shahrsaz ayandeh
عضو جدید
چکیده :
اهمیت فضای سبز در داخل شهرها به حدی است که در بین پنج کاربری مهم شهری از آن یاد می شود. اهمیت این کاربری از زمان گسترش سریع و بی سابقه کالبدی شهرها بعد از انقلاب صنعتی بسیار بیشتر شده است. در اوایل این کاربریها برای ساماندهی توسعه شهر و جلوگیری از توسعه بی قواره شهرها مورد استفاده قرار گرفت ولی بعد از دهه 70 قرن بیستم و با ورود بحث توسعه پایدار به بحث های شهری که با عنوان توسعه پایدار شهری مطرح گردید، اهمیت و ارزش فضای سبز چندین برابر شد که نظر برنامه ریزان را برای طراحی گسترده و اصولی این فضا که هم کاربرد تفریحی و رفاهی داشته و هم در تلطیف هوای شهر و سلامتی شهروندان موثر می¬باشد، جلب کرد. بدین ترتیب امروزه انواع فضای سبز و پارکها در شهر تبریز ایجاد شده است که هرکدام با مساحت معین و شعاع دسترسی معین در مناطق آن طراحی می گردند که نه تنها در برقراری تعادل اکولوژیکی در شهر موثر می باشد بلکه مکانی مناسب برای سلامتی روحی و جسمی شهروندان نیز به حساب می آید. بنابراین در شهرسازی نوین، برنامه ریزی فضاهای سبز شهری بصورت فعالیتی تخصصی درآمده است که برنامه ریزی و طراحی انواع فضاهای سبز با اهداف و عملکردهای مختلف را در برگرفته و انتظارات شهروندان را برآورده می سازد که کم توجهی به آن می تواند به کاهش کارایی فضاهای مذکور و افت کیفیت محیط های شهری منجر شود.
اهمیت فضای سبز در داخل شهرها به حدی است که در بین پنج کاربری مهم شهری از آن یاد می شود. اهمیت این کاربری از زمان گسترش سریع و بی سابقه کالبدی شهرها بعد از انقلاب صنعتی بسیار بیشتر شده است. در اوایل این کاربریها برای ساماندهی توسعه شهر و جلوگیری از توسعه بی قواره شهرها مورد استفاده قرار گرفت ولی بعد از دهه 70 قرن بیستم و با ورود بحث توسعه پایدار به بحث های شهری که با عنوان توسعه پایدار شهری مطرح گردید، اهمیت و ارزش فضای سبز چندین برابر شد که نظر برنامه ریزان را برای طراحی گسترده و اصولی این فضا که هم کاربرد تفریحی و رفاهی داشته و هم در تلطیف هوای شهر و سلامتی شهروندان موثر می¬باشد، جلب کرد. بدین ترتیب امروزه انواع فضای سبز و پارکها در شهر تبریز ایجاد شده است که هرکدام با مساحت معین و شعاع دسترسی معین در مناطق آن طراحی می گردند که نه تنها در برقراری تعادل اکولوژیکی در شهر موثر می باشد بلکه مکانی مناسب برای سلامتی روحی و جسمی شهروندان نیز به حساب می آید. بنابراین در شهرسازی نوین، برنامه ریزی فضاهای سبز شهری بصورت فعالیتی تخصصی درآمده است که برنامه ریزی و طراحی انواع فضاهای سبز با اهداف و عملکردهای مختلف را در برگرفته و انتظارات شهروندان را برآورده می سازد که کم توجهی به آن می تواند به کاهش کارایی فضاهای مذکور و افت کیفیت محیط های شهری منجر شود.