sonichka
عضو جدید
آمار استنباطي
آمار استنباطي به شيوه هايي اطلاق مي شود که از طريق آن ها ويژگي هاي گروه هاي بزرگ بر اساس اندازه گيري همان ويژگي ها و گروه هاي کوچک استنباط مي شود. روش هاي آمار استنباطي به منظور برآورد پارامترهاي جامعه(ميانگين جامعه) از طريق نمونه گيري علمي از جامعه مورد نظر بکار مي رود. براي مثال اگر از جامعه‌اي نمونه انتخاب کنيم و ميانگين اين نمونه را به منظور برآورد ميانگين جامعه محاسبه کنيم، در واقع يک برآورد يا پيش بيني درباره ميانگين جامعه از طريق نمونه انتخابي انجام داده‌ايم. آمار برآوردي داراي ارزش است که بدون سوگيري(Unbiased)، با ثبات (Consistent)، کارا(Efficient) و مکفي(Sufficent) باشد.
آزمون فرض
فرضيه آماري نقطه آغاز آزمون فرض است. فرضيه آماري يک بيان مقداري در باره پارامترهاي جامعه است و اصولا بدون داشتن فرضيه آماري امکان انجام يک آزمون دشوار است. فرضيه آماري به دو دسته فرض صفر(H0) و فرض خلاف(HA) بيان مي شود.
آزمون هاي آمار استنباطي
آزمون هاي آماري مورد استفاده جهت تجزيه و تحليل اطلاعات بدست آمده از يک گروه کوچک(نمونه) و تعميم آن به جامعه مورد نظر با توجه به مقياس اندازه گيري متغيرها به دو گروه پارامتري و ناپارامتري تقسيم مي شوند. آزمون هاي پارامتري به تجزيه و تحليل اطلاعات در سطح مقياس فاصله‌اي و نسبي مي پردازند که حداقل شاخص آماري آن ها ميانگين(Mean) و واريانس(Variance) است. در حالي که آزمون هاي نا پارامتري به تجزيه و تحليل اطلاعات در سطح مقياس اسمي و رتبه‌اي مي پردازند که شاخص آماري آن ها ميانه(Median) و نما(Mode) است.
آزمون هاي پارامتري آمار استنباطي
آزمون t: آزمون t، توزيع يا در حقيقت خانواده‌اي از توزيع ها است که با استفاده از آن ها فرضيه‌هايي را درباره نمونه در شرايط جامعه ناشناخته است، آزمون مي کنيم. اهميت اين آزمون(توزيع) در آن است که پژوهشگر را قادر مي سازد با نمونه هاي کوچک تر(حداقل 2 نفر) اطلاعاتي درباره جامعه بدست آورد. آزمون t شامل خانواده‌اي از توزيع ها است(برخلاف آزمون z) و اين گونه فرض مي‌کند، که هر نمونه‌اي داراي توزيع مخصوص به خود است، که شکل اين توزيع از طريق محاسبه درجات آزادي (Degrees of Freedom) مشخص مي شود. به عبارت ديگر توزيع t تابع درجات آزادي است و هر چه درجات آزادي(d.F) افزايش پيدا کند به توزيع طبيعي نزديک تر مي شود. هر چه درجات آزادي کاهش يابد، پراکندگي بيشتر مي شود. خود درجات آزادي نيز تابعي از اندازه نمونه انتخابي هستند. هر چه تعداد نمونه بيشتر باشد بهتر است. از آزمون t مي توان براي تجزيه و تحليل ميانگين در پژوهش هاي تک متغيري يک گروهي و دو گروهي و چند متغيري دو گروهي استفاده کرد.
آزمون تحليل واريانس
مواقعي که پژوهشگري بخواهد بيش از دو ميانگين(بيش از دو نمونه) را مقايسه کند، بايد از تحليل واريانس استفاده کند. تحليل واريانس يک روش فراگيرنده تر از آزمون t است و برخي پژوهشگران حتي وقتي مقايسه ميانگين هاي دو نمونه مورد نظر است از اين روش استفاه مي کنند. طرح هاي متنوعي براي تحليل واريانس وجود دارد و هر يک تحليل آماري خاص خودش را طلب مي کند. از جمله اين طرح ها مي توان به تحليل يک عاملي واريانس(تحليل يک طرفه) و تحليل عاملي متقاطع واريانس، تحليل واريانس چند متغيري، تحليل کوواريانس يک متغيري و چند متغيري و … اشاره کرد.
آزمون هاي ناپارامتري آمار استنباطي
در پژوهش هايي که در سطح مقياس هاي اسمي و رتبه‌اي اجرا مي شوند، بايد از آزمون هاي ناپارامتريک براي تجزيه و تحليل اطلاعات استفاده شود. آزمون هاي زيادي براي اين امر وجود دارد که براساس نوع تحليل(نيکويي برازش، هم سويي دو نمونه مستقل، هم سويي دو نمونه وابسته، هم سويي K نمونه مستقل و هم سويي K نمونه وابسته) و مقياس اندازه گيري مي توان دست به انتخاب زد. از آزمون هاي مورد استفاده براي پژوهش ها در سطح اسمي مي توان به آزمون X2، آزمون تغيير مک نمار، آزمون دقيق فيشر و آزمون کاکرن اشاره کرد. از آزمون هاي مورد استفاده براي پژوهش ها در سطح رتبه‌اي مي توان به دو آزمون کولموگروف - اسميرونف، آزمون تقارن توزيع، آزمون علامت، آزمون ميانه، آزمون uمان – ويتني، آزمون تحليل واريانس دو عاملي فريدمن و … اشاره کرد.
منبع: دانشنامه رشد
آمار استنباطي به شيوه هايي اطلاق مي شود که از طريق آن ها ويژگي هاي گروه هاي بزرگ بر اساس اندازه گيري همان ويژگي ها و گروه هاي کوچک استنباط مي شود. روش هاي آمار استنباطي به منظور برآورد پارامترهاي جامعه(ميانگين جامعه) از طريق نمونه گيري علمي از جامعه مورد نظر بکار مي رود. براي مثال اگر از جامعه‌اي نمونه انتخاب کنيم و ميانگين اين نمونه را به منظور برآورد ميانگين جامعه محاسبه کنيم، در واقع يک برآورد يا پيش بيني درباره ميانگين جامعه از طريق نمونه انتخابي انجام داده‌ايم. آمار برآوردي داراي ارزش است که بدون سوگيري(Unbiased)، با ثبات (Consistent)، کارا(Efficient) و مکفي(Sufficent) باشد.
آزمون فرض
فرضيه آماري نقطه آغاز آزمون فرض است. فرضيه آماري يک بيان مقداري در باره پارامترهاي جامعه است و اصولا بدون داشتن فرضيه آماري امکان انجام يک آزمون دشوار است. فرضيه آماري به دو دسته فرض صفر(H0) و فرض خلاف(HA) بيان مي شود.
آزمون هاي آمار استنباطي
آزمون هاي آماري مورد استفاده جهت تجزيه و تحليل اطلاعات بدست آمده از يک گروه کوچک(نمونه) و تعميم آن به جامعه مورد نظر با توجه به مقياس اندازه گيري متغيرها به دو گروه پارامتري و ناپارامتري تقسيم مي شوند. آزمون هاي پارامتري به تجزيه و تحليل اطلاعات در سطح مقياس فاصله‌اي و نسبي مي پردازند که حداقل شاخص آماري آن ها ميانگين(Mean) و واريانس(Variance) است. در حالي که آزمون هاي نا پارامتري به تجزيه و تحليل اطلاعات در سطح مقياس اسمي و رتبه‌اي مي پردازند که شاخص آماري آن ها ميانه(Median) و نما(Mode) است.
آزمون هاي پارامتري آمار استنباطي
آزمون t: آزمون t، توزيع يا در حقيقت خانواده‌اي از توزيع ها است که با استفاده از آن ها فرضيه‌هايي را درباره نمونه در شرايط جامعه ناشناخته است، آزمون مي کنيم. اهميت اين آزمون(توزيع) در آن است که پژوهشگر را قادر مي سازد با نمونه هاي کوچک تر(حداقل 2 نفر) اطلاعاتي درباره جامعه بدست آورد. آزمون t شامل خانواده‌اي از توزيع ها است(برخلاف آزمون z) و اين گونه فرض مي‌کند، که هر نمونه‌اي داراي توزيع مخصوص به خود است، که شکل اين توزيع از طريق محاسبه درجات آزادي (Degrees of Freedom) مشخص مي شود. به عبارت ديگر توزيع t تابع درجات آزادي است و هر چه درجات آزادي(d.F) افزايش پيدا کند به توزيع طبيعي نزديک تر مي شود. هر چه درجات آزادي کاهش يابد، پراکندگي بيشتر مي شود. خود درجات آزادي نيز تابعي از اندازه نمونه انتخابي هستند. هر چه تعداد نمونه بيشتر باشد بهتر است. از آزمون t مي توان براي تجزيه و تحليل ميانگين در پژوهش هاي تک متغيري يک گروهي و دو گروهي و چند متغيري دو گروهي استفاده کرد.
آزمون تحليل واريانس
مواقعي که پژوهشگري بخواهد بيش از دو ميانگين(بيش از دو نمونه) را مقايسه کند، بايد از تحليل واريانس استفاده کند. تحليل واريانس يک روش فراگيرنده تر از آزمون t است و برخي پژوهشگران حتي وقتي مقايسه ميانگين هاي دو نمونه مورد نظر است از اين روش استفاه مي کنند. طرح هاي متنوعي براي تحليل واريانس وجود دارد و هر يک تحليل آماري خاص خودش را طلب مي کند. از جمله اين طرح ها مي توان به تحليل يک عاملي واريانس(تحليل يک طرفه) و تحليل عاملي متقاطع واريانس، تحليل واريانس چند متغيري، تحليل کوواريانس يک متغيري و چند متغيري و … اشاره کرد.
آزمون هاي ناپارامتري آمار استنباطي
در پژوهش هايي که در سطح مقياس هاي اسمي و رتبه‌اي اجرا مي شوند، بايد از آزمون هاي ناپارامتريک براي تجزيه و تحليل اطلاعات استفاده شود. آزمون هاي زيادي براي اين امر وجود دارد که براساس نوع تحليل(نيکويي برازش، هم سويي دو نمونه مستقل، هم سويي دو نمونه وابسته، هم سويي K نمونه مستقل و هم سويي K نمونه وابسته) و مقياس اندازه گيري مي توان دست به انتخاب زد. از آزمون هاي مورد استفاده براي پژوهش ها در سطح اسمي مي توان به آزمون X2، آزمون تغيير مک نمار، آزمون دقيق فيشر و آزمون کاکرن اشاره کرد. از آزمون هاي مورد استفاده براي پژوهش ها در سطح رتبه‌اي مي توان به دو آزمون کولموگروف - اسميرونف، آزمون تقارن توزيع، آزمون علامت، آزمون ميانه، آزمون uمان – ويتني، آزمون تحليل واريانس دو عاملي فريدمن و … اشاره کرد.
منبع: دانشنامه رشد
