کاملا درسته
فکر کنم حالا شما باید اطلاعاتش رو کامل کنید...
متشكرم
نام علمی : Calotropisprocera
نام تیره : Asclepiadaceae
Synonym :Asclepiasprocera
گیاه استبرق يا خرگ كه به نامهای سیب سدوم (sodom apple) و خسك یا پاگیر (calotrope)، كتان فرانسوی ، گل تاجی كوچك (نام انگلیسی)،ابریشم دریایی،بومبا(اسپانیایی)،درخت ابریشم و بوئیس كانون(bois canon : به زبان فرانسوی) نیز نامیده می شود (Howard 1989, Liogier 1995 Neal 1965, Parrotta 2001) .
این گیاه دائمی ، درختچه ای و همیشه سبز و دارای چوب نرم می باشد، تعداد ساقه ها و شاخه های استبرق محدود و برگهای آن ساقه آغوش بوده ، پوست این گونه كركدار، شیاردار برنگ خاكستری روشن است.در صورتی كه برگها و یا ساقه استبرق قطع گردند یك شیره سفید رنگ از ان جریان می یابد. ریشه های استبرق در خاكهای شنی بیابانی هندوستان از عمق 7/1 تا 3 متر دیده شده است (Sharma 1968) . برگهای این گونه متقابل، مستطیلی تا تخم مرغی وارونه متمایل به دایره ای بوده ، نوك برگ مثلثی كوچك و كند و دارای دمبرگ خیلی كوتاه درزیر محل درآغوش گرفتن برگ به ساقه می باشد.پهنك برگ سبز تیره تا سبز روشن با رگبرگهای تقریبا سفید رنگ ، به طول 7 تا 18 و عرض 5 تا 13 سانتیمتر می باشند . برگها تقریبا چرمی و پوست آن از موهای نرم كوتاهی پوشیده شده است . گل آذین بصورت خوشه چتری كه در انتهای شاخه ها باریك (تركه ها ) ظاهر می شوند .گلها به شكل زنگ با 5گلبرگ بطول 4تا5 میلیمتر،گوشتی و با رنگهای متغییر از سفید تا صورتی كه اغلب لكه های بنفش نیز در آن مشاهده می شود . میوه ها فولیكول ، متورم تخم مرغی شكل است كه وقتی رسیده می شوند از وسط شكافته می شوند.بذور استبرق نیز قهوه ای ، پرزدار با موهای سفید رنگ می باشد.
فواید:
بافتهای استبرق مخصوصاً پوست ریشه آن برای درمان بیماریهای مختلفی ازقبیل جذام، تب، ازدیاد خونریزی پریود خانمها، مالاریا و مارگزیدگی استفاده می شود (Parrotta 2001). شیره استبرق سمی است و می توانند باعث تاول زدن، خارش و تحریك پوست در اشخاص حساس شود. این گیاه بعضی اوقات در نواحی خشك یا ساحلی بعلت زیبایی و اندازه مناسب، سهولت تكثیر و مدیریت، كشت می گردد. استبرق بعنوان یك گیاه میزبان پروانه ها نیز معرفی شده است (میكولا 2001). در گذشته ها موهای ابریشمی استبرق بعنوان ماده اولیه بالش و متكا استفاده می شد . استبرق بعنوان یك میزبان سوسك چوبخوار صندل (Santalum album ) كه انگل ریشه های جانبی است، آزمایش شد. نتیجه رشد بیشتر در چوب صندل از دیگر گونه ها بود.
گوسفند، بز و شتر یرگهای استبرق را در خشكسالی ها می خورند ، اما به مقدار كم . اگر برگها خورده شوند و با دیگر مواد غذایی مخلوط شوند مصرف آن افزایش می یابد بدون اینكه اثر بیماری زایی داشته باشند .
در مرکز پژوهشهای بیوتکنولوژی خلیج فارس تحقیقاتی بر روی خواص الیاف و همچنین خواص دارویی شیرابه و عصاره این گیاه آغاز شده است.
تكثیر:
گلدهی و میوه دهی استبرق در طول سال دیده می شود. ممكن است صدها تا هزاران بذر توسط هر پایه از این گونه در سال تولید شود. بذرهایی كه در پورتوریكو جمع آوری شد بطور متوسط 002/0+/- 0095/0 گرم یا هر یكصد هزار بذر یك كیلو گرم وزن داشت (مشاهدات نویسنده). 89 درصد بذور بین 7 تا 64 روز بعد از كشت در گلدان جوانه زدند. نصف بذر را بال آن تشكیل می دهد . پراكنش بذور بوسیله باد می باشد و حتی ممكن است برای چند صد متر توسط نسیمهای ملایم پرواز كنند. نهال ها ممكن است از یك دوره بارانی بوجود بیایند، اما فقط تعداد كمی زنده می مانند. با استفاده از ذخیره غذایی ریشه اصلی ، استبرق هر سال پس از آتش سوزی یا قطع شدن می توانند دوباره جوانه بزنند.