Paris
Paris
پاریس __ فرانسه
نام پاریس برگرفته از نام گروهی از افراد قوم گل به نام پاریزیها است. در دوره استیلای روم نام این شهر به «لوتشیا» تغییر کرد، اما در زمان یولیانوس پادشاه روم نام شهر دوباره به پاریس تغییر یافت.
http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AA%D8%B5%D9%88%DB%8C%D8%B1:Paris1890sView.jpg
پاریس دارای القاب متعدد زیادی است، اما مهمترین نام آن «شهر نور» (به فرانسوی:
La Ville lumiere) است. این نام هم به مرکزیت این شهر در زمینه علم و تحصیلات و هم به پر نور بودن این شهر در شبها برمیگردد.
دوران باستان:
اولین آثار زندگی و تمدن دائمی در مکان فعلی پاریس و حاشیه آن به ۴۲۰۰ سال قبل از میلاد بر میگردد.[۱۸] از حدود ۲۵۰ سال قبل از میلاد مسیح پاریزیها که شاخهای از تیره سلتها بوده و عمدتا به شغل قایقرانی و تجارت اشتغال داشتند ساکن این مکان شدند. رومیها در حدود سال ۵۲ قبل از میلاد پاریس را تصرف کردند.[۱۹]
در زمان رومیها نام این شهر به «لوتشیا» تغییر کرد. در این عصر عمارتهای زیادی نظیر: سالنها، کاخها، حمامها، معابد، تئاترها و یک آمفی تئاتر در پاریس ساخته شد.[۲۰] تعدادی از این آثار از جمله حمام رومی و آمفی تئاتر هنوز پا برجاست. پس از پایان سلطه رومیها در قرن سوم و چهارم میلادی پاریس به شهر کوچکی تبدیل شد، اما پس از مدت کوتاهی توانست جایگاه سابق خود را بدست آورد.
قرون وسطی:
در حدود سال ۵۰۰ میلادی پاریس پایتخت حکومت کلوویس یکم (امپراتور فرانکها) شد.[۲۱] پس از مرگ کلوویس امپراتوری فرانکها به چند قسمت تبدیل شد. در این دوره پاریس پایتخت یکی از این کشورها بود. در قرن نهم میلادی کشور فرانسه مورد هجوم وایکینگها قرار گرفت اما تنها بخش سمت چپ رود سن پاریس آسیب دید. در سال ۱۱۹۰، شاه فیلیپ دوم پاریس را در هر دو سمت رودخانه توسعه داد و دانشگاه پاریس ، کاخ لوور و کلیسای نوتردام را افتتاح کرد. [۲۲]پاریس پس از جنگهای ۱۰۰ سالهٔ فرانسه و انگلستان دوباره به عنوان پایتخت فرانسه انتخاب شد.
- حملات وایکینگها و تکهتکه کردن امپراتوری کارولنژی توسط قدرتهای محلی،
- پیشرفت نظام اقتصادی فئودالی و نظام فئودالی ارباب رعیتی،
- رشد دودمان کاپتیها و درگیریهای آنها با نواحی رو به گسترش نرمنها و آنجوی،
- دورهٔ زایش هنری و ادبی از سده ۱۲ تا اوایل سده ۱۴،
- رشد دودمان والوا، بحران طولانی بین دودمانها ناشی از جنگ صد ساله و همهگیری فاجعهآمیز طاعون،
- گسترش ملت فرانسه در سده ۱۵ و ایجاد حس هویت فرانسوی.
