتن شیشه ساعت یا آینه کوچک جلوی دهان و بینی مصدوم استفاده کرد تا بخارات خارج شده از دهان مصدوم مشخص شود. سپس نبض بیمار بررسی می شود. بهترین محل لمس نبض در بچه های کوچک نبض شریان رانی است که در ناحیه کشاله ران لمس می شود و یا شریان بازویی ؛ و بهترین محل نبض در بچه های بزرگتر (بالای یک سال) و بالغین نبض گردنی است که در ناحیه گردن و پشت نای قرار دارد. لمس نبض باید با دو انگشت نشانه و میانی صورت گیرد.در صورتی که هیچ گونه نبضی احساس نشود و یا مصدوم تنفس خود به خودی نداشته باشد، عملیات احیاء باید مطابق دستور ذیل انجام شود:
1- بیمار را به پشت بخوابانید و او را صدا بزنید و به آرامی تکان دهید تا پاسخ به تحریک مشخص شود.
2- اگر بیمار بدون پاسخ باشد راه های تنفسی او را کنترل کنید. چنانچه راه تنفسی بسته است با کمک انگشت راه تنفسی وی را باز کنید و چنانچه راه تنفسی باز است ولی بیمار نفس نمی کشد تنفس مصنوعی را شروع کنید.

3- در صورتی که از صدمه ندیدن مهره های گردنی مصدوم مطمئن هستید، گردن مصدوم را به جلو و سر او را به عقب خم نمایید تا مسیر راه هوایی مصدوم در بهترین و مستقیم ترین وضعیت واقع شود و چانه مصدوم را بالا و جلو بیاورید.
در صورت صدمه دیدن مهره های گردنی بدون حرکت دادن به سر و گردن مصدوم با قرار دادن شست ها روی چانه فک پایینی مصدوم را به سمت جلو و بالا آورید تا ضمن باز شدن دهان ، مسیر راه هوایی نیز مستقیم قرار گیرد.

4 - دو تنفس مناسب دهان به دهان به وی بدهید.
5- نبض ها را لمس نمایید. اگر ضربان نبض ها لمس شود باید به تنفس مصنوعی ادامه داد و اگر لمس نشود، ماساژ قلبی باید شروع شود.

6- جهت انجام ماساژ قلبی، دست چپ خود را به حالت ضربدر پشت دست دیگر گذاشته پاشنه دست راست را بر روی جناق سینه به اندازه دو بند انگشت بالاتر از محل دو شاخه شدن جناق قرار دهید. آرنج ها نباید خم شوند. به کمک وزن بدن فشار محکمی به قفسه سینه وارد کنید تا جناق سینه به اندازه تقریبی 4 الی 5 سانتی متر به داخل برود. تعداد مفید ماساژ قلبی باید حدود 100-80 بار در دقیقه باشد و به ازای هر 15 ماساژ قلبی 2 تنفس مصنوعی با روش دهان به دهان داده شود. در صورتی که فرد دیگری به امدادگر کمک می کند باید به ازای هر 5 ماساژ قلبی یک تنفس مصنوعی داده شود. امروزه براساس نظر متخصصین و بسیاری از مراجع علمی در عملیات احیای قلبی – ریوی دو نفره نیازی به قطع ماساژ قلبی برای انجام تنفس مصنوعی نیست و همزمان با انجام ماساژ قلب توسط یک فرد، فرد دیگر می تواند تنفس مصنوعی را انجام دهد.
بهترین محل لمس نبض در بچه های کوچک نبض شریان رانی است که در ناحیه کشاله ران لمس می شود و یا شریان بازویی ؛ و بهترین محل نبض در بچه های بزرگتر (بالای یک سال) و بالغین نبض گردنی است که در ناحیه گردن و پشت نای قرار دارد. لمس نبض باید با دو انگشت نشانه و میانی صورت گیرد.

در ضمن بنا به نظر ایشان در انجام عمل احیای قلبی – ریوی چه به شکل یک نفره و چه به شکل 2 نفره برای افراد زیر 8 سال به ازای هر 5 ماساژ قلبی یک تنفس مصنوعی لازم است (5 به 1).
7- پس از گذشت یک دقیقه عملیات را به مدت 4-5 ثانیه جهت لمس نبض گردنی متوقف نمایید. اگر نبض لمس شود ماساژ قلبی را قطع نمایید و چنانچه تنفس هم برقرار شده باشد تنفس مصنوعی را متوقف کنید. در صورت عدم لمس نبض و عدم برقراری تنفس خود به خودی ماساژ قلبی و تنفس مصنوعی را مجدداً شروع کنید و هر 3 دقیقه یک بار عملیات را جهت لمس نبض ها به مدت 4-5 ثانیه متوقف نمایید.

در شیرخواران (زیر یک سال) تنفس به روش «دهان» به «دهان و بینی» است یعنی دهان امدادگر روی بینی و دهان کودک قرار می گیرد. و تنفس مصنوعی با شدت و حجم ملایم تر از بالغین که باعث پارگی ریه کودک نشود انجام می شود. در کودکان بالای یک سال ، مانند بزرگسالان ، تنفس دهان به دهان انجام می شود ولی با شدت و حجم ملایم و متوسط.

برای شیرخواران در هنگام ماساژ قلبی فقط از فشار روی جناق سینه با 2 انگشت اشاره و میانی استفاده می شود و در کودکان بالای یک سال فقط از فشار یک دست استفاده می شود تا صدمه ای به قلب و ارگان های داخلی نرسد.


[h=2]نکات مهم[/h]1- فرد را نباید روی سطح نرم مثل تشک یا تختخواب بخوابانید ، بلکه سطح سختی مثل کف اتاق بهتر است.
2- در تنفس دهان به دهان باید بینی مصدوم را با دو انگشت خود ببندید تا هوایی که به ریه ها دمیده می شود مستقیماً از آن خارج نشود.
3- موقعیت سر و گردن را درست تنظیم کنید.
4- طی عملیات احیاء فردی را جهت تماس با اورژانس یا پزشک مأمور نمایید.
بیشترین شانس برای زنده ماندن ارگان های حیاتی بدن خصوصاً مغز در صورت ایست قلبی و تنفسی 3 الی 4 دقیقه است و در این فرصت باید سریعاً اقدامات اولیه برای مصدوم انجام شود.

5- باید دهان شما با دهان مصدوم کاملاً مماس باشد تا هوایی از بین آنها خارج نشود. برای پیشگیری از انتقال بیماری ها در حین انجام تنفس مصنوعی می توان از ماسک ویژه این کار یا پارچه توری مناسب استفاده نمود.
6- عملیات احیاء را تا زمانی که فرد با تجربه یا پزشک بر بالین بیمار برسد و یا تا زمانی که وی به درمانگاه منتقل شود ادامه دهید .
7- چنانچه مصدوم مشکوک به ضایعه نخاعی است، سر را مختصری به عقب کشیده به آرامی کمی به عقب خم نمایید سپس تنفس مصنوعی و ماساژ قلبی را ادامه دهید.
8- حداکثر زمان انجام عملیات احیای قلبی – ریوی در منابع علمی مختلف، گوناگون ذکرشده ؛ اما مدت زمانی بین 30 تا 45 دقیقه زمانی مناسب به نظر می رسد که پس از این مدت اگر عملیات احیاء موفق به نجات مصدوم یا بیمار نگردید می توان از ادامه عملیات خودداری نمود.

 

[S i s i l]

[h=1]کولاک؛ پدیده ای سهمگین[/h][h=3][/h]

[h=2]کولاک[/h] وزش بادهای سرد با سرعت حدود 50 یا 60 کیلومتر در ساعت همراه با ریزش برف و کاهش درجه حرارت به کمتر از 12 درجه زیر صفر از جمله حوادثی است که در اکثر جاده ها و نواحی کوهستانی کشور به وقوع می پیوندد و خسارت های جانی و مالی فراوان به بار می آورد. لبه های خارجی کولاک دارای بادهای شدید با سرعت 30 کیلومتر در ساعت است که تا میزان 120 کیلومتر در ساعت و حتی بیشتر نیز افزایش می یابد. این نیروی بالا باعث حرکت کولاک از مرکز آرام آن می شود. وقتی کولاک فرا می رسد باران شدید و سیلاب رخ می دهد که معمولاً خطرهای بیشتری نسبت به توفان های جوی ایجاد می کند. بادهای شدید و باران های مناطق سیلابی موجب خسارت های گسترده و سیلاب می شود. هنگام وقوع کولاک در مکان امن و مطمئن بمانید. تنها در صورت لزوم تغییرات اضطراری را انجام دهید. به خاطر بسپارید که احتمالاً باد به سرعت از جهت مخالف و با نیروی بیشتر باز می گردد.

در مناطق دریایی کولاک ها امواج عظیمی ایجاد می کنند که به صورت موج های جذر و مد دار بزرگ به ساحل می رسد. بیشتر کسانی که در کولاک جان خود را از دست می دهند در این سیلاب ها گرفتار می شوند. کولاک ها آرام حرکت می کنند. افراد گرفتار شده ممکن است چندین ساعت در معرض کولاک باشند. مرکز کولاک به آرامی حرکت می کند و عبور آن از هر منطقه چند دقیقه تا نیم ساعت یا بیشتر طول می کشد.


[h=2]رعایت نکات ایمنی قبل از وقوع کولاک[/h]1- همیشه کیف امداد و نجات هلال احمر را در منزل و در سفر آماده داشته باشید.
2- همواره به گزارش های هواشناسی رادیو و تلویزیون توجه کنید.
3- وسایل یدکی خودرو و بنزین کافی در اتومبیل داشته باشید.
4- نزدیک ترین مراکز امدادرسانی مانند جمعیت هلال احمر، راهداری، درمانگاه ها، آتش نشانی و قرارگاه های نیروی انتظامی را، که در هنگام حادثه می توانند به شما کمک کنند، شناسایی کنید.
5- هنگام مسافرت ، در جاده های اصلی و مسیرهایی که امکان رسیدن امدادگران وجود دارد رانندگی کنید.
6- اگر در مناطقی زندگی می کنید که همواره و بخصوص در فصول سرد سال در معرض کولاک هستید از ایمن بودن محل سکونت خود مطمئن شوید.
کولاک ها آرام حرکت می کنند. افراد گرفتار شده ممکن است چندین ساعت در معرض کولاک باشند. مرکز کولاک به آرامی حرکت می کند و عبور آن از هر منطقه چند دقیقه تا نیم ساعت یا بیشتر طول می کشد.



[h=2]رعایت نکات ایمنی هنگام وقوع کولاک[/h]1- هنگام وقوع کولاک در مکان امن و مطمئن بمانید. تنها در صورت لزوم تغییرات اضطراری را انجام دهید. به خاطر بسپارید که احتمالاً باد به سرعت از جهت مخالف و با نیروی بیشتر باز می گردد.
2- هنگام کولاک و بوران، تا حد امکان از رانندگی در نواحی کوهستانی پرهیز کنید.
3- در صورت ضرورت مسافرت در شرایط نامساعد جوی، زمان خروج و مقصد مسافرت را به اطرافیان اعلام کنید.
4- در صورت ضرورت مسافرت از وسایل و تجهیزات ایمنی استفاده کنید.
5- مراقبِ سقوط درختان، تیرها و دکل های برق باشید.
6- در صورتی که وسیله نقلیه خراب شود پس از تماس با مراکز امدادی تا رسیدن کمک های لازم در داخل اتومبیل بمانید تا از خطر سرمازدگی و عوارض ناشی از آن و حمله حیوانات درنده در امان بمانید.


[h=2]رعایت نکات ایمنی بعد از وقوع کولاک[/h]1- از انجام فعالیت های خسته کننده و بی نتیجه مانند برف روبی و هل دادن اتومبیل، که احتمال وقوع حوادث ثانوی را افزایش می دهند، خودداری کنید.
2- اشخاص حادثه دیده را در پتو و لباس گرم بپیچید، ضمن مراقبت از نقاط آسیب دیده بدن، با دقت افراد آسیب دیده را به محل امن و یا مراکز درمانی منتقل کنید.

 

[S i s i l]

[h=1]رعد و برق : زیبا ولی خطرناک[/h][h=2][/h]

رعد و برق نوعی تخلیه الکتریکی است که در اثر انتقال الکتریسیته ساکن بین دو ابر یا بین ابر و زمین ایجاد می شود. در رعد و برق های شدید، معمولاً بیشترین تخلیه الکتریکی صورت می گیرد.
اگر در فضای باز گرفتار توفان و رعد و برق شدید زانو بزنید، پاهای خود را نزدیک یکدیگر قرار دهید و سر خود را خم کنید.

الف- رعایت نکات ایمنی در داخل ساختمان
1- وقتی رعد و برق رخ می دهد در منزل بمانید و بیرون نروید مگر آن که لازم باشد.
2- به منظور جلوگیری از آتش سوزی ناشی از صاعقه بر روی ساختمان های بلند برق گیر نصب کنید.
3- از در و پنجره ، بخاری دیواری، شوفاژ یا دیگر هادی های الکتریکی دور شوید.
4- دو شاخه وسایل برقی مانند تلویزیون و رادیو را از برق بیرون بکشید.
5- خانه، خانواده و اموالتان را در برابر سوانحی مثل رعد و برق بیمه نمایید.

[h=2]ب- رعایت نکات ایمنی در خارج ساختمان[/h]1- اگر در فضای باز گرفتار توفان و رعد و برق شدید زانو بزنید، پاهای خود را نزدیک یکدیگر قرار دهید و سر خود را خم کنید.
2- در ارتفاعات و مناطق باز قرار نگیرید و از بالای تپه ها و نقاط مرتفع دور شوید.
3- از تجهیزاتی مانند تراکتور، موتورسیکلت، دوچرخه و ماشین چمن زنی استفاده نکنید و در صورت وقوع رعد و برق از آنها دور شوید زیرا این وسایل هادی الکتریسیته هستند. همچنین از بیل های فلزی، بند رخت فلزی و غیره استفاده نکنید.
4- از حصارهای فلزی، خطوط تلفن و برق دور شوید.
به اشیای فلزی از قبیل دوچرخه، نرده های آهنی، قلاب ماهیگیری و لوازم فلزی خانه دست نزنید.

5- نزدیک شدن به درختان یا قرار گرفتن در زیر آنها ممکن است خطر جانبی داشته باشد زیرا به علت برخورد برق و حرارت حاصل از آن امکان آتش سوزی وجود دارد.
6- زیر ستون های بتونی، سیم های برق هوایی، مخازن و شیشه ها پناه نگیرید زیرا احتمال فرو ریختن و افتادن آنها وجود دارد.
7- در صورتی که در اتومبیل هستید از درختانی که ممکن است روی آن بیفتند دور شوید و سپس پارک کنید. موتور و رادیوی ماشین را خاموش کنید و آنتن آن را پایین بکشید.
8- اگر در مزرعه هستید فوراً حیوانات اهلی و دام ها را به پناهگاه ببرید.
9- به اشیای فلزی از قبیل دوچرخه، نرده های آهنی، قلاب ماهیگیری و لوازم فلزی خانه دست نزنید.
10- اگر در حال شنا کردن یا در قایق هستید فوراً از آب بیرون بیایید.

 

[S i s i l]

[h=1]کمک های اولیه : مقابله با توفان[/h][h=2][/h]

[h=2]خطر توفان قابل پیش بینی است[/h]آیا هرگز از خود پرسیده اید اگر محل سکونت شما در معرض توفان شدید یا گردباد ، تندباد یا کولاک قرار گیرد چه اتفاقی رخ خواهد داد؟
نزولات آسمانی سنگین (باران های شدید)، بادهای شدید و صاعقه که با توفان همراه هستند، می توانند به اموال شما خسارت وارد کنند و زندگی تان را نیز به خطر اندازند.
اگر هنگام وقوع توفان داخل اتومبیل هستید در سمت راست جاده و در محل مطمئنی توقف نمایید و موتور خود را خاموش کنید. جهت وسیله نقلیه را در مسیر باد قرار دهید. سپس پنجره اتومبیل را کمی پایین بیاورید تا تعادل فشار در اتومبیل بر قرار شود.

سعی کنید بفهمید چه توفان هایی ممکن است در منطقه شما رخ دهد و در چه زمانی از سال، احتمال وقوع آن بیشتر است. در زمان وقوع حادثه، رسانه های گروهی وارد عمل می شوند تا هشدارهای عمومی را به همگان اعلام کنند. اگر به توصیه های آنها گوش فرا دهید، متوجه خواهید شد که چه هنگام توفان به منطقه شما نزدیک می شود.
مرحله بعد آن است که بدانید برای حفاظت از خانه و خانواده خود، چه می توانید بکنید.
[h=2]قبل از وقوع توفان چه باید کرد؟[/h]1- در مناطقی که توفان موسمی و مسبوق به سابقه است باید زمان خاص آن را، با توجه به اطلاعات قبلی، پیش بینی کرد.
2- از مقاوم بودن محل سکونت خود در برابر توفان مطمئن شوید. در مناطقی مانند حاشیه های کویر و مناطق بادگیر، تمام ساختمان ها باید گنبدی شکل ساخته شوند.
3- خطر شن روان در مناطق شنی و کویری از حوادث زیانبار است که با کاشتن و پرورش گیاهان خاص منطقه می توان آن را مهار کرد.
4- ذخیره آب و غذا (ترجیحاً به صورت کنسرو) به اندازه مصرف سه روز آماده کنید و در کیف نجات قرار دهید. در صورتی که غذا به صورت کنسرو نباشد باید هر دو هفته یک بار تجدید شوند.
5- پناهگاه مناسبی انتخاب کنید. زیرزمین منازل، زیر پله ها و یا وسایل سنگین و پابرجا، که دور از دیوارهای خارجی و پنجره ها قرار دارند، مکان های خوبی برای پناه گرفتن از توفان هستند.
6- اگر قصد تعمیر و اصلاح خانه خود را دارید باید به مستحکم کردن یک اتاق داخلی در مقابل بادهای توفانی توجه کنید.
7- درختان خشک شده و شاخه های پوسیده آنها را قطع کنید تا خطر افتادن تنه درختان بر روی خانه کاهش یابد.
8- با هم قرار ملاقات بگذارید تا بعد از توفان مطمئن شوید هیچ کس گم نشده است یا نیاز به کمک ندارد.
9- همواره بنزین در باک اتومبیل خود داشته باشید.
10- احتیاط های لازم برای پیشگیری از خطر وقوع حریق را به عمل آورید و به هیچ وجه در منزل مواد آتش زا نگهداری نکنید.
11- خانه، خانواده و اموالتان را در برابر توفان بیمه نمایید.

[h=2]رعایت نکات ایمنی هنگام وقوع توفان[/h]1- جریان برق، آب و گاز را با رعایت اصول ایمنی قطع کنید.
2- فوراً دستگاه های گازسوز یا نفت سوز را خاموش کنید.
3- اگر وقت کافی دارید پنجره های منزل خود را با تخته های محکم ببندید ؛ می توانید برای تقویت پنجره ها از نوار چسب استفاده کنید.
4- برای حفاظت درهای بیرونی از بست های قوی استفاده کنید.
5- از در و پنجره دور شوید تا از خطر پرتاب شیشه شکسته در امان بمانید. مراقب درختان و تیرهای برقی که آسیب دیده و یا احتمال سقوط دارند باشید.
6- هر چیزی را که ممکن است در داخل و خارج خانه به اطراف پرت یا شکسته شود در جای خود محکم کنید.
7- اگر مقامات مسئول به شما توصیه کرده اند که محل مسکونی تان را تخلیه کنید این کار را فوراً انجام دهید.
8- اگر در خارج از منزل گرفتار توفان شدید، فوراً به پناهگاه بروید. به عنوان آخرین چاره در یک گودال، حفره یا مجرای آب بخوابید.
اگر قصد تعمیر و اصلاح خانه خود را دارید باید به مستحکم کردن یک اتاق داخلی در مقابل بادهای توفانی توجه کنید.

9- اگر هنگام وقوع توفان داخل اتومبیل هستید در سمت راست جاده و در محل مطمئنی توقف نمایید و موتور خود را خاموش کنید. جهت وسیله نقلیه را در مسیر باد قرار دهید. سپس پنجره اتومبیل را کمی پایین بیاورید تا تعادل فشار در اتومبیل بر قرار شود.
10- اگر امکان خارج شدن از اتومبیل و پناه بردن به نقطه امن وجود دارد این کار را انجام دهید.
11- چون بعد از توفان های شدید خطر سیل و طغیان آب های جاری و راکد وجود دارد اصولی را که در مورد سیل گفته شد حتماً رعایت کنید.
12- به یاد داشته باشید اگر آرامش خود را حفظ کنید در موارد اضطراری بهتر عمل خواهید کرد.
13- سواحل و ساختمان های بلند را ترک کنید زیرا این مکان ها خطرناک هستند. در ساختمان های کم ارتفاع یا زیرزمین ها و پناهگاه ها پناه بگیرید.
[h=2]رعایت نکات ایمنی بعد از وقوع توفان[/h]1- برای کسب اطلاعات و دستورالعمل ها به رادیو گوش دهید و از دستورهای آن پیروی کنید.
2- کمک های اولیه را به افراد آسیب دیده یا گرفتار برسانید و در صورت نیاز از دیگران کمک بخواهید. پارگی نسوج، فرو رفتن جسم خارجی در بدن، سوختگی، گزش حشرات، ناراحتی های گوارشی پس از وقوع توفان شایع است که در مناطق توفان خیز بایستی آمادگی لازم برای کمک به مصدومینی که دچار این نوع صدمات و ناراحتی ها هستند پیش بینی شود.
3- از منطقه خسارت دیده دور شوید مگر آن که از شما درخواست کمک شود یا این که بتوانید کمک کنید.
4- از سیم های آویزان برق دور شوید و این موارد را به مقامات مسئول اطلاع دهید.
5- منابع اصلی آب و شبکه های تخریب شده فاضلاب را به مقامات مسئول گزارش دهید.
6- به توصیه های مأموران امداد توجه کنید.

 

[S i s i l]

[h=1]حادثه خبر نمی کند[/h][h=2][/h]

در قسمت قبل به مطلب سیل اشاره کردیم . اینک در ادامه می خوانیم...
[h=2]حادثه خبر نمی کند. همیشه برای مقابله با آتش سوزی آماده باشیم.[/h]آتش عامل مخرب مهمی است که در صورت عدم رعایت نکات ایمنی، باعث خسارت های جانی و مالی فراوان می شود و با بسیاری از بلایای طبیعی و سوانح همراه است.
برای باخبر شدن از آتش سوزی احتمالی، از آشکارگرها (دود، حرارت یا شعله) استفاده کنید و نسبت به نصب آن در منزل دقت لازم را به عمل آورید.

آتش سوزی هایی که به دنبال زلزله ، سیل، انفجار و یا سایر سوانح و حوادث ایجاد می شوند، اغلب بیش از سانحه اصلی، ویرانی به دنبال دارند.
[h=2]رعایت نکات ایمنی قبل از وقوع آتش سوزی[/h]1- اصل دوری مواد قابل اشتعال از وسایل آتش زا را در تمام تأسیسات و مکان های مسکونی و حتی معابر عمومی رعایت کنید.
2- در ساختمان ها درهای خروج اضطراری پیش بینی کنید و وسایل اطفای حریق را کنترل کنید.
3- حداقل دو راه برای خروج اضطراری از ساختمان تعیین کنید.
4- مکانی را در خارج از خانه تعیین کنید تا، بعد از گریز، یکدیگر را در آنجا بیابید.
5- برنامه خروج اضطراری و گریز از آتش را حداقل دو بار در سال تمرین کنید.
6- حتماً، هنگام خروج از محل، شیر اصلی ورودی گاز به ساختمان را ببندید.
7- برای باخبر شدن از آتش سوزی احتمالی، از آشکارگرها (دود، حرارت یا شعله) استفاده کنید و نسبت به نصب آن در منزل دقت لازم را به عمل آورید.
8- کپسول آتش نشانی مناسبی در منزل داشته باشید و در مورد نحوه استفاده از آن، آموزش ببینید و به اعضای خانواده نیز آموزش دهید. در ساختمان های بزرگ از سیستم خاموش کننده اتوماتیک استفاده کنید.
9- از انباشتن مواد آتش زا، به ویژه در نزدیکی منابع حرارتی، خودداری کنید.
10- از نگهداری مایعات و گازهای قابل اشتعال در منزل خودداری کنید. در صورت لزوم این مواد را در ظروف خاص خارج از ساختمان قرار دهید.
11- وسایل برقی و اتصالات آنها را به دقت کنترل کنید تا از استاندارد بودن آنها مطمئن شوید.
12- به محض مشاهده سیم های لخت، آنها را ترمیم کنید.
13- در این باره با هم بحث و تمرین کنید که چگونه در هنگام آتش سوزی منزل را ترک خواهید کرد و در صورت لرزم چگونه از دیگران کمک می گیرید و یا به آتش نشانی خبر می دهید.
14- در ساخت و انتخاب محل سکونت خود و خانواده تان ایمنی ساختمان در برابر آتش سوزی، شامل نوع مصالح ساختمانی، اسکلت ساختمان و اجزای ساختمانی بنا را مورد توجه قرار دهید. چوب و عایق ها، مواد پلاستیکی، فایبرگلاس و نظیر آنها قابل اشتعال هستند، فلزات، گچ و شیشه دیر اشتعال هستند و شن، خاک، سنگ و آجرنسوز غیر قابل اشتعال هستند.
15- خانه، خانواده و اموالتان را در برابر آتش سوزی بیمه نمایید.

[h=2]نکات ایمنی هنگام وقوع آتش سوزی[/h]1- سرعت عمل هنگام روبرو شدن با آتش سوزی برای نجات جان خود و مصدومان احتمالی، کاملاً حیاتی است.
همان طور که می دانیم آتش خیلی سریع انتشار می یابد، بنابراین بلافاصله آتش نشانی و اورژانس را خبر کنید و تا آنجا که می توانید، اطلاعات کاملی در مورد بروز حادثه به آنها بدهید.
2- سعی کنید که افراد را از ساختمان بیرون ببرید.
3- با رعایت جوانب احتیاط به خاموش کردن آتش بپردازید.
برای نجات جان مصدوم از اتاق آتش گرفته ای که در آن بسته است باید قبل از ورود، با لمس در اتاق، حرارت را بسنجید. اگر داغ باشد وارد اتاق نشوید و اگر داغ نباشد، قبل از ورود به اتاق چند نفس عمیق بکشید تا خون شما پر اکسیژن شود. سپس با شانه خود از پهلو به در ضربه بزنید. آن را باز کنید و در همین حال صورت خود را برگردانید. اتاق ممکن است پر از هوای سوخته فشرده باشد و احتمال دارد هر لحظه انفجاری رخ دهد. اگر دود کاملاً متراکم باشد روی زمین سینه خیز بروید زیرا با توجه به این که هوای داغ بالا می رود، ممکن است لایه ای از هوای تمیز در کف اتاق وجود داشته باشد.

4- به هیچ وجه وارد ساختمان آتش گرفته نشوید مگر آن که مجهز به ماسک تنفسی باشید و کاربرد آن را بدانید.
5- قبل از فرار از اتاقی که در آن بسته است، در را لمس نمایید. اگر در داغ باشد از خروجی های دیگر استفاده کنید.
6- اگر در ساختمان آتش گرفته گرفتار شده اید فوراً به اتاقی که دارای پنجره است بروید و در را ببندید سپس پتو یا فرش را طوری زیر در قرار دهید که دود وارد اتاق نشود و آن گاه، از طریق پنجره، تقاضای کمک کنید.
7- اگر دود، حرارت یا شعله های آتش مسیرهای خروجی شما را مسدود کرده است در را ببندید و در اتاق بمانید. تنها با استفاده از پارچه سفید از طریق پنجره کمک بخواهید. اگر در اتاق تلفن وجود دارد با اداره آتش نشانی تماس بگیرید و موقعیت خود را خبر دهید.
8- زمانی که در جریان حریق واقع می شوید، با حفظ خونسردی تمام تهویه های ساختمان را خاموش کنید تا به این ترتیب از ورود اکسیژن به داخل ساختمان جلوگیری شود.
9- در صورت امکان فوراً مواد سالم و قابل استفاده را از محل خارج کنید.
10- امدادگران و یا افرادی که در جریان حریق واقع شده اند باید لباس های دارای الیاف مصنوعی و پلاستیکی را از خود دور کنند.
11- در فرو نشاندن آتش سوزی سوخت های نفتی از آب استفاده نکنید.
12- ظرف مشتعل را حرکت ندهید. شعله را با شن، نمک، پتوی نمناک یا پوشش های دیگر خفه کنید.
[h=2]نکات ایمنی بعد از وقوع آتش سوزی و نجات مصدوم از اتاق پر دود[/h]1- ابتدا مطمئن شوید برای نجات مصدوم جان خود را به خطر نمی اندازید.
2- طناب نجات را به کمر خود ببندید و آن را به دست یکی از حاضران بدهید.
3- روشی از نشانه های قراردادی بین خود و کسی که طناب را در دست دارد برقرار کنید تا زمانی که علامت دادید شما را بیرون بکشد. بهترین روش این است که طناب را به صورت دائم در حالت کشیده نگه دارید و در هنگام خطر آن را شل کنید تا فرد متوجه خطر شود و شما را بیرون بکشد.
توجه: بستن دستمال خیس به دور دهان و بینی باعث محافظت شما در برابر گاز یا دودهای سمی خواهد شد.
4- برای نجات جان مصدوم از اتاق آتش گرفته ای که در آن بسته است باید قبل از ورود، با لمس در اتاق، حرارت را بسنجید. اگر داغ باشد وارد اتاق نشوید و اگر داغ نباشد، قبل از ورود به اتاق چند نفس عمیق بکشید تا خون شما پر اکسیژن شود. سپس با شانه خود از پهلو به در ضربه بزنید. آن را باز کنید و در همین حال صورت خود را برگردانید. اتاق ممکن است پر از هوای سوخته فشرده باشد و احتمال دارد هر لحظه انفجاری رخ دهد. اگر دود کاملاً متراکم باشد روی زمین سینه خیز بروید زیرا با توجه به این که هوای داغ بالا می رود، ممکن است لایه ای از هوای تمیز در کف اتاق وجود داشته باشد.
5- مصدوم را بگیرید و با توجه به رعایت تمام جنبه های ایمنی به سرعت به سمت در خروجی بکشید. لباس آتش گرفته مصدوم را با استفاده از پتو، گلیم و یا کت خاموش کنید. اگر لباس سوخته به پوست مصدوم چسبیده سعی در جدا کردن آن نکنید.
6- اگر مصدوم هشیار است کاملاً از او مراقبت کنید زیرا ممکن است بر اثر نیم سوز شدن اشیای داخل اتاق، گاز منواکسید کربن در هوای اتاق پراکنده شده باشد و این امر بر هوشیاری مصدوم به تدریج تأثیر می گذارد.
7- اگر تنفس مصدوم قطع شده بلافاصله تنفس مصنوعی را شروع کنید و سپس مصدوم را به بیمارستان برسانید.
8- اگر مصدوم در پارکینگ بسته ای که ماشین یا موتور در آن روشن است گرفتار شده ، در پارکینگ را باز کنید تا دود از پارکینگ خارج و هوای تازه به اندازه کافی وارد شود. نباید وارد چنین محل هایی شوید مگر آن که مطمئن شوید خطری جان شما را تهدید نخواهد کرد.

 

[S i s i l]

[h=1]آیا برای مقابله با سیل آماده اید؟[/h][h=2][/h]

در قسمت قبل به مطلب زمین لرزه اشاره کردیم . اینک در ادامه می خوانیم...
همان طور که می دانیم سیل از بلایای طبیعی است که همه ساله در گوشه و کنار دنیا اتفاق می افتد و باعث خسارت های مالی و جانی زیادی می شود.
[h=2]دستورالعمل مقابله با این گونه موارد اضطراری، به شرح زیر است:[/h][h=2]رعایت نکات ایمنی قبل از وقوع سیل[/h]1- هشدار سیل در رسانه ها، به معنای آن است که سیل جاری شده است یا جاری خواهد شد، لذا از قبل آماده باشید.
2- همواره کیف امداد و نجات هلال احمر را در منزل آماده داشته باشید.
اصل بهداشت روانی عبارت است از حفظ خونسردی و همدلی با دیگران توأم با امید به خداوند سبحان. این نکته را هرگز فراموش نکنید.

3- از منابع مختلف از جمله رادیو و تلویزیون و سایر وسایل ارتباطی، مانند بی سیم و پایگاه انتظامی، اطلاعات و آگاهی های لازم را دریافت کنید.
4- برای زمان وقوع سیل، در منبعی آب سالم ذخیره کنید.
5- در مناطق سیل خیز، تأمین جانی و مالی در برابر زیان های احتمالی ضروری است، بنابراین، بهتر است اسناد و اوراق بهادار را در جعبه ای مطمئن قرار دهید.
6- در نظر داشته باشید اگر به شما گفته شود منزل را تخلیه کنید، به چه جاهایی می توانید بروید. بنابراین از قبل چند مکان را انتخاب کنید.
7- همواره کمی بنزین در باک اتومبیل داشته باشید زیرا ممکن است مجبور شوید خانه را ترک کنید.
8- با مناطق سیل خیز آشنا شوید. برای اطلاعات بیشتر می توانید با مرکز هلال احمر محل خودتان تماس بگیرید.
9- تابلو برق را در طبقات فوقانی ساختمان جاسازی کنید.
10- خانواده و اموالتان را در برابر سیل بیمه کنید.
11- از ساختن خانه یا محل کار خود در مکان هایی که خطر سیل آنجا را تهدید می کند خودداری کنید.

[h=2]نزولات سنگین آسمانی (باران شدید) می تواند زندگی انسان را به خطر اندازد. در هنگام وقوع سیل به این نکات توجه کنید:[/h][h=2]وقتی که اطلاعیه یک سیلاب برق آسا پخش می شود:[/h]1- اگر در خارج از ساختمان (اداری، مسکونی) هستید خونسرد باشید.
2- از جاده های هموار عبور کنید و به محل هایی که امکان فرو ریختن آنها وجود دارد نزدیک نشوید.
3- اصل بهداشت روانی عبارت است از حفظ خونسردی و همدلی با دیگران توأم با امید به خداوند سبحان. این نکته را هرگز فراموش نکنید.
4- در صورتی که مجبور به ترک منزل و محل سکونت خود هستید، قبل از خروج حتماً جریان برق، آب و گاز را قطع کنید و اگر مجبور به ماندن در ساختمان هستید نیز بهتر است که این کار را انجام دهید.
5- برای کسب اطلاعات و دستورالعمل های لازم به پیام های رادیو و تلویزیون گوش کنید و در صورتی که دستور تخلیه داده شد، فوراً این کار را انجام دهید.
در منطقه سیل زده مراقب مارها باشید زیرا سیل مارها را از لانه بیرون می کشد.


6- اگر تصور می کنید سیل قبلاً شروع شده است، فوراً منزل را ترک کنید چرا که ممکن است تنها چند ثانیه وقت گریز داشته باشید. اگر منزل شما در محاصره سیلاب قرار گرفته است به بالاترین نقطه ساختمان پناه ببرید.
7- گوش به زنگ باشید تا در صورت اعلام سیلاب برق آسا، به سرعت منزل را ترک کنید.
8- اگر ماشین شما در آب هایی که به سرعت سطح آنها بالا می آید، گیر کرده است، فوراً آن را رها کنید و به محل مرتفعی بروید.
9- به آرامی رانندگی کنید و مراقب خرابی ها و شیب های جاده باشید.
10- هنگام رانندگی از دنده های سنگین استفاده کنید زیرا ترمزها در آب به خوبی کار نمی کنند.
11- اگر خانه شما در محل مرتفعی است همانجا بمانید.
12- به نقطه مرتفعی دور از رودخانه ها، نهرها، جویبارها و زهکشی ها بروید.
13- اگر پیاده هستید، از نقاطی که در آن سطح آب از زانو بالاتر است عبور نکنید.
[h=2]اقدامات لازم بعد از وقوع سیل[/h]1- با مناطق سیل زده آشنا شوید. اگر در این موارد مطمئن نیستید، با مراکز جمعیت هلال احمر محل خود تماس بگیرید.
2- برای کسب اطلاعات و دستورالعمل های لازم به رادیو گوش دهید.
3- کمک های اولیه را به افراد آسیب دیده برسانید و در صورت نیاز از دیگران کمک بخواهید.
4- از مناطق سیل زده دور شوید مگر آن که از شما درخواست کمک شده باشد یا این که بتوانید کمک کنید.
5- از سیم های آویزان برق و منابع اصلی آب و شبکه های تخریب شده فاضلاب دور شوید و این موارد را به مقامات مسئول گزارش دهید.
6- سیل به خطوط برق آسیب می رساند و موجب بروز آتش سوزی می شود. این تخریب می تواند آتش سوزی در انبارهای حاوی مواد سوختی را گسترش دهد.
اگر پیاده هستید، از نقاطی که در آن سطح آب از زانو بالاتر است عبور نکنید.


7- سعی کنید شعله های کوچک آتش را خاموش کنید و به سرعت با آتش نشانی و اورژانس تماس بگیرید.
8- منابع تخریب شده آب ممکن است باعث کاهش فشار آب شوند. هنگام فرونشاندن حریق به نکته فوق توجه کنید.
9- در منطقه سیل زده مراقب مارها باشید زیرا سیل مارها را از لانه بیرون می کشد.
10- پس از سیل احتمالی شیوع بیماری های عفونی مانند عفونت دستگاه گوارش ناشی از انواع میکروب ها و ویروس ها (شیگلا- اشرشیاکولی- هپاتیت و عامل حصبه) وجود دارد که باید مراقبت های لازم بهداشت فردی و عمومی و بهداشت آب و غذا به عمل آید.
11- سریعاً نسبت به پاکسازی خانه و محل سکونت خود اقدام نمایید.

 

[S i s i l]

[h=1]آموزش کمک های اولیه - زمین لرزه[/h]

[h=2]اگر همین الان زمین لرزه بشود، چه می کنید؟[/h]سالانه در جهان چندین زلزله اتفاق می افتد که برخی از آنها خفیف و نامحسوس و برخی دیگر شدید است و خسارت های جانی و مالی فراوان در بردارد. بنابراین توصیه های ایمنی در زمینه زلزله، نسبت به حوادث دیگر، اهمیت خاصی دارد.
[h=2]رعایت نکات ایمنی قبل از وقوع زلزله[/h][h=2]از آنجا که زلزله خبر نمی دهد باید پیش از وقوع آن تدابیر ایمنی خاص و مهمی به شرح زیر اندیشیده شود:[/h]1- اجرای دستورالعمل های نحوه قطع جریان آب، برق، گاز و سایر امکانات خدماتی در منزل:
[h=2]الف- گاز:[/h] معمولاً شیر اصلی گاز بر روی لوله ورودی و پس از کنتور نصب می شود و دسته آن به رنگ قرمز یا نارنجی است.[h=2]ب- برق:[/h] فیوز اصلی برق در طبقه همکف یا زیرزمین و در زیر کنتور قرار دارد.در صورتی که در مجتمع های آپارتمانی زندگی می کنید، محل فیوز برق خانه خود را به نام خود مشخص کنید.
[h=2]ج- آب:[/h] شیر اصلی ورود آب به منزل در همان محلی است که لوله آب وارد خانه می شود، این شیر جنب کنتور اصلی قرار دارد. در ساعت های اولیه بعد از سانحه، از غذاهای کنسروی استفاده کنید، و از روشن کردن وسایل پخت و پز غذا خودداری کنید. در صورت ضرورت به کارگیری این وسایل، سعی کنید از گاز سفری و یا منقل ذغالی در خارج از خانه استفاده کنید.

2- مکانی را انتخاب کنید که همه اعضای خانواده بعد از وقوع زمین لرزه، در آنجا جمع شوند.
3- یک یا چند نقطه امن را در هر اتاق انتخاب کنید تا در مواقع ضروری بتوانید به آن نقطه پناه ببرید.
4- نقاط امن محل کار و سکونت خود را در روی نقشه ای مشخص کنید و آن را در اختیار نزدیکان خود قرار دهید.
5- تمرین های دوره ای نجات از خطرهای زمین لرزه را که در مدارس و از طریق رسانه ها آموزش داده می شود، انجام دهید و این برنامه را هر چند وقت یک بار تکرار کنید.
6- دوره کمک های اولیه به ویژه آموزش احیای قلبی و ریوی را از طریق هلال احمر شهر خود و یا سایر مراجع ذیصلاح بیاموزید.
7- از استحکام و مقاومت ساختمان محل زندگی خود در برابر زمین لرزه مطمئن شوید. عواملی چون کم بودن شیب زمین، بالا بودن سختی زمین، اسکلت بندی محکم و اصولی ساختمان، سقف ساختمان، نقشه متقارن ساختمان و کیفیت مصالح و کیفیت ساخت ، در ایمنی ساختمان نقش بسیار مهم و اساسی ایفا می نماید. احداث ساختمان در نزدیکی گسل ها، لبه پرتگاه ها و شیب ها، مجاورت دیوارهای حائل غیر مقاوم، مجاورت ساختمان های غیر مقاوم، نزدیکی ساختمان های بلند، باعث آسیب پذیری ساختمان در زمان وقوع زمین لرزه خواهد بود.
8- در ساختن بناهای جدید، اصول و مقررات ایمنی و مقاومت ساختمان در برابر زلزله را به دقت رعایت کنید.
9- محل خواب شما نباید در کنار پنجره، زیر لوستر، تابلو، آینه و سایر اشیای شکننده و آویزان باشد.
10- راهروها و خروجی های منزل را بررسی کنید و وسایلی را که ممکن است بعد از وقوع زلزله سد راه شوند از آن مکان ها دور کنید.
11- وسایل سنگینی را که هنگام وقوع زلزله ممکن است سقوط کنند، مانند کتاب ها، گلدان های آویز و لوسترها، در محل خود محکم کنید.
12- اشیای بزرگ و سنگین را در قفسه های پایین تر قرار دهید و قفسه ها را محکم به دیواره متصل کنید.
13- اشیایی را که در قسمت خارجی ساختمان قرار دارند، مانند کولر، گلدان های پشت پنجره و ظروف مواد غذایی، در جای مناسبی قرار دهید یا در جای خود ثابت کنید.
14- شیروانی و کلاهک دودکش های بخاری را که در زمان وقوع زلزله ممکن است سقوط کنند، بازرسی کنید.
15- ذخیره آب و غذا (ترجیحاً به صورت کنسرو) به اندازه مصرف سه روز آماده کنید. در صورتی که این ذخایر به صورت کنسرو نباشد، باید هر دو هفته یک بار، آنها را تجدید کرد تا فاسد نشوند.
16- همواره کیف امداد و نجات هلال احمر را در منزل آماده داشته باشید.
17- مواد شیمیایی سمی و خطرناک را در ظرف پلاستیکی مطمئن و در پایین ترین قسمت گنجه ها و دور از دسترس کودکان قرار دهید.
18- حتماً برای جلوگیری از حوادث ناشی از زلزله یک کپسول آتش نشانی در منزل داشته باشید و حتی الامکان آن را در آشپزخانه قرار دهید. همچنین نحوه استفاده از آن را بیاموزید و به کلیه اعضای خانواده نیز آموزش دهید.
19- نزدیک ترین محل های امدادرسانی مانند جمعیت هلال احمر، راهداری، آتش نشانی و قرارگاه نیروی انتظامی را که در هنگام حادثه می توانند به شما کمک کنند، شناسایی کنید.
20- از مهندس طراح ساختمان جهت بررسی ساختمان دعوت به عمل آورید و درباره چگونگی راه های مراقبت از خانه با او مشورت کنید.
21- خانه، خانواده و اموالتان را در برابر زلزله بیمه نمایید.

[h=2]رعایت نکات ایمنی هنگام وقوع زلزله[/h][h=2]حتماً در هنگام وقوع زلزله به نکات زیر توجه کنید:[/h]1- اگر ساختمان مسکونی شما با خطر ریزش رو به رو است، به پناهگاه ها یا نقاط امن بروید.
2- از آسانسور استفاده نکنید و از اشیای بلند، سنگین و ناپایدار فاصله بگیرد.
3- اگر در داخل ساختمان هستید روی زمین بنشینید و به کمک بازوها و دست های خود، سر و پشت گردن را محافظت کنید، یا این که زیر یک میز محکم بنشینید و به پایه آن بچسبید؛ و یا زیر درگاهی یا گوشه های اتاق بایستید.
4- اگر در اتومبیل هستید، آن را در سمت راست خیابان متوقف کنید تا سمت چپ، برای عبور خودروهای امدادی، باز باشد، سپس اتومبیل را خاموش کنید ولی کلید را از جایش بیرون نیاورید. در داخل اتومبیل بمانید و از رادیو برای گرفتن اطلاعات بیشتر کمک بگیرید.
5- رو یا زیر پل ها یا گذرگاه ها رانندگی نکنید.
6- اگر در مکان های عمومی نظیر فروشگاه، سینما یا ساختمان های پر ازدحام هستید، از هجوم به سمت درهای خروجی خودداری کنید. فقط سعی کنید از ویترین ها، قفسه ها و سایر اشیای سنگین فاصله بگیرید.
7- در صورتی که روی ویلچر هستید به جای امن پناه ببرید.
8- اگر در آزمایشگاه ها و مکان های مشابه هستید تا حد امکان از مواد شیمیایی دور شوید.
9- برای دریافت آخرین اطلاعات و راهنمایی لازم به رادیو گوش دهید.
10- از تلفن، جز در موارد ضروری، استفاده نکنید؛ خطوط تلفن باید برای تماس های ضروری آزاد باشند.
11- اگر هنگام وقوع زمین لرزه در حال خارج شدن از ساختمان و یا خارج از آن بودید اولین کاری که باید انجام دهید این است که سر خود را در مقابل خطر ریزش به کمک اشیایی مانند کیف، کتاب و یا تخته محافظت کنید. در صورت در دسترس نبودن این اشیا، از پشت دستتان استفاده کنید.
12- اگر در خارج از منزل هستید به نقطه امنی دور از ساختمان ها، درختان و سیم های برق پناه ببرید.
13- مراقب خیابان های دارای شکستگی، شکاف های زمین، آتش سوزی و ترکیدگی لوله های آب باشید تا هنگام گریز از خانه صدمه نبینید.
14- فوراً از خیابان ها و کوچه های تنگ و باریک خارج شوید.
15- از پل های عابر پیاده و پل های ماشین رو دور شوید.
16- از دیوارهای سنگ کاری شده، بخاری دیواری و شیشه های بزرگ فاصله بگیرید.
17- تا توقف کامل زلزله در جای خود بمانید.
اگر در مکان های عمومی نظیر فروشگاه، سینما یا ساختمان های پر ازدحام هستید، از هجوم به سمت درهای خروجی خودداری کنید. فقط سعی کنید از ویترین ها، قفسه ها و سایر اشیای سنگین فاصله بگیرید.

[h=2]پس از وقوع زلزله چه باید کرد؟[/h][h=2]الف- اگر در داخل ساختمان هستید:[/h]1- آرامش خود را حفظ کنید و دیگران را نیز به آرامش دعوت کنید.
2- برای مقابله با خطرهای ناشی از پس لرزه احتمالی آماده باشید.
3- برای پیشگیری از وقوع آتش سوزی ، جریان برق را قطع کنید و شیر گاز را ببندید. اگر شیر گاز شکسته است و بستن آن امکان پذیر نیست، به سرعت محل را ترک کنید.
4- اگر آب هنوز در لوله ها جریان دارد، چندین ظرف آب ذخیره کنید و شیر را ببندید. در صورتی که جریان آب قطع شده است، برای تهیه آب ضروری، از قالب های یخ درون یخچال و منبع آب استفاده کنید.
5- اگر آتش سوزی در داخل ساختمان رخ داده است، فوراً برای جلوگیری از سرایت آن به سایر مناطق، آتش را مهار کنید. اگر آتش سوزی تا حد زیادی گسترش یافته است محل را ترک کنید.
6- برای نجات مجروحان و زیر آوارماندگان، به خصوص افراد آسیب پذیر نظیر کودکان، سالمندان، معلولان و بیمارانی که در همسایگی شما هستند، بشتابید.
7- افرادی را که به شدت مصدوم شده اند، حرکت ندهید، مگر آن که خطر خفگی آنها را تهدید کند.
8- رادیوی خود را روشن بگذارید تا از آخرین اخبار و دستورالعمل ها مطلع شوید.
9- از تلفن جز در مواقع ضروری استفاده نکنید. اِشغال نبودن تلفن به کسانی که از حادثه نجات یافته اند امکان می دهد که با شما تماس بگیرند و شما را راهنمایی کنند.
10- از مصرف مواد خوراکی آلوده و یا موادی که در معرض شیشه های شکسته قرار گرفته اند خودداری کنید.
11- منزل را بازدید کنید تا از خرابی های مخفی مطلع شوید.
12- اگر بوی گاز به مشامتان می رسد، کلید برق را روشن یا خاموش نکنید و از وسایل برقی به هیچ وجه استفاده نکنید. از روشن کردن کبریت ، فندک ، سیگار و چراغ خودداری کنید. به سرعت شیر اصلی گاز را ببندید و در صورت امکان درها و پنجره ها را باز کنید.
13- تا حد امکان برای پیدا کردن مکان های نشست گاز و نقاطی که در معرض خطر آتش سوزی هستند از چراغ قوه استفاده کنید.
14- در ساعت های اولیه بعد از سانحه، از غذاهای کنسروی استفاده کنید، و از روشن کردن وسایل پخت و پز غذا خودداری کنید. در صورت ضرورت به کارگیری این وسایل، سعی کنید از گاز سفری و یا منقل ذغالی در خارج از خانه استفاده کنید.
15- درِ کمدها و قفسه ها را، در مواقع ضروری، با احتیاط باز کنید و مراقب سقوط اشیا باشید.
16- از شایعه پراکنی پرهیز کنید.
[h=2]ب- اگر در خارج از ساختمان هستید:[/h]1- از تجمع در خیابان ها بپرهیزید و مسیرها را، برای عبور و مرور وسایل نقلیه امدادی، باز بگذارید.
2- به تماشای مناطق اطراف نروید و از نزدیک شدن به ساختمان های تخریب شده خودداری کنید.
3- به سیم ها و کابل های برق دست نزنید.
4- با امدادگران و نیروهای انتظامی در امر کمک رسانی همکاری کنید ولی مانع و مزاحم فعالیت آنها نشوید.
5- بعد از وقوع زمین لرزه، افراد زیادی می توانند به شما کمک کنند. با والدین و مربیان خود صحبت کنید یا از آنها بخواهید در مورد چیزهایی که شما را ناراحت می کند، با مددکاران هلال احمر، صحبت کنند.
6- بعد از زمین لرزه، از ناحیه تخریب شده دور شوید تا آن ناحیه پاکسازی شود.
7- تجهیزات کمکی را برای احتمال وقوع زمین لرزه های بعدی نگهداری کنید.
8- سعی کنید تا سه روز پس از حادثه، از خودروی شخصی استفاده نکنید.

 

[S i s i l]

[h=1]مراقبت از زخم[/h]

منظور ازمراقبت از زخمها ، كمك به بهبودی آنها و جلوگیری از ایجاد زخمهای جدید است.
به طور كلی زخمها به دو گروه حاد و مزمن تقسیم می شوند . بریدگیها، سوختگیها، خراشیدگی ها و برش های جراحی ازجمله زخمهای حاد هستند . زخمهای مزمن بر خلاف نوع حاد به مرور زمان ایجاد می شوند ومعمولاً بهبودی آنها مدتی طول می كشد .
از نمونه ی این زخمها می توان به زخم بستر و زخم پا در افراد مبتلا به دیابت اشاره كرد .
بهبود زخم فرآیند حیرت آوری است . گذشت زمان می تواند همه ی زخمها را بویژه با كمی مراقبت شفا دهد . بهترین حالت برای ترمیم زخم زمانی است كه محیط آن مرطوب ، تمیز و مغذی باشد . یعنی این كه جریان خون در محل زخم برقرار باشد تا اكسیژن و مواد غذایی كافی در محیط زخم به رشد سلولهای جدید كمك كند، مراقبت خوب از زخمها ایجاد شرایط یاد شده را میسر می سازد و مراقبت نامناسب از زخم ، به ویژه در سالمندان و افرادی كه مجبورند مدتها دربستر بمانند، به زخمهای ناشی از فشار یا اصطلاحاً زخم بستر منجر می شود .
این زخمها وقتی ایجاد می شوند كه فشار ممتد بر پوست ، خون رسانی به آن و بافتهای زیرین را مختل كند . ممكن است در ابتدا بافت زیر پوست دچار آسیب شود كه دراین صورت زخم قابل رؤیت نیست .
محلهای شایع زخم بستر شامل پاشنه ، قوزك پا ، مفصل ران ، قاعده مهره ها، آرنج وكتف است .
به جز فشار حاصل از وزن بدن بر روی زخم كه به ایجاد زخم بستر كمك می كند ، ساییدن لباس یا ملحفه بر بدن و رطوبت ناشی از تعریق یا ادرار و مدفوع ، در مواردی كه كنترل مثانه و روده از دست رفته اند نیز موجب آسیب پذیری پوست می شود.
زخمهای ناشی از فشار می توانند بسیار خطرناك باشند و ممكن است تا اعماق بافتها حتی تا استخوان انتشار یابند . این زخمها به آسانی عفونی می شوند .

[h=3]پیشگیری[/h]با چند اقدام ساده می توان از بروز زخم بستر پیشگیری كرد: به نواحی قرمز شده پوست خود دست نزنید . حداقل هر دو ساعت یكبار، و اگر در صندلی چرخدار هستید هر 15 دقیقه یك بار موقعیت خود را تغییر دهید. ملحفه ها را تمیز نگه دارید و در صورت امكان از تشك مواج و بالش مخصوص استفاده كنید.دربرخی افراد كه گردش خون درپاهای آنها كم است ممكن است حتی یك ترك كوچك در پوست باعث ایجاد زخم شود . دراین موارد برای بهبود زخم ، پاهای خود را هنگام نشستن و خواب بالا نگه دارید. به طور منظم راه بروید و از ایستادن طولانی بپرهیزید و در صورت استفاده از باند از نوع قابل ارتجاع آن برای افزایش جریان خون استفاده كنید .
در مجموع بهبود زخم درچند مرحله صورت می پذیرد . در مراحل مختلف می توان از پانسمانهای متفاوت استفاده كرد . انواع متداول پانسمانهای اولیه ، شامل پانسمان نچسب مانند گاز وازلینه ، پانسمان نیمه تراوا و چسب زخم بندی است. باند وباند الاستیك ( ارتجاعی ) در گروه پانسمانهای ثانویه هستند.
از راههای دیگری كه به بهبود زخم كمك می كنند تغذیه مناسب، حمام كردن صحیح ، داروها و ورزش است .
تغذیه صحیح به علت فراهم كردن مایعات ، پروتئین ، ویتامین و املاح اضافی مورد نیاز در روند ترمیم ، به بهبود زخم كمك می كند .
همچنین از پزشك یا پرستار خود در مورد زمان و مدت حمام كردن سؤال كنید . دقت كنید كه به هنگام حمام ، پانسمان زخم شما خیس نشود .
ازآنجا كه حركت در بهبود زخمهای پس از جراحی به بدن شما كمك می كنند از پزشك خود درباره این كه چه فعالیت هایی برای شما مفید است ، از چه فعالیت هایی باید پرهیز كنید و زمان از سرگیری فعالیت های عادی سؤال كنید .
شما نقش مهمی در مراقبت از زخم خود حتی در منزل دارید ، سعی كنید ضمن رعایت نظافت و دستورالعمل ها بردبار باشید . به خاطر داشته باشید كه بهبودی زخم مدتی طول می كشد.

 

[S i s i l]

[h=1]چگونه از بیمار در خانه مراقبت كنیم ؟[/h]

چگونگی مراقبت از بیمار در خانه روشهایی دارد كه همه ی ما باید از آن اطلاع داشته باشیم و به كلیه مواردش عمل كنیم چرا كه مراقبت صحیح باعث بهبودی سریع بیمار می شود. بیمارانی كه پس از مراجعه به دكتر باید درخانه تحت مراقبت باشند كم نیستند و گرفتاری های روزمره مردم ، غالباً آنها را از پرستاری و مراقبت بیماری كه در خانه بستری است غافل می كند. مهمترین بخش نگهداری بیمار در خانه این است كه اطاق بیمار مشخص شود تا اگر میكربی وجود دارد در اطاقهای دیگر منتشر نشود. بهتر است اطاق خواب خود بیمار برای این كار اختصاص یابد. تشك بیمار باید سفت و مسطح باشد و از بالش اضافی هم استفاده شود . زیرا خوابیدن طولانی ، باعث درد در ناحیه پشت می شود . مگر این كه سر و گردن كمی بالاتر از معمول قرار گیرد.
در كنار تختخواب بیمار یك صندلی یا مبل دسته دار گذاشته شود تا بیمار با تكیه به آن بتواند از جایش بلند شود وگاهی روی آن بنشیند. سعی كنید همیشه یك پارچ آب با لیوانی كه وارونه روی دستمال كاغذی قرار گرفته در كنار بیمار باشد. بهتر است یك زنگ دستی تهیه شود تا در صورت لزوم بیمار آن را تكان دهد . داد زدن برای بیمار خوب نیست. زنگ تلفن هم ممكن است او را عصبی كند. اگر تلفن دراطاق او نباشد مناسب تر است و چنانچه شخصی قصد صحبت با او را داشته باشد به شرط داشتن خبر خوب ، تلفن را به اطاق بیمار منتقل كنید. خبر بد تلفنی حال بیمار را بدتر می كند. اعصاب ومغز بیمار باید آرامش داشته باشد . یك ظرف خالی را برای استفراغ احتمالی با مقدار زیادی دستمال كاغذی ، به اضافه تعدادی حوله تمیز در دسترس بیمار قرار دهید.
یك درجه طبی هم باید در اطاق بیمارباشد. درجه در ساعاتی كه دكتر توصیه كرده به مدت دو دقیقه ی تمام زیر زبان بیمار با دهان بسته قرار گیرد و سپس درجه جیوه آن خوانده شود و برحسب تاریخ و ساعت روی صفحه كاغذ درج گردد تا برای مشاهده بعدی دكتر در پرونده مریض آماده باشد.
درجه پس از استفاده باید تكان داده شود تا جیوه داخل آن پایین برود. سپس با محلول ضدعفونی تمیز شود و درجلد یا محفظه خود قرار گیرد. اگر درجه حرارت بدن بیمار خیلی بالا باشد باید فوراً به دكتر اطلاع داد.
بیمار تب دار به مایعات نیاز بیشتری دارد و باید وادار شود كه روزانه مایعات از قبیل آب خالص – چای كمرنگ – آب میوه و شیر بنوشد. البته برای دادن مایعاتی غیر از آب خالص حتماً با پزشك معالج باید مشورت شود.
غذای سفت برای بیمار بستری مناسب نیست . زیرا به علت عدم تحرك ممكن است تولید یبوست بیشتری بكند. غذای بیمار باید مقوی و اشتها آور باشد ولی لازم نیست به مقدار زیاد به وی خورانده شود.
پس از هر استفراغ ، صورت و پیشانی بیمار باید با حوله آب سرد تمیز شود و دهانش با آب سرد شسته شود و پوست لب های او مرطوب نگاه داشته شود.
اگر در خانه غیر از بیمار فرد دیگری هم زندگی می كند باید دقت شود كه در دسترس بیمار قرار داشته باشد و دارو را فقط در ساعاتی كه دكتر تعیین كرده و به همان مقدار تجویز شده در اختیار بیمار قرار دهد در صورتی كه بیمار تنها زندگی می كند باید دقت شود كه به موقع دارو مصرف كند و اضافی هم نخورد.
بدن بیمار باید همواره تمیز نگهداشته شود. اگر برای بیما ر، رفتن به حمام ممكن نیست باید با حوله آب گرم بدن او را تمیز كرد. بدین منظور یك قسمت از بدن بیمار را باید تمیز و خشك كرده و در پتو پیچاند و سپس قسمت دیگر را به همان ترتیب تمیز نمود.
هوای اطاق بیمار نباید خشك باشد بلكه باید دارای رطوبت باشد. هوای خشك ، بیمار را تحریك به سرفه می كند . برای مرطوب كردن هوا می توان از دستگاه بخار در اطاق استفاده نمود.
پتوهای تخت بیمار باید طوری قرار گیرد كه روی او سنگینی نكند، مخصوصاً روی قسمت پا و انگشتان ، تا هنگام پهلو به پهلوشدن به آنها آسیب نرساند.
در اطراف اطاق بیمار نباید سرو صدا كرد زیرا بیمار عموماً فردی عصبی و كم حوصله است و فشارهای عصبی مانع بهبود سریع او می شود .
بیمار قبل از بهبودی كامل وكسب اجازه از دكتر نباید سر كار خود برود. ممكن است بیماری عود كند و یا عوارض دیگری به بار آورد وهمكارانش را هم مبتلا نماید. موقع چكاندن قطره به بینی بیمار باید دقت شود كه قطره وارد دهان بیمار نشود . قطره چشم نیز باید لای پلك پایینی چكانده شود .
تقویت روانی بیمار در بهبودی او بسیار مؤثر است . مثلاً بودن گل و گیاه در اطاق بیمار می تواند در روحیه او تأثیر خوبی بگذارد . در طول بیماری هرگز به بیمار خبر مأیوس كننده داده نشود. خواندن داستانهایی كه به علت جالب بودن ، خواننده را به دنبال خود می كشاند به شرط این كه سر و دست بیمار را خسته نكند ، برای او خوب و مفید است . زیرا بیمار را از فكر كردن درباره مشكلاتش باز می دارد و پس از خسته شدن ، او را به خواب می برد.
تماشای تلویزیون كه از دور كنترل می شود خوب است. بیمار دوست دارد احساس كند كه اطرافیانش با علاقه و فداكاری خاصی از او پرستاری و پذیرایی می كنند، مخصوصاً اگر بیمار سالخورده باشد از فرزندانش انتظارات زیادی دارد و اگر خلاف آن را ببیند شدیداً دلخور و افسرده می شود و این از نظر روحی برای او خوب نیست . به علاوه به علت حساس شدن روحیه اش در زمان بیماری ممكن است هرگز این را فراموش نكند.

 

[S i s i l]

نام کتاب : کمک های اولیه در روستاها

نویسنده : محبوب امانی

حجم : 874 کیلو بایت

دسته بندی : پزشکی

فرمت : pdf

صفحات : 28

رمز عبور : رمز عبور ندارد.

منبع : دانلود کتاب
توضیحات : انسان در طول زندگی خود، همواره در برابر انواع خطرها و حادثه های غیر قابل پیشبینی قرار دارد. بویژه روستاییان به علت نوع کار و فعالیت های شبانه روزی در مزرعه ها، باغها ، و کارگاه ها و خانه ها باعث حادثه های مختلفی از جمله آتش سوزی، افتادن از بلندی، گزیدگی توسط حشرات، و جوندگان زهردار ...

دانلود کنید :

dl1.jetfa.com/ebooks/pezeshki/komakhaye%20avaliye%20dar%20roostaha%28jetfa.com%29.zip

​

 

[S i s i l]

[h=1]کمک های اولیه در کودکان[/h]
در برخورد با موارد اورژانس اولین نکته خونسردی و دستپاچه نشدن است . زندگی کودک ممکن است وابسته به این امر باشد .

علاوه بر این ، خونسردی شما باعث می شود که کودک نیز آرامش خود را باز یابد .


۱ – بررسی وضعیت تنفس

اگر کودک دیگر نفس نمی کشد ، فوراً عملیات احیاء با انجام تنفس دهان به دهان ( به اصطلاح بوسه زندگی ) آغاز شود ، چون هر ثانیه حیاتی است .

نحوه تنفس دهان به دهان

۱ – مواد زائد اجسام خارجی یا استفراغ فوراً از دهان کودک خارج شود .

۲ – سر را با یک دست به عقب خم کنید و با دست دیگر فک را به سمت پایین بکشید تا دهان باز شود .

این کار باعث می شود که زبان نتواند ته حلق را ببندد .

۳ – سوراخهای بینی کودک را با فشار انگشتانتان ببندید و سپس دهانتان را کاملاً روی دهان کودک بگذارید و به آرامی در دهان او بدمید و نگاه کنید که آیا قفسه سینه کودک بالا می آید یا نه .

۴ – دهان را از دهان کودک بردارید تا هوای دمیده شده خارج شود .

۵ – ۱۵ بار در دقیقه این کار را تکرار کنید تا نفس کودک برگردد .

۶ – سپس به آرامی کودک را در وضعیت بهبود قرار دهید .

توجه داشته باشید که اگر پس از چند بار انجام تنفس دهان به دهان کودک هنوز کبود یا رنگ پریده است ، امکان دارد دچار ایست قلبی نیز باشد . در این صورت عملیات احیاء را با انجام همزمان تنفس دهان به دهان و ماساژ قلبی ادامه دهید .

برای تنفس دادن به بچه های کوچک و نوزادان که صورت کوچکی دارند ، عمل دمیدن می تواند در دهان و بینی با هم انجام گیرد .

ماساژ قلبی

۱ – کودک را طاقباز روی زمین بخوابانید و کنار او زانو بزنید .

۲ – نیمه پایینی جناغ سینه را به آرامی فشار دهید و این کار را در هر ثانیه یکبار تکرار کنید . ماساژ برای نوزادان باید با فشار کمتر و تکرار آن سریعتر باشد .

۳ – از آنجا که ماساژ قلبی به تنهایی باعث تنفس کودک نمی گردد ، پس باید هر ماساژ با یک تنفس دهان به دهان همراه باشد . اگر عملیات احیاء دو نفره انجام گیرد ، فرد کمکی می تواند پس از هر ۵ ماساژ یک تنفس به کودک بدهد .

۴ – تنفس دهان به دهان حتی پس از بازکشت ضربان قلب ، باید تا زمان شروع مجدد تنفس خودبخود کودک ادامه یابد .

۵ – پس از بازگشت ضربان قلب و تنفس ، کودک را در وضعیت بهبود قرار دهید .

نکته : آموزش کمکهای اولیه و عملیات احیا برای همگان لازم است و می توان با شرکت در کلاسهای آموزشی آنها را فرا گرفت .

۲ – بررسی خونریزی

در صورت وجود خونریزی شدید سعی کنید که خونریزی را با فشار یک دستمال تمیز یا حتی با فشار دست بر روی محل خونریزی بند بیاورید .

۳ – بررسی وضعیت هوشیاری

اگر کودک بیهوش است نباید طاقباز خوابانده شود . چون مواد استفراغ شده یا زبان کودک ، راه تنفس او را مسدود خواهند کرد . بنابراین اگر کودک بیهوش است ولی نفس می کشد به وضعیت بهبودی خوابانده شود .

وضعیت بهبودی :

عبارت از وضعیت خوابیده به پهلو به نحوی که دست زیر در پشت و دست بالائی به صورت خمیده در جلوی مصدوم قرار گیرد . پای بالائی به حالت خمیده ۹۰ درجه قرار گیرد و صورت مصدوم باید به سمت زمین و گردن او به سمت عقب باشد . در این حالت زبان به جلو می آید و کودک می تواند نفس بکشد . اگر احتمال شکستگی یا خونریزی داخلی وجود دارد ، بهتر است کودک حرکت داده نشود . تا حد امکان کودک بیهوش را تنها نگذارید چون ممکن است ضربان قلب یا تنفس او قطع شود .

۴ – تماس با مرکز اورژانس :

در صورت نیاز خود شما یا افراد حاضر در محل می توانند با مرکز اورژانس و آمبولانس تماس بگیرند

 

[S i s i l]

[h=2]به هنگام مارگزیدگی چه کاری انجام بدهیم؟[/h]

عضو مار گزیده را با آب سرد و یا یخ، سرد نکنید
معاون غذا و دارو دانشگاه علوم پزشکی استان ایلام ضمن بیان این مطلب گفت: روستاها از جمله مکانهایی هستند که احتمال مار گزیدگی افراد در آن بالاست و دلیل این امر موقعیت جغرافیایی و قرار گرفتن آنها در مناطق کوهستانی و برخی موارد دشتها است بر این اساس روستاییان بیشتر درگیر انواع گزیدگی بویژه مار گزیدگی هستند و باید به مراقبتهای اولیه توجه کنند.

دکتر رسول دشتی خاطرنشان كرد: اقدامات و مراقبتهای اولیه شامل مراقبتهایی است که خارج از بیمارستانها در مار گزیدگی انجام می شود و اولین گام در این امر آرام کردن بیمار است و باید از حرکات بیش از حد او جلوگیری کرد و همچنین باید عضو محل مار گزیدگی را بی حرکت کرد و آن را کمی پایین تر از سطح قلب نگه داشت.

به نقل از پایگاه اطلاع رسانی وزارت بهداشت ؛ وی تصریح کرد: بستن یک نوار محکم و پهن چند انگشت بالاتر از محل مار گزیدگی بویژه اگر محل گزیدگی در دست یا پاها باشد کمک کننده است ولی نباید نوار آنقدر سفت باشد که جریان خون اندام را مختل کند.وی ادامه داد: در هنگام بستن نوار بر روی عضو مار گزیدگی باید هر ۱۰ تا ۱۵ دقیقه به مدت یک دقیقه نوار را باز کرده و دوباره بست و این کار باید تا زمان آماده شدن پادزهر ادامه یابد.

 

[غزاله20]

جالب بود

 

[S i s i l]

[h=1]کمک های اولیه از نوع پیشرفته[/h]

---

افراد علاقمند به یادگیری کمک های اولیه، طی گذراندن کلاس های مربوطه، اطلاعات لازم برای کمک رسانی به همنوعان خود را یاد می گیرند. این گونه افراد می توانند برای یادگیری و آموزش کمک های اولیه پیشرفته اقدام کنند. در واقع افرادی که از قبل یک سری آموزش های لازم را دیده باشند، می توانند وارد سطح پیشرفته آن شوند.

---

اهمیت کمک های اولیه بر کسی پوشیده نیست، اما این اهمیت تنها برای کسانی ملموس است که به دلیل عدم آشنایی با کمک های اولیه، عزیزی را جلوی چشمان خود از دست داده اند و نتوانسته اند کاری برای او انجام دهند. اگر هم بعدها متوجه شوند که مشکل فرد فوت شده بسیار معمولی بوده و می توانسته اند به راحتی با استفاده از کمک های اولیه به او کمک کنند، عمق فاجعه چند برابر خواهد شد.

لذا ضروری است که حداقل یک نفر در هر خانواده به این مهارت ها مسلط باشد تا در صورت بروز مشکل در خانه، محل کار، مسافرت، میهمانی و ... به کمک افراد مصدوم و آسیب دیده بشتابد.

ما نباید فکر کنیم که آموزش کمک های اولیه تنها در زمان زلزله و سیل و بلایای طبیعی لازم است، بلکه در هر لحظه، حادثه در کمین ما است.

اگر اکثر افراد جامعه آگاهی لازم را در این زمینه داشته باشند، دیگر شاهد آن نخواهیم بود که افراد زیادی در جاده و خیابان متنظر تیم امدادی و اورژانس برای کمک رساندن به فرد مصدوم از سانحه تصادف باشند و هیچ کاری از دستشان برنیاید.

امروزه کمتر کسی وجود دارد که از اهمیت کمک های اولیه و تاثیر آن در کمک رسانی سریع به بیماران و مصدومان حوادث مطلع نباشد. معمولا امدادگران و کارکنان اتاق اورژانس وارد سطح پیشرفته می شوند​

افراد علاقمند به یادگیری کمک های اولیه، طی گذراندن کلاس های مربوطه، اطلاعات لازم برای کمک رسانی به همنوعان خود را یاد می گیرند.
این گونه افراد می توانند برای یادگیری و آموزش کمک های اولیه پیشرفته اقدام کنند. در واقع افرادی که از قبل یک سری آموزش های لازم را دیده باشند، می توانند وارد سطح پیشرفته آن شوند.

معمولا امدادگران و کارکنان اتاق اورژانس وارد این سطح می شوند. این کلاس ها معمولا شامل دروس و انجام مهارت های علمی می باشد.
در کلاس های پیشرفته، آموزش دروس تخصصی امداد و نجات داده می شود که از جمله آنها می توان به موارد زیر اشاره کرد :
1- کنترل خونریزی: این نوع مهارت در کلاس های کمک های اولیه در سراسر جهان آموزش داده می شود. این نوع آموزش فراتر از آموزش کنترل خونریزی در کلاس های مقدماتی است.

در کلاس های مقدماتی با استفاده از فشار مستقیم بر روی ناحیه آسیب دیده، سعی در بند آوردن خونریزی می کنند. اما در کلاس های پیشرفته، بند آوردن و یا کنترل خونریزی از طریق تنظیم ارتفاع اعضای بدن مصدوم و کمپرس آب سرد صورت می گیرد.
در کنترل خونریزی از طریق تنظیم ارتفاع بدن، قسمت هایی از بدن که دچار خونریزی شده است را بالاتر از سطح قلب قرار می دهند تا فرد مصدوم خون کمتری از دست بدهد.
در کنترل خونریزی از طریق کمپرس آب سرد، هم زمان با فشار دادن ناحیه آسیب دیده، کمپرس آب سرد نیز بر روی آن قرار می گیرد.
از روش دیگری هم برای کنترل خونریزی استفاده می کنند. به این طریق که از نوار پارچه ای و یا شریان‌بند استفاده می کنند. استفاده از این وسایل برای جلوگیری از جریان خون به اندام مجروح می باشد. این روش به عنوان آخرین راه کنترل خونریزی مطرح می باشد و اگر اشتباه انجام گیرد، آسیب های دائمی را برای فرد مصدوم به همراه دارد. بنابراین مهارت امدادگر در این روش بسیار حائز اهمیت است.

2- کنترل راه تنفسی (هوایی) : منظور از کنترل راه هوایی، باز کردن مسیر هوایی مصدوم برای تنفس راحت‌تر او می باشد. در کلاس های پیشرفته کمک های اولیه، اقدامات بهتری در این زمینه آموزش داده می شود. لوله گذاری تا رسیدن فرد به بخش اورژانس، جزء برنامه های درسی این نوع کلاس ها می باشد. البته لازم به ذکر است که این روش زمانی انجام می گیرد که راه های اصلی تنفس مانند دهان و مجرای بینی، کارکرد خود را برای انجام تنفس از دست داده باشند.

3- ACLS یا حمایت از زندگی فرد مصدوم با استفاده از احیای قلبی :
احیای قلبی ریوی (تصویر روبرو) به فرد امدادگر این امکان را می دهد تا مهارت های لازم برای کمک به افرادی که از ایست قلبی رنج می برند را به دست آورد. امدادگران علایم بیماران قلبی را می شناسند و مهارت لازم برای کمک به آنها را یاد می گیرند. هم چنین آنها می دانند که فرصت کوتاهی برای کمک به بیماران دچار ایست قلبی خواهند داشت.

4- آشنایی با انواع داروها: داروهای مختلفی که در حین انجام عملیات نجات به کار می آیند، به امدادگران آموزش داده می شود و آنها با بهترین زمان مصرف آن آشنا خواهند شد. نحوه مصرف داروها از طریق خوراکی، وریدی و یا انواع دیگر آموزش داده می شود.

5- آشنایی با تجهیزات: امدادگران در طی گذراندن کلاس های پیشرفته کمک های اولیه، با تجهیزات پزشکی و امدادی آشنا می شوند، تجهیزاتی مانند مانیتور قلبی، آنژیوکت و ... .
به سبب گستردگی تجهیزات پزشکی و امدادی، آشنایی کامل با این موارد بسیار لازم و ضروری است.

6- لازم به ذکر است که امدادگران پس از گذراندن کلاس های پیشرفته کمک های اولیه و قبولی در آزمون مربوطه، گواهینامه ای دریافت می کنند که نشان دهنده مهارت کافی برای امداد می باشد.
این افراد می توانند در شرایط حساس و بحرانی، با نشان دادن این کارت، به انجام کارهای امدادی بپردازند و به مصدومان و حادثه دیدگان کمک کنند.

زهره لطیفی​

بخش سلامت تبیان
​

 

[S i s i l]

[h=1]چطور خونریزی را بند بیاوریم؟[/h]

---

خونریزی از شریان (سرخرگ) ممکن است در طول چند دقیقه باعث مرگ شود. بنابراین کمک فوری در این مورد حیاتی است. این نوع خونریزی نبض‌دار است و باعث فوران در هر بار تپش می‌شود. خون اغلب رنگ قرمز روشن دارد.

---

در مصدوم دچار خونریزی، ابتدا اقدامات زیر را به ترتیب به عمل آورید :
1- محل خونریزی را مشخص کنید.
2- نوع خونریزی را مشخص نمایید (داخلی یا خارجی).
3- خونریزی را کنترل کنید ( باید از حداقل امکانات حداکثر استفاده به عمل آید).
4- بیمار را جهت پیگیری صدمات وارد شده کنترل کنید.
فراموش نکنید که تمامی این عملیات را موقعی می توان انجام داد که ابتدا وضع تنفس و قلب بیمار کنترل شده باشد.

توقف خونریزی شریانی
برای متوقف کردن خونریزی از شریان، کارهای زیر را باید انجام دهید:

- ابتدا فرد دچار خونریزی را گرم و آرام نگه دارید و فورا به اورژانس زنگ بزنید یا او را به نزد پزشک برسانید.

- بر روی زخم دچار خونریزی محکم فشار بیاورید و به فشار دادن ادامه دهید تا بیمار را به پزشک برسانید. با یک گاز استریل یا اگر چیزی در دسترس ندارید، با دست‌تان روی زخم فشار دهید.
برای این کار، گاز استریل (یا تکه پارچه تمیز) را روی محل خونریزی گذاشته و با دست روی آن فشار وارد کنید تا خونریزی قطع گردد. یا می توانید قطعه ای گاز استریل را روی محل خونریزی گذاشته و به وسیله بانداژ، محکم آن را ببندید تا خونریزی کنترل گردد.

- در صورت امکان، عضو دچار خونریزی بالاتر از بقیه بدن قرار داد شود (در زخم دست و پا). به این ترتیب فشار خون و در نتیجه خونریزی کاهش پیدا می‌کند.
این روش در کنترل خونریزی قسمت هایی از بدن که امکان قرار دادن آنها در سطحی بالاتر از سطح بدن وجود دارد مورد استفاده قرار می گیرد که به علت نیروی جاذبه زمین، فشار خونریزی کمتر می شود.
البته در صورت وجود شکستگی در عضو مربوطه، نباید از این روش استفاده کنید.

- در صورت امکان روی زخم پانسمان بگذارید. اگر خون از بانداژ عبور کرد، شدت فشارتان را بیشتر کنید تا زمانی که خونریزی متوقف شود.

- باندهای آغشته به خون را برندارید. در صورت لزوم باند دیگری روی زخم بگذارید.

در خونریزی های خفیف می توان با استفاده از کیسه یخ در محل آسیب، علاوه بر کاهش درد و ورم، باعث کاهش خونریزی نیز شد​

- در خونریزی های خفیف می توان با استفاده از کیسه یخ در محل آسیب، علاوه بر کاهش درد و ورم، باعث کاهش خونریزی نیز شد.
پزشکان می گویند روش معمول قرار دادن یخ روی جراحت و زخم در پیشگیری یا بند آوردن خونریزی واقعا موثر است. هرچند سال هاست که استفاده از این روش برای کاهش خونریزی در بین مردم عادی رواج دارد، اما اکنون پزشکان دلیل علمی این تاثیر را پیدا کرده اند. آنها می گویند در صورتی که روی زخم یا جراحت کیسه یخی قرار دهید از بافت ملتهب، هورمونی تولید می شود که به ترمیم و بهبود ماهیچه های آسیب دیده کمک می کند.
توجه داشته باشید که استفاده از سرما به تنهایی نمیتواند در کنترل خونریزی موثر باشد و باید همراه با دیگر اقدامات انجام گیرد. همچنین برای جلوگیری ازسرمازدگی، کمپرس سرما را نباید بیش از 20 دقیقه روی عضو گذاشت.

- فردی که دچار خونریزی شریانی است، باید در حالت درازکش باشد، و ترجیحا پاها بالاتر و سر پایین‌تر از بدنش قرار داده شود. به این ترتیب اکسیژن به مغز می رسد.

ـ روی نقاط فشار، فشار وارد کنید. منظور از نقاط فشار، نقاطی هستند که شریان یا همان سرخرگ اصلی از آن عبور کرده است. چنانچه در نقاط فشار، شکستگی استخوانی وجود داشته باشد، نباید از این روش استفاده کنید.

ـ اگر خونریزی جزئی باشد، خونریزی ممکن است با ریختن آب سرد بر روی آن بند بیاید.

ـ در خونریزی های شدید، از تورنیکت یا شریان بند (توسط فرد امدادگر) استفاده کنید. تورنیکت باند پهنی است که استفاده از آن به طور صحیح سرخرگ را بسته و مانع خونریزی می شود. از این وسیله تنها در موارد بسیار ضروری (نظیر قطع سرخرگ بزرگ، قطع عضو و یا عدم مهار خونریزی با روش های دیگر) استفاده می شود.
در بستن تورنیکت باید بسیار دقت کرد. چه بسا افرادی که به دلیل سهل انگاری امدادگران در استفاده از این وسیله، عضو خود را از دست داده اند. به همین دلیل استفاده از تورنیکت تنها در موارد خاص مورد استفاده قرار می گیرد و حدالمقدور سعی شود از تورنیکت استفاده نشود.

فرآوری : نیره ولدخانی​

بخش سلامت تبیان​

---

منابع : سایت امدادگران ایران
همشهری آنلاین
ایسنا