نتایح جستجو

دلی که غيب نمای است وجام جم دارد زخاتمی که دمی گم شود چه غم دارد به خط و خال گدايان مده خزينه دل به دست شاهوشی ده که محترم دارد

مرز درعقل و جنون باریك است ، كفر و ایمان چه به هم نزدیك است عشق هم در دل ما سردرگم ، مثل حیرانی و بهت مردم

اسم فايلي كه دانلود كرديد رو عوض كنيد. و با حروف انگليسي بنويسيد.درست ميشه.مشكلي نداره.

مستم از باده‌ی مهر تو، مرا مست مهل رفتم از دست، دمی دست من از دست مهل دل ز شوق می لعل توچو خون شد مپسند پشتم از بار غم هجر تو بشکست، مهل

دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند واندر آن ظلمت شب آب حياتم دادند بيخود از شعشعه پرتو ذاتم کردند باده از جام تجلی صفاتم دادند

من امشب دیگه ادامه نمیدم. انگار حال همه رو گرفتم.. شب خوش..

تقصیر من نیست. تقصیر شاعره...

نه نمی شد گل کند حسی که پروازم دهد بس که آن شب خسته و افسرده بودم بر درخت آخرین گلبرگهای دفترم را باد برد مثل یک شاخه گل پژمرده بودم بر درخت

یک نفر یاد توی غمزده ی دیوانه بکند یا نکند چه تفاوت دارد که عزیز دل تو بعد از آن روز که خورشید گرفت چشم زیبای خودش را به توی نا بینا بدهد یا ندهد

نیما خوب چرا اذیتش میکنی. براش اپلود کن دیگه..

هان؟چه شد اي غم دل آب اين رود برايت شور است هيچ ديدي ز كجا مي آيد آب اين رود زلال غم اين دل كور است از همين كوه دل است چشمه ي اشك از اين كوه گران مي جوشد

دستهايم خالي است من برايت اي دوست از سر كوچه ي دل گل امّيد خودم را چيدم چه خطايي كردم من چه نا اميدم

بیا که در غم عشقت مشوشم بی تو بیا ببین که در این غم چه ناخوشم بی تو شب از فراق تو مینالم ای پری رخسار چو روز گردد گویی در آتشم بی تو ... ----------------- توی فیلم شبهای روشن میخوندش.یه فیلم پر از شعر های ناب..

در این سرای بی کسی ،کسی به در نمی زند به دشت پر ملال ما پرنده پر نمی زند یکی ز شب گرفتگان چراغ بر نمی کند کسی به کوچه سار شب در سحر نمی زند ...

چقدر غمگینم چرا صدایی از آن سوی کهکشانها نیست؟ چرا صدایی نمی شنوم؟ به من نگاه کنید ای تمام گمشده ها به یاد روز بزرگ ستاره بارانم به یاد شبهایی که شعله های بلند هزارها خورشید به رنگهای بنفش و سپید و آبی و سبز میان دستم بود و دستهای من از شوق می لرزید همیشه می رفتم پر از...

دلم که خدمت زلف تو کرد چون گل سر نکرده پای گل‌آلود شانه باز آورد شد آب و خاکم بر باد هجر، باده‌ی وصل بیار، کاتش عشقت زبانه باز آورد خاقانی

خسته ام خدایا در این ماتمکده دل خسته ام روزگاری بود که خلوتکده ام پر از عطر یاس بوی اقاقی بود و حال دوباره در آستانه ی جنهم آرزوی مرگ مرا به خود می خواند تمام هستی ام را به تاراج می دهم فقط آرامش می خواهم به هزار در پناه بردم اما .................. نمی دانم کدامین آستان بر من گشاده می...

و آن که از گرگش خورد هر دم شکست گر چه انسان می نمایند، گرگ هست! و آن که با گرگش مدارا می کند، خلق و خوی گرگ پیدا می کند.

سالها رفت و هنوز یک نفر نیست بپرسد از من که تو از پنجره عشق چه ها می خواهی صبح تا نیمه شب منتظری همه جا می نگری گاه با ماه سخن می گویی گاه با رهگذران خبر گمشده ای می جویی راستی گمشده ات کیست؟ کجاست؟ صدفی در دریا است؟ نوری از روزنه فرداهاست یا خدایی است که از روز ازل پنهان است؟ بارها آمد و رفت...

نمیدانم چرا رفتی؟ نمیدانم چرا؟ شاید خطا کردم و تو بی آنکه فکر غربت چشمان من باشی نمیدانم کجا؟ تا کی؟ برای چه؟ ولی رفتی و بعد از رفتنت باران چه معصومانه می بارید و بعد از رفتنت یک قلب دریایی ترک برداشت و بعد از رفتنت دریا چه بغضی کرد و بعد از رفتنت رسم نوازش در غمی خاکستری گم شد ------------ کاش...