در زمان جنگهای مذهبی فرانسه و کشتار سنت بارتلمی در زمان شارل نهم پاریس به عنوان قطب مذهب کاتولیک در اروپا مطرح شد. پس از تغییر سلطنت از خانواده والوا به بوربون در فرانسه و روی کار آمدن لویی چهاردهم مرکز سیاست فرانسه به ورسای که شهری در نزدیکی پاریس بود، تغییر مکان یافت؛ اما پاریس مرکزیت خود را از نظر جمعیت، هنر، فرهنگ، علم و تحصیلات حفظ کرد. یک قرن بعد، در جریان انقلابهای فرانسه و فتح زندان باستیل در سال ۱۷۸۹ و تبدیل حکومت سلطنتی به سلطنت مشروطه، لویی شانزدهم پادشاه وقت فرانسه به درخواست انقلابیون به پاریس نقل مکان کرد و پاریس دوباره به عنوان پایتخت فرانسه انتخاب شد.
http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AA%D8%B5%D9%88%DB%8C%D8%B1:Prise_de_la_Bastille.jpg
۱۴ ژوئیه ۱۷۸۹ (میلادی)؛ یورش به زندان باستیل، نخستین جرقه انقلاب فرانسه
قرن نوزدهم:
با انقلاب صنعتی و ظهور امپراتوری دوم در فرانسه، پاریس بیشترین رشد را در تاریخ خود شاهد بود. در سال ۱۸۴۰ راهآهن پاریس به کار افتاد. در زمان ناپلئون سوم و شهرداری بارون هاوسمن تغییرات فاحشی در پاریس رخ داد. خیابانهای باریک تخریب و به خیابانهای زیبا و عریض تبدیل شدند. این تغییرات باعث زیباتر و مدرنتر شدن پاریس شد. در طول قرن نوزدهم، پاریس چهار دوره میزبان نمایشگاه جهانی بود که در آن کشورهای صنعتی آخرین پیشرفتهای علمی، صنعتی و هنری خود را به نمایش میگذاشتند.[۲۳][۲۴]
درسال های ۱۸۳۲ و ۱۸۴۹ بیماری وبا باعث مرگ و میر فراوانی در پاریس شد. تنها در سال ۱۸۳۲ در اثر شیوع این بیماری ۲۰٬۰۰۰ نفر از جمعیت ۶۵۰٬۰۰۰ نفری شهر جان خود را از دست دادند.[۲۵] همچنین در طول محاصرهٔ پاریس که باعث پایان جنگهای بین فرانسه و پروس شد، این شهر صدمات زیادی را متقبل گشت. علاوه بر این، درگیریهای مابین مردم و گروههای آزادیخواه با نیروهای دولتی طی سقوط دولت ناپلئون سوم در سال ۱۸۷۱ باعث کشته شدن بیش از ۲۰٬۰۰۰ نفر و به آتش کشیده شدن بسیاری از آثار و اماکن تاریخی در پاریس شد. این دوره در تاریخ فرانسه به «هفته خونین» مشهور است.[۲۶]
در سال ۱۸۸۹ به مناسبت بزرگداشت صدمین سال انقلاب فرانسه و نمایشگاه جهانی صنعت و تکنولوژی، یک برج تمام فلزی توسط مهندس مشهور فرانسوی گوستاو ایفل در مرکز پاریس ساخته شد.[۲۷] این برج که به برج ایفل مشهور است، ابتدا به عنوان یک بنای موقت ساخته شد، اما پس از پایان نمایشگاه پابرجا ماند و نماد زیبای دیگری به پاریس افزود. برج ایفل تا سال ۱۹۳۰ بلندترین برج جهان بود. متروی پاریس نیز همزمان با افتتاح نمایشگاه جهانی در سال ۱۹۰۰ گشایش یافت. برگزاری این نمایشگاه نماد مهمی از جایگاه برتر پاریس به عنوان قطب فناوری، توریستی و تجارت در جهان آن روز به شمار میرفت.
قرن بیستم:
جنگ جهانی اول:
در جنگ جهانی اول شهر پاریس متحمل خسارات بسیاری شد، با این حال به خاطر اجتماعات هنری و فرهنگی خود و زندگی شبانه شهره بود. پس از پیروزی فرانسویها و بریتانیاییها در جنگ و امضای پیمان صلح، فعالیتهای فرهنگی و هنری در شهر مجدداً رونق سابق خود را بازیافت و پاریس به مکانی جذاب برای زندگی بزرگان هنر در جهان تبدیل شد. در این دوره هنرمندان بزرگی نظیر ایگور استراوینسکی نویسندهٔ روس، پابلو پیکاسو نقاش شهیر اسپانیایی، سالوادور دالی هنرمند بزرگ اسپانیایی و ارنست همینگوی نویسندهٔ مشهور آمریکایی در این شهر اقامت داشتند.
جنگ جهانی دوم:
پاریس تنها پنج هفته پس از ورود فرانسه به جنگ جهانی دوم در ژوئن ۱۹۴۰ توسط ارتش آلمان نازی اشغال شد، و تا اوت ۱۹۴۴ تحت اشغال نازیها بود.[۳۰]
جنگ جهانی دوم دراروپا: آبی: مناطق محور - سرخ: مناطق متفقین - سبز: شوروی قبل از ورود به جنگ
با وجود فتح پاریس بدست آلمانیها بسیاری از آثار تاریخی و فرهنگی پاریس از آسیب و صدمات در امان ماندند. از دلایل این امر میتوان عدم مواجههٔ نازیها با مقاومت زیاد، عدم وجود اهداف استراتژیک برای بمباران در مرکز شهر، و سرپیچی فرمانده نظامی پاریس در روزهای آخر اشغال آن ، ژنرال فون شولتیتز از دستور آدولف هیتلر مبنی بر تخریب کامل پاریس ، بر میگردد.
آدولف هیتلر در سال ۱۹۴۰ از پاریس که توسط نیروهای آلمان نازی اشغال شده بود بازدید کرد
ارتش فرانسه در سال ۱۹۴۰ فقط ۲۸ روز در برابر ارتش هیتلری دوام آورد و نابود گردید. پس از این شکست بود که روزنامهی آمریکایی نیویورک پست در شماره ۲۲ ژوئن ۱۹۴۱ نوشت:«باید معجزهای به بزرگی نازل شدن انجیل روی دهد تا ارتش سرخ بتواند در مدت کوتاهی از یک شکست کامل رهایی یابد.»
پس از جنگ جهانی دوم:
وره بعد از جنگ بزرگترین دوران توسعهٔ پاریس پس از دوران حکومت جمهوری سوم (تا ۱۹۱۴) بود. در این دوران احداث تراموای شهری و اتوبانهای مدرن در دستور کار قرار گرفت. علاوه بر آن اتوبان کمربندی عظیمی نیز به دور پاریس کشیده شد. شروع احداث منطقه اقتصادی لا دفانس نیز در این دوره رخ داد.
در دهه هفتاد صنایع بطور کامل از درون شهر خارج شدند و موسسات از شکل سنتی خود به شکلی مدرن تبدیل گشتند. رونق اقتصادی پاریس را به یکی از گرانترین نقاط شهری دنیا تبدیل کرد و پاریسیها نیز یکی از بالاترین درآمدهای سرانه اروپا را بدست آورند. به خاطر این رشد سریع و ایجاد فاصله طبقاتی بین پاریس و حومه آن در طول دهه ۱۹۸۰، در طی سالهای اخیر تظاهرات و درگیریهای فراوانی بین ساکنان حومه پاریس و نیروهای دولتی صورت گرفته است، که از این جمله میتوان به تظاهرات گسترده حاشیهنشینان و مهاجران در سال ۲۰۰۵ اشاره کرد.
نمایی از منطقه اقتصادی تجاری لا دفانس از ورای پارک بولوین
پاریس مدرن امروزی حاصل تغییرات میانه سده ۱۹ میلادی است. برای قرنها پاریس دارای خیابانهای باریک و کم عرض بود، اما از سال ۱۸۵۲ با شروع عملیات بارون هاوسمن خیابانهای باریک به خیابانهای عریض تبدیل شدند. از این دوران تا به امروز ارتفاع ساختمانهای هر خیابان در پاریس با توجه به عرض آن خیابان انتخاب شدهاست. بسیاری از ساختمانهای قرن نوزدهم کماکان در پاریس پابرجا هستند و استفاده میشوند.