آخرین دیدار

[kazem safari]

آخرین دیدار ​

​

​

لیلی شبی از وادی مجنون گذر کرد ​

با گوشه چشمی به حال او نظر کرد ​

​

مجنون در آن امواج غم حال خوشی داشت ​

در گیرو دار عشق احوال خوشی داشت ​

​

فریاد می زد از سرِ سوز و سرِ درد ​

لیلای خود را یک نفس فریاد می کرد ​

​

لیلی چو حال عاشق دیوانه را دید ​

کوه دلش لرزید و سنگ خاره پاشید ​

​

آمد سر او را ز روی خاک برداشت ​

بر دامن پر مهر و گرم خویش بگذاشت ​

​

گفتا بیا تا لحظه ایی آرام گیریم ​

لختی بیاسائیم و از هم کام گیریم ! ​

​

مجنون عاشق تا رخ آن ماهرو دید ​

چون بید مجنون شانه های او بلرزید ​

​

برخاست، سر برداشت از دامان لیلی ​

گفتا مرا با خود رها کن جان لیلی ​

​

من عاشق جان توام، لیلی همان است ​

لیلی همان احساس پاک جاودان است ​

​

اینجا تن واندام بازاری ندارد ​

دیوانه با این کارها کاری ندارد ! ​

